واضح آرشیو وب فارسی:روزنامه ستاره صبح: ظاهر بینی، سطحی نگری، خود بزرگ پنداری ، منفی بافی، خود محوری، دروغگویی و فرافکنی از جمله رذائل اخلاقی است که می توان آن ها را از شاخصه های بارز جاهلان برشمرد. این چند عنصردر وجود این افراد به صورت آشکار مشاهده می شود. شهید مطهری یکی از ویژگی های خوارجِ زمان امام علی را همین جهالت می داند و می نویسد: «این ها چون جاهل بودند، تنگ نظر بودند وچون تنگ نظر بودند زود تکفیر و تفسیق می کردند، تا آنجا که اسلام و مسلمانی را منحصر به خود می دانستند» (جاذبه ودافعه امام علی، ص ۱۵۸) و بعد اضافه می کنند: «خطر جهالت این گونه افراد و جمعیت بیشتر از این ناحیه است که ابزار و آلت دست زیرک ها قرار می گیرند و سد راه مصالح عالیه اسلام واقع می شوند، همیشه منافقانِ بی دین، برخی را علیه مصالح اسلامی بر می انگیزند، این ها شمشیری می گردند در دست آن ها و تیری در کمان آن ها.» (ه مان، ص ۱۵۱) هدف شهید مطهری از نقل این حادثه تاریخی، داستان سرایی نیست، چنانکه می نویسد: «این ها اگرچه با مرور زمان، خودشان منقرض شدند و رفتند ولی روح تفکر ومذهب شان کم و بیش در میان بعضی افراد و طبقات همچنان زنده و باقی است» (همان، ص ۱۵۸) بعضی در دوره نهم و دهم انتخابات ریاست جمهوری، مسئولین 26سال قبل از آن را متهم کرده و گفتند ما آمدیم و می خواهیم آب رفته را به جوی باز گردانیم. فردی که نه رجل سیاسی بودنش معلوم بود و نه رجل دینی بودنش محرز، برای ریاست، کاندیدا شد. بعد هم دیدیم که چه بر سر انقلاب، نظام و مردم آورد. اخیرا هم در مسئله هسته ای و برجام، ماهیت و هویت خود را نشان دادند. البته باید توجه داشت، بعضی از مخالفین برجام انسان های شریف و دلسوزی هستند و نقد هایشان هم کار شناسانه وخیرخواهانه است. همین تذکر ها و نقد ها باعث شد تیم مذاکره کننده به نقاط ضعف و قوت خویش بیشتر واقف شود، اما در این میان افراد سطحی نگر هم بودند که نه تخصص لازم را داشتند و نه از تعهد بهره ای برده بودند. حرکاتشان سیاسی و جناحی و گاهی کینه توزانه بود. می خواستند هر جور شده از رقیب انتقام بگیرند. از سوی دیگر رسانه ملی هم با آن ها کنار می آمد و تلاش و تکاپو داشتند تا برجام در مجلس تصویب نشود. جنگ میان عقل و جهل در همه اعصار و دوره ها وجود داشته است و عقلای قوم همیشه گرفتار تعدادی از آدم های جاهل و بدفهم بودند و جالب است این ها با اینکه خود فاقد از خرد و تدبیرند ، در عین حال عقلای قوم را به این امور که خود گرفتار هستند متهم کرده و فرافکنی می کنند. در صدر اسلام خود پیامبر از سوی مشرکین متهم به «دیوانگی» شد، نعوذبالله. چنانکه در صحنه عاشورا نیز از این فرافکنی ها مشاهده می کنیم. زیرا واقعه عاشورا نیز جنگ میان عقل و جهل بود. «کل یوم عاشورا و کل ارض کربلا» در این جبهه هر دو طرف قابلیت و ظرفیت وجودی خودشان را به معرض نمایش و قضاوت می گذارند. پیاده نظام و تدارکاتچی های هر دو طرف مشخص می شوند. در این میدان، رفتار، کردار و اخلاق نیرو ها به چالش کشیده می شود. بعضی در این عرصه، رقیب خود را به زنده به گور کردن با آجر، شن و ماسه و سیمان تهدید می کند. در آن سوی، همین تهدیدکننده وقتی مریض می شود، تهدید شونده به عیادت او می رود. اینان از هر فرصتی به نفع خود بهره می گیرند. وقتی سیل می آید و خسارت می زند، در روزنامه هایشان تیتر می زنند که «سیل تدبیر را برد » فردا هم اگر خدای ناکرده زلزله بیاید ممکن است چیز دیگری بگویند. حال سوال این است ما در صف کدام یک از این جبهه ها قرار داریم؟
جمعه ، ۱۵آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: روزنامه ستاره صبح]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 12]