تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1804806038
رونق بازار لوازم خانگی با وام 10 میلیونی
واضح آرشیو وب فارسی:برترین ها:
رونق بازار لوازم خانگی با وام 10 میلیونی
«در آخرین سفری که به شوروی داشتم به آقای نوویکو، نایب نخست وزیر شوروی که قائم مقام کاسیگن، نخست وزیر وقت شوری بود، یخچال ایرانی ارج هدیه دادم. او فوق العاده خوشحال شد و به من تاکید کرد راننده خودش می آید یا یخچال را ببرد و حتی گفت مبادا یخچال را به دفترش بفرستم.»
هفته نامه صدا - ریحانه سادات یاسینی: «در آخرین سفری که به شوروی داشتم به آقای نوویکو، نایب نخست وزیر شوروی که قائم مقام کاسیگن، نخست وزیر وقت شوری بود، یخچال ایرانی ارج هدیه دادم. او فوق العاده خوشحال شد و به من تاکید کرد راننده خودش می آید یا یخچال را ببرد و حتی گفت مبادا یخچال را به دفترش بفرستم.» علی نقی عالی خانی، وزیر اقتصاد ایران در سال های 41 تا 48، در کتاب خاطراتش این گونه از اولین برند ایرانی در صنعت لوازم خانگی یاد می کند. وزیر اقتصاد دهه چهل، کالای ایرانی را به مقام بلندپایه ای از یک قدرت جهانی در آن زمان، هدیه داده بود که سه دهه بعد از راه اندازی کارخانه در سال 1316 ارج و منزلت زیادی داشت.
حامدی، مدیرعامل سابق این کارخانه می گوید: «تصور مردم از کلمه ارج اقتباس از نام خانوادگی موسس آن است اما به واقع این سه کلمه یعنی آهن گری، ریخته گری و جوش کاری.» سیروس ارجمند، کارگاهی کوچک را با 8 کارگر در خیابان سی متری تهران راه اندازی کرده بود و بعد در سال 48، به جاده مخصوص کرج با مساحت 105هزار مترمربع و چند هزار نفر کارگر انتقال داد.
دختر جوانی که پدرش تولیدکننده ای قدیمی است، می گوید: «خانه یکی از اقواممان سمت کرج بود، ده سال پیش هر بار از آن جا رد می شدیم کارخانه ارج را می دیدم که معماری خاصی داشت و هنوز در خاطرم هست پدرم هم همیشه می گفت این بیچاره ها نفس های آخرشان را می کشند. خودش هم در کار تولید قالب های کفش بود اما نتوانست با بازار جنس های چینی رقابت کند.»
حالا چند سالی است که کارخانه ارج به شهرکی صنعتی در گرمسار منتقل شده و با حدود 20 درصد از ظرفیت خود فعالیت می کند. برندی که حدود 5 دهه پیش، افتخار ایران بود، از سال 78 با یک بدهی 32 میلیارد تومانی در شیب کاهش تولید افتاد و حتی برای مقطعی توقف را تجربه کرد. در نهایت، به دلیل بدهی های زیاد به وزارت صنعت، بانک صنعت و معدن و سپس به بانک ملی واگذار شد.
پیش از به دوران رسیدن تازه های سامسونگ، ال جی و قبضه کردن بازار ایران، قرار بود با فناوری روز دنیا و تفکر مهندسی به روز سیروس ارجمند که در سال 1353 یخچال ساید بای ساید تولید کرده بود، در فروشگاه های لوازم خانگی آن طرف دنیا چشم اروپایی ها و آمریکایی ها را نیز به برندی با الفبای فارسی و حرف «ج» کشیده، خیره کند. حالا اما بیشتر خانه های ایرانی نیز از این نام خالی شده است. نه تنها ارج، پارس الکتریک، پارس خزر و... هم در جریان برندکشی ها، از بین رفته اند.
برندهای معروف ایرانی با جنس های بادوامی که حداقل ده سال در خانه ها کار می کرد، برای بسیاری از مردم تنها شبیه تصویری مه آلود است. جاروبرقی های قرمز رنگ پارس خزر، هنوز در خانه بعضی از مادربزرگ ها دیده می شود، اما آشپزخانه کم تر تازه عروسی را، کالاهای ایرانی پر کرده است.
سه ماه پیش بحث وام های 20 میلیون تومانی ازدواج تازه مطرح شده بود، دو وام 10 میلیونی که فقط به خرید کالای ایرانی اختصاص داشت و زوج ها باید بین این وام و تسهیلات 3 میلیونی کلی، یکی را انتخاب می کردند. نوعروسی که چند ماهی است با لوازم خانگی و در خانه خودش آشپزی می کند می گوید: «مامانم برای جهیزیه من فقط دنبال مارک های خارجی بود و می گفت اگر ایرانی باشد، آبرویم جلوی فامیل می رود. من اصراری نداشتم، اما واقعا لوازم خانگی های ایرانی جنس ندارند و چندان هم ارزان نیستند. مثلا سرویس های چینی با قیمت بالای کی میلیون، وزن خیلی سنگین و ظاهر بدون ظرافتی نسبت به جنس های خارجی داشتند.»
حالا بعد از سه ماه، عباس هاشمی، مدیر کل دفتر لوازم خانگی و صنایع فلزی وزارت صنعت از شکست این طرح خبر داده و گفته است: «تاکنون فروش اقساطی برای تولیدکنندگان که نیازمند منابع مالی هستند، به صرفه نبوده و چندان استقبالی از این طرح صورت نگرفته است.» با این حال، دولتی ها برای خارج کردن تولید داخلی لوازم خانگی از رکود، از بسته شان طرحی مشابه همین را بیرون آورده و از وام 10 میلیونی دیگری برای همه مردم، رونمایی کرده اند.
نکته جدید این وام ها اما در ساز و کار پرداخت آن بوده است. کارت به نام خریدار صادر می شود و هر کس می تواند با آن تا سقف ده میلیون تومان با بازپرداخت های دو و سه ساله خرید کند. پول خرید نیز به جای حساب فروشگاه، از طریق هماهنگی سیستم بانکی، مستقیما به حساب تولیدکننده واریز می شود. اما گزارش های میدانی و بررسی نظرات کارشناسان طی دو هفته ای که از آن رونمایی شده، خبر از آن دارد که این طرح هم نمی تواند صنعت تولید خسته لوازم خانگی ایرانی سر حال بیاورد.
مادری که 23 سال از خانه داری او می گذرد؛ می گوید: «ماشین لباس شویی، اجاق گاز، ماکروفر، آخر چه چیز ایرانی با ده میلیون بخرم؟ فقط یخچال سامسونگ ما 15 سال است بدون کوچکترین مشکلی کار می کند. اصلا ارزش ندارد آدم این همه پول را برای جنس ایرانی خرج کند. در خانه ما فقط پنکه مان، ایرانی است.» دختر جوانی نیز که در خانه ای مجردی زندگی می کند، می گوید: «من تازه با یک میلیون تومان یک یخچال ایرانی خریدم. هم ظاهرش خوب است و هم خوب کار می کند. به نظرم بعضی جنس های ایرانی می توانند با خارجی ها رقابت کنند.»
«سینگر» اولین برند خارجی بود که تا دهه سی با چرخ خیاطی هایش به ایران آمد بعد از آن، برندهای آلمانی با رادیوها و تلویزیون هایشان وارد ایران شدند و در دهه 60، ژاپنی ها توانستند با سونی، پاناسونیک و... وارد ایران شوند و بازار را قبضه کنند.
ژاپنی ها، کره ای و جدیدا نیز چینی ها، هنوز در بازار ایران یکه تازی می کنند. جای پای آن ها آنق در در خانه های ایرانی سفت شده، که تولیدکننده های ایرانی حتی اعتماد به نفس رقابت با آن ها را هم از دست داده اند. محمد طحان پور، رئیس اتحادیه فروشندگان لوازم خانگی، می گوید: «دیدگاهی که مردم به کالای لوازم خانگی ایرانی دارند، برای چندین سال پیش است که محصولات و خدمات پس از فروش خوب نبوده است.
به مردم حق می دهیم این دیدگاه را داشته باشند، اما این طور نیست که کالاهای ما بی کیفیت باشد. در خیلی از حوزه ها خوب پیش آمده ایم. مشکل ما این است که کارخانه ها و سازنده های لوازم خانگی در ایران زیاد شده اند و کالاهای خوب در میان آن ها دیده نمی شود. مثلا 150 تولیدکننده برای اجاق گاز داریم، اما تنها جنس 15 تا از آن ها خوب است. مردم اگر کالای خوب ببینند، استقبال می کنند.»
او درباره وام های جدید دولت نیز می گوید: «این طرح از نظر اجرا هنوز مبهم است. گفته اند وزارت صنعت و معدن برندهایی معرفی می کند و آن ها مشمول وام و خرید اقساطی می شوند. اما این که چه کارخانه هایی با چه نگاهی معرفی شوند، خیلی مهم است. دولتی ها هیچ جلسه ای با صنف ما نداشته اند. هیچ کس بهتر از صنف لوازم خانگی کالاها را نمی شناسد. ما نگاه مان به این طرح مثبت نیست. چرا که ممکن است همین اعتماد اندک مردم را نیز به کالاهای ایرانی از بین ببرد.»
بازار کالا
شرکت های تولیدی بزرگ لوازم خانگی در بازار سهام حضور دارند. اندازه بازار بزرگ ترین آن ها کمتر از 200 میلیارد تومان است که رقم بسیار ناچیزی محسوب می شود. سهام داران بخش خصوصی نیز تمایل زیادی به خرید سهام این صنعت ندارند.
178 میلیارد تومان: ارزش بازار بوتان در بورس اوراق بهادار
122 میلیارد تومان: ارزش بازار پارس خزر در بورس اوراق بهادار
23 میلیارد تومان: ارزش بازار لوازم خانگی پارس در بورس اوراق بهادار
6.9 میلیارد تومان: ارزش بازار لوازم خانگی ارج در بورس اوراق بهادار
8 میلیارد تومان: گردش مالی بازار لوازم خانگی ایران در سال 93 به روایت دبیر انجمن صنایع لوازم خانگی
تاریخ انتشار: ۱۱ آبان ۱۳۹۴ - ۱۴:۱۲
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: برترین ها]
[مشاهده در: www.bartarinha.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 22]
-
اقتصادی
پربازدیدترینها