واضح آرشیو وب فارسی:بلدیه فردا: آرمان نوشت: کودکان خیابانی همان هایی هستند که فقط کافی است تا سر کوچه یا تا نخستین چهارراه نزدیک منزل بروی تا تعداد زیادی از آنها را ببینی! آنها از لحاظ تأمین معاش به چند گروه تقسیم می شوند: متکدیان، بزهکاران (سارقان و توزیع کنندگان مواد مخدر)، کارگران خیابانی در مشاغل کاذب، کارگران خیابانی در مشاغل واقعی، ولگردان متکدی با مشاغلی همچون تنقلات فروشی، واکسی، روزنامه و گل فروشی، فال، کوپن فروشی و در نهایت ضایعات جمع کن ها. انواع کودکان خیابانی سازمان جهانی بهداشت، کودکان خیابانی را به چهار گروه مختلف دسته بندی کرده است و بر اساس این تعریف کودکان کار جزئی از کودکان خیابانی محسوب می شوند. دسته اول کودکانی هستند که در خیابان ها زندگی می کنند و نخستین نگرانی آنها زنده ماندن و داشتن سرپناه است. دومین دسته، کودکانی هستند که از خانواده خود جدا شده اند و موقتا در مأمنی مانند خانه های متروک و سایر ساختمان ها، پناهگاه ها و سرپنا ه ها زندگی می کنند یا از منزل یک دوست به منزل دوست دیگر می روند. دسته سوم، کودکانی هستند که تماس با خانواده خود را حفظ می کنند ولی به علت فقر، پرجمعیت بودن خانواده یا سوءاستفاده از آنان، بعضی شب ها و اکثر ساعات روز را در خیابان ها به سر می برند که اینها همان کودکان کار هستند و در دسته چهارم کودکانی قرار دارند که در مراکز ویژه نگهداری می شوند اما قبلا در وضعیت بی خانمانی به سر می برده اند و در معرض خطر برگشت به همان وضعیت هستند. آمارهای متناقض کودکان خیابانی در ایران ابتدای امسال معاون امور اجتماعی سازمان بهزیستی کل کشور گفت: یک درصد کارتن خواب های تهران، یعنی یک درصد از 50 هزار نفر کودک هستند که می شود 500 نفر. حبیب ا... مسعودی فرید، اظهار داشت: آن چیزی که در پژوهش های مختلف متوجه شده ایم این است که ٨0 درصد کودکان خیابانی با پدر و مادرشان زندگی می کنند. این در حالی است که اعلام می شود هفت میلیون کودک بازمانده از تحصیل در ایران وجود دارد که به هر دلیلی موفق نشده اند وارد مدرسه شوند. تناقض های زیادی که در این مسأله و ارائه آمار به چشم می خورد باعث واکنش مسئولان مختلف شده است. تا جایی که تاج الدین، مدیرکل دفتر امور حمایتی و توانمندسازی وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی ماه گذشته گفت: در حالی که برخی آمارها تعداد کودکان کار و خیابان را در ایران هفت میلیون نفر می داند، در آمار دیگری کل این گروه از کودکان در منطقه خاورمیانه و آفریقا شش میلیون نفر است. ویژگی های کودکان خیابانی کودکان خیابانی از هر کدام از چهار دسته بالا که باشند وجه مشترک آنها بیگانه و طرد شدن از نظام و ساختار معمول اجتماعی، اقدام به رفتارهای شدید ضد اجتماعی (Anormy) و صدمه به خود، داشتن سوءظن به خدمات رسمی و در نتیجه استفاده کم از منابع کمی موجود و زندگی کردن پایین تر و خارج از محدوده های سنتی سیستم رفاهی است. وجه مشخص دیگر این کودکان گذراندن وقت زیاد در خیابان است. همچنین خیابان منبع اولیه برای معاش این گروه محسوب می شود و بدین ترتیب مشخص می شود که به طور شایسته و مطلوب توسط بزرگسالان نگهداری نمی شوند. از نکات برجسته کودکان خیابانی، علل فرارشان از منزل است. از عوامل مهم می توان فقر (اقتصادی)، تفاوت شدید طبقاتی و نبود عدالت اجتماعی، نرخ بالای بیکاری، افزایش بی رویه جمعیت در محله های حاشیه نشین شهرها، فقر فرهنگی خانواده ها (بی سوادی و کم سوادی)، افزایش نرخ طلاق، اعتیاد و بزهکاری را نام برد. لزوم اجماع واحد برای ساماندهی کار کودکان هر چند فعالیت ها و تلا ش های بسیاری برای ساماندهی کودکان کار در کشور صورت گرفته و انجمن های حمایت از کودکان کار با پی ریزی انواع برنامه ها و طرح های ویژه تلاش کرده اند تا کودکان کار را شناسایی و زمینه فراهم کردن امکانات و تسهیلات و بهره مندی از حداقل نیازها برای این کودکان را فراهم کنند اما آنچه مسلم است تمام انواع کار کودک به ویژه بد ترین اشکال آن باید ریشه کن شود، زیرا کار کودک بنیان طبیعی و حقوقی انسانی را پایمال می کند. به نظر می رسد که پدیده کودکان کار نیازمند یک اجماع واحد و تعامل همه جانبه از سوی دستگاه های دولتی و نهادهای اجتماعی و غیردولتی است، تعاملی که ماحصل آن می تواند شناسایی کودکان کار، ایجاد مشاغل پایدار برای خانواده های آنان، گسترش حیطه نظارت سازمان های دولتی نظیر بهزیستی و معرفی کودکان کار به NGOها برای حمایت و پوشش باشد.
شنبه ، ۹آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: بلدیه فردا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 13]