تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1835584722
موجی به نام «داب اسمش»/ طنز مفید یا خنده خناسانه؟
واضح آرشیو وب فارسی:پیک دانشجو: سؤال اینجا است: روند فعلی دابسمش آیا به سمت کاربردهای مفید و چهره مثبت آن حرکت می کند و یا اینکه خناسانه از حس خودنمایی انسانها سو استفاده می کند؟!پیک دانشجو_علیرضا کاتبی، کنترل را بر می دارد و تلوزیون را روشن می کند. بر فرض آنکه گیرنده اش تابع قوانین جمهوری اسلامی باشد؛ ۲۰ کانال را زیر چند ثانیه عوض کرده تا اینکه مجبور می شود برای وجود لااقل یک برنامه خوب که در گوشش بپیچد، یک شبکه را انتخاب کند. شبکه مورد نظر در حال پخش گفت وگوی مجری و کارشناس مسائل شبکه های اجتماعی است. اوج هنر کارشناس این است که چهارتا اصطلاح رایج و جوان پسند را به کار برده تا به مخاطب باهوش و جوانش بیشتر نزدیک شود. همین باعث می شود تا سرش را از گوشی بیرون بیاورد و گوش تیز کند، تا ببیند سرآخر تلگرام هم فیلتر می شود یا نه! چند دقیقه بعد می فهمد که خبری نیست و او همچنان نمی تواند با صحبت های نسبتاً درست کارشناس کنار بیاید. همین سبب می شود تا قید همان صدا را هم بزند و صدای خیالی کامنت را جایگزین نماید. شاید حق داشته باشد، آخر دیگر مثل چند سال پیش پیرزن های محل را نمی شناسد تا با نان خریدن برایشان، به “نان آور محل” معروف شود، دیگر جز ساعات نماز درِ مسجدی باز نیست تا به عنوان «بچه مسجدی» از بزرگترها جایزه گرفته و نه می تواند از اینکه تیمش قهرمان گل کوچک شده، احساس غرور کند. با این شرایط فهمیدن کارشناسی که خودش در این شبکه ها به دنبال افزایش follower ، برای عرضه تفکراتش است، کمی دشوار به نظر می رسد. اشتباه نشود این گزارش نمی خواهد مانند همان کارشناس تلوزیونی با تکنیک دیگری شبکه های اجتماعی را نقد کند، بلکه قصد دارد تا به طور جزئی یکی از پدیده های نوظهور را معرفی نماید. «خودنمایی» یکی از آمال غریزی انسان است که در وجود او نهادینه شده، به نحوی که حتی اولیاء خداوند نیز تمام کارهایشان رنگ و بوی خود نمایی برای باری تعالی را داشته و خود خداوند نیز این ویژگی را با آیه ی “السابقون السابقون” می ستاید و بندگانش را به داشتن خودنمایی برای خودش تشویق می کند. از این جهت خودنمایی صرفاً یک ویژگی بد نیست و می تواند در ورزش، هنر، صدا و سیما و از همه بالاتر برای خداوند متعال خرج شود. لکن در این میان گاهی خناس هایی وجود دارند که این حس آدمی را بدون اطلاع وی، مورد سو استفاده قرار می دهند. این گمراه کننده ها طوری در تفکرات فرد نفوذ می کنند که متوجه نمی شود. چرا که هم آن حس در ذاتش وجود دارد و هم اینکه نفوذ کننده، این حواس را طوری به کار می گیرد که فرد خیال می کند کار مفیدی انجام می دهد، چه برسد به اینکه بخواهد از آن پشیمان شود. «دابسمش» احتمالاً یکی از همین خناس ها است! دابسمش یک نرم افزار ارزان قیمت و دردسترس است که به کمک آن می توان کلیپ تهیه کرد. به طوری که کاربر از خود فیلم می گیرد و همزمان با پخش یک صوت از نرم افزار، همراه با آن به اصطلاح “لب” می زند. در نهایت پس از مشاهده کلیپ، این طور احساس می شود که شخص سازنده کلیپ، آهنگ یا صوت مورد نظر را اجرا کرده است. این اجرا که معمولاً با حرکات خلاقانه و گاه ساختارشکانه همراه می شود، برای سایت دابسمش و پیج های آن در تلگرام و اینستاگرام فرستاده و کلیپ مورد نظر توسط این شبکه ها به اشتراک عموم گذاشته می شود. حال وقتی چندین کلیپ فرستاده می شود، به دلیل کمبود ترافیک و یا مسائلی چون فضای محدود، ادمین ها ناچارا مجبور می شوند تا از بین خیل کلیپ ها، تنها آنهایی که با مزه تر و یا ساختارشکنانه تر هستند را به اشتراک بگذارند. همین امر سبب می شود تا بین کاربران یک فضای شدید رقابتی شکل گیرد تا جایی که بسیاری از آنها حاضر می شوند به قیمت شهرت و افزایش follower در پیج شخصی خود (ادمین ها همزمان با انتشار کلیپ، نام فرستنده آن را نیز در معرض عموم قرار می دهد)، خیلی از اصول و ارزش های اجتماعی را زیر پا بگذارند؛ به نحوی که بارها در این نوع فیلم ها دیده می شود که فرد مورد نظر حاضر است برای ماندن در کورس رقابت، از خانواده خود نیز در ساخت این کلیپ کمک خواسته و دابسمش خود را با همسر یا خواهر خود که بعضا حجاب معقولی هم ندارند، همراه با حرکاتی غیرعادی و غیر معمول اجرا نماید. در جای دیگر با مکان های متبرکی چون امامزاده ها نیز شوخی می شود. اما آسیب های دابسمش به همین جا محدود نمی شود به گونه ای که در بسیاری از کلیپ ها شاهد تمسخر افرادی هستیم که خواسته یا ناخواسته کلیپی از آنها در فضای مجازی پخش شده است. در کنار اینها دابسمش اما کاربردهای خوبی نیز دارد به عنوان مثال کلیپ هایی هم در این بین هستند که به دور از هنجارشکنی و توهین سبب لبخند و نشاط می شوند. از طرفی نیز با استفاده از زبان طنز، می توانند حل بسیاری از مشکلات اجتماعی و اقتصادی را نیز از مسئولین مطالبه کنند. سؤال اینجا است: روند فعلی دابسمش آیا به سمت کاربردهای مفید و چهره مثبت آن حرکت می کند و یا اینکه خناسانه از حس خودنمایی انسانها سو استفاده می کند؟! جوابی که در وهله اول به ذهن خیلی ها می رسد؛ واژه فرهنگ سازی است. به طوری که می شود با آگاهی بخشی از این نرم افزار استفاده درست نمود، لکن به نظر می رسد که این پاسخ همانند پدیده های قبلی در فضای مجازی نظیر «چالش آب یخ»، استفاده از شبکه های اجتماعی، کمپین عدم قضاوت و… نیز نمی تواند به خوبی امتحان پس دهد. این مصادیق و هزاران مصداق دیگر نشان داده است که اصولاً اغلب ما انسان هایی هستیم که دفع چالش را به زمینه سازی آرمان ها ترجیح می دهیم. کمتر به دنبال نهادینه کردن ارزش هایی چون مسجد در جامعه و بیشتر به دنبال به وجود آمدن تهدید و مقابله با آن هستیم. تجربه هم ثابت کرده که اکثر این تهدیدات به واسطه تکراری شدن و دیگر ارضا نکردن حس هایی نظیر خودنمایی است که به مرور در لوپ تکرار قرار گرفته و فراموش می شود و این وسط کسانی که خواستند فرهنگ سازی کنند نیز موفق نشدند. چرا که در اینجا افراد با قلب و نفس مردم سرکار دارند و اگر بخواهند آنها را اصلاح کنند باید فداکاری مهمی به خرج دهند. حال این بدین معنا هم نیست که درباره نرم افزارهایی چون دابسمش اطلاع رسانی نکرد لکن باید درکنارش سراغ همان محله ها که هر روز صبح آب و جارو می شدند نیز رفت تا اگر فردا روزی دابسمش دل ها را زد، خودنمایی دوباره جذب همان نان خریدن ها،مقام ورزشی آوردن ها و… شود./خبرگزاری دانشجو
یکشنبه ، ۱۰آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: پیک دانشجو]
[مشاهده در: www.peykedaneshjoo.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 31]
-
گوناگون
پربازدیدترینها