محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1831181077
آرزویی که در دل مادرشهید ماند+تصاویر
واضح آرشیو وب فارسی:صراط نیوز: وقتی خواست برود، آمد پیشم و گفت: «سیدننه! دوست دارم لباسم را تو برایم بپوشی.» چون لباس برادرش حسین را برایش پوشیدم او هم دلش می خواست لباس او را هم من برایش بپوشم.» در جوابش گفتم: «نه! نمی پوشم.»صراط: پای صحبت های خانواده های شهدا که می نشینی خاطرات تلخ و شیرینی را بیان می کنند که می توان از این خاطرات منشوری از سیره شهدا به نسل جدید و آینده ارائه کرد، آنها که از کودکی با شهید مأنوس بودند، می توانند بهترین راوی در معرفی شهیدشان باشند. * دوست دارم لباسم را تو برایم بپوشی سیده رقیه اسماعیلی، مادر شهید حسن فرجی می گوید: تنها خاطره ای که از پسرم حسن در ذهنم همیشه تداعی می شود و یا بهتر بگویم هنوز در دلم مانده است که چرا خواسته اش را برآورده نکردم، پوشیدن لباس رزم بر تنش بود. وقتی خواست برود، آمد پیشم و گفت: «سیدننه! دوست دارم لباسم را تو برایم بپوشی.» چون لباس برادرش حسین را برایش پوشیدم او هم دلش می خواست لباس او را هم من برایش بپوشم.» در جوابش گفتم: «نه! نمی پوشم.» دلیلیش را پرسید، گفتم: «چون هنوز برادرت حسین نیامده، تو کجا می خواهی بروی؟» دیدم چشم هایش پر از اشک شد و بغضش ترکید و شروع کرد به گریه کردن؛ به من گفت: «تو اصلاً مرا دوست نداری!» در جوابش گفتم: «مگر تو به فکر من هستی؟» شهید حسن اشک هایش را پاک کرد و گفت: «من فکر تو را هم کرده ام، اول تو را به خدا و بعد هم به فاطمه زهرا (س) می سپارم تا تو را یاری کنند.» مجدداً تقاضایش را تکرار کرد اما باز دست و دلم به کار نمی رفت، پیراهن را برایش نپوشیدم اما سربند را به دور گردنش گره زدم و به او گفتم برو به سلامت، الان که پیش خودم فکر می کنم می بینم شاید اگر پیراهن را مثل برادرش حسین به تنش می پوشاندم، او هم مثل حسین برمی گشت، این فقط یک حس مادرانه است. الان که چند سال از شهادت حسن می گذرد، به اندازه سرسوزنی از شهادت پسرم ناراحت نیستم، روزی که خبر شهادتش را به من دادند، خدا را شکر کردم و در روز تشییع جنازه اش نه خودم گریه کردم و نه به دیگران اجازه دادم که گریه و زاری کنند، چون دوست نداشتم دشمن خوشحال شود. فقط از این ناراحتم که چرا به خواسته پسرم توجهی نکردم و آرزویش که پوشیدن لباس رزم بر تنش بود را عملی نکردم. * نگذارید خون شهدا پایمال شود صفرعلی فرجی، پدر شهید حسن فرجی می گوید: در سن 18 سالگی وقتی دید انقلاب در خطر است، درس را رها کرد و در سال 64 به منطقه عملیاتی فاو رفت، در مرحله دوم عملیات فاو در سال 31 اردیبهشت 65 به شهادت رسید. بیشترین سفارشی که شهید حسن به ما داشت این بود که قرآن بخوانید، نماز بخوانید و روزه های تان را بگیرید، بنده هم به شما که در این راه قدم برمی دارید و به همه جوانان سفارش می کنم که همیشه پیرو ولایت فقیه باشید، نماز و روزه را هیچ وقت ترک نکنید و هرگز شهدا را فراموش نکنید تا شهدا از شما راضی باشند، حافظ راه و خون شهدا باشید و نگذارید خون شهدا پایمال شود. * دوست نداشتم دوستانش شرمنده شوند هاجر ابراهیم زاده، مادر شهید هادی زاهدی می گوید: شهید هادی در گردان صاحب الزمان (عج) لشکر ویژه 25 کربلا بی سیم چی بود و در عملیات کربلای پنج به شهادت رسید؛ پیکر هادی حدود 8 سال در خاک عراق مانده بود. وقتی خبر شهادت هادی را به ما دادند، ماه رمضان سال 74 یا 75 بود، من همان لحظه خدا را شکر کردم و رفتم به مسجد محل و دو رکعت نماز شکر خواندنم، بعد به خانه برگشتم و رفتم روی ایوان نشستم و منتظر ماندم تا جنازه را بیاورند، معمولاً رسم است وقتی فرزند به سفر مکه یا کربلا که می رود، پدر و مادر به استقبالش نمی روند، من هم بر این اساس منتظر ماندم تا سفر کرده ام برگردد و او در آغوش بگیرم. آخرین مرتبه ای که خواست به منطقه برود، به من گفت: مادرجان! اگر روزی دیدی دوستانم آمدن و من همراه شان نبودم، پیش شان نرو و سراغ من را از آنها نگیر، چون دوست ندارم آنها شرمنده و خجالت زده بشوند. این اتفاق هم افتاد بعضی از دوستانش برگشتند اما او با آنها برنگشت، من هم به سفارشش عمل کردم، چون دوست نداشتم دوستانش شرمنده شوند. * عکسم را در کنار عکس امام بگذارید فرنگیس علیزاده، مادر شهید مختار نوری می گوید: نخستین روزی که مختار خواست به جبهه برود، ماه رمضان بود، آن روز که خواست برود وارد اتاق شد و عکس امام را برداشت، خواهرش را صدا زد و گفت: «وقتی که شهید شدم، عکسم را در کنار عکس امام بگذارید.» علاقه خاصی به امام داشت، بد نیست خاطره ای در رابطه با خوابی که دیدم را برای تان بگویم، با حس مادرانه ای که داشتم از سر شور و احساس یک روز با عصبانیت به مختار گفتم چرا امام خمینی بچه هایش را جبهه نمی فرستد؟ چرا شما باید بروید؟ مختار از این حرفم خیلی ناراحت شد. همان شب در عالم خواب دیدم امام خمینی به همراه چند شیخ به منزل یکی از بستگان آمدند، من برای سلام و خوش آمدگویی وارد اتاق شدم دیدم همه جواب سلام مرا دادند به جز امام، ظاهراً از دستم ناراحت بود، با این حال از من پرسید: «مختار کجاست؟» جواب دادم: «رفت جبهه.» از این خوابی که دیدم متوجه حرفی که به مختار زدم شدم که نباید اینطور قضاوت می کردم و از حرفی که زدم پشیمان شدم؛ اگر من و امثال من جلوی رفتن فرزندان شان را می گرفتند، چه کسی باید از این انقلاب و ناموس مان حفاظت می کرد.
یکشنبه ، ۱۰آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: صراط نیوز]
[مشاهده در: www.seratnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 7]
-
گوناگون
پربازدیدترینها