واضح آرشیو وب فارسی:میگنا: در دنیای کسب و کار برای برخی از مشاغل بیشتر احتمال بروز افسردگی می رود و این عمدتا به علت استرس، ساعات کاری غیرقابل پیش بینی و طولانی، و یا عدم کنترل بر فضای کاری است. در اینجا ۱۰ طیف شغلی معرفی می شود که بین کارکنان آن سطوح زیادی از افسردگی گزارش شده است.در این مقاله به ۱۰ زمینه ی شغلی از ۲۱ طبقه ی شغلی اشاره می شود که کارکنان شاغل در آنها بسیار بیشتر از سایرین در طول یک سال علامت های افسردگی حاد را گزارش کرده اند. با این حال، چنانچه می خواهید یک پرستار باشید(مورد شماره ۴) این مطلب بدان معنی نیست که به سراغ حرفه ی دیگری بروید. دکتر دبورا لگ، مشاور بهداشت روان معتقد است: " جنبه های معینی در هر شغل وجود دارد که می تواند منجر به افسردگی یا تشدید آن شود. افرادی که در مشاغل پراسترس کار می کنند، اگر به خوبی از خودشان مراقبت کنند شانس بیش تری برای مدیریت افسردگی شان دارند." ۱.پرستاران خانگی/ نگه داری از کودکان افرادی که خدمات شخصی می دهند در بالای این فهرست قرار دارند. در حدود ۱۱ درصد افرادی که این شغل را برعهده دارند، افسردگی شدید را گزارش کرده اند(این نرخ بین بی کاران ۱۳ درصد و برای کل جمعیت ۷ درصد است.) دکتر کریستوفر ویلارد، روانشناس بالینی در دانشگاه تافتس معتقد است: یک روز عادی کاری برای این افراد می تواند شامل غذا دادن، حمام کردن و مراقبت از افرادی باشد که اغلب "توانایی تشکر و سپاسگزاری را ندارند..." چون یا بیش از حد بیمار هستند یا خیلی کم سن هستند یا اصلا عادت به قدردانی و تشکر کردن ندارند. دیدن افراد بیماری که هیچ نیروی تازه و مثبتی به آدم نمی دهند، استرس زا است. ۲.کارکنان خدمات غذایی افرادی که امور مربوط به خدمات دهی در امر غذا را برعهده دارند، در رده ی دوم این فهرست قرار دارند. افراد شاغل در این کار حقوق پایینی دریافت می کنند و از طرفی هم هر روز آدم های زیادی بهشان امر و نهی می کنند که باعث خسته کنندگی این شغل می شود. در حالی که ۱۰ درصد از کارکنان خدمات تهیه ی غذا یک دوره ی افسردگی حاد را در مدت یک سال گزارش کرده اند؛ ۱۵ درصد زنان شاغل در این شغل هم در معرض افسردگی قرار گرفته اند. لگ معتقد است: "این کار یک شغل فاقد هرنوع تشکر و سپاسگزاری است. ممکن است مردم در برخورد با این کارکنان بی ادب باشند و کار حتی به درگیری فیزیکی هم بکشد. وقتی فردی افسرده است، همچنان پرانرژی و پرجنب وجوش بودن برایش سخت می شود. و اگر لازمه ی کارش حتما پرانرژی بودن است، کار خیلی سخت می شود." ۳.مددکاری اجتماعی این که مددکاران اجتماعی در رده های بالای این فهرست باشند خیلی هم تعجب آور نیست. سروکار داشتن با بچه هایی که مورد سوءاستفاده و آزارجنسی و بدنی قرار گرفته اند، یا خانواده هایی که در بحران به سر می برند-یک سری کاغذبازی های اداری را هم به این مشکلات اضافه کنید- می تواند این شغل را تبدیل به یک کار استرس زای ۷/۲۴ ( ۲۴ ساعته در تمام ۷ روز هفته) تبدیل کند. ویلارد معتقد است " یک فرهنگی هست که می گوید برای انجام شغل به شکلی مطلوب، باید واقعا به سختی کار کنید و در اغلب موارد فداکاری کنید. از آنجا که مددکاران اجتماعی با افراد بسیار نیازمند سروکار دارند، این فداکاری خیلی زیاد برای انجام کار بسیار سخت است. من با بسیاری از مددکاران اجتماعی و دیگر حرفه های امور مراقبتی سروکار داشته ام و دیده ام که آنها واقعا خیلی زود از پا می افتند. ۴.کارکنان امور بهداشت و سلامت کارکنان امور بهداشت و سلامت شامل پزشکان، پرستاران، درمانگران و سایر افراد حرفه ای می شود که بیشترین زحمت را با حداقل تسهیلات متحمل می شوند. این کارکنان که زندگی سایر افراد در دستان آنها است ساعت ها و روزهای کاری نامنظم زیادی دارند. ویلارد معتقد است: "آنها هر روز بیماری، انواع زخم ها و مرگ را می بینند و با خانواده ی بیماران سر و کار دارند. این قضیه می تواند بر دیدگاه های فرد تاثیر بگذارد و او را به این نتیجه برساند که جهان، جای غمگین تری است." ۵.هنرمندان، بازیگران و نویسندگان این شغل با حقوق نامطمئن، ساعت های نامشخصی از زندگی فرد را درگیر می کند و او را به انزوا می کشاند. افراد خلاق، بیش از سایرین در معرض اختلالات خلقی و روحی-روانی هستند، در حدود ۹ درصد این آدم ها در یک سال گذشته به افسردگی شدید مبتلا شده اند. احتمال ابتلا به افسردگی در هنرمندان و نویسندگان مرد بیشتر است. (تقریبا ۷ درصد کسانی که تمام وقت کار می کنند.) لگ معتقد است: "یک چیزی که بین هنرمندان و بازیگران زیاد دیده ام، بیماری اختلال دوقطبی است. در بسیاری مواقع در افراد هنرمند اختلالات خلقی تشخیص داده نشده و یا درمان نشده ای وجود دارد. افسردگی در افرادی که به سمت کار هنری کشیده می شوند امری معمولی و رایج است و بعد از شیوه ی زندگی شان به این موضوع بیشتر دامن می زند. ۶.معلمان به نظر می رسد نیاز به معلمان روز به روز در حال افزایش است. بسیاری از معلمان، بعد از یک شیفت کاری دوباره کار می کنند و حتی کار خود را به خانه هم می برند. ویلارد معتقد است: از جهات مختلفی به معلم ها فشار وارد می شود، از طرف بچه ها، والدین شان و مدرسه هایی که به دنبال ارتقای استانداردهایشان هستند؛ و همه ی این افراد هم خواسته های متفاوتی دارند. انجام این کارها برای معلم ها آنقدر سخت می شود که گاهی حتی یادشان می رود از روز اول با چه انگیزه ای به این شغل وارد شده اند. ۷.کارکنان مدیریت پشتیبانی افرادی که در این شغل مشغول به کار هستند از کوچک ترین مسائل تا موضوعات سطح بالای سازمان را باید تحمل کنند و چه بسا در بسیاری موارد برنجند و ناراحت شوند. لگ در این باره می گوید: آنها همه ی امور سازمان، از گرفتن سفارش ها تا جهت دهی تمام امور در خط مقدم هستند. اما از سوی دیگر در چارت اداری در سطح پایینی قرار دارند که کنترلی بر سایر امور ندارند. آن ها یک روز کاری غیرقابل پیش بینی و سخت را پشت سر می گذارند و ادامه ی کار و زندگی را برای بقیه راحت و آسان می کنند در حالی که هیچ کس آنها را نمی شناسد و نمی داند چه زحمتی را متحمل شده اند. ۸.کارکنان واحد تعمیر و نگهداری وقتی یک چیزی در محل کار یا منزل تان خراب می شود معمولا چه کار می کنید؟ این اساسا چیزی است که کارکنان شاغل در واحد تعمیر و نگهداری هر روز با آن سروکار دارند. آنان اغلب در ساعت های غیرعادی، هر فصل از سال بدون توجه به سرما یا گرما، و در شیفت های کاری شبانه به کارشان مشغول هستند. آن ها بابت درست کردن خرابکاری وحشتناک دیگران اغلب حقوق بسیار ناچیزی می گیرند. ویلارد می گوید شیفت کاری آنان مدام تغییر می کند و می چرخد و به همین سبب اغلب از سایر همکاران شان جدا می افتند و این بسیار خطرناک است. ۹.حسابداران و مشاوران مالی استرس. استرس. استرس. بیشتر افراد علاقه ای ندارند با پس اندازهای دوران بازنشستگی شان سروکار داشته باشند. حالا تصور کنید در شغلی باشید که هزاران یا میلیون ها دلار از دارایی دیگران را سروسامان دهید؟ لگ می گوید: "مسئولیت پاسخگویی بسیار زیادی برای امور مالی دیگران وجود دارد و این در حالی است که در بسیاری مواقع بازار در کنترل حسابدار و مشاور مالی نیست و نمی داند چه اتفاقاتی در دنیای کسب و کار در حال وقوع است." هم چنین اگر یک مشتری بخشی از دارایی اش در هنگام کار از دست برود احساس گناه و عذاب وجدان زیادی برای مشاور مالی به همراه خواهد داشت و علاوه بر آن همواره افرادی هستند که مداوم بر سر حسابدار یا مشاور مالی و اقتصادی در حال جیغ کشیدن هستند! " ۱۰.کارکنان بخش فروش افراد شاغل در بخش فروش در رده ی دهم این فهرست جای دارند، و مجموعه ای از دلایل وجود دارند که چرا این شغل هم باعث افسردگی در افراد می شود. بسیاری از فروشندگان بر مبنای دریافت پورسانت کار می کنند و این بدان معنی است که هرگز به طور دقیق نمی دانند چه زمانی حقوق شان را می گیرند. معمولا آنان در سفر هستند و زمان بسیاری را دور از خانه، خانواده، و دوستان شان می گذرانند. درشرایطی هم که بخواهند به تنهایی و مستقل کار کنند منافع و سود کمی عایدشان خواهد شد. لگ می گوید: "این درآمد نامطمئن، فشار زیادی را برای آنان به همراه دارد و این شغل را به کاری پراسترس تبدیل می کند."
یکشنبه ، ۱۰آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: میگنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 25]