واضح آرشیو وب فارسی:پایتخت: بی شک، بخشی از این ادعا کاملاً مشخص و انکارناشدنی است و بسیاری از سریال هایی که در شبکه خانگی تولید و پخش شده اند، نتوانسته اند سوددهی و یا حتی درآمدی متناسب با سرمایه گذاری شان داشته باشند و از این حیث، همواره این پرسش بوده که با چه انگیزه ای برخی از این سریال ها تولید می شود؟به گزارش پایتخت بی شک، بخشی از این ادعا کاملاً مشخص و انکارناشدنی است و بسیاری از سریال هایی که در شبکه خانگی تولید و پخش شده اند، نتوانسته اند سوددهی و یا حتی درآمدی متناسب با سرمایه گذاری شان داشته باشند و از این حیث، همواره این پرسش بوده که با چه انگیزه ای برخی از این سریال ها تولید می شود؟ تولید طیف وسیعی از سریال ها در بستر توزیع فروشگاه های سطح شهر یا همان شبکه خانگی در حالی حفظ شده که به زعم برخی ناظران، برخی از این سریال ها، فاقد سوددهی لازم بوده و هستند؛ اما آیا با این اوصاف، می تواند محملی برای امور دیگر باشد؟ یک تهیه کننده سینما در روزهای اخیر ادعایی بزرگ در این باره کرده که با گذشت روزهای متمادی با پاسخی از سوی متهمین همراه نشده است. شاید جذاب ترین سکانس های پولشویی در سریال ها، مربوط به سریال «برکینگ بد» باشد؛ سکانس هایی که در آنها همسر تولیدکننده شیشه، با راه اندازی یک کارواش، اقدام به ورود پول های موادمخدر به صندوق کارواش در قالب درآمد کارواش می کند و در واقع پول های کثیف را به پول های تمیز تبدیل می کند؛ اتفاقی که ساده ترین روش برای نشان دادن پولشویی محسوب می شد. این پدیده طبیعتاً در هر کشوری از جمله ایران رواج دارد و متأسفانه همواره عددی که در خصوص پولشویی در سطح جهان و همچنین در ایران از سوی مسئولان مطرح شده، رقم های بسیار بزرگی را شامل و هر روز نیز بر پیچیدگی پولشویی افزوده می شود تا حتی سیستم های نظارتی و مالی پیشرفته آمریکا نیز نتوانند ردی از مبدأ پول های کثیف ـ که در فرآیند پولشویی به پول تمیز تبدیل شده اند ـ بیابند. در این میان، بهره برداری از فضای سینمای ایران برای پولشویی نیز مطرح شده و پیش از این در زمان سرمایه گذاری سینمایی یکی از اشخاصی که اکنون جزو متهمان بزرگ اقتصادی مطرح می شود، این گمانه توسط عده ای مطرح و البته با سکوت از کنار این گمانه عبور شد؛ اما اکنون بار دیگر این ادعا توسط یک تهیه کننده ـ که از قضا جزو چهره های شناخته سینمای ایران محسوب می شود ـ درباره وسیعی از تولیدات شبکه خانگی مطرح شده است. سید غلامرضا موسوی، تهیه کننده سینمای ایران، که دستی هم در پخش فیلم های سینمایی دارد، در گفت وگویی درباره رواج زیاد تولید سریال در شبکه نمایش خانگی گفت: «با توجه به اینکه اخیراً اغلب این سریال ها نتوانسته به تیراژ موردنظر مالکان دست پیدا کند و در بیشتر موارد متضرر شده اند، قضیه بسیار شبهه برانگیز است. البته چون در این کار نیستم، نمی توانم دقیق بگویم اما به نظر می رسد که اکثرشان ضرر می کنند. پس چرا با وجود سودآور نبودن، همچنان اصرار به ساخت این سریال ها دارند؟ البته من سریال کار نمی کنم اما الآن برخی معتقدند این کار پوششی برای پول شویی است». بی شک بخشی از این ادعا کاملاً مشخص و انکارناشدنی است و بسیاری از سریال هایی که در شبکه خانگی تولید و پخش شده اند، نتوانسته اند سوددهی و یا حتی درآمدی متناسب با سرمایه گذاری شان داشته باشند و از این حیث همواره این پرسش مطرح بوده که با چه انگیزه ای برخی از این سریال ها تولید می شود؟ طمع بازگشت هزینه ها در شبکه خانگی و سوددهی از طریق فروش کپی رایت به تلویزیون؟ انگیزه سازندگان هرچه باشد، نمی تواند بدون ارائه مستندات قابل اتکا، با اتهام پولشویی همراه شود و طبیعتاً این اتهام که با اظهارات موسوی، متوجه سرمایه گذاران، تهیه کنندگان و سینماگران سرشناسی می شود، نیازمند مستنداتی است و نمی توان به همین سادگی چنین اتهام بزرگی را متوجه سازندگان سریال های پخش شده و در حال پخش در شبکه خانگی کرد. در این میان، سکوت سرمایه گذاران و تهیه کنندگان سریال های پخش شده در فروشگاه های سراسر کشور در قبال چنین اتهامی نیز تأمل برانگیز است و انتظار می رود، ایشان اگر در این زمینه شفاف سازی نمی کردند، دست کم ماجرا را تکذیب می نمودند و از کنار چنین اتهام بزرگی با سکوت نمی گذشتند و به این ادعاهای شائبه برانگیز پاسخِ حداقلی می دادند. انتظار می رود ابعاد این ماجرا مشخص شود و بار دیگر در قبال چنین اتهامی سکوت نشود.
سه شنبه ، ۱۲آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: پایتخت]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 11]