واضح آرشیو وب فارسی:ابتکار: نویسنده رمان «محمد (ص)» درباره تاثیر واقعه عاشورا بر ادبیات گفت: واقعه عاشورا واقعه بزرگ و تاثیرگذاری در طول تاریخ است که مسلمانان به خصوص شیعیان آن را مورد توجه قرار می دهند. گذشت زمان خدشه ای بر اصل ماجرا وارد نکرده است و عاشورا امروز و فردا تاثیر دارد و خواهد داشت. ابراهیم حسن بیگی در گفت وگو با ایسنا، درباره تاثیر این واقعه بر هنرمندان بیان کرد: عاشورا بر شاعران تاثیر گذاشته و نقش هنرمندان هم در این بین پررنگ است. اگر تاثیرپذیری نویسنده نسبت به واقعه متفکرانه، عمیق و مفید باشد در آثار او تاثیر می گذارد و او نمی تواند خودش را از این تاثیر رها کند. حسن بیگی ادامه داد: همان طور که تاثیر هر واقعه مثل مرگ و زندگی نویسنده را تحت تاثیر قرار می دهد، این واقعه تکان دهنده هم می تواند خروجی خوبی داشته باشد و این امری طبیعی است. این واقعه تا کنون چقدر در ادبیات ما خروجی داشته است؟ این امر نسبت مستقیمی با تاثیرپذیری جامعه دارد. این نویسنده شاعران و نویسندگان را عامل تبدیل شور به شعور حسینی دانست و اظهار کرد: هنرمند باید در مراسم امام حسین (ع) حضور داشته باشد و هنرمندی که می گوید «این مراسم هر سال تکرار می شود» نظرش اشتباه است. نویسنده باید در مراسم باشد تا در شور حسینی با مردم همراه شود. تاثیر اثر ادبی به نسبت تاثیری است که نویسنده از این واقعه می گیرد. در زمانی که علما می گویند شور حسینی باید به شعور حسینی تبدیل شود، شاعران و نویسندگان باید حضور پررنگی داشته باشد؛ زیرا قرار است آن ها این شور را به شعور تبدیل کنند. او ورود تخیل به نوشته های عاشورایی را «کاری دشوار» خواند و گفت: بخش سخت، ورود گسترده تخیل نویسنده در این واقعه است که گاهی دچار مشکل می شود. نمی توان هرطور و از هر زاویه ای به این موضوع پرداخت؛ زیرا مستنداتی از این واقعه وجود دارد که نویسنده باید از آن ها استفاده کند. اصولا ورود تخیل به واقعه هایی که مستنداتی دارند – به خصوص درباره مسائل دینی - کار دشواری است. این داستان نویس اظهار کرد: اگر کسی بخواهد درباره موضوعات تاریخی مانند زندگی نامه کوروش و داریوش یا جنگ ایران با عثمانی چیزی بنویسد، بیش تر می تواند از قدرت تخیل خود استفاده کند. اما در حوزه نوشته های دینی نویسنده باید دست به عصا راه برود. خود من خیلی اعتقاد ندارم که ما نقش تخیل را در داستان های دینی کم کنیم؛ چرا که در این حالت تنها یک وقایع نگار ادبی می شویم. حسن بیگی با بیان این که برای نوشتن از امام حسین (ع) باید دست نویسنده باز باشد، تشریح کرد: باید اجازه بدهیم نویسنده برداشت خودش از واقعه را در قالب داستان ادبی بنویسد. ممکن است به خاطر فضاسازی چیزهایی اضافه کند، در این حال نباید بگوییم آدمی که در کتابت اسم آورده ای وجود ندارد. تخیل در صورتی که منافاتی با واقعه اصلی نداشته باشد و به نویسنده و فیلم ساز کمک کند، سازنده است. او در ادامه افزود: این کار می تواند به هنری و ادبی شدن نوشتن از واقعه عاشورا کمک کند. در مورد عاشورا اکثر ما نمی توانیم چنین کاری انجام دهیم، زیرا از سوی برخی افراد مورد اشکال قرار می گیریم. باید شاخص های هنری را در نظر گرفت، چرا که هنرمند برای تلطیف و تاثیرگذاری بیشتر واقعه باید بتواند از نمادهایی استفاده کند که جنبه تخیلی دارد. این دیگر نباید اشکالی داشته باشد. مشکل ترین بخش در نوشتن داستان عاشورایی همین است. نویسنده رمان محمد (ص) درباره ملزومات نوشتن برای داستان عاشورایی، گفت: از ملزومات نوشتن داستان های عاشورایی مهم ترین شان حس و حال نویسنده است که باید به شور و شعور حسینی برسد. او باید مانند مردم این چند شب عزاداری به تکیه ها برود، زیرا در هر کدام از این شب ها می توان از زاویه دیگری به این موضوع نگاه کرد. او همچنین اظهار کرد: نویسنده باید از درون حس کند که می تواند در بیان این واقعه نقش داشته باشد. سواد علمی و دینی نیز موثر است و تنها مسلمان بودن کفایت نمی کند. عشق به حسین (ع)، تعصب و تعهدات دینی نیز باید وجود داشته باشد تا کار به بهترین شکل انجام شود. ابراهیم حسن بیگی درباره آسیب های نوشته های عاشورایی بیان کرد: از آفت های نوشته های عاشورایی که در مطالعاتم به آن ها پی بردم و افرادی مانند شهید مطهری در آسیب شناسی پرداختن به واقعه کربلا به آن ها اشاره کرده اند، نشان می دهد برخی از حوادثی که نقل می شود با خرافات و تحجر آمیخته شده است. این کار شان امام (ع) را تنزل می دهد. او جامعه مداحان را در رفع آسیب ها موثر دانست و بیان کرد: توصیه و تذکرهای آسیب شناسان نادیده گرفته می شود. داستان تحریف شده واقعه گاهی چنان در فرهنگ، سنت و شیوه عزاداری ما رسوخ می کند که علی رغم گفته های علما باز تکرار می شود. نقش علما و به خصوص مداحان که بیش از علما موثرند و هر ساله به عزاداری عاشورایی شور و حال می دهند، بسیار پررنگ است. این افراد باید برای این آسیب ها فکری کنند. این نویسنده درباره تاثیر کار نویسندگان بر مداحان گفت: علی رغم این که مداحان تشکل صنفی پیدا کردند تا به این آسیب ها برسند، باز هرساله برای بیش تر کردن شور و حال مسئله، تحریف های تاریخی را تکرار می کنند. نویسنده و هنرمند باید در این موقعیت ورود قابل توجهی داشته باشد و نکات صحیح واقعه کربلا را برجسته تر کنند. حسن بیگی با اشاره به اندک بودن آثار عاشورایی پیش از انقلاب بیان کرد: البته در این بین نگارش دینی دیده می شود، اما در سال های بعد از انقلاب گرایش دینی بین اهل ادب و هنر بیش تر شد و بسیاری به سهم خود کار کردند. دهه 60 و 70 عمده تولیدات ادبی بیش تر در بخش کودک و نوجوان بود. به عنوان نمونه انتشارات مدرسه نزدیک به 35 کتاب عاشورایی برای کودکان و نوجوانان منتشر کرد. او همچنین درباره فعالیت های امروز در حوزه ادبیات عاشورایی اظهار کرد: در حال حاضر نویسندگان و شاعران برای بزرگسال تلاش زیادی کرده اند. حتی برخی نویسندگان گفته اند قرار است رمانی درباره امام حسین (ع) بنویسند، اما تا کنون این اتفاق کامل نیفتاده است. خود من چندین بار بخشی از یک رمان درباره امام حسین (ع) را نوشتم. سیدمهدی شجاعی و داوود غفارزادگان نیز گفته اند می خواهند رمانی در این باره بنویسند. البته آثار کوتاهی نوشته شده اما کار قوی که مخصوص عاشورا باشد و از همه زوایا به آن بپردازد نوشته نشده است. این داستان نویس در پایان گفت: کتاب «نامیرا» اثر صادق کرمیار که به قبل از اتفاقات عاشورا پرداخته، اثر خوبی است. این اثر می تواند جلد دوم و سوم داشته باشد که به مسائل خود عاشورا بپردازد. به نظرم این کار ورود مثبتی خواهد بود و بخشی از آرزوی ما نویسندگان که دوست داشتیم برای امام حسین (ع) رمان بنویسیم با این کار محقق می شود.
دوشنبه ، ۴آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ابتکار]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 11]