واضح آرشیو وب فارسی:شفاف: همایش دو روزه «ایران از طریق سینما، نظرها و برداشت ها از داخل و خارج» که با حضور اساتید دانشگاه های مادرید و تهران در دانشگاه اوتونمای مادرید برگزار شد، خاتمه یافت .به گزارش ایرنا ، در دومین روز همایش، «مریم غفوری» دانشجوی دکترای ادبیات تطبیقی دانشگاه اوتونوما در بحث خود پیرامون «حضور زن در سینمای جنگی ایران» گفت :من در زمان جنگ در ایران زندگی می کردم و این امر، بر روی من تاثیر گذاشت و هنوز هم شاهد تاثیرات آن هستم. وی که به گفته خود همیشه دوست داشت که جنگ را از بعد یک زن به نمایش بگذارد، فیلم هایی که زنان، نقش مهم و موثری داشتند را به تصویر کشید و سعی نمود که فیلم هایی که معروف تر می باشند، فیلم هایی که بهتر کارگردانی شده و هنرپیشه های بهتری داشتند نظیر فیلم 'گیلانه' ، 'شیار 143، سریال 'گل پامچال' و فیلم انیمیشن 'تمام زمستان هایی که ندیدم' را معرفی کند. غفوری در این راستا به نقش زنان در زمان جنگ و پس از جنگ پرداخته و آنها را قهرمانان جامعه در دوران سختی ها برای حفظ پایداری کانون خانواده، فداکاری ها و از خود گذشتگی ها قلمداد کرد . «ایرما نوبی آلوارادو» استاد ادبیات اسپانیایی دانشگاه تهران نیز به نوبه خود در بحثی در مورد «تغییر نقش زنان در سینما پس از انقلاب اسلامی» ، به توضیح نقش زنان در سینما در زمان قبل از انقلاب و تحولی که این نقش پس از انقلاب داشت، پرداخت . وی در این راستا به معرفی 4 فیلم که دو مورد آنها از سوی زنان و دو مورد دیگر از سوی مردان کارگردانی شده بودند ، اما در واقع فیلم هایی هستند که از زنان صحبت می کنند، پرداخت . در این مورد ، وی فیلم های «روسری آبی » برای تعریف بعد عشق و سنت ایرانی ، «من ترانه 15 سال دارم» برای تعریف مشکل یک دختر جوان یا زن در جامعه ایران هنگامی که باردار می شود و حضور مرد وجود ندارد ، «هیس دختران فریاد نمی زنند» برای صحبت از مساله آزار جنسی و چیزی که قبلا در سینمای ایران به آن پرداخته نشده و «به همین سادگی » برای توضیح وضعیت زن وقتی که بیکار و خانه دار است را مورد بررسی قرار داد . «فرشاد زاهدی» استاد روزنامه نگاری و ارتباط تصویری دانشگاه 'کارلوس سوم' مادرید سخنران دیگر همایش نیز به «سینمای ایرانی تولید شده از سوی زنان: نمایش، هویت و تاریخ پرداخت . وی در این مورد به سینمای دهه 70 شمسی و وقتی که کارگردانان زن، فیلم های خود را برای سینمای ایران ساختند و از طرف مردم نیز مورد استقبال قرار گرفتند ، اشاره نمود . زاهدی گفت :برای من به این دلیل جالب بود که فیلم هایی که کارگردانان آن زن است و راجع به مسائل روزمره زنان است، به یک پدیده تازه ای در سینمای ایران تبدیل شده بودند زیرا سینمای ایران ، قبل از انقلاب مطلقا به تصویر زن اهمیتی نمی داد و پس از انقلاب و دوران جنگ، دوره ای نبود که بخواهیم این توقع را داشته باشیم. استاد دانشگاه کارلوس سوم تصریح کرد: پس از پایان جنگ، ما شاهد شروع کار زنان در سینمای ایران شدیم و تا الان، این مورد از چندین مرحله گذشته است. بنا براین گزارش ، در روز نخست این همایش که با حضور رایزن فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در اسپانیا ، آغاز شد، اساتید و کارشناسان مختلف اسپانیایی و ایرانی، به بحث در مورد سینمای ایران پرداختند . «علی رضا اسماعیلی» رایزن فرهنگی ایران در اسپانیا با بیان اینکه سینمای ایران بعد از انقلاب اسلامی تحولات ساختاری پیدا کرد، افزود: بدون شک، انقلاب اسلامی و وقوع تحولات بزرگی که در جامعه اتفاق افتاد از برجسته ترین نقاط عطفی بود که چرخش سینمای ایران را به دنبال داشت. وی افزود: دگرگون شدن ارزش ها، رویکرد دینی و مردمی حکومت و فراگیر شدن فهم سیاسی، موجبات این چرخش را فراهم کرد. «پیلار فولگرا» رئیس دپارتمان تاریخ معاصر دانشگاه اوتونوما نیز در این همایش گفت: در اسپانیا فیلم های خوبی از کارگردانان بزرگی از ایران می بینیم؛ فراتر از علاقمندی در دیدن فیلم خوب، سینمای ایران به ما اجازه مشاهده تغییرات و زندگی روزمره در ایران را می دهد. «آمایا مندی گوی کوچه آ» معاون رئیس دانشگاه اوتونوما در روابط بین الملل نیز در این همایش گفت: جامعه ایران بسیار پویا و با انرژی، زنده دل و جوانان بسیاری دارد که آماده بلند پروازی برای داشتن یک نقش مهم در جهان است. وی با بیان اینکه همه این موارد در سینمای ایران بازتاب می یابد، خاطرنشان کرد: سینما یک وسیله مطلوب برای بیان آن چیزی است که یک جامعه ای همچون ایران کنونی و فرهنگ هزاران ساله آن دارد. در ادامه همایش، «خاویر تولنتینو» منتقد سینما و رئیس برنامه «هنر هفتم» رادیو3 ملی اسپانیا در موضوع خود با نام «از کدام سینمای ایرانی حرف می زنیم»، گفت: اروپا باوجود قدمت تاریخی خود، چیز کمی از ایران می داند؛ این اطلاعات اندک و خوب نیز از راه سینمای ایران به اروپا می آید. «مریم حق روستا» رئیس دانشکده ادبیات و زبان های خارجی دانشگاه تهران نیز با موضوع «رویکردی به فیلم جدایی نادر و سیمین» از اصغر فرهادی، در تحلیل این فیلم گفت: فرهادی در اثر خود می خواهد بگوید که در جامعه ایران هنوز خصوصیات انسانی حفظ شده است. حق روستا تصریح کرد: فرهادی، کسی که نمی خواهد «پدری را رها کند که در حال دست و پنجه نرم کردن با بیماری آلزایمر است» را به عنوان حافظه تاریخی معرفی کرده است؛ یعنی پدر نادر به عنوان گذشته ماست و ما نباید گذشته خودمان را فراموش کنیم؛ باید گذشته را حفظ کرد اما نباید از جامعه هم عقب بود. «علی فیض اللهی» رئیس دپارتمان مطالعات اسپانیایی دانشگاه تهران دیگر سخنران همایش در بحث خود پیرامون «مطالعه پدیدارشناسی سینمای روایی کودکان و نوجوانان در ایران» گفت: پدیدار شناسی علمی است که براساس آن، موقعیت فرد را در جامعه و در محیط اطراف آن می سنجد؛ به عبارتی آن جامعه ای نیست که به فرد هرچه را که می خواهد دیکته کند بلکه برعکس است. این استاد دانشگاه تهران ادامه داد: در ایران بسیاری از نویسنده ها بویژه آنهایی که در رابطه با کتاب های کودکان و نوجوانان کار می کنند به این مساله می پردازند.
جمعه ، ۸آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: شفاف]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 14]