واضح آرشیو وب فارسی:شفا آنلاین: شفا آنلاین>جامعه پزشکی>استفاده از سلاح های شیمیایی، افراد زیادی را طی جنگ مجروح کرد، ستاد جنگ در آن زمان آماری منتشر کرده بود که طبق آن 100 هزار مجروح شیمیایی داشتیم و از میان آنها برای 30 هزارنفر پرونده های پزشکی جمع آوری شد که 10هزار نفر بیماری شدید و جدی داشتند و در حقیقت طبق معیارهای رده بندی شدت بیماری، جزء گروه شدید قرار گرفتند.چون ما این مجروحان را به خفیف، متوسط و شدید تقسیم می کردیم. ازنظر علم بالینی و بررسی های پاراکلینیکی مانند انجام اسپیرومتری و دیگر موارد بررسی می شدند و بر این اساس به گروه شدید که نیازمند رسیدگی های بیشتر بودند و خفیف و متوسط که از منظر نوع ضایعات ریوی، پوستی و چشمی نسبت به گروه اول در وضعیت بهتری بوده اند، تقسیم می شدند. در پایان جنگ هم ضایعات ریوی و مشکلات تنفسی آنها که به دلیل درگیری راه های هوایی متوسط و کوچک به صورت التهاب برونش ها پدید آمده بود، ادامه داشت و این برونشیت مزمن با علائم تنگی نفس، سرفه، دفع خلط چرکی، خس خس سینه بروز می کرد. متاسفانه آن عده ای که ضایعات خیلی شدید داشتند، در همان روزهای اول مصدومیت یا پس از طی چند ماه یا سال به درجه شهادت رسیدند ولی جانبازان شیمیایی پس از گذشت این همه سال از جنگ، متاسفانه هنوز از ضایعات چشمی و ریوی که سیر مزمنی دارند، رنج می کشند. حدود 800 تا 1000 نفر هم اکنون با ضایعات شدید تحت درمان هستند ولی آن عده ای که ضایعات خفیف یا متوسط داشتند، با گذشت زمان و درمان ها تا حدودی بهتر شده اند و زندگی خود را ادامه می دهند. متاسفانه جانبازانی که شدت وخامت ضایعه، به خصوص مشکل ریوی آنها زیاد است، مراقبت دائمی می خواهند و با اکسیژن و دستگاه های بخور و در یک کلام شرایط سخت زندگی، روزگار می گذرانند. چون به هر حال این تخریب بافت ریه موجب تغییرات ساختاری ریه می شود و سرفه ها و تنگی نفس و به خصوص سرماخوردگی ها و عفونت های مکرر در فصل سرد بر شدت مشکلات آنها می افزاید. سیستم ایمنی اشان نیز حل شود. بعضی ها در مناطق خیلی گرم یا خیلی سرد زندگی می کنند. در موقع مسئولیت اجرایی من، آسایشگاه هایی در مناطق معتدل همچون چابکسر مازندران و ساری برای جانبازان فراهم شد که در فصول گرم از مناطق گرمسیر و در فصول سرد از شهرهای سردسیر به آنجا می آمدند و علاوه بر اقامت در آنجا، از برنامه آموزشی استفاده می کردند. یعنی به خود و خانواده های شان شیوه استفاده از دارو ها و مراقبت های لازم را آموزش می دادیم. امیدوارم همچنان این اردوگاه ها فعال باشند و سازمان های مربوطه حداکثر تلاششان را برای تامین آرامش جانبازان شیمیایی انجام دهند. برای مثال، این بیمار ریوی چطور می تواند در یک آپارتمان بدون آسانسور یا در خانه ای بدون وسایل گرم یا سردکننده زندگی کند و اما شش توصیه، اول داشتن تغذیه مناسب و تامین کالری کافی و ویتامین با توجه به وجود نقص در سیستم ایمنی الزامی است، دوم مصرف دارو ها طبق دستور پزشک، سوم پرهیز از خوددرمانی یا درمان های غلط سنتی که از طریق افراد ناآگاه و دایه مهربان تر از مادر به آنها می شود و چهارم استفاده از دستگاه بخور و انجام فیزیوتراپی با تجویز پزشک. خواهش می کنم به توصیه هایی مثل استفاده از داروی کوهی یا غیره گوش نکنند واینکه در آغاز فصل پاییز علیه سرماخوردگی واکسن بزنند و هر پنج سال یک بار هم واکسن پنوموکوک بزنند. توصیه آخر اینکه در ترافیک سنگین شهری و جایی که آلودگی هوا بالاست نروند، به خصوص روزهایی که اعلام می شود کیفیت هوا مناسب نیست. توصیه می کنم بیماران متوسط تا شدید فراموش نکنند که به هر حال نمی توانند مانند مردم عادی زندگی کنند و باید تمهیداتی در محیط کار بیندیشند که از آلودگی های زیست محیطی و دود سیگار عاری باشد و همه موازین پیشگیری از بیماری های دستگاه تنفسی فوقانی را مراعات و به موقع مراجعه کنند. در بیمارستان بقیه ا... مرکز رسیدگی به مصدومان شیمیایی مجهز به کلینیک های لازم داریم و گاهی بیماران نیازمند بستری را در لبافی نژاد یا بیمارستان ساسان مراقبت می کنیم. به خصوص مصدومان شهر سردشت که گروه زیادی زن و کودک بودند و همچنان به دلیل آثار مزمن به شکل چشمی یا ریوی دچارند. این مواد شیمیایی اثر خاصی روی نسل های بعد یا برای مثال قدرت باروری آنها نداشته وخوشبختانه تاکنون موردی نداشتیم و به اثبات نرسیده که خاصیت موتاسیون تغییرات و جهش ژنی و بروز نقصی در نسل بعد و فرزندان جانبازان شیمیایی باشد و حتی جانبازانی که آن موقع مجرد بودند، امروزه صاحب فرزندانی سالم هستند. در موردعارضه قلبی هم مشکل خاصی وجود نداشت به این نکته توجه کنید؛ جوان30ساله آن روز الان به دلیل افزایش سن مانند دیگر مردم جامعه که در معرض بمباران شیمیایی نبوده اند، مستعد بیماری های قلبی و عروق کرونر می شود و هر چند که بیماران مزمن تنفسی در بعضی موارد دچار نارسایی قلبی می شوند ولی به هر حال در صورت معالجه خوب و درمان کامل عارضه قلبی شایع نیست. تجربه مجروحان شیمیایی در مجموع برای همه ما از جمله تیم پزشکی مملکت بسیار تلخ بود ولی با این همه سعی کردیم که تجربیات درمانی خود را در اختیار جامعه پزشکی بین المللی قرار دهیم و با ادای دین خود به عنوان عضو کنوانسیون مبارزه با سلاح های شیمیایی، این اطلاعات را به آنها دادیم تا در صورت لزوم با به کارگیری به موقع آنها از بروز خسارات جانبی کم کنند. هر چند امیدواریم هرگز هیچ جای دنیا با این رویداد تلخ مواجه نشود. در ضمن، از سازمان حفظ آثار دفاع مقدس بار دیگر می خواهم تا به پیشنهادم مبنی بر ساخت مجموعه درمانی، فرهنگی -تفریحی در شهر سردشت فکر کند و جامه عمل بپوشاند تا ابتدا این بیماران از راه دور برای گرفتن خدمات درمانی راهی تهران نشوند و درثانی به عنوان یادواره ای از حمله شیمیایی بنایی ساخته شود مانند آنچه در هیروشیما به نام پارک صلح ساخته اند که در آن ساختمان مخروبه شهرداری سابقه موزه شده است. از31شهریور 59که عراق به ایران حمله کرد. متوجه شد که بر خلاف تصور او به این راحتی قادر به اشغال ایران نیست و چون مشغول فراگیری آموزش های دفاع شیمیایی بود و دو نوع گاز از روسیه در اختیار گرفته بود، تصمیم گرفت با توسعه سلاح شیمیایی نتیجه بهتری بگیرد، بنابراین از دی ماه59تا تیر62حملات آزمایشی را با اشکال ابتدایی مواد شیمیایی شروع کرد که ترکیبات در اثر این مواد شیمیایی، آسیب دیده که خود مزید بر علت خواهد شد.متاسفانه درمان قطعی برای این گروه وجود ندارد. درمان ها، اغلب علامتی است و برای تخفیف آن علامت و مشکل انجام می شود که کیفیت زندگی بهتری داشته باشند و راحت تر تنفس کنند یا کمتر دچار عفونت شوند یا عوارض ویروس کمتری به سراغشان بیاید و متاسفانه درمان قطعی نیست چون بافت ریه نابود شده و برگشت ناپذیر است. دکتر حمید سهراب پور متخصص بیماری های داخلی؛ فوق تخصص بیماری های ریوی
پنجشنبه ، ۷آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: شفا آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 9]