واضح آرشیو وب فارسی:اعتماد: طبیعی است که جامعه سیاست زده و سیاست گریز انگیزه ای برای پرداختن به امور سیاسی نداشته باشد. مردمی که حافظه تاریخی آنها پر است از پسوندها و پیشوندهای منفی در مورد سیاست و بدتر از همه اصطلاح «پولتیک» را مترادف با کلک زدن، دروغ و فریب می دانستند و این فضا در مقطعی از تاریخ بسیار متداول شده بود که سیاست گریز شوند البته هنوز هم کاربرد این جمله که «سیاست پدر و مادر ندارد» نشان از این دارد که وجه غالب نگرش ها به سیاست منفی است. سیاست را که از ضرورت های زندگی جمعی دردنیای مدرن است نمی توان به حاشیه راند. مردم را سیاست گریز کردن وغیرسیاسی کردن، برخلاف منافع ملی و اهداف جمعی است. سیاست نه تنها یک ضرورت است بلکه با اتکا به دستاوردهای سیاسی و تجربه های کم نظیر، تبدیل به مجموعه ای از علوم شده است. بیشتر سیاستمداران در دنیای امروز تحصیلکردگان رشته های علوم سیاسی در دانشگاه ها هستند و با استفاده از دانش سیاسی به طور حرفه ای به سیاست ورزی می پردازند. تئوری های سیاسی در سطح کلان و الزام های کنشگری سیاسی در سطح حرفه ای و رفتارهای مدنی سیاسی در سطح عمومی در جوامع توسعه یافته سه لایحه از سیاست ورزی را شکل می دهند که در پرتوی این نقش آفرینی ها علوم سیاسی قوام دهنده و دوام بخش سیر توسعه سیاسی به موازات سایر ابعاد است. صرف نظر ازاینکه سیاست در سطح اول و دوم آن به صورت آکادمیک باید موردتوجه باشد و آموزش عالی به توسعه وتعمیق رشته ها و گرایش های مختلف علوم سیاسی بپردازد تا این دودسته در سطح نظری و کنشگری حرفه ای جامعه را از ثمرات علوم سیاسی بهره مند سازند. در سطح سوم آموزش و پرورش وظیفه دارد سیاست را به عنوان یک ضرورت زندگی جمعی در برنامه های آموزشی خود بگنجاند و برای تربیت سیاسی دانش آموزان محتوا و روش های آموزشی لازم را تدوین و اجرا کند. با این توضیح در چرایی تربیت سیاسی نباید تردیدی به خود راه داد چون سیاست یک علم است وسیاست ورزی یک حرفه و سیاست ورزان به این علم برای توسعه سیاسی و ارتقای کمی و کیفی آن نیازمندند اما در چگونگی تربیت سیاسی چند نکته اساسی باید موردتوجه قرار گیرد؛ نخست اینکه نباید سیاست را ایدئولوژیک کرد و از منظر خاصی موردتوجه قرار داد بلکه باید سیاست محض و آنچه در تمام دنیا موضوع و امر سیاسی شناخته می شود را در برنامه آموزشی گنجاند و دوم اینکه در تربیت سیاسی باید به دور از جناح ها و جریان های سیاسی به طور عمومی دانش آموزان را با مفاهیم و رفتارهای سیاسی آشنا کرد. نکته سوم توسعه نهادهای مدنی در مدارس است که فراهم سازی زمینه های فعالیت این نهادهای دانش آموزی که بستری برای تمرین کنشگری سیاسی هستند باید موردتوجه جدی قرار گیرند. مدارس باید باشگاهی باشند برای تمرین مهارت های سیاسی و رفتارهای مدنی. بذرهای رشد و توسعه سیاسی در کودکی و نوجوانی و در مدارس باید کاشته شوند. بزرگ ترین مانع که همان نگرش منفی نسبت به سیاست است باید از کودکی و نوجوانی اصلاح شود. آرزوها و اهداف سیاسی در این دوره بایددر ذهن کودکان شکل ببندد تا به موازات رشد علمی، اجتماعی و اخلاقی از جنبه سیاسی هم شهروندانی رشد یافته داشته باشیم. ٭مسوول صفحه مدرسه اعتماد
چهارشنبه ، ۶آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: اعتماد]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 11]