واضح آرشیو وب فارسی:رهیاب: سومین کرسی نقد نظریات غربی با موضوع «نقد حذف خود ارضایی و همجنس گرایی از فهرست اختلالات جنسی در (DSM)» با حضور اعضای هیات علمی دانشگاه شهید چمران اهواز برگزار شد.به گزارش رهیاب سومین کرسی نقد نظریات غربی ظهر دیروز به همت بسیج اساتید داشگاه های خوزستان در دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه شهید چمران برگزار شد. در این جلسه سید علی مرعشی، عضو هیأت علمی دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه شهید چمران به ارائه مقاله ای با عنوان «نقد حذف خود ارضایی و همجنس گرایی از فهرست اختلالات جنسی در (DSM)پرداخت. وی در این نشست علمی گفت: به اذعان بسیاری از مؤلفین، فشارهای اجتماعی و سیاسی به سادگی انجمن روانپزشکی آمریکا را وادار به حذف برخی اختلالات رفتار جنسی از طریق رأی گیری در این انجمن از کتابچه راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی(DSM) کرده است. مرعشی بیان کرد: این انجمن سپس برای اقدام مذکور استدلال هایی را مطرح کرده که همگی از جنس برداشت های کلی نسبت به تمیز وضعیت های بهنجار از نابهنجار هستند، دلایلی همچون شیوع بالای یک رفتار، راحت بودن فرد با آن، و فقدان اختلال عملکرد در افراد واجد یک رفتار به عنوان توجیه بهنجار دانستن رفتار مورد نظر عرضه شده اند. وی ادامه داد: شیوع بالای آن دلیل بهنجار بودن آن نیست زیرا وضعیت های مرضی دیگری نیز با شیوع بالا وجود دارد و از سوی دیگر مسئله شیوع آماری تنها در غیاب سایر شاخص ها مورد اعتنا خواهد بود. وی در نقد این نظریه افزود: در مورد خودارضایی موارد زیر نشان می دهد که این رفتار نوعی اختلال است: - خودارضایی خاستگاه های روان رنجور مانند وسواس، ضعف عزت نفس، ضعف سلامت معنوی، و تکانشگری دارد. - عادت به خودارضایی بر اساس مشاهدات گسترده مؤلف سب کاهش لذت از فعالیت جنسی طبیعی و در نتیجه عدم رضایت زناشوئی می شود. - خودارضایی با هنجارهای فرهنگی جوامع مسلمان منطبق نیست و هنجارهای فرهنگی و اجتماعی شاخص های مهم سلامت روانی در نظر گرفته می شوند. -براساس یافته های روانشناسی فیزیولوژیک توصیه به خودارضایی برای هر منظور درمانی می تواند به سهولت منجر به خودارضایی اعتیادگونه گردد و مشکلات مراجعه کننده را پیچیده تر نماید. عضو هیات علمی روانشناسی سپس گفت: در مورد همجنسگرایی موارد زیر نشان می دهند که بایستی به عنوان یک اختلال رفتار جنسی در نظر گرفته شود: همانگونه که در مورد خودارضایی گفته شد، آمار بالای همجنسگرایی به فرض صحت دلیل به هنجار بودن آن نیست حال آنکه آمار آن به مراتب از خودارضایی کمتر است. - فقدان رنج یا دیسترس که ممکن است در مبتلایان به این رفتار مشاهده شود دلیل بهنجار بودن آن نیست زیرا در بسیاری از اختلالات دیگر نیز رنج مشاهده نمی شود مانند مانیا و برخی اختلالات شخصیت. - برخلاف آنکه ادعا شده است که همجنسگرایی با عملکرد طبیعی همراه است این افراد به میزان بالاتری دچار اختلال عملکرد فرزندپروری، اختلال در عملکرد تولید مثل طبیعی، اختلال در تشکیل و تحکیم خانواده طبیعی، اختلال در کنترل مدفوع، بواسیر، بیماری های عفونی مقاربتی، افسردگی، اختلالات خوردن، خودکشی، اضطراب منتشر، و سوء مصرف مواد هستند. - پایه های بیولوژیک، ژنتیک، و هورمونی که برای توجیه نرمال بودن همجنسگرایی بیان شده اند همگی زمینه های معیوب و پاتولوژیک بوده و به عکس خود دلیل بر نابهنجار بودن همجنسگرایی هستند. - همانند خودارضایی، همجنسگرایی نیز با هنجارشکنی اجتماعی به ویژه در جوامع مسلمان همراه است که خود دلیلی برای ناسالم بودن آن در این فضای فرهنگی است.
چهارشنبه ، ۶آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: رهیاب]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 58]