محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1829931637
مذاکرات وین؛عقب نشینی ائتلاف غربی درمقابل کمیته چهارجانبه
واضح آرشیو وب فارسی:البرزبان: ایالات متحده و متحدان غربی اش به این امر واقف بودند که بدون ایران، راه حلی از هر نوع، برای سوریه وجود ندارد. کنفرانس های شکست خورده "دوستان سوریه" و "ژنو2" در لندن و ژنو، تجربه ای شد تا ائتلاف آمریکایی، کنفرانس وین را به شکستی دیگر برای خود و شرکایش تبدیل نکند.به گزارش پایگاه تحلیلی خبری البرزبان از همان زمانی که سرگئی لاوروف، وزیر خارجه روسیه، یک روز بعد از دیدار با همتایش جان کری در سوئد (15 می 2013) و مذاکره درباره کنفرانس ژنو2، اعلام کرد که در کنفرانسی چون ژنو 2 نمی توان کشوری چون ایران را نادیده گرفت، معلوم بود که مذاکرات ژنو 2 محکوم به شکست خواهد بود. لاوروف گفته بود: «موقعیت جغرافیایی و سیاسی منطقه می طلبد که ایران نیز در این کنفرانس حضور یابد. ایران یک بازیگر مهم خارجی در بحران سوریه است.» به نظر می رسید که حتی خود ایالات متحده و متحدان غربی اش هم به این امر واقف بودند که بدون ایران، راه حلی از هر نوع، برای سوریه وجود ندارد، لیکن در نتیجه مخالفت سرسختانه عربستان و نوچه های منطقه ایش، مذاکراتِ محکوم به شکست ژنو2 در تاریخ 23 تا 31 ژانویه 2014 در سوییس برگزار شد. این کنفرانس با محوریت طرح صلح «اخضر ابراهیمی» نماینده ویژه سازمان ملل در بحران سوریه، با شرکت 30 کشور، بین دولت سوریه و نمایندگان بخشی از معارضان موسوم به «شورای ملی سوریه» (مستقر در ترکیه) برگزار شد. جالب این که «بان کی مون»، دبیرکل سازمان ملل، برای جمهوری اسلامی هم دعوتنامه فرستاد، لیکن خیلی زود با فشار آمریکا و عربستان دعوت خود را پس گرفت! کنفرانس ژنو 2 با طرح اخضر ابراهیمی و بازپس گیری دعوت بان کی مون از ایران تحت فشار آمریکا، نتیجه ای جز شکست نداشت کنفرانسی که در آن سیاهی لشکری چون آفریقای جنوبی، یونان، الجزایر، دانمارک، واتیکان، مراکش، مکزیک و لوکزامبورگ و ... در آن حضور داشتند اما یکی از اصلی ترین بازیگران سوریه یعنی ایران حضور نداشت پافشاری آمریکا و موتلفان و شرکای غربی-عربی آن، و بالتبع مجموعه به اصطلاح «شورای ملی سوریه» بر تشکیل هر چه سریع تر دولت انتقالی (که در واقع به معنای درخواست از دولت سوریه برای تحویل دودستی کلید سوریه در سینی طلا بود) و البته موضع درست و محکم بشار (البته به پشت گرمی حمایت جمهوری اسلامی و مقاومت) مبنی بر اولویت مبارزه با گروه های تروریستی، باعث شد که هیچ نقطه اشتراکی برای رسیدن به راه حل شکل نگیرد و نتیجه ای جز شکست عاید نشود. عدم حضور ایران از یک سو، و وزن و جایگاه کم رنگ و کم اهمیت شورای ملی سوریه (مجمع ساکنان هتل های 5 ستاره در آنکارا و استانبول) در عرصه نبردهای میدانی و نداشتن تسلط روی گروه های تروریستی تکفیری، همه دست به دست هم داد تا ژنو 2 طبق پیش بینی ها بی نتیجه به پایان برسد. مذاکرات وین: وقتی آمریکا کوتاه می آید جدیدترین تلاش بین المللی برای رسیدن به راه حل سیاسی در بحران سوریه، مذاکرات صلح سوریه در وین اتریش بود که در سطح وزیران خارجه در روزهای اخیر برگزار شد و بناست که ادامه یابد. در دور اول مذاکرات که با حضور وزیران خارجه آمریکا، بریتانیا، روسیه، چین، عربستان سعودی، ترکیه، قطر، عراق، امارات، عمان، لبنان، اردن، اتحادیه اروپا، فرانسه، ایتالیا، آلمان و نماینده ویژه سازمان ملل در امور سوریه، برگزار شد (تاریخ 23 اکتبر)، همان اشتباه فاحش مذاکرات و طرح های صلح قبلی تکرار شد و با عناد و کوته نظری سعودی ها و سایر حامیان منطقه ای داعش و تکفیری های دیگر، از ایران دعوت نشد و از آن عجیب تر این که از خود سوریه هم هیچ نماینده ای در مذاکرات بر سر سرنوشت سوریه حضور نداشت! اما سرگئی لاوروف، وزیر خارجه روسیه، در این دور پیش از هر بحث مهم دیگری با صراحت و تاکید خواهان حضور ایران برای به نتیجه رسیدن مذاکرات شد. با وجود مخالفت شدید و قابل انتظار عربستان و اظهارات که وزیر خارجه جوان و جویای نام آن نسبت به نقش ایران به هم بافت، در نهایت قرار شد که محمد جواد ظریف به همراه معاونان خود به نمایندگی از ایران در این مذاکرات حاضر شود. این نخستین حضور مشترک جمهوری اسلامی ایران و عربستان سعودی در کنفرانسی با موضوع سوریه است. عادل الجبیر که سنبه طرف روسی-ایرانی را پرزور دید، از در توجیه درآمد: «قصد داریم در طول مذاکرات، خواست های روسیه و ایران، حامیان اصلی بشار اسد را بسنجیم.» محمد جواد ظریف و سه معاون او در هفته گذشته وارد وین شدند. در میان همه اختلافات موجود فیمابین ایران و عربستان (و شرکای آن مثل قطر و ترکیه) مهم ترین مساله این است که ایران بشار اسد را در هر صورت بخشی از هر راه حل سیاسی در سوریه می داند، در حالی که آن ها پیش شرط تحقق راه حل سیاسی (بخوانید تثبیت سلطه نیروهای تحت حمایت آن ها در سوریه) را رفتن بشار اسد می دانند. آن ها در مذاکرات هفت ساعته روز جمعه، به خیال خود «جدول زمانی و ابزار خروج اسد از قدرت» را جستجو می کردند. در این میان اما به نظر می رسد، موضع طرف های غربی این مذاکرات به سردمداری آمریکا، کمی متفاوت تر از کشورهای عربی شده است. اریک شولتز، سخنگوی کاخ سفید درباره حضور ایران چنین گفت: «ایالات متحده حاضر است که با هر کشوری، از جمله ایران و روسیه کار کند تا بحران سوریه حل شود.» فیلیپ هموند، وزیر خارجه بریتانیا نیز در موضعی مشابه و در یک موضع گیری مکارانه انگلیسی از حضور ایران چنین استقبال کرد: «ایران و عربستان سعودی مهم ترین و قوی ترین کشورهای منطقه هستند و این به نفع منافع بلندمدت منطقه است که سرانجام این دو کشور قادر به صحبت با هم شوند و تفاوت هایشان را به بحث بگذارند تا بتوانند مشترکا دنبال راه حل صلح آمیز باشند.» با این حال مجمع موسوم به «ائتلاف ملی سوریه»، متشکل از سران بخشی از گروه های تروریستی معارض دولت که در ترکیه مستقر است، اعلام کرد که «حضور ایران در مذاکرات، روند سیاسی را تضعیف می کند!» هشام مروه، نایب رییس این تشکّل نیز گفت: «ایران تنها یک پروژه دارد- حفظ اسد در قدرت- آن ها به اصل مذاکرات اعتقاد ندارند.» با این حال، دریابان علی شمخانی، دبیر شورای امنیت ملی، در اظهارنظری در این مورد، «حضور ایران را در این مذاکرات، بدون پیش شرط خواند». فدریکا موگرینی، مسوول سیاست خارجی اتحادیه اروپا، بعد از گفتگوی تلفنی روز چهارشنبه با ظریف، در حساب توئیتر خود نوشت: بیانیه موگرینی پس از دیدار با ظریف «مهم این است که همه بازیگران منطقه ای مرتبط با مساله را در روز جمعه سر میز در وین داریم.» کریم سجادپور، تحلیل گر مرتبط با انستیتو کارنگی، که تشکیلاتی نزدیک به نومحافظه کاران آمریکاست سعی کرد حضور ایران را منفی تلقی کند: «هیچ نشان ملموسی دیده نمی شود که ایران اسد را رها کند یا راهی برای حفظ منافع خود در سوریه بدون اسد پیدا کند». واقعیت این است که جمهوری اسلامی، بر اساس واقعیت موجود و تحولات عینی منطقه، تلاش دارد که این صحنه را برای کشورهای منطقه ای و فرامنطقه ای ترسیم کند که در حال حاضر در مساله سوریه تنها پای یک انتخاب در میان است. انتخاب میان حکومت قانونی بشار اسد و فرصت دادن به مردم سوریه برای تعیین حکومت و حاکم بعدی سوریه یا انتخاب تروریست های تکفیری که در صورت سلطه کامل بر سوریه حمام خون به راه خواهند انداخت و امنیت کل منطقه را زیر سوال خواهند برد. همان طور که گفته شد، یک اختلاف عمده میان طیف ایران-روسیه و طرف غربی-عربی، بر سر آینده سیاسی بشار اسد است، لیکن در همین باب هم یک «زمینه مشترکی» به وجود آمده است که می تواند پایه ای برای بحث ها و مذاکرات بعدی باشد. لوران فابیوس معتقد است که در جلسه روز جمعه همه موضوعات مورد بحث قرار گرفت، حتی دشوارترین ها: «نقاط عدم توافق وجود دارد، ولی آن قدر پیش رفته ایم که دوباره با همین ترتیبات با هم دیدار می کنیم.» موگرینی هم اعلام کرد که امید برای راه حل رو به گسترش است و «زمینه مشترک» میان طرف های مذاکره شکل گرفته است. «این دیداری طولانی و اساسی بود. این مساله ای ساده نیست، بلکه قطعا یک رویداد تاریخی است.» سرگئی لاوروف یکی از نقاط توافق حاصل شده را این دانست که دولت اسلامی عراق و و شام نباید در سوریه به حکومت برسد. نقطه اختلاف مهم دوم، این است که کدام یک از گروه های شورشی ضدبشار را باید تروریست خواند و کدام یک را باید در «روندی سیاسی» وارد نمود. مثلا قطر و بازوی رسانه ای آن الجزیره که از ابتدای بحران سوریه تاکنون یکی از مهم ترین تریبون های تبلیغی-حمایتی برای گروه های تروریستی ضدحکومت بود، در ادامه جنگ رسانه ای با ائتلاف دولت سوریه، ایران و روسیه به طور مرتب در گزارش های خبری از کشته شدن «مردم غیرنظامی» در بمباران های روسیه و حملات زمینی ارتش سخن می گویند. در تحولی دیگر، ایالات متحده اعلام کرد که بخشی از نیروهای ویژه خود را به شمال سوریه فرستاده تا با کمک نیروهای محلی به جنگ داعش بروند! با این حال، یکی از مهم ترین تغییرات در مواضع مربوط به بحران سوریه، متعلق به آمریکاست که البته خود محصول پذیرش نسبی واقعیت میدانی در صحنه سوریه است. آمریکا بعد از بیش از 4 سال پافشاری قلدرانه بر رویکرد غلط رفتن بشار اسد به هر قیمت و هر چه زودتر، و حمایت های گاه و بیگاه از گروه های تروریستی، اکنون پذیرفته است که بشار اسد می تواند در دوره انتقالی هم در قدرت بماند. تغیییر مهم دیگر در رویکرد آمریکا، پذیرش ضمنی این مساله است که روسیه و ایران در آینده سوریه نقش آفرینان اصلی خواهند بود (که این هم نشان از پذیرش نسبی برآیند نیروها و وضع واقعی صحنه نبرد در سوریه است). این امر البته اصلا به مذاق متحدان عرب آمریکا خوش نمی آید. در نهایت شاید بتوان موضع آمریکا را در این جمله جان کری در کنفرانس مطبوعاتی مشترک با لاوروف صورت بندی کرد: «اشتباه نکنید، پاسخ در اتحاد نظامی با بشار اسد نیست، بلکه در راه حل سیاسی فراگیر است.» نکات ثبت بیانیه مشترک؛ زمینه ای برای ادامه مذاکرات روز جمعه بعد از 7 ساعت مذاکره، شرکت کنندگان به این توافق رسیدند که درباره قانون اساسی جدید و انتخابات جدید سوریه مذاکرات خود را ادامه دهند. این روند برای اولین بار از سوی همه قدرت های منطقه ای و فرامنطقه ای از جمله آمریکا، روسیه، ایران و سعودی پذیرفته شده است. بیانیه مشترک کنفرانس وین «بیانیه مشترک» 9 بندی پایان این مذاکرات، به صراحت به بشار اسد اشاره نکرده است و در آن ذکر شده که نهادهای حکومتی سوریه دست نخورده باقی خواهند ماند. به علاوه طبق این بیانیه، بشار اسد از روند تدوین و تصویب یک قانون اساسی جدید و برگزاری یک انتخابات آزاد، تحت نظارت سازمان ملل برای رسیدن به یک حکومت «مشروع، فراگیر و غیرفرقه ای» کنار گذاشته نشده است. در حالی که از اتهام کشتار غیرنظامیان توسط ارتش سوریه هم که ترجیع بند قطعنامه ها و بیانیه های غربی-عربی علیه دولت سوریه بود، در این بیانیه خبری نیست. حسین امیرعبداللهیان، معاون عربی-آفریقایی وزارت خارجه، در پایان مذاکرات، مواضع رسمی دولت جمهوری اسلامی ایران در قبال مذاکرات را چنین صورت بندی کرد: «تقریبا در همه ی بندهای بیانیه ایران تلاش کرد دیدگاه های مورد نظر خود را درج کند. متاسفانه برخی کشورها دیدگاه سازنده نداشتند و آقای ظریف تلاش کرد تا چارچوب اصلی سیاست ایران در بحث سوریه در خروجی بیانیه ی مشترک بیاید.» «در این بیانیه حاکمیت، استقلال، تمامیت ارضی و وحدت ملی سوریه مورد تایید قرار گرفت و تصویب شد هیچ کس به دنبال تجزیه سوریه نیست.» «ما برای نقش سازمان ملل بسیار اهمیت قائل هستیم و در هر پروسه سیاسی معتقدیم که سازمان ملل باید چه به لحاظ شکلی و چه محتوایی نقش داشته باشد. در همین چارچوب تصمیم گرفته شده است که در هر پروسه سیاسی از جمله آتش بس این اقدامات در چارچوب سازمان ملل و تلاش این نهاد بین الملی صورت گیرد.» «می توانم در ارزیابی اولیه بگویم این نشست برای شروع خوب بود و می توانیم بگوییم شروع یک گفت وگوی چندجانبه خوب و سازنده می تواند باشد.» مواضع لاوروف در کنفرانس مطبوعاتی وزیر خارجه روسیه در پایان کنفرانس گفت: «تروریست ها نباید فرصتی برای به دست گیری قدرت در سوریه به دست بیاورند. ما دشمن مشترکی داریم و نباید به این دشمن فرصت بدهیم که در سوریه یا هر کشور دیگری حاکمیت را به دست گیرد. اگر آتش بس اعلام شود، هیچ سازمان تروریستی نباید مشمول آن قرار گیرد.» لاوروف همچنین از تهیه فهرستی جامع از گروه های تروریستی فعال در سوریه در یک کنفرانس مجزا خبر داد. جمع بندی در مجموع اولین کنفرانس با موضوع بحران سوریه با حضور ایران هرچند به نتیجه مشخصی جز ادامه مذاکرات نرسید اما به قول خانم موگرینی تا همینجا که همه کشورها از عربستان سعودی و آمریکا تا ایران و روسیه با مواضع بعضا متضاد در سوریه حاضر به نشستن بر سر میز مذاکره شده اند خود نکته مهم و مثبتی است و بیانیه پایانی آن نیز حاوی نکات قابل توجهی است. واقعیت این است که جدیت ایران و محور مقاومت در مقابله تروریسم ساخته آمریکا و متحدانش در منطقه، آمریکا و ائتلافش را پس از تجربه کنفرانس هایی از پیش شکست خورده موسوم به "دوستان سوریه"، به دعوت از ایران برای حضور در کنفرانس سوریه مجاب کرد. حالا دیگر رسانه های غربی-عربی از متهم کردن ایران به جنگ نیابتی و امثالهم نیز عاجز شده اند؛ حالا با ائتلافی ضدتروریسم مواجه هستند که دو سر آن دو کشور درگیر در تروریسم هستند و حمایت سیاسی-نظامی روسیه و پشتوانه چین را نیز بدنبال دارد. با توجه به حضور ایران، روسیه، چین، عراق و عمان در این کنفرانس، توازن قوا این بار اگر نگوییم به سود ایران و محور مقاومت اما بسیار متعادل تر از گذشته بوده و این امر در بیانیه مشترک پایانی به خوبی مشهود است. مبارزه با تروریسم و حق تعیین سرنوشت برای مردم سوریه از دیگر نکات مهمی بود که در پایان این نشست بر آن تأکید شد و در دور بعدی مذاکرات نیز انتظار ادامه پیگیری آن می رود. منابع: https://www.rt.com/news/320178-lavrov-syria-vienna-ceasefire http://www.wsj.com/articles/diplomats-meet-in-vienna-for-syria-talks-as-gap-appears-to-be-narrowing-over-assad-future-1446204142 http://news.yahoo.com/iran-backs-six-month-syria-transition-ahead-peace-112939586.html http://www.aa.com.tr/en/politics/syria-talks-begin-in-vienna/458053 http://ir.sputniknews.com/opinion/20151030/865147.html
یکشنبه ، ۱۰آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: البرزبان]
[مشاهده در: www.alborzban.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 8]
-
گوناگون
پربازدیدترینها