تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
سه برند برتر کلید و پریز خارجی، لگراند، ویکو و اشنایدر
مراحل قانونی انحصار وراثت در یک نگاه: از کجا شروع کنیم؟
چگونه برای دریافت ویزای ایران اقدام کنیم؟ مدارک لازم و نکات کاربردی
راهنمای خرید یو پی اس برای مراکز درمانی و بیمارستانی مطابق الزامات قانونی
آیا طلاق توافقی نیاز به وکیل دارد؟
چگونه ویزای آفریقای جنوبی را به آسانی دریافت کنیم؟ راهنمای قدم به قدم
همه چیز درباره ویزای آلمان و مراحل دریافت آن
چرا پاسارگاد به عنوان یکی از مهمترین آثار تاریخی ایران شناخته می‌شود؟
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1820424435
مشاوره حقوقی
واضح آرشیو وب فارسی:روزنامه خراسان: پرسش: سلام، خانمی 20 سال است که در عقد موقت من است. آیا بعد از مرگم از اموالم ارث می برد؟ پاسخ: خیر، به موجب ماده940 قانون مدنی، «زوجین که زوجیت آنها دایمی بوده و ممنوع از ارث نباشند از یکدیگر ارث می برند.» بنابراین رابطه زناشویی حاصل از ازدواج موقت از موجبات ارث نیست و مدت ازدواج موقت هر چند طولانی باشد تأثیری در این حکم ندارد. پرسش: بنده8 ماه است که همسرم را عقدکرده ام و الان که در خانه خودم هستم، متوجه شده ام که مشکل خونی حاد دارد و ممکن است بنده هم مبتلا شوم . همسرم و خانواده اش زمان عقد، این موضوع را به بنده نگفتند و مرا فریب دادند. حالا باید چه کارکنم؟ پاسخ: ماده 1123 قانون مدنی به طور مشخص از شش بیماری (1- قرن، 2- جذام، 3- برص، 4- افضاء، 5- زمین گیری، 6- نابینایی از هر دو چشم) نام برده است که اگر زن پیش از ازدواج به هر کدام از آن ها مبتلا باشد و مردی بدون آگاهی از این امر با وی ازدواج کند و بعد از عقد از موضوع مطلع شود، برای مرد حق فسخ نکاح ایجاد می شود. برخی دادگاه ها با توجه به این ماده، ابتلای زن به سایر بیماری ها را هر چند خطرناک و مسری باشند، موجب حق فسخ برای مرد نمی دانند، اگرچه در این صورت نیز مرد می تواند با پرداخت حقوق مالی زن از جمله مهریه، وی را طلاق دهد.از سوی دیگر، ماده 1128 قانون مدنی بیان می کند: «هرگاه در یکی از طرفین صفت خاصی شرط شده و بعد از عقد معلوم شود که طرف مذکور فاقد وصف مقصود بوده، برای طرف مقابل حق فسخ خواهد بود، خواه وصف مذکور در عقد تصریح شده یا عقد متبانیاً بر آن واقع شده باشد.» یعنی حتی اگر آن صفت در عقدنامه یا جلسات پیش از عقد به صراحت ذکر نشده باشد اما هر دو طرف آن را در نظر داشته باشند، نبود آن صفت ممکن است موجب حق فسخ شود. به نظر می رسد سلامت همسر و حداقل مبتلا نبودن وی به بیماری های لاعلاج، صعب العلاج یا خطرناک و مسری، از صفاتی است که عقد ازدواج عموما بر مبنای آن انجام می شود. بنابراین وجود چنین بیماری در همسر قبل از ازدواج و مخفی کردن آن از شما می تواند موجب حق فسخ شود.در صورت فسخ نکاح از طرف مرد پیش از نزدیکی، مهریه ای به زن تعلق نمی گیرد اما پس از نزدیکی، زن مستحق کل مهر خواهد بود. اگر علت فسخ نکاح، فریب مرد از سوی زن باشد نیز زن مستحق مهریه نخواهد بود. در مورد اعمال حق فسخ باید فوراً تصمیم گیری و تصمیم بر فسخ اعلام شود. در غیر این صورت، حق فسخ از بین می رود. به عنوان مثال اگر برای یکی از زوجین به دلیلی حق فسخ نکاح ایجاد شد اما به دلیل علاقه به ادامه زندگی مشترک، حق فسخ خود را اعمال نکرد، نمی تواند بعداً و پس از یک سال نظر خود را تغییر دهد و نکاح را فسخ کند. به حکم ماده 1131 قانون مدنی، «خیار فسخ فوری است و اگر طرفی که حق فسخ دارد، بعد از اطلاع به علت فسخ، نکاح را فسخ نکند، خیار او ساقط می شود، به شرط این که علم به حق فسخ و فوریت آن داشته باشد. تشخیص مدتی که برای امکان استفاده از خیار لازم بوده، به نظر عرف و عادت است». برای فسخ نکاح، نیازی به حکم دادگاه نیست. کسی که دارای حق فسخ است، باید اعمال حق فسخ خود را به گونه ای صریح و قابل اثبات اعلام کند. معمولاً این امر از طریق ارسال اظهارنامه انجام می شود. هرچند پس از فسخ، برای ثبت انحلال نکاح در دفاتر رسمی و شناسنامه طرفین، لازم است به دادگاه مراجعه شود. در این صورت خواهان باید دادخواستی به دادگاه تقدیم و دلایل خود را مبنی بر داشتن حق فسخ و اعمال به موقع آن به دادگاه ارایه کند. از سوی دیگر، فریب همسر در برخی موارد جرم است و می تواند موجب محکومیت مرتکب آن به 6 ماه تا دو سال حبس شود. ماده 647 قانون مجازات اسلامی مقرر می دارد: «چنانچه هر یک از زوجین قبل از عقد ازدواج طرف خود را به امور واهی از قبیل داشتن تحصیلات عالی، تمکن مالی، موقعیت اجتماعی، شغل و سمت خاص، تجرد و امثال آن فریب دهد و عقد بر مبنای هر یک از آنها واقع شود مرتکب به حبس تعزیری از شش ماه تا دو سال محکوم می گردد.» با توجه به مواد 23، 55 و 56 قانون حمایت خانواده و ماده 19 قانون مجازات اسلامی، پزشکی که عمدا و بر خلاف واقع گواهی سلامت برای ثبت ازدواج صادر کند، ممکن است به حکم دادگاه تا پنج سال از اشتغال به طبابت محروم شود. همچنین، سردفتری که بدون ارایه گواهی سلامت، ازدواج را ثبت کند ممکن است به حکم دادگاه به انفصال دائم از خدمات دولتی و عمومی محکوم شود.
دوشنبه ، ۱۱آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: روزنامه خراسان]
[مشاهده در: www.khorasannews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 9]
-
گوناگون
پربازدیدترینها