واضح آرشیو وب فارسی:مطبوعات فارس: صادرات کود کشاورزی در سال گذشته 8برابر صادرات خودرو شده، با وجود این، آیا حمایت دولت از بخش کشاورزی ایران یک هشتم حمایتش از صنعت خودروسازی بوده است؟مطبوعات فارس/در حالی که کشاورزی و صنایع تبدیلی نسبت به صنعت خودرو از لحاظ استراتژیک و کیفی دارای اهمیت بیشتری است، دولت به بخش خودروسازی بهای بیشتری می دهد؛ در حالی که سال گذشته فقط در صادرات گوجه و رب گوجه 360 میلیون دلار و در زمینه کود کشاورزی 760 میلیون دلار صادرات داشته ایم، خودرو سازان فقط 175 میلیون دلار صادرات داشته اند. مدتهاست همه به این نکته اذعان دارند که خودروهای داخلی، با قیمتی بسیار نازلتر به کشورهای دور و نزدیک صادر می شوند و در عوض با بهایی سنگین به هموطنانمان فروخته می شوند. اینکه دلیل این موضوع، سیاستهای دولتی و اجبار خودروسازان است یا تلاش برای صادرات به هر قیمت و کسب امتیازهای ویژه بابت آن، سخنی دیگر است. اگرچه برای بسیاری از خودروسازان دنیا «صادرات» یک اصل به حساب می آید و بخش بزرگ و قابل توجهی از درآمد آنها را بازارهای صادراتی تأمین می کند، اما اکثر قریب به اتفاق محصولات خودروسازی ایران، مصرف داخلی دارند و کمتر بازاری در دنیا پذیرای آنها است. طبق سند توسعه خودرو قرار است در سال 1404، یک سوم خودروهای تولید داخل (یعنی یک میلیون دستگاه) صادر شود و این در شرایطی است که خودروسازان کشور در یک دهه گذشته کمتر از 500هزار دستگاه محصول را به آن سوی مرزهای کشور فرستاده اند. در واقع نه اینکه خودروهای ایرانی قدم به خارج از مرزهای کشور نگذاشته باشند، اما آمار صادرات آن قدر اندک است که نمی توان نگاهی امیدوارانه به آن داشت و خودروسازان ایران را صادرکنندگانی موفق (در مقایسه با رقبای منطقه ای و جهانی) دانست. البته هرساله در روز ملی صادرات، معمولاً از ایران خودرو و سایپا به عنوان صادرکنندگان برتر تقدیر می شود، اما این برتری تنها در سطح کشور است و آنها جایگاه مناسب و قابل قبولی در دنیا ندارند. آیا کیفیت، قیمت و روند نه چندان مناسب توسعه محصول در خودروسازی ایران اجازه می دهد ایران خودرو و سایپا مدت زیادی در بازارهای خارجی دوام بیاورند؛ آن هم در شرایطی که خودروسازان بزرگ دنیا با محصولاتی متنوع در حال تصاحب بازارهای مختلف هستند و از کوچک ترین فرصت برای نفوذ در این بازارها استفاده می کنند؟ به عقیده کارشناسان، صادرات خودروی ایران از نظر کیفیتی و قیمتی فاصله بسیار زیادی با آنچه باید باشد، دارد و از همین رواست که خودروسازان کشور نتوانسته اند طی این سال ها پای خود را از کشورهایی مانند عراق، روسیه و سوریه آن طرف تر بگذارند و طعم رقابت با بزرگان خودروسازی را بچشند. همین اندک بازارهای منطقه ای نیز یا از دست رفته یا به شدت در حال تضعیف هستند. با این حال البته خودروسازان سعی می کنند از دست رفتن و تضعیف بازارهای صادراتی را به گردن تحریم بیندازند (که تا حدی قابل قبول است)، اما بدون تردید تا کیفیت و قیمت خودروهای ایرانی بهبود پیدا نکند و توسعه محصول نیز با سرعت بیشتری انجام نشود، نمی توان خودروسازان ایرانی را صادرکنندگانی موفق و قابل احترام در بازار خودروی دنیا دانست. ضمن اینکه تحریم پدیده ای برای 50 سال اخیر نیست. ایران خودرو سال هاست ادعای تولید خودروی ملی دارد، اما قیمت محصولات آن با بالا و پایین شدن قیمت ارز به شدت تغییر می کند و وقتی صنعت خودرو تحریم می شود، ناگهان عرضه خودروی ملی نیز با مشکل مواجه می شود و اختلاف قیمت کارخانه و بازار آزاد سر به فلک می کشد. کارخانجات غیردولتی «خودروساز» همگی مونتاژکار قطعات چینی هستند و برای واردکردن قطعات میلیاردها دلار ارز از کشور خارج می کنند و تولیداتشان را به قیمت خارق العاده ای به مصرف کننده ناچار از انتخاب بین گزینه های موجود به فروش می رسانند. اگر دولت براساس نگاه صادراتی به صنایع کشور نگاه می کرد صنایع غذایی از اولویت بسیار بالاتری نسبت به صنعت خودرو سازی برخوردار بودند. کاوه زرگران رئیس کمیسیون کشاورزی اتاق بازرگانی تهران بهترین و تنهاترین راه برای خروج رکود از کشور را پویایی صنعت دانست و گفت: ما باید برای خروج از رکود فقط باید صنعت پویایی داشته باشیم که در حال حاضر یکی از مشکلات این بخش تأمین نقدینگی و مشکلاتی است که توسط برخی از سازمانهای دولتی ایجاد می شود. زرگران در خصوص بسته پیشنهادی دولت برای صنایع خودرو سازی گفت: من نمی دانم بر چه اساسی در این بسته این قدر به بخش خودروسازی بها داده شده به طوری که یک سرفصل جدا برای آن وجود دارد. وی افزود: در 6ماهه اول امسال صنایع غذایی 1میلیارد و 200میلیون دلار صادرات داشته اند. حال با این اوصاف و مطابق اصول اقتصادی که صادرات محرک موتور اقتصادی یک کشور است کاملاً مشخص است که این بسته صادرات محور نیست. عراق، سوریه، غنا، ترکمنستان، اسپانیا، آذربایجان، نیجریه، چین، جمهوری چک و جمهوری کره، مقاصد خودروهای صادراتی از ایران بوده اند، اما این خودروها با چه قیمتی صادر شده اند؟ اطلاعات موجود نشان می دهد در حال حاضر پراید با قیمت 14میلیون تومان به کشور عراق صادر می شود. همچنین تندر90 به عنوان گران قیمت ترین خودروی صادراتی کشور فقط 22میلیون و 900هزار تومان قیمت دارد. این در حالی است که هم اکنون تندر90 بیش از 35میلیون تومان قیمت گذاری می شود. نفوذ در بازارهای جدید صادراتی، اتفاقی نیست که به این زودی ها رخ بدهد، اما به هر حال نمی توان از آن غافل شد، چه آنکه در غیر این صورت، محقق شدن صادرات یک میلیون دستگاه در سال 1404، غیرممکن خواهد بود. منطق ساده اقتصادی مبتنی بر مزیت های نسبی حکم می کند که به صنایع پربازده توجه شود، نه اینکه صنعتی وبال گردن اقتصاد کشور شده است. نتیجه 50 سال حمایت انحصاری و همه جانبه از خودروسازی، تولید خودروهای 30 سال پیش با کیفیتی بدتر از سه دهه قبل است، درحالی که صنایع غذایی و کشاورزی که عایدی آن بیشتر به کشاورزان به عنوان زحمت کش ترین قشر جامعه تعلق می گیرد بیشتر بوده است، کشاورزانی که از نظام بانکی کشور هیچ سهمی ندارند.
چهارشنبه ، ۱۳آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مطبوعات فارس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 25]