تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
خرید سوسیس پرکن اصل با گارانتی
تشخیص دیسک و صفحه اصلی از تقلبی (6 راه ساده)
بهترین روش های چاپ جعبه محصولات + ویژگی ها و کاربردها
بهترین روش های چاپ جعبه محصولات + ویژگی ها و کاربردها
ده راهنمایی برای نوازندگان مبتدی یوکللی
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1806715871
چرا تضمین کتبی اوباما؟
واضح آرشیو وب فارسی:مرآت: رهبر انقلاب نسبت به آمریکا بی اعتماد است. این بی اعتمادی نیز برخاسته از «عقلانیت سیاسی» و «تجربه ی تاریخی» است. عقلانیت سیاسی حکم می کند که انسان همواره نسبت به «دشمن» بی اعتماد باشد.به گزارش مرآت نیوز به نقل از جهان نیوز ، رضا رحمتی: پاسخ به این سؤال مهم و ضروری است که چرا رهبر انقلاب یکی از شروط نه گانه ی خود در نامه ی اجرای برجام به رئیس جمهور را دادن تضمین کتبی رئیس جمهور آمریکا مبنی بر لغو همه ی تحریم ها (اعم از هسته ای و مسائل دیگری چون حقوق بشر و تروریسم) قرار داده اند؟ در این یادداشت تلاش می شود تا به صورت اختصار برخی از ادله ی آن بیان شود. * از بین بردن نقشه ی آمریکا مبنی بر «حفظ معماری تحریم ها» هنوز جوهر امضای توافق نامه ی وین خشک نشده بود که باراک اوباما، رئیس جمهور به ظاهر دموکرات آمریکا، صراحتاً اعلام کرد: «تحریم هایی که مربوط به حمایت ایران از تروریسم، برنامه ی موشک های بالستیک و نقض حقوق بشر می شود را حفظ خواهیم کرد.»۱ جک لو، وزیر خزانه داری آمریکا نیز در این باره گفت: «حفظ معماری تحریم ها در حین فراهم آوردن تخفیف از طریق معافیت های تحریمی، شرط دوم ما (یعنی برخورداری از توانایی بازگرداندن تحریم ها در صورت عدم پایبندی ایران به تعهداتش) را تقویت می کند.»۲ از همین رو، رهبر انقلاب با اشاره به اعلام تضمین کتبی رئیس جمهور آمریکا، درصدد آن هستند که جلوی چنین اظهارنظرهایی در خصوص ابقای معماری یا چارچوب تحریم ها را بگیرند. از سویی دیگر، به نظر می رسد مقامات آمریکایی در حال انتقال ساختار تحریم ها و استفاده ی ابزاری از آن به عنوان اهرم فشار اقتصادی به ایران به موضوعات دیگری چون حقوق بشر و تروریسم هستند. این سخن بدین معنی است که بهانه ی جدید آمریکایی ها بعد از برجام، خط مشی های سیاسی-فرهنگی ایران در مسائل داخلی و منطقه ای است. موضوعاتی که اتفاقاً به نظر می رسد مواجهه و منازعه ی اصلی آمریکا با ایران در آن ها نهفته است. * عقلانیت سیاسی و تجربه ی تاریخی ایران مبنی بر بی اعتمادی به آمریکا رهبر انقلاب نسبت به آمریکا بی اعتماد است. این بی اعتمادی نیز برخاسته از «عقلانیت سیاسی» و «تجربه ی تاریخی» است. عقلانیت سیاسی حکم می کند که انسان همواره نسبت به «دشمن» بی اعتماد باشد. آن هم دشمنی که در طول شصت سال اخیر به طور عام و ۳۷ سال بعد از انقلاب اسلامی به طور خاص، از هیچ فرصتی برای ضربه زدن به مردم ایران فروگذار نکرده است. مقامات آمریکایی حتی در طول مذاکرات هسته ای دو سال اخیر هم نشان داده اند که به شدت غیرقابل اعتمادند. تجربه ی دو توافق «برنامه اقدام مشترک ژنو» در سال ۹۲ و «بیانیه ی مطبوعاتی لوزان» سوئیس در سال ۹۴ این موضوع را آشکار کرد که آمریکایی ها حتی در مسائلی که خود به توافق درباره ی آن رسیده اند نیز پایبند نیستند و به راحتی آن را زیر پا می گذارند. انتشار فکت شیت های متناقض با تعهدات این کشور در این دو موافقت نامه، بیان کننده این موضوع است. برای مثال، بلافاصله یک روز بعد از قرائت بیانیه ی مطبوعاتی در لوزان سوئیس در ۱۴فروردین، آمریکایی ها فکت شیتی متفاوت از این مذاکرات منتشر کردند. در خصوص تفاسیری که آمریکایی ها از این نشست داشتند، وندی شرمن، معاون وزیر امور خارجه ی آمریکا در امور سیاسی این کشور، اظهار داشت: «یکی از مسائل مهم که تفسیرهای زیادی در مورد آن مطرح شده این است که چه زمانی تحریم ها علیه ایران پایان خواهد یافت. ایران اعلام کرده است پیش بینی می شود به محض اجرای توافق نامه، همه ی تحریم ها به حال تعلیق درآید. آمریکا نیز اعلام کرده است تحریم ها علیه ایران به تدریج و براساس پایبندی این کشور به تعهدات خود کنار گذاشته خواهد شد.»۳ همین موضوع سبب شد رئیس دیپلماسی ایران اظهار کند «راهکارها همان طور که هستند، برای همه خوب اند. نیازی نیست که به این زودی با استفاده از فکت شیت ها (راهکارها) مصادره به مطلوب شود.»۴ از همین روی، رهبر انقلاب با هوشمندی تمام، انجام توافق با آمریکا را نه براساس «اعتماد»، که براساس «تضمین» و «تعهد» استوار کرده اند. این موضوع البته عملاً کفه ی ترازو را به نفع ایران سنگین خواهد کرد؛ چرا که خود این عمل، آمریکا را در نزد افکار عمومی پاسخگو خواهد کرد و پرده از نقاب تزویر آمریکا در اراده اش برای حل مسئله ی هسته ای بر خواهد داشت. بنابراین «اعلام و تضمین کتبی» رئیس جمهور آمریکا و اتحادیه ی اروپا، از سویی فضای این عمومی سازی و تلاش برای پاسخ گو نشان دادن ایران که توسط رسانه های غربی صورت می گیرد متعادل، و در مرحله ی بعد خنثی خواهد شد و از سویی دیگر، بر بی اعتمادی به دولتمردان غربی و به خصوص آمریکایی که در نامه های خویش و در صحبت های خصوصی، مستقیماً از لغو تحریم ها سخن می گویند و در عمل خلاف آن را اجرا می کنند، اصرار ورزیده اند. * جلوگیری از نقض رسمی توافق توسط رئیس جمهور بعدی آمریکا یکی از دلایل موجود در این نکته شاید این موضوع باشد که مانع از این شود که رئیس جمهور بعدی آمریکا به صورت رسمی نقض عهد کند؛ چراکه آمریکایی ها، هم به لحاظ رسمی و هم به لحاظ غیررسمی اعلام داشته اند که به تعهدات رئیس جمهور فعلی این کشور پایبند نیستند. نگاهی به سخنان مقامات آمریکایی به خصوص نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۱۶ این کشور نیز نشان دهنده ی این است که کاندیداها (خاصه جمهوری خواهان)، دائم بر این نکته اصرار می کنند که هرآنچه بین ایران و آمریکا به عنوان یکی از طرف های مذاکرات ۵+۱ صورت گرفته، مذاکره ی ایران با رئیس جمهور دموکرات آمریکا یعنی باراک اوباما است و بنابراین هیچ تعهدی برای رئیس جمهور بعدی این کشور ایجاد نخواهد کرد. اولین جرقه های «عدم تعهد رئیس جمهور بعدی آمریکا» به طور رسمی در مارس ۲۰۱۵ (اسفند ۱۳۹۳)، وقتی تعداد ۴۷ تن از سناتورهای ایالات متحده خطاب به مقامات ایران نامه ای را مرقوم کردند، شکل گرفت. در بخشی از آن نامه اشاره شده بود که «ما هرگونه توافقی را درباره ی برنامه ی هسته ای شما که کنگره تأیید نکرده باشد، چیزی بیشتر از توافقی مربوط به قوه ی مجریه و اجرایی میان رئیس جمهور اوباما و آیت الله خامنه ای تلقی نخواهیم کرد. رئیس جمهور بعدی می تواند چنین توافقی را با یک امضا لغو کند و کنگره ی بعدی نیز می تواند هر زمان که بخواهد، مفاد چنین توافقی را تغییر دهد.»۵ این رسوایی اخلاقی و سیاسی سناتورهای آمریکایی به حدی فاجعه آمیز بود که حتی داد خود دولتمردان آمریکایی را هم درآورد. در واکنش به همین نامه بود که وزیر امور خارجه ی آمریکا در کمیته ی روابط خارجی سنا گفت: «نامه ی سناتورهای آمریکا به ایران، اعتماد جهانی به ایالات متحده را خدشه دار کرد. این نامه اعتبار هزاران قرارداد بین المللی که آمریکا آن ها را امضا کرده، مورد تهدید قرار می دهد. البته این حق کنگره و رئیس جمهور آینده است، اما در مدت ۲۹ سالی که من در کنگره بودم، حتی یک بار هم نشنیدم و ندیدم که چنین اتفاق عجیبی بیفتد. مهم نیست که رئیس جمهور چه کسی است، مسئله اینجاست که تاکنون چنین اتفاقی هرگز رخ نداده است.»۶ برخی نامزدهای ریاست جمهوری آمریکا مثل جب بوش و دونالد ترامپ نیز دو نامزد جدی جمهوری خواهی هستند که تلویحاً و تصریحاً اعلام کرده اند که در «روز اول ریاست جمهوری خود این موافقت نامه را پاره خواهند کرد»،۷«این توافق را به مثابه ی مماشات یاد کرده اند و با آن مخالفت کرده اند»۸ و بدین ترتیب مخالفت خود را با این توافق اعلام کرده اند و بر ضرورت عدم پایبندی به آن اصرار دارند. مبتنی بر همین دلایل و دلایل دیگر است که رهبر انقلاب، شرط تضمین کتبی رئیس جمهور آمریکا را جزو یکی از شروط اجرای برجام قرار داده اند. انتهای پیام/ http://meraatnews.com/ ">پایگاه خبری تحلیلی مرآت نیوز استان سمنان
جمعه ، ۱۵آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مرآت]
[مشاهده در: www.meraatnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 12]
-
گوناگون
پربازدیدترینها