تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1835500386
سرانه هر ایرانی از محیط زیست چقدر است؟/ روایت های زیباکلام و کلانتری از اوضاع نابسامان زیست محیطی
واضح آرشیو وب فارسی:داهی: وضع اصلا خوب نیست. هر جا نشستی برگزار می شود تا وضع محیط زیست کشور بررسی شده یا از مشکلات و معضلات این بخش گفته شود، طوماری می شود از گزارش های بد، آمارهای نگران کننده و وضعیتی که نه تنها برای آن کاری نمی شود، بلکه روز به روز بدتر می شود.داهی: 1 , 1, 1); font-family: Tahoma, Arial; font-size: 13px; line-height: 23.4px; text-align: justify;">در این میان سازمان حفاظت محیط زیست برای حفاظت از میراثی که قرن ها به یادگار مانده و حالا صورتش طوری خراش برداشته که نمی توان برای آن کاری کرد، تنها مانده. نه بودجه مناسبی دارد، نه قدرت اجرایی دارد و نه توانی که با تمامی دستگاه ها وارد مذاکره شود و از محیط زیست حفاظت کند. بر همین اساس دیروز در دانشکده جغرافیای دانشگاه تهران نشستی با موضوع مشکلات سازمان حفاظت محیط زیست در حفظ محیط زیست ایران، برگزار شد. نشستی که در آن بیش از آن که صحبت از مشکلات سازمان در نگهداری از محیط زیست باشد، صحبت از مشکلات محیط زیستی و تخریب آن بود. در این نشست، میزگردی با حضور صادق زیباکلام استاد دانشگاه تهران و تحلیلگر سیاسی، عیسی کلانتری دبیر ستاد احیای دریاچه ارومیه و اصغر مبارکی مدیرکل موزه تاریخ طبیعی و ذخایر ژنتیکی سازمان حفاظت محیط زیست به عنوان نماینده سازمان حفاظت محیط زیست، برگزار شد. عیسی کلانتری با اشاره به این که اگر کشور در توسعه خود استراتژی نداشته باشد، همه ارکان کشور به هم می ریزد ازجمله محیط زیست، «در دهه ١٩٧٠ میلادی، غربی ها توسعه پایدار را مطرح کردند و تقریبا به این نوع توسعه پایبند بودند، هر چند قبل از آن خیلی از مکان های طبیعی و محیط زیستی خود را خدشه دار کرده بودند اما بعد از طرح توسعه پایدار که چهار اصل مبنای آن بود، پایبند ماندند.» او درباره این چهار اصل هم توضیح داد: «هر فعالیتی باید اقتصادی باشد، هیچ فعالیتی نباید، مخرب محیط زیست بوده، نظم اجتماعی را بر هم بزند و حق و حقوق نسل های بعد را پایمال کند. اگر برنامه های ما هم براساس این اصول توسعه پایدار بود، این مشکلات که الان با آنها روبه رو هستیم را نداشتیم. در برنامه سوم وقتی حرف از توسعه پایدار بود، گفتند کلمه غربی است و آن را حذف کردند اما به جای این کلمه غربی هم چیزی جایگزین نکردند و کار به این جا رسید.» فقر همواره، یکی از مسائل مهم بروز مشکلات قلمداد می شود، کلانتری هم با اشاره به تاثیر این موضوع، گفت: «در جامعه ای که فقر حاکم باشد، محیط زیست به شدت مورد تعدی و تخریب قرار می گیرد. جامعه ای که توسعه نیابد فقر در آن حاکم می شود. توسعه در تضاد با محیط زیست نیست، برخی دوستان فکر می کنند که کشور توسعه یافته باشد، محیط زیست آن تخریب می شود. حال آن که در کشوری که فرهنگ اجتماعی در آن ضعیف باشد و سواد نایاب محیط زیست تخریب می شود. وقتی استراتژی نداریم، محیط زیست قطعا تخریب خواهد شد.» کلانتری با اشاره به این که بخش هایی از مشکلات کنونی به ضعف در پیکره محیط زیست برمی گردد، یادآوری کرد: «محیط زیست کند عمل می کند. وقتی بررسی محیط زیستی طرحی به سازمان می رود، دو سال طول می کشد که طرح بررسی شود و سازمان درباره آن اظهارنظر کند. در این شرایط حاکمیت چه می کند؟ محیط زیست را دور می زند. بخشی ضعیف باشد، همه دورش می زنند.» برنامه ریزی بدون توجه به توان کشور به گزارش شهروند، دبیر ستاد احیای دریاچه ارومیه، ادامه داد: «موضوع بعدی، نشناختن پتانسیل کشور از سوی حاکمیت و فشار آوردن به مردم برای برنامه هایی است که معلوم نیست چگونه تهیه می شوند، به طور مثال برنامه ای نوشته شده بود، مبنی بر این که می خواهیم به اقتصاد اول منطقه تبدیل شویم و برای تحقق این برنامه باید در تولید اکثر محصولات کشاورزی خودکفا شویم. وقتی چنین برنامه ریزی می کنیم، معلوم است که پتانسیل های کشور را نمی شناسیم. مورد دیگر اینکه، امروز آب های تجدیدپذیر کشور ٩٠ میلیارد مترمکعب در سال است، در گذشته این میزان ١٣٠ میلیارد مترمکعب بود که وضع کنونی نشان می دهد، ٤٠ میلیارد مترمکعب کاهش یافته و با این شرایط چگونه قرار است جمعیت افزایش یافته و به ١٥٠ میلیون نفر برسد و در تولید محصولات هم خودکفا شویم؟ حال آن که علاوه بر آب های تجدیدپذیر کشور از آب هایی که میلیون ها سال طول کشیده تا در این کشور ذخیره شود هم استفاده کرده ایم.» کلانتری، با تاکید بر وضع بد محیط زیست کشور گفت: «در ١٥ سال گذشته متوسط بارندگی از ٢٤٧ میلی متر به ٢٠١ میلی متر رسیده. بارندگی ها غیرموثر شده اند که تنها جاری می شوند نه ذخیره. این بارندگی ها تنها برای تلطیف هوا خوب هستند. در این شرایط از رده چهارم فرسایش خاک به رتبه اول رسیده ایم، در بحران آب هم که رتبه اول را داشتیم. با این شرایط، محیط زیستی باقی خواهد ماند؟» پاسخگویی برای وضع محیط زیستی نداریم در ادامه این نشست، صادق زیباکلام تحلیلگر مسائل سیاسی، صحبت هایش را با طرح پرسشی آغاز کرد، «چه چیز این نشست به علوم سیاسی مربوط می شود؟» و به آن پاسخ داد: «اصل بحث به علوم سیاسی مربوط است. از این آمارهایی که در این نشست داده شد، تعجب نمی کنم، چون اگر آماری غیر از این داده می شد، جای تعجب داشت. ما یک کشور توسعه نیافته هستیم. یک جنبه توسعه نیافتگی تولید پیکان است و جنبه دیگر آن که اساسی تر است، فقدان توسعه سیاسی است.» او ادامه می دهد: «توسعه سیاسی نداریم، پیدا نکرده ایم یا کم داریم. اگر توسعه سیاسی پیدا کرده بودیم کسی پاسخگوی این آمارهای وحشتناکی که در باره وضع محیط زیست کشور داده می شود، بود. این در حالیست که الان پاسخگویی وجود ندارد. چه کسی پاسخگوی خشکسالی دریاچه ارومیه و هورالعظیم است؟ چه کسی پاسخ می دهد که چرا جنگل ها چند روز می سوزند و حتی یک بالگرد آب پاش وجود ندارد که آتش زودتر مهار شود؟ می بینیم که مصیبت پشت مصیبت وارد می شود و هیچ کس پاسخگو نیست، انگار که این اتفاقات در جای دیگری غیر از ایران روی داده است.» استاد دانشگاه تهران، در ادامه تاکید کرد که «اگر یک دلیل وجود داشته باشد که روی آن دست بگذاریم و نشان بدهیم که در نظام سیاسی عقب مانده ایم، وضع محیط زیست کشور است. مشکل اساسی بر می گردد به فقدان توسعه سیاسی. وقت خودمان را تلف نکنیم که محیط زیست باید این کار را بکند یا آن کار. به همدیگر پاس ندهیم که کشاورزی مقصر است یا وزارت نیرو، تا وقتی پاسخگویی وجود نداشته باشد، وضع محیط زیست کشور همین خواهد بود.» او بودجه کم سازمان حفاظت محیط زیست را یکی دیگر از مشکلات سازمان می داند، «کل بودجه این سازمان در سال جاری به اضافه بودجه ای که برای احیای دریاچه ارومیه و ... در نظر گرفته شده است، ١٧٤ میلیارد تومان بوده. یعنی سازمان با تمام مشکلاتی که محیط زیست کشور دارد باید با این رقم از آن حفاظت کند. این در شرایطی است که ما ٣٦ نهاد داریم که فعالیت فرهنگی دارند و بودجه ای که برای آنها در نظر گرفته شده، ٦ هزار میلیارد تومان است.» یکی از موضوعاتی که در این نشست مطرح شد، بحث تبدیل سازمان حفاظت محیط زیست به وزارت محیط زیست است که هراز گاهی از سوی نمایندگان مجلس مطرح می شود، زیباکلام دراین باره هم گفت: «چه فرقی می کند، سازمان باشد یا وزارتخانه. زیر نظر دولت باشد یا مجلس. کشوری با ٨٠ میلیون جمعیت، ١٧٤ میلیارد تومان برای محیط زیستش بودجه دارد، حالا این سازمان بشود، وزارتخانه. آن موقع جای این که بگوییم بودجه سازمان محیط زیست کشور با ٨٠ میلیون جمعیت ١٧٤ میلیارد است، می گفتیم بودجه وزارتخانه محیط زیست ١٧٤ میلیارد است. در کلیت ماجرا فرقی نمی کرد و مشکلی را هم حل نمی کرد.» پس از پاسخ زیباکلام به تلاش مجلسی ها برای تبدیل سازمان حفاظت محیط زیست با وزارتخانه، عیسی کلانتری که در تکمیل صحبت زیباکلام گفته بود، با این بودجه و این جمعیت، سهم هر ایرانی از بودجه محیط زیست می شود حدود ٢ هزار تومان، در باره تبدیل شدن سازمان به وزارتخانه گفت: «از نظر اجرایی اگر سازمان به وزارتخانه تبدیل شود، ضعیف تر می شود، زیرا در تیررس نمایندگان خواهد بود و در ادامه کار تسلیم فشار نمایندگان می شود. درحال حاضر رئیس سازمان، معاون رئیس جمهوری است و ارتباطی با نمایندگان ندارد اما تبدیل به وزارتخانه شود باید با نمایندگان کنار بیاید.» سازمان ضمانت اجرایی قوانین زیست محیطی را ندارد سال هاست هرگاه صحبت از مشکلات و معضلاتی می شود که محیط زیست کشور با آن دست و پنجه نرم می کند، مسئولان سازمان حفاظت محیط زیست و فعالان آن، می گویند: «یکی از مشکلات اساسی محیط زیست ایران این است که مردم محیط زیست را متعلق به خود نمی دانند و معتقدند که برای سازمان حفاظت محیط زیست است. این امر باعث شده، مردم و سایر دستگاه های دولتی و غیردولتی مشارکتی در حفظ محیط زیست کشور نداشته باشند.» دیروز در میزگرد مشکلات سازمان حفاظت محیط زیست برای حفظ محیط زیست کشور، اصغر مبارکی مدیرکل موزه تاریخ طبیعی و ذخایر ژنتیکی سازمان حفاظت محیط زیست هم با اشاره به همین نکته یا به عبارتی حلقه گم شده حفاظت از محیط زیست کشور، صحبت های خود را شروع کرد: «متاسفانه در کشور ما برداشت ها این گونه است که محیط زیست متعلق به سازمان محیط زیست است و این سازمان به تنهایی باید آن را نگهداری کند. درحالی که محیط زیست سازمانی بین بخشی است و تمامی ارگان ها باید در این زمینه تعامل داشته باشند تا بتوانیم از محیط زیست کشور نگهداری کنیم. همانقدری که سازمان مسئولیت دارد، سایر دستگاه ها از وزارت جهاد گرفته تا وزارت نیرو، برای حفاظت از محیط زیست مسئولیت دارند.» او با اشاره به مطرح شدن توسعه پایدار در دهه ٧٠، ادامه داد: «این موضوع سال هاست که در کشور مطرح شده اما هنوز مفهوم آن را درک نکرده ایم. استفاده ما از طبیعت ٣,٥ برابر ظرفیت آن است یعنی باید ٣ برابر زمینی که در اختیار داریم، زمین در اختیار داشته باشم تا نیازهایمان را تامین کنیم.» مبارکی برای نشان دادن بی توجهی هایی که به محیط زیست کشور می شود، مثالی زد: «در حال حاضر شهر بندرعباس توسعه یافته و بزرگ شده، این در حالیست که تمامی فاضلاب این شهر توسعه یافته و بزرگ به داخل خلیج فارس می ریزد و اگر کسی بگوید که چنین نیست، دروغ می گوید.» مدیر کل موزه تاریخ طبیعی و ذخایر ژنتیکی سازمان حفاظت محیط زیست، بروز این مشکلات را فقدان ضمانت اجرایی در دستان سازمان حفاظت محیط زیست می داند، «سازمان باوجود داشتن قانون برای حفاظت از محیط زیست کشور، ضمانت اجرایی ندارد. نیروی انسانی لازم را هم برای پایش و کنترل در اختیار ندارد و این مسائل حفاظت را با مشکلات بسیاری روبه رو کرده است.» شوری آب گتوند ٥,٥ برابر خلیج فارس در ادامه، سوالی از مبارکی در باره، سد گتوند و عدم برخورد با مجریان آن پرسیده شد که مدیرکل موزه تاریخ طبیعی و ذخایر ژنتیکی سازمان حفاظت محیط زیست، از کلانتری خواست تا به این سوال پاسخ بدهد، «پیش از انقلاب، آمریکایی ها سد گتوند را از نظر زیست محیطی بررسی و محل احداث سد را ١٥ متر بالاتر تعیین کردند. بعد از انقلاب در بررسی های صورت گرفته، مسئولانی که طرح را بررسی کردند، گفتند که آمریکایی ها می خواستند مخزن سد کوچک باشد به همین دلیل جای آن را نادرست تعیین کردند. به همین دلیل مکان سد را جا به جا کردند.» او ادامه داد: «قرار شد، سد در جای جدید ساخته شود و شرکت زیر مجموعه وزارت نیرو در دولت احمدی نژاد اعلام کرد، روی تپه نمکی نزدیک سد، پتوی رسی کشیده می شود تا مشکل حل شود، پتوی رسی فایده ای نداشت و حالا آب پشت سد به حدی شور شده که نمی توان آن را کاری کرد. شوری آب زیر سد، ٥,٥ برابر شوری آب خلیج فارس است. اگر قرار باشد سد، دور زده شود، ٨ سال طول می کشید و در این مدت محیط زیست خوزستان خسارت بسیاری خواهد دید و اراضی آن از بین می رود. به نظر من مجریان این پروژه به خاطر اجرای آن باید محاکمه شوند.» منبع: خبرگزاری آفتاب
پنجشنبه ، ۱۴آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: داهی]
[مشاهده در: www.dahi.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 56]
-
گوناگون
پربازدیدترینها