تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1837002798
ثبت بدترین نمره ریسک سرمایه گذاری برای ایران
واضح آرشیو وب فارسی:اقتصاد آنلاین: سازمان همکاری های اقتصادی و توسعه (OECD) هر ساله گزارشی درخصوص میزان ریسک پذیری کشورهای دنیا را ارائه می کند که برای سرمایه گذاران راهنمای عملی خوبی است. آنها براساس این گزارش علاقه و تمایل خود را برای سرمایه گذاری بروز می دهند.براساس گزارش این سازمان، میزان ریسک پذیری ایران در ماه اکتبر سال جاری میلادی (8 آبان 94) در حد 7 باقی مانده است. ریسک سرمایه گذاری کشورها را موسسات بین المللی تعیین می کنند. معروف ترین و مهم ترین آنها، گزارش سازمان همکاری های اقتصادی و توسعه است. علاوه بر سازمان همکاری های اقتصادی و توسعه، از معتبرترین موسسات بین المللی رتبه گذار دیگر که کشورها را براساس شاخص هایی خاص و معتبر رتبه بندی می کنند، باید موسسه هریتیج، فریزر، فیچ و اکونومیست را نام برد. رتبه بندی کشورها در دو موسسه اول یعنی هریتیج و فریزر براساس شاخص آزادی اقتصادی و در دو موسسه بعدی (فیچ و اکونومیست) براساس درجه ریسک پذیری آنها صورت می گیرد. عمده این موسسات در کشورهای توسعه یافته ایجاد شده و مولفه های متعددی از شاخص های اقتصادی، اجتماعی و سیاسی را مطالعه می کنند و نتایج بررسی های خود را به صورت طبقه بندی شده ارائه می کنند. شاخص هایی از قبیل آزادی اقتصادی و ریسک اقتصادی، درجه آزادی بازار، رقابت پذیری و بی ثباتی اقتصادی ازجمله این موارد هستند. بنابر گزارش هایی که سازمان همکاری های اقتصادی و توسعه تهیه و ارائه می کند، درجه ریسک سرمایه گذاری کشورها عددی بین صفر تا 8 است. درجه ریسک صفر یعنی کمترین ریسک و درجه ریسک سرمایه گذاری 8 نشان دهنده میزان بالاترین ریسک پذیری است. این شاخص در سال2001، یعنی سال 380، برای ایران در حد 4 بود. شاخص ریسک پذیری به منزله سقف یک کشور طبقه بندی ریسک پذیری کشورها از شرکت کنندگان در پشتیبانی اعتبارات رسمی صادرات، یکی از بنیادی ترین قوانین آرایش در حداقل نرخ حق بیمه برای ریسک اعتباری است. این اعتبارات صرفا برای تنظیم حداقل نرخ حق بیمه برای انجام معاملات ایجاد شده است. طبقه بندی ریسک کشورها به معنای منعکس کننده خطرات اقتصادی و سیاسی کشورها است. براساس نظر شرکت کنندگان در شاخص مورد بررسی، ریسک یک کشور متشکل از انتقال و خطر قابلیت تبدیل (به عنوان مثال خطر یک دولت، سرمایه یا ارز قابل کنترل است که مانع یک نهاد از تبدیل ارز محلی به ارز خارجی یا انتقال وجه به طلبکاران خارج از کشور را تحمیل می کند) است و مواردی ازجمله جنگ، خلع سلاح، انقلاب، اختلال مدنی، سیل، زلزله و... در این تقسیم بندی مانعی را ایجاد نمی کنند. طبقه بندی ریسک کشورها معمولا طبقه بندی اوراق قرضه دولتی نیستند و نباید باشند، بنابراین برای مقایسه طبقه بندی ریسک مستقل از موسسات رتبه بندی اعتباری خصوصی، (CRAs) استفاده شده است. از نظر مفهومی، آنها بیشتر شبیه به «سقف یک کشور» هستند که توسط برخی از CRAs تولید می شوند. طبق قوانین طبقه بندی، دو گروه از کشورها در این دسته طبقه بندی نشدند. گروه اول برای مقاصد اداری طبقه بندی نشدند و به طور کلی در مقایسه با کشورهای بسیار کوچک از اعتبار صادرات رسمی دریافت تشکیل نشده اند. برای این کشورها شرکت کنندگان آزاد به درخواست طبقه بندی ریسک کشوری هستند، درصورتی که آن را مناسب بدانند. گروه دوم از این کشورها درحال مقایسه با درآمد بالای کشورهای OECD و دیگر درآمدهای بالای منطقه یورو هستند. معاملات شامل بدهکاران در این کشورها (و هر کشور طبقه بندی شده در رده صفر) هستند. همه کشورهای دیگر (و تعداد محدودی از نهادهای چند جانبه فراملی/ موسسات مالی منطقه)، به یکی از هشت دسته (صفر-7) از طریق روش دو مرحله یی طبقه بندی شده اند: 1. مدل ارزیابی ریسک کشورها (CRAM)، ارزیابی کمی ریسک اعتباری کشورها، براساس سه گروه از شاخص های ریسک (تجربه پرداخت از شرکت کنندگان، وضعیت مالی و وضعیت اقتصادی) را ایجاد کرده است. 2. یک ارزیابی کیفی از نتایج CRAM توسط کارشناسان ریسک کشورها از اعضای OECD، به صورت کشور به کشور درنظر گرفته شده ولی برای یکپارچه سازی ریسک سیاسی یا سایر عوامل خطر به طور کامل برای یک حساب توسط CRAM درنظر گرفته نشده است. بر همین اساس، طبقه بندی ریسک نهایی یک کشور از طریق بحث کامل درمیان کارشناسان و فرآیند اجماع سازی به دست می آید. گروه کارشناسان ریسک کشورها چندین بار در سال با یکدیگر دیدار می کنند. این جلسات براین اساس سازمان دهی شده اند که هر کشور مورد بررسی، هر زمانی که یک تغییر اساسی را مشاهده کرد، تضمین شود. اگرچه این جلسات و جزییات CRAM، محرمانه بوده و هیچ گزارش رسمی از مذاکرات در دسترس عموم نیست، اما لیست طبقه بندی ریسک این کشورها بعد از هر جلسه منتشر می شود. رتبه 7شاخص ریسک پذیری برای ایران در آخرین گزارش OECD از شاخص ریسک کشورها، 201کشور مورد بررسی قرار گرفتند که برخی کشورها در قبال این شاخص، کاهش، افزایش یا بدون تغییر باقی ماندند. به این ترتیب البته اکثر کشورها بدون تغییر مانده بودند اما کشورهایی نظیر غنا با یک واحد افزایش، السالوادور با یک واحد افزایش، ساحل عاج با یک واحد کاهش، برزیل با یک واحد افزایش و بنین با یک واحد افزایش رو به رو شدند؛ همچنین کشور ایران نیز نظیر 195کشور دیگر بدون تغییر باقی مانده است. یکی از ویژگی های مهم اقتصاد جهانی در دهه های گذشته، رشد چشمگیر جریان «سرمایه گذاری مستقیم خارجی» است. میزان سرمایه گذاری خارجی یکی از موضوعاتی است که تاثیر چشمگیری بر شاخص ریسک پذیری کشورها دارد؛ هرچند سهم اندکی از سرمایه گذاری مستقیم خارجی جهانی به ایران اختصاص یافته است اما دقت در آمارهای سرمایه گذاری مستقیم خارجی نشان می دهد که همین سهم اندک نیز بطور نامتعادل در سطوح بخشی و استانی توزیع و این امر توسعه نیافتگی بعضی از مناطق مختلف کشور را موجب شده است. براساس آخرین گزارش آنکتاد از سرمایه گذاری خارجی، ایران در سال2014 تنها توانسته 2میلیارد و 105میلیون دلار سرمایه گذاری مستقیم خارجی جذب کند. سهم ایران از کل سرمایه گذاری خارجی جهان در این سال تنها 0.17درصد بوده است که این رقم با توجه به ظرفیت های بالای اقتصاد ایران و رتبه18 ایران در میان بزرگ ترین اقتصادهای جهان رقم ناچیزی است. سال2014 نخستین سال کامل کاری برای دولت یازدهم بود. میزان سرمایه گذاری مستقیم خارجی در کشور طی سال2014 نسبت به سال قبل از آن 31درصد کاهش داشته است. ایران در سال2013 بالغ بر 3میلیارد و 50میلیون دلار سرمایه گذاری خارجی جذب کرده بود. در سال2013 نیز سرمایه گذاری خارجی در کشور نسبت به سال قبل از آن کاهش یافته بود. این درحالی بود که از سال2010 تا سال2012 میزان جذب سرمایه خارجی در کشور روندی صعودی را طی می کرد. ایران در سال2009 بالغ بر 2میلیارد و 983میلیون دلار سرمایه گذاری خارجی جذب کرده بود که این رقم در سال2010 به 3میلیارد و 649میلیون دلار، در سال2011 به 4میلیارد و 277میلیون دلار و در سال2012 به 4میلیارد و 662میلیون دلار افزایش یافته بود. با وجود افت سرمایه خارجی به کشور در سال2014 میزان خروج سرمایه از کشور در همین سال نسبت به سال قبل چهار برابر شده است. ایران در سال2013 بالغ بر 146میلیون دلار سرمایه گذاری مستقیم خارجی در کشورهای دیگر انجام داده بود اما این رقم در سال2014 به 605میلیون دلار رسید.
شنبه ، ۹آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: اقتصاد آنلاین]
[مشاهده در: www.eghtesadonline.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 19]
-
گوناگون
پربازدیدترینها