واضح آرشیو وب فارسی:مردم سالاری: نژادپرستی ساختاری همچنان به شکلی بسیار عمیق در جامعه آمریکا حاکم است. روزنامه هافینگتون پست نوشت، با گذشت پنجاه سال از عصر حقوق مدنی، واقعیات زشتی که جامعه سیاه پوست آمریکا بخوبی به آن واقف است، بالاخره در سطح وسیع تری از جامعه شناخته می شود. اما نمی توان اطمینان داشت این امر به تغییرات ساختاری منجر خواهد شد. گزارش اخیر نیویورک تایمز بر اساس بررسی دقیق ده ها هزار مورد دستور ایست و بازرسی در سراسر آمریکا حاکی از آن است، احتمال آن که سیاه پوستان برای تخلفات ترافیکی جزئی متوقف، دستگیر و گاهی مورد اقدامات خشن قرار گیرند، به مراتب بیش از چنین احتمالی در مورد سفید پوستان است. از زمان حادثه فرگوسن مطبوعات آمریکا توجه بیشتری به کشته شدن سیاه پوستان توسط پلیس داشته اند. همچنین این حقیقت هر چه بیشتر برجسته می شود که رنگین پوستان در این کشور بارها برای جرایم کوچکی به زندان می افتند که سفید پوستان هرگز به علت آن محکوم نمی شوند و یا با وثیقه های جزئی آزاد می شوند. این روزها همچنین گزارشهای بیشتری از نابرابری های نژادی شنیده می شود، اینکه چه کسی به چه جرمی و برای چه مدت زمانی به حبس محکوم می شود. اینها چیزهای جدید در جامعه آمریکا نیست فقط قبلا مورد توجه لازم قرار نگرفته بود. علاوه بر همه این ها، یک واقعیت تکان دهنده (و نه چندان عجیب) در جامعه آمریکا این است که با گذشته پنجاه سال از قانون هزار و نهصد و شصت و پنج در خصوص حق رای هم اکنون دولتهای ایالتی راست گرا با استفاده از همان روش هایی که در آن قانون ممنوع گردید- و متعاقبا توسط یک دیوان عالی حزبی صورت قانونی به آن داده شد- آمریکایی های آفریقایی تبار را از حقوق شان برای شرکت در انتخابات محروم می کنند. در ایالتهای جنوبی در دهه های هزار و نهصد و هشتاد و نود، ائتلافهای انتخاباتی دو نژادی وجود داشت که فرمانداران و سناتورهایی را برای سمتهای ایالتی انتخاب می کردند که به لحاظ اقتصادی و نژادی میانه رو بودند. امروز چنین پدیده ای بسیار نادر است. مثلا حزب جمهوری خواه در برخی ایالت های جنوبی عمدتا یک حزب سفید پوست و دموکرات ها عمدتا یک حزب سیاه پوستند. با استفاده موفق جمهوری خواهان از امتیاز نژادی شان، تعداد ائتلاف های دو نژادی حاکم هر چه کمتر می شود. امروز در سیزده ایالت از اتحادیه قدیمی ایالات جنوبی (به جز ویرجینیا که موج عظیمی از ساکنان ایالت های شمالی به آنجا سرازیر شدند) هیچ فرماندار دموکراتی وجود ندارد و تعداد قانونگذاران ایالتی دموکرات همچنان رو به کاهش است. سال دو هزار و چهارده بدترین سال به لحاظ پاکسازی دموکرات ها و نماد یک گرایش غالب بود.حتی سال دو هزار و دوازده که باراک اوباما به ریاست جمهوری رسید، سال باخت برای دموکرات ها در جنوب بود. بنابراین بین واقعیات برملا شده ای که در سطح ملی مورد بحث قرار می گیرد و تمایل نخبگان حاکم، بویژه در جنوب، برای بحث درباره آنها شکاف بزرگی وجود دارد. این بدین معنی نیست که وضعیت در ایالت های شمالی چندان بهتر است. گزارش تحقیقی نیویورک تایمز نشان داد در کارولینای شمالی احتمال بازداشت سیاه پوستان در عملیات ایست و بازرسی ترافیکی چهار برابر بیش از چنین احتمالی در مورد سفید پوستان است. همانطور که نیم قرن قبل درخواست های جامعه سیاه پوست آمریکا برای عدالت نهایتا ملت را به توجه واداشت، باید آن رویداد تکرار شود. یک حقیقت آزاردهنده این است که ما آمریکایی ها به عنوان یک ملت ظاهرا به ازای هر گام به جلو یک گام به عقب بر می داریم. ما درگیر نزاعی هستیم که فکر می کردیم در دهه هزار و نهصد و شصت در آن پیروز شدیم. نژاد پرستی ساختاری هنوز به مراتب عمیق تر از پیروزی های یک نسل است.
جمعه ، ۸آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مردم سالاری]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 18]