واضح آرشیو وب فارسی:وارث: وارث: حضرت میفرمایند: «اللَّهُمَّ إِنِّی أَعُوذُ بِکَ مِنْ أَنْ تُحَسِّنَ [تَحْسُنَ ] فِی لَامِعَةِ الْعُیُونِ عَلَانِیَتِی» [1] خدا! پناه میبرم به تو از این که در چشم مردم ظاهرم زیبا جلوه دهد. در بین مردم بگویند: امیرالمؤمنین (صلوات اللّه و سلامه علیه) خوب است «وَ تُقَبِّحَ [تَقْبُحَ ] فِیمَا أُبْطِنُ لَکَ سَرِیرَتِی» امّا باطنم در محضر مبارک تو زش ت باشد. ظاهرم خوب، امّا باطنم قبیح! «مُحَافِظاً عَلَى رِثَاءِ [رِیَاءِ] النَّاسِ مِنْ نَفْسِی بِجَمِیع ...وارث: حضرت میفرمایند: «اللَّهُمَّ إِنِّی أَعُوذُ بِکَ مِنْ أَنْ تُحَسِّنَ [تَحْسُنَ ] فِی لَامِعَةِ الْعُیُونِ عَلَانِیَتِی» [1] خدا! پناه میبرم به تو از این که در چشم مردم ظاهرم زیبا جلوه دهد. در بین مردم بگویند: امیرالمؤمنین (صلوات اللّه و سلامه علیه) خوب است «وَ تُقَبِّحَ [تَقْبُحَ ] فِیمَا أُبْطِنُ لَکَ سَرِیرَتِی» امّا باطنم در محضر مبارک تو زش ت باشد. ظاهرم خوب، امّا باطنم قبیح! «مُحَافِظاً عَلَى رِثَاءِ [رِیَاءِ] النَّاسِ مِنْ نَفْسِی بِجَمِیعِ مَا أَنْتَ مُطَّلِعٌ عَلَیْهِ مِنِّی» - این جملات کوبنده است، دردناک است، چه کسی اینها را بیان میکند؟! مولی الموحّدین، امیرالمؤمنین، مولی المتّقین. آن حضرت دارند این گونه بیان می کنند، وای بر ما! ایشان دارند اینها را به ما یاد میدهند - حضرت میفرمایند: و خود را ریاکارانه نزد مردم جلوه دهم، طوری که تمام وجودم را بگیرد، آن هم موقعی که تو باطنم را بهتر می دانی که من چه کردم و من مفتضح در مقابل تو هستم «فَأُبْدِیَ لِلنَّاسِ حُسْنَ ظَاهِرِی وَ أُفْضِیَ إِلَیْکَ بِسُوءِ عَمَلِی» . وای! عمل زشتم را تو می شناسی، تو می دانی در مقابل مردم ریا میکنم «فَأُبْدِیَ لِلنَّاسِ حُسْنَ ظَاهِرِی» ، مردم همین که ظاهر من را می بینند، ظاهر نیکو می بینند، امّا «وَ أُفْضِیَ إِلَیْکَ بِسُوءِ عَمَلِی» عمل من بسوی تو مفتضحانه است «تَقَرُّباً إِلَى عِبَادِکَ» من در مقابل بندگان تو مقرّب می شوم، مردم می گویند: چه انسان خوبی امّا «وَ تَبَاعُداً مِنْ مَرْضَاتِک » از آنچه رضای توست دور می شوم، تو دیگر از من راضی نیستی. [1] نهج البلاغه، حکمت : 276 یکی از نکات بسیار بکری که عرفای عظیم الشّأن و متخلّقین به اخلاق الهی از این فرمایش مولی الموالی (علیه الصّلوة و السّلام) گرفتند، این است که کسی که ریا کاری بکند، پروردگار عالم او را به خودش واگذار میکند، در بین مردم خوب است، امّا عندالله تبارک و تعالی بیچاره است. هرچه به مردم نزدیک میشود، از خدا دور میشود و دیگر پرودگار عالم از او راضی نیست. دردناکترین موقعیّت برای بندگان خدا همین است. شیخ العجائب، آیت الله شیخ بهاءالدّین عاملی معروف به شیخ بهاء (اعلی اللّه مقامه الشّریف) ، برای خدا در دستگاه سلطنت وارد شده بود. به ایشان گفتند: بعضی از علماء بزرگوار هستند که از این دستگاه دور شدند، ولی در دل مردم جای دارند، به نظر می رسد شما با این همه علم و مسائل، خودتان را از چشم مردم انداختید. ایشان فرمودند: اگر بدانم این عملم (ورود در دستگاه جور) جدّی همین قدر عامل شده که من از چشم مردم بیفتم، خدا را شاکرم. البته به قول بعضی از بزرگان، دلیل این کار ایشان، حکم وجود مقدّس مولا، سیّد و صاحبمان، حجّت بن الحسن المهدی (صلوات اللّه و سلامه علیه و عجّل اللّه تعالی فرجه الشّریف) بود. می دانید ایشان تشیّع را زنده کرد و باعث حفظ تشیّع شد. بندگان خدا کار را فقط برای خدا انجام میدهند و مهم این است. بندگان خدا فقط بنده اند، تکلیف الهی را انجام می دهند، هرچه خدا امر کرد. اصلاً معنی بندگی این است. به قول آن مرد خدا، بندگان خدا مثل عروسک خیمه شب بازی در دست مولایشان هستند، هر طرف آقایشان بکشد، همان طرف می روند، دیگر برایشان مهم نیست مردم چه می گویند. امیر بیان، امیرالمؤمنین، علی بن ابی طالب (صلوات اللّه و سلامه علیه) می فرمایند: خدایا! پناه می برم به حضرتت از این که ظاهرم در نزد مردم نیکو باشد، آن وقت ریاکارانه نزد مردم خودم را آرایش کنم، در حالی که تو بهتر از من، من را می شناسی می دانی من کیستم. او می داند و ظاهرم را به عنوان تکریم برای مردم آشکار کرده امّا باطنم خبیث است و هرچه به مردم نزدیک شوم، از رضای تو دور میشوم. منبع: وب سایت حوزه علمیه امام مهدی(عج) /1102001307
جمعه ، ۱۵آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: وارث]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 17]