واضح آرشیو وب فارسی:ايرنا: نگاهي به عملكرد يكساله ساركوزي در زمينه مهاجرت - ۵
پاريس . . . تيري مارياني همچنين، با استناد به وجود نهادهاي تجديد نظر و دادگاههاي استيناف براي پناهندگي، انتقاد مخالفان باند سياسي ساركوزي را رد كرده و معتقد است كه با اين راهها، نميتوان اقدام ما را به قفل كردن پناهندگي تعبير كرد.
از همان آغاز سياست و تدابير ويژه ساركوزي مورد انتقاد بسياري قرار گرفت و از ميان دوازده عضو تاريخدان كميته عالي موزه ملي تاريخ مهاجرت فرانسه، هشت تن در اعتراض به اين اقدام ساركوزي استعفا كردند.
آنها در نامه اعتراضي خود نوشتند كه وظيفه يك حكومت دمكراتيك، تعيين هويت ملي افراد نيست. آنها در همان زمان يادآور شدند كه اين كار در زماني كه تلاش ميشود با همبستگي و وحدت انساني به آينده نظر كنيم ، مسئله مهاجرت را نشانه رفته است.
سوسياليستها چنان كه انتظار ميرفت از مخالفان جدي اين طرح بودند.
از نظر سوسياليستها قانون ساركوزي دست كم در سه مورد مشكل زا بود: اول آن كه اين قانون وضعيت پناهندگان و مهاجرين غير قانوني را بيثبات مي ساخت .
دومين اشكال آن بود كه قانون ساركوزي هزاران وضعيت پيچيده را ايجاد مي كرد كه نه ميشد شرايط اين مهاجرين را قانوني كرد و نه ميشد آنان را اخراج نمود و در نتيجه مخالفان توصيه ميكردند كه براي برون رفت از اين وضع، دولت بايد سياست قانونيسازي شرايط مهاجران غير قانوني را بطور گسترده به كار گيرد.
نكته سوم نيز از نظر مخالفان آن بود كه اين سياست، اجازه همكاري و توسعه روابط با كشورهاي مبدا اين مهاجران را از فرانسه سلب ميكرد، كما اين كه در دوران رياست ساركوزي اين مسئله تجربه شد كه در مقام مقايسه با آمريكا و انگليس، او نميتواند روابط خوبي با كشورهاي مهاجر فرست برقرار كند.
افزون بر اين همه سياست ساركوزي هميشه نوعي استقبال از گرايش راست هاي افراطي تعبير شده كه در راستاي حركتي براي سرپوش گذاشتن بر ناكامي دولت راست حاكم دانسته ميشد.
علاوه بر جناح مخالف دولت كه همواره با سياستهاي راست مخالفت ميكند، در ميان اعضاي دولت نيز ميشد كساني را يافت كه با طرح مهاجرت ساركوزي همراه نباشند. گو اين كه در قطار سياست ساركوزي نشسته باشند.
فاضله آمارا و برنار كوشنر دو وزير دولت ساركوزياند كه نظر مثبتي به سياستهاي مهاجرتي ساركوزي نداشته اند. آمارا كه خود از نسل مهاجرين دهههاي گذشته است و امروز به مسئوليت امور شهري در كابينه ساركوزي گماشته شده، در برابر سياست تست ژنتيكي دي.ان.آ. راستها موضع گرفت و آن را زياده خواهي و توهين به مهاجرين قلمداد كرد.
اين دختر مهاجر مغربي در هر فرصتي آثار و فوايد مثبت مهاجرت خارجيان به فرانسه را ياد آور ميشود و نوسازي اين كشور و رنگارنگي صداي آن را برخاسته از همين تنوعي ميداند كه خارجيان براي فرانسه فراهم آورده اند.
برنار كوشنر نيز به عنوان وزير خارجه ساركوزي كه پيش از اين از اعضاي برجسته حزب سوسياليست بوده و سپس از آن حزب اخراج شده است، در برابر سياست جديد مهاجرت ساركوزي موضع گرفت و آن را مناسب با شان و حقوق افراد ندانست .
او كه به جهت تخصص پزشكي و بنيانگذاري سازمان پزشكان بدون مرز و نيز حضور در بالكان به عنوان نماينده سازمان ملل چهرهاي بينالمللي دارد تنها از دولت فرانسه خواسته است كه متناسب با حقوق انساني خارجيان، آنها را اخراج كنند.
نگاه كوشنر به تست ژنتيكي دي.ان.آ. براي متقاضيان ويزا نيز مثبت نبوده و او اين امر را در ديگر كشورها امري اجباري نميداند.
بسياري از كسان كه با سياستهاي مهاجرتي ساركوزي موافقتي ندارند، مشاركت سياسي مهاجران را طرح كرده و پيشنهاد ميكنند كه يكي از راههاي كاهش انزاواي خارجيان، ايجاد فضاي مشاركت سياسي براي آنان است.
از نظر آنان مسئله حق راي و احساس قدرت در تصميمگيري هاي مدني براي يك شهروند ميتواند احساس مسئوليت را به او باز گردانده و او را از انزوا و به كار بستن رفتارهاي خشونت آميز انتقام جويانه باز دارد.
با اين دريافت بايد گفت كه دولت خود در پديد آمدن نابساماني وضع مهاجران بيتقصير نيست و اين موضوع از سالها پيش مورد توجه سياستمداران و كارشناسان فرانسوي بوده است .
با اين همه طرح قانوني ساركوزي در برابر همه انتقادها، تاكنون ايستاده است و اردوگاه سياسي ساركوزي معتقد بود كه بنا بر تجارب پيشين دستگاههاي فرانسه ، باقي ماندن بر رويه پيشين مهاجرت در اين كشور به ويژه نسبت به برخي اتباع كشورها يك خطاي صرف است .
اين تجارب نشان ميداد كه سي تا ۸۰درصد از اطلاعات سجلي وارده از اتباع كشورهاي سنگال ، كومور، ماداگاسكار، ساحل عاج ، كنگوي گينه و كنگوي زئير و توگو خطا و جعلي است و فرانسه راهي نيز براي شناسايي و جلوگيري از اين امر در همان كشورها ندارد.
از سوي ديگر روند بررسي اسناد جعلي و مخدوش در مراكز كنسولي فرانسه در اين كشورها آن اندازه وقت گير و هزينه بر بود كه دولتمردان دست راستي فرانسه را متقاعد كند تا از سنت گذشته عدول كنند.
نكته ديگري نيز از درون فرانسه راستيها را ميآزرد و آن اين كه انبوه مهاجران و پناهندگان غير قانوني به فرانسه كه به دلايل انساني و معيشتي به انجمنهاي بشر دوستانه متوسل ميشدند، فشاري را از درون بر دستگاههاي فرانسه تحميل ميكردند كه بازتاب رسانهاي آن در بيآبرويي چهره فرانسه در جهان موثر ميافتاد.
صف دراز اين مهاجرين در انتظار سپري كردن روندهاي حقوقي و كنسولي بارها موجب درگيري نيروهاي انتظامي با آنان ميشد و شرايط زيستي آنان يكي از انتقادهاي هميشگي منتقدين به دولتهاي وقت فرانسه بود.
از سوي ديگر دولت فرانسه در اين طرح جديد با اختياري كردن تست ژنتييكي دي.ان.آ. و تعيين يك نرخ ۱۵۰يورويي به گفته خود راه را بر مخالفان مي بست .
فرانسه ساركوزي با گرفتن ژستي اروپايي نيز استدلال ميكند كه بايد با ساير كشورهاي ديگر اين اتحاديه هماهنگ بود، بويژه در اين زمان كه قوانين مرزي كشورهاي اين اتحاديه تا حدود زيادي با هم مشترك است .
سه شنبه 7 خرداد 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ايرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 274]