محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1830115955
تغییر در سبک زندگی پس از تغییر در باورها
واضح آرشیو وب فارسی:مشرق نیوز: رسانه های بیگانه ی فارسی زبان با برداشت های افراطی از فرهنگ غرب نه تنها به دنبال تحکیم ارزش های مشترک فرهنگی بشریت نیستند بلکه به عنوان میدان دار ارزش های غربی با زیر پا گذاردن هر اخلاقی به نام محدودیت و سنت، نوع خاصی از سبک زندگی را دنبال می کنند.به گزارش مشرق، از فرهنگ تعاریف متعددی ارائه شده است که مجموع آن ها متجاوز از 250 تعریف هستند. بعضی از این تعاریف مفهوم عام و برخی دیگر مفهوم خاصی از این واژه را به دست می دهند؛ اما در نگرشی کلی، فرهنگ به معنی ادب، تربیت، دانش، علم و معرفت، آداب و رسوم و هنرها و سنت های مخصوص یک جامعه است که در طول سالیان دراز در وجود آن ها شکل گرفته و واژه ی انگلیسی معادل آن «Culture» است. به عبارت دیگر، فرهنگ، حقیقت و هویت معنوی ملت هاست که ساختار کیفی زندگی یک ملت را مشخص می کند؛ به گونه ای که زندگی کمّی و مادری او را تحت تأثیر قرار می دهد. در تعریف فرهنگ اسلامی گفته اند فرهنگ اسلامی مجموعه ای از اعتقادات و اصول اسلامی، آداب و رسوم، اخلاق و ارزش ها و قوانین است که از وحی سرچشمه گرفته شده است. در هر فرهنگ و جامعه ای، اصول خاصی به عنوان هنجار و فرهنگ آن ملت مطرح شده است که ممکن است در فرهنگ و جامعه ای دیگر ضدفرهنگ تلقی شود؛ اما در این بین برخی از اصول فرهنگی جهان شمول هستند. برای مثال، صداقت و احترام به پدر و مادر در تمامی فرهنگ ها بارها به عنوان ارزش ستایش شده است. در تمامی فرهنگ ها طلاق امری نامطلوب در نظر گرفته می شود. طلاق، چه در نگرش های اسلامی و چه در نگرش های غربی، امری تهدیدکننده برای ثبات روانی جامعه در نظر گرفته می شود. با مد نظر قرار دادن اشتراک ها و تفاوت های فرهنگی مورد اشاره، در بحث تفاوت ها، شاید کار چندانی جز مد نظر قرار دادن این تفاوت ها در برخورد با فرهنگ های دیگر، نتوان انجام داد؛ اما در بُعد تقویت ارزش های مشترک میان ملت ها، به ویژه اصول اخلاقی و فرهنگی مشترک، می توان کارهای زیادی انجام داد. در این بُعد، رسانه نقش تعیین کننده ای را بر عهده دارد. رسانه ها می توانند با تقویت میراث مشترک فرهنگی و تمدنی بشریت به گسترش پیوندهای جهان شمول میان افراد و اعضای جامعه ی جهانی همت گمارند. شاید اگر جامعه ی بین الملل و این رسانه ها، به جای اصرار بر اصول غیرمشترکی چون اعلامیه ی حقوق بشر که بیشتر برگرفته از منافع سیاسی و هویت فرهنگی تمدن باختر است، بر اصول مشترک میراث فرهنگی بشری چون حمایت از تحکیم بنیان های خانواده تأکید می ورزید، اوضاع و احوال انسان قرن 21 از این بهتر بود. شوربختانه رسانه های غربی و حاکمان این کشورها، به علت نگاه و برداشت های سلطه گرایانه از فرهنگ، هیچ گاه به دنبال رسیدن به زبان مشترک نیستند. در نگاه این گروه، تبدیل فرهنگ به صنعتی اقتصادی و آنچه سبک زندگیِ مبتنی بر مصرف گرایی خوانده می شود هدف قرار داده شده است. در این نگاه، فرهنگ ابزار رسیدن به سلطه ی اقتصادی و پر کردن جیب کارتل های چندملیتی است. با عنایت به این راهبرد کلان در مورد جوامع بشری، حال باید دید که رسانه های وابسته به این نگرش سودمحور برای کشور ما چه راهبردی را اتخاذ کرده اند؟ به راستی فرهنگ تبلیغی این رسانه ها به دنبال رسیدن به زبان مشترک بشری است یا به دنبال نهادینه کردن سلطه ی فرهنگی و اقتصادی در جامعه ی ایران؟ به باور نگارنده، حکایت برنامه سازان فعال در رسانه های بیگانه ی فارسی زبان حکایت غم باری است. در ارزیابی کلی برنامه های این رسانه ها باید اعتراف کرد که آنان با برداشت های افراطی از فرهنگ غرب به دنبال تحکیم ارزش های مشترک فرهنگی بشریت نیستند. در نگاه این رسانه ها نوعی از فرهنگ تبلیغ می شود که حتی بسیاری از رسانه های غرب در انعکاس آن بیم دارند. از منظر این شبکه ها، هر آنچه برای انسان شادی و آزادی بی قید و شرط را فراهم کند اصل است. در این رهیافت، با نگرشی افراطی به مفاهیم مکتب لیبرالیسمِ فایده گرا، بی قیدی و اعتلای مادی در زندگی هدف قرار داده شده است. این نوع نگاه را می توان در تمامی رسانه های ماهواره ای فارسی زبان مشاهده کرد. در این نگرش بسیاری از موارد، که هیچ گونه همراهی با فرهنگ ایرانی (حتی دوره ی پیش از اسلام) ندارند، به نام بخشی از هویت تاریخی جامعه ی ایرانی جعل و به خورد مخاطب داده می شود. اعجاب آور آنکه در پاره ای از موارد، برای آن سند هم جعل می شود. نکته ی تأسف بار آنکه گردانندگان این گونه رسانه ها چنان در سرسپردگی و وادادگی در برابر فرهنگ غرب پیش می روند که فتحعلی آخوندزاده و احمد کسروی هم در مقابل آن ها کم می آورند! برای مثال، وقتی بی بی سی فارسی با افتخار از کارخانه ی آبجوسازی باراک اوباما و شراب مخصوص رئیس جمهور آمریکا به افکار عمومی، برای آنچه احترام به گردش آزاد اطلاعات می خواند، گزارشی مفصل تهیه می کند، به عمق وادادگی گردانندگان انگلیسی شده، اما به ظاهر ایرانی این شبکه پی خواهیم برد. این تجلی از دمکراسی و گردش آزاد اطلاعات در حالی است که در همین رسانه ها در موارد بی شماری گردش آزاد اطلاعات نادیده گرفته می شود. در این رسانه ها، به ویژه آنجا که پای منافع راهبردی غرب در میان باشد، سانسور و تحریف به امری عادی بدل شده است. برخی خوانندگان نزدیک به این رسانه ها بارها ترانه هایی را در قالب ملی گرایی و فرهنگ و تاریخ ایران ارائه کرده اند که در ظاهر و باطن کم ترین نزدیکی را به فرهنگ چند هزار ساله ی این کشور ندارند. حال باید پرسید به راستی در کجای شاهنامه برهنگی زن ارزش تلقی شده است یا اینکه در کجای کتب تاریخی مربوط به دوره ی پیش از اسلام بی عفتی و روابط آزاد پیش از ازدواج مورد تأکید قرار گرفته است؟ باید از گردانندگان این گونه شبکه ها پرسید که به چه علت و بر اساس کدام ارزش خبری مسئله ی فرمول شراب رئیس جمهور آمریکا یا بحث تظاهرات چند همجنس گرا برای مخاطب ایرانی به این شکل پررنگ در این رسانه ها مورد توجه قرار می گیرند؟ آیا در پشت پرده، بی قیدی و وارد کردن هرزگی به جامعه ی ایران دنبال نمی شود؟ به راستی به چه علت نوعی وحدت رویه در ترویج بی قیدی فرهنگی در تمامی این شبکه های مدعی ایرانی گرایی، که در ظاهر خود را در پیش چشمان من و شما در تضاد با هم تعریف می کنند، دیده می شود؟ به باور نگارنده، رسانه هایی چون «من وتو» و «بی بی سی فارسی» با ترویج این نگاه افراطی از لیبرالیسم، کاری کرده اند که این روزها به راحتی می توان ادعا کرد آن ها نه تنها ارزش های سبک زندگی اسلامی، بلکه اصول اخلاقی مورد پذیرش لیبرالیسم غربی را به گونه ای آشکار نقض می کنند. در نگاهی تاریخی، درمی یابیم که این برداشت های افراط آمیز و تحریف شده از فرهنگ غرب، پس از مشروطه، بسیاری از غرب زدگان وطنی ایران را اسیر خود کرده است. به باور برخی جامعه شناسان، غرب زدگان ما در عمل نه اسلامی عمل می کنند و نه غربی. در این نگاه، انسان محوری افراطی و بی قیدی تنها چیزی است که این افراد و رسانه هایشان برای جوانان و خانواده های ایرانی به ارمغان می آورند. در بُعد رسانه ای حاکمیت این نگاه در رسانه هایی چون «من و تو»، که سرگرمی را هدف برنامه های خود برای مخاطب ایرانی قرار داده اند، به وضوح نمایان است. برای مثال، همان گونه که می دانیم، عفت و پاکدامنی در تمامی فرهنگ ها امری ستودنی است؛ اما در فرهنگ مورد نظر گردانندگان «من وتو» عفت و حوادث نامبارکی چون طلاق چندان مهم نیست، چرا که آنچه مهم است شادی من است. در این نگاه کودکان طلاق و مشکلات ناشی از آن با رابطه ی مشروع و نامشروع دیگر قابل حل است! اگر بخواهیم موشکافانه و جامعه شناسانه به قضیه نگاه کنیم، امروز ما با افرادی به عنوان میدان دار ارزش های غربی در این رسانه ها مواجه هستیم که کم ترین اعتقادی به معدود اصول اخلاقی متفکران مکتب لیبرالیسم اولیه ندارند. در این نگاه با زیر پا گذاردن هر اخلاقی به نام محدودیت و سنت، نوع خاصی از سبک زندگی دنبال می شود که می توان آن را فرهنگ و سبک زندگی شیطانی نام گذاری کرد. منبع: برهان
شنبه ، ۹آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مشرق نیوز]
[مشاهده در: www.mashreghnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 21]
-
گوناگون
پربازدیدترینها