واضح آرشیو وب فارسی:کرد پرس: ارومیه- امروزه مرزی بودن آذربایجان غربی فقط و فقط به عنوان تهدید بوده و آنچه در این استان مرزی روزبه روز افزایش می یابد، تورم، رکود و خودکشی است.به گزارش کردپرس، آذربایجان غربی به عنوان استانی که با سه کشور خارجی هم مرز است از لحاظ استراتژیک شرایط ویژه ای دارد. شرایطی که شاید از نظر بسیاری نقطه قوت محسوب می شود اما آنچه که در عمل مشهود است سودی برای این استان نداشته. طبق آمار اعلام شده تعداد خانوار در آذربایجان غربی بیشتر از میانگین کشوری است و در بحث کنترل تورم که وزیر اقتصاد آن را زیر 15 درصد اعلام کرده، استان آذربایجان غربی دارای تورم 18.6 درصدی بوده و این در حالی است که درآمد سرانه آذربایجان غربی نصف درآمد سرانه کل کشور است اما با توجه به مرزی بودن این استان هزینه ها بسیار زیاد بوده و همین امر سبب شده تا خانواده های آذربایجان غربی در شرایط دشوارتری از لحاظ اقتصادی به سر برند. در این سال ها آذربایجان غربی فرصت های سرمایه گذاری زیادی را به خاطر اثرات ناشی از جنگ و در حال حاضر نیز به دلیل همسایگی با کشورهایی که در جنگ هستند و بخشی از ترکش های مناقشات آنها به این استان برخورد می کند، را از دست می دهد. بعد از پیروزی انقلاب اسلامی مدت ها بخش زیادی از توان استان در زمینه ترانزیت مواد مخدر گرفته شد و بعد از آن در سال های 70 به دلیل اختلافاتی که در کشور عراق پیش آمد و اقدامات صدام در شمال عراق چند هزار عراقی به آذربایجان غربی سرازیر شدند، اما هیچگاه نگاه ویژه ای به این استان از طرف مسئولان صورت نگرفته است و در واقع آذربایجان غربی در شرایط عادی، بحران را تجربه کرده است. در سال های متمادی شرایط حاکم بر این استان تغییر چندانی نکرده است؛ علاوه بر مشکلات اقتصادی، وضعیت نابسامان کشورهای همسایه از لحاظ روحی فشار زیادی را خصوصا بر مردم مرز نشین وارد کرده است. درآمد کم، فشار کاری زیاد و تورمی که در این استان بیشتر از میانگین کشوری است و البته مهمتر از همه اختلاف طبقاتی فاحشی که در جامعه وجود دارد همگی باعث شده تا افسردگی در جامعه افزایش پیدا کند. سیستم اقتصادی که در ایران وجود دارد موجب می شود پولدار روزبه روز پولدارتر و فقیر روزبه روز فقیرتر شود. این موضوع شاید برای افراد بزرگسال قابل تحمل باشد اما برای کودکانی که در دنیای خود قدرت تحلیل این موضوع را ندارند قابل درک نیست و فقط حسرتی بزرگ بر دل کوچک آنها می ماند. طبق آمارهای ارائه شده از خودکشی های چند ماه اخیر در آذربایجان غربی و خصوصا شهرهای کوچک مرزی این پدیده اجتماعی در حال افزایش است در حالی که رنج سن افرادی که دست به این اقدام می زنند کمتر و کمتر می شود. کاهش سن خودکشی ها موید این مطلب است که فشار وارده بر خانواده ها شدیدا افزایش یافته است. در چند روز گذشته خبر خودکشی پسربچه 11 ساله به نام هاوره قادرشوان در اشنویه شوک دیگری بر جامعه وارد کرد. مرگی که در ابتدا شایعه شد به خاطر هدیه به مدرسه بوده است اما در بررسی هایی که صورت گرفت دلایل دیگری مطرح شد. دلایلی که شاید بی ارتباط با مشکلات اقتصادی خانواده کارگری وی نبوده است. هر چند بعضی از افراد شبیه سازی صحنه خودکشی این نوجوان با صحنه اعدام فیلمی که چند روز پیش مشاهده کرده بود را عامل اصلی مرگ می دانند اما موضوعی که مطرح است تعدد این خودکشی ها است. به طور مثال در همین ماه یک جوان 18 ساله نیز بر اثر مشکل اقتصادی و در واقع فقر در محله تاج الدینی اشنویه خود را حلق آویز کرده است. طبق آمارهای غیررسمی در سال جاری فقط 95 مورد اقدام به خودکشی در شهر اشنویه وجود داشته که بیش از هفت مورد آنها منجر به مرگ شده است. این آمار و متعاقب آن آمار خودکشی در سردشت که اکثرا ناشی از فقر و مشکلات خانوادگی گزارش شده است زنگ خطری برای جامعه به سوی پیشرفت ایران است. مرگ پایان زندگی است و همیشه امید به آینده بهتر در انسان وجود دارد اما اینکه چه دلیلی موجب می شود که نوجوان و جوانی تمام امید به آینده را از دست بدهد و نجات خود را در مرگ ببیند موضوعی است که نیاز به پیگیری جدی دارد. فشاری که آنقدر زیاد است که جوان راهی به جز خودکشی در برابر خود نمی بیند و حاضر است دیگر زندگی نکند. تورم و کمبود درآمد و درگیر بودن در کشمکش هایی که در مرز صورت می گیرد همگی زنجیروار عواملی است که یکی از نتایج آن بالا رفتن آمار خودکشی است، چیزی که جامعه ما را تهدید می کند. منبع؛ خبرگزاری فارس
پنجشنبه ، ۱۴آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: کرد پرس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 12]