واضح آرشیو وب فارسی:شفا آنلاین: شفا آنلاین>سلامت>جامعه پزشکی >در نظام آموزشی آمریکا تاکید بر نظام آموزشی فراگیر مبتنی بر ادغام دانش آموزان استثنایی در میان دانش آموزان عادی است.به گزارش شفا آنلاین ،درخصوص دانش آموزان طیف اوتیسم نیز اکثرشان در مدارس عادی حضور دارند مگر آن که به طور ویژه ای نیاز به نگهداری های خاص داشته باشند که باز هم تاکید بر بهبود وضع و بازگرداندن آنها به مدارس عادی مدنظر است. شخصی سازی طرح آموزشی برای هر دانش آموز در این نظام هر دانش آموز دارای طرح آموزشی شخصی خود است که به آن « IEP: Individualized Educational Plan» می گویند. بدین معنی که کودک مورد ارزیابی دقیق از طریق تست های استاندارد قرار گرفته و سپس توانایی ها و ضعف های او سنجیده می شود و طرح آموزشی مشخصی برای یک سال حاوی اهداف مشخص با زمان بندی مشخص در هر یک از زمینه های درسی، گفتاری، رفتاری و تعاملی برای او به شکل شخصی طراحی می شود و هر ٣ ماه یک بار مورد ارزیابی قرار می گیرد. همچنین هر دانش آموز در محیط مدرسه بنا به نیاز، خدمات گفتاردرمانی، کاردرمانی، فیزیوتراپی و موسیقی درمانی دریافت می کند. کلاس های ادغامی کلاس های این دانش آموزان در مدرسه عادی به ٣ سطح تقسیم بندی می شود. این تقسیم بندی براساس میزان نیاز و نیز میزان توانمندی دانش آموز در مسیر ادغام طراحی می شود. سطح یک: این کلاس از ٨ دانش آموز، یک آموزگار، ٢ آموزگاریار و ٣ مراقب تشکیل می شود. این دانش آموزان به بیشترین سطح از مراقبت و توجه اختصاصی برای پیشرفت نیازمندند. یکی از مهم ترین وظایف ٢ معلم یار یا آموزگاریار آن است که هنگام آموزش درجمع ٨ نفره، یکی از معلم یارها باید به تمرکزبخشی کودک و شناسایی و حذف عوامل مزاحم برای تمرکز حواس دانش آموزی که با او کار می شود، بپردازد و معلم یار دیگر به آماده سازی دانش آموز بعدی اقدام کند. وظیفه مراقبان آن است که در امور شخصی، نظافت و عبور و مرور این دانش آموزان در مدرسه کمک کنند. مثلا هنگام تردد به سالن ژیمناستیک یا کلاس های گفتار و کار و فیزیوتراپی و موسیقی درمانی یا سفر علمی به خارج از مدرسه و مانند آن. سطح ٢: این کلاس هم مانند کلاس ٨ نفره از همان ترکیب برخوردار است اما آموزش ها از حالت من تو من (فرد به فرد) خارج شده و دستورالعمل ها و تکلیف های گروهی داده می شود و کمک مربی ها یا همان معلم یارها وظایفشان را بر همین اساس در تمرکزدهی و حذف عوامل مزاحم انجام می دهند. سطح ٣: ادغام در کلاس عادی (Mainstream) دانش آموزانی که چند سال را در کلاس های سطح های قبلی گذرانده و آماده تعامل با دانش آموزان عادی شده باشند به کلاس های ٢٤، منتقل می شوند که معمولا ٦ نفر از ٢٤ نفر از دانش آموزان اختلالات نافذ رشد هستند. برنامه های جانبی تقویت تعاملات اجتماعی یکی از برنامه های جانبی تقویت تعاملات اجتماعی اختصاص یکی از دانش آموزان عادی برای همراهی و تعامل با دانش آموز استثنایی در زنگ های تفریح است که به این برنامه « Peer mentoring Program»می گویند. در این برنامه دانش آموز عادی از قبل آموزش دیده است که چگونه با دانش آموز استثنایی تعامل داشته باشد و مهارت های تعاملی اش را به عنوان یک دوست افزایش دهد. یکی دیگر از برنامه های تقویت تعاملات اجتماعی، حضور اعضای کلاس در فروشگاه های اطراف مدرسه و نیز انجام فعالیت های مرتبط است؛ مثلا آشنایی با مغازه داران و مشاغل آنها که به امنیت این کودکان هنگام گم شدن نیز کمک می کند. همچنین مهارت خرید کردن و ارزش پولی مواد خریداری شده و نیز فعالیت هایی مثل تهیه مواد اولیه کیک و درست کردن کیک در مدرسه با همکاری دیگر دانش آموزان. سفرهای علمی به مراکز مختلف تفریحی، علمی و آموزشی به شکل گروهی نیز با اهداف و برنامه ریزی مشخصی جهت تقویت تعامل و افزایش آگاهی های این دانش آموزان طراحی می شود. در مراحل ورود به دبیرستان استعدادیابی و آموزش های فنی و حرفه ای برحسب استعداد و توانمندی در برنامه گنجانده می شود.
یکشنبه ، ۱۰آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: شفا آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 17]