تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1805592269
آیا امام حسین در روز عاشورا آبی که برایشان آوردند رد کردند؟
واضح آرشیو وب فارسی:حج: روایات و روایاتی به این مضمون که مسئله تشنگی امام حسین (ع) را خواست آن حضرت دانسته و چنین وانمود می کنند که امام (ع) و اهل بیت آن حضرت از جهت آب در هیچ مضیقه ای قرار نداشتند، به هیچ وجه قابل قبول نیستند. با ادله و دیگر روایات تاریخ نهضت عاشورا سازگاری ندارد، بلکه ساختگی بوده و می خواهند به نوعی سرپوش بر جنایات نابخشودنی دشمنان بگذارند.به گزارش پایگاه اطلاع رسانی جچ، همان طور که در اسناد برادران اهل سنت در مورد روایات مربوط به قیام امام حسین (ع) وجود دارد سقائی به امام حسین (ع) رسید و گفت: یا ابا عبدالله برای شما آب آورده ام تا خودتان را سیراب کنید در حالی که آن حضرت کف دست خود را به آن سقا نشان داد که به مثل چشمه ای خروشان به نظر می رسید و آن حضرت فر مودند: من آب دارم، آب را به کسان دیگر که احتیاج دارند برسان . منظور حضرت از این عمل چه بوده در حالی که می توانسته اند خود را سیراب کنند چرا این عمل صورت نگرفت؟ در پاسخ به این پرسش باید به نکات زیر توجه کرد: 1.پیامبران و امامان معصوم (ع) ملزم بودند از علم و قدرت عادی خود استفاده کنند، نه از قدرت الاهی خود؛ چون اگر بر اساس علم و قدرت الاهی زندگی خود را سامان می دادند دیگر نمی توانستند الگوی دیگران باشند. 2. اصل وجود چنین روایتی و لو در منابع اهل سنت برای ما محرز نیست. 3 این روایت (به فرض وجود) به دلایلی مخدوش به نظر می رسد اوّلاً: امام حسین (ع) در روز عاشورا طبق نقل های متعدد از دشمنان که شریعه فرات را بر او بسته بودند تقاضای آب نمودند و آنها از دادن آب به آن حضرت بشدت امتناع کردند. دوم: این که در روز عاشورا خیام آن حضرت در حلقه محاصره دشمن بود. چگونه چنین شخصی خود را به امام (ع) رسانده است؟! نتیجه این که این روایات و روایاتی به این مضمون که مسئله تشنگی امام حسین (ع) را خواست آن حضرت دانسته و چنین وانمود می کنند که امام (ع) و اهل بیت آن حضرت از جهت آب در هیچ مضیقه ای قرار نداشتند، به هیچ وجه قابل قبول نیستند. با ادله و دیگر روایات تاریخ نهضت عاشورا سازگاری ندارد، بلکه ساختگی بوده و می خواهند به نوعی سرپوش بر جنایات نابخشودنی دشمنان بگذارند. در پاسخ به این پرسش باید به نکات زیر توجه کرد: 1. پیامبران و امامان معصوم (ع) ملزم بودند که در کارها و زندگی روزمره خود از علم و قدرت عادی استفاده کنند و دست به اعجاز و کار خارق العاده نمی زدند، مگر در موارد مخصوص و به اذن الاهی که مصلحت دین خدا و هدایت مردم در آن بود. 2. امام باقر (ع) فرمود: "اسم اعظم 73 حرف دارد، پیش "آصف بن برخیا" یک حرف بود که با به کار بردن همان یک حرف در یک لحظه تخت بلقیس را آورد و پیش ما (امامان) 72 حرف از اسم اعظم هست".[1] 3. بله امام حسین (ع) هم دارای اسم اعظم الاهی بوده و هم مستجاب الدعوه هستند و می توانستند از زمین چشمه گوارا بجوشانند و خود و اصحابش را سیراب نماید، ولی این کار را نکردند، چرا که باید طبق اسباب ظاهری وظیفه خود را پیش ببرند. 4. اگر بنا باشد ائمه اطهار (ع) بر اساس علم و قدرت الاهی که از باری تعالی دریافت کرده اند زندگی کنند و نیازهای خود را برآورده سازند، دیگر زندگی آنها نمی تواند الگو و نمونه مبارزه با سختی ها و صبر و تحمل مشکلات و فداکاری در راه ارزش های انسانی باشد. 5. قضیه عاشورا و ظلم ستیزی امام حسین (ع) نمونه ای از قیام در برابر انحرافات و بدعت هایی است که در هر زمان ممکن است در احکام و دستورات دین خدا ایجاد شود و همه مسلمانان و انسان ها وظیفه دارند جلوی بدعت ها را بگیرند. اگر بنا بود امام حسین (ع) این وظیفه خطیر را با استفاده از قدرت اعجاز و ولایت تکوینی انجام داده باشند، دیگر نمی توانست الگوی زنده ای برای همه انسان ها در همه زمان ها باشد. 6. در روایات معتبر آمده است، امام حسین (ع) برای رفع تشنگی اصحاب شب عاشورا حضرت علی اکبر (ع) را با تعدادی از اصحاب خود مأمور آوردن آب نمود و خود حضرت هم بعد از شهادت حضرت عباس برای رفع تشنگی، خود را کنار فرات رساند، ولی موفق به آشامیدن آب نشد.[2] 7. و یا در روایات بسیاری هست که روز عاشورا امام حسین (ع) علی اصغر را در برابر دشمن آورد و فرمود: "ای مردم اگر به من رحم نمی کنید به این کودک رحم کنید که حرمله با تیری آن کودک تشنه را به شهادت رساند".[3] 8. وقتی حضرت از دشمنان تقاضای آب می کند، چگونه کسی را که به میل و علاقه خود برای آن حضرت آب آورده است را رد می کند؟ 9. لشگریان عبیدالله بن زیاد در روز عاشورا خیام آن حضرت را به محاصره کامل در آورده بودند و تمام ترددها و رفت و آمدها را بشدت کنترل می کردند و مأمور بودند که آن حضرت و یاران او را با در مضیقه آب گذاشتن مجبور به تسلیم سازند و یا آن حضرت را از پای در آورند. حال این سؤال مطرح است که این سقا چگونه حلقه محاصره را شکافته و خود را به امام (ع) می رساند؟ آیا چنین سقایی انسان بوده یا مامور غیبی و از جنس موجودات ماوراء ماده؟! نتیجه این که این روایت و روایاتی به این مضمون که مسئله تشنگی امام (ع) و اهل بیت و اصحاب آن حضرت را زیر سؤال قرار می دهند و چنین وا نمود می کنند که امام (ع)، از جهت آب هیج در مضیقه قرار نداشته اند، می خواهند سر پوشی بر مظلومیت آن حضرت و جنایات نابخشودنی دشمنان بگذارند تا به این وسلیه قیام آن حضرت و جنایات غیر انسانی دشمنان را کم رنگ جلوه دهند. [1] کلینی، محمد بن یعقوب، اصول کافی، ج 1، ص 230، ح 1. [2] محمود شریفی و دیگران، فرهنگ جامع سخنان امام حسین، ترجمه، علی مؤیدی. [3] همان، ص 534. منبع: اسلام کوئست
چهارشنبه ، ۶آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: حج]
[مشاهده در: www.hajj.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 31]
-
گوناگون
پربازدیدترینها