واضح آرشیو وب فارسی:یالثارات: بیش از ۳۰سال است که پیروان ادیان آسمانی صبح روز تاسوعا در تکیه هیئت ثارالله(ع) جمع شده و همراه با شیعیان در رثای سید و سالارشهیدان به نوحه خونی و عزاداری پرداخته و نهایت دلدادگی خود را به دستگاه حسینی نشان می دهند.به گزارش پایگاه خبری انصارحزب الله به نقل از تسنیم، صبح تاسوعا است. فضای تکیه هیئت ثارالله آکنده از بوی کندر است و طبق سنت هر ساله همه آماده می شوند از میهمانان خود از اقلیتهای ادیان آسمانی (زرتشتی و مسیحی) به نحو شایسته مهمان نوازی کنند. میهمانان از اول صبح کم کم از راه می رسند و در گوشه ای از خیابان روبروی تکیه مستقر شده و منتظر شروع برنامه می شوند. * مهمانان مردی که داعشیان دیروز، شهیدش کردند مراسم صبح تاسوعای حسینی با شروع خوش آمدگویی توسط یکی از مسئولان هیئت شروع شد. او گفت: « عباس(ع) ما کسی است که هر کس به او رو آورده دست خالی برنگشته است و شما میهمان خیمه بزرگ مردی هستید که داعشیان دیروز، روز عاشورا با پیشانی پینه بسته او را به شهادت رساندند.» هیئت که به سمت خیابان های اطراف میدان هفت تیر راه افتاد، صحنه های زیبای وحدت پیروان ادیان آسمانی را مشاهده می شد که یکصدا فریاد عشق و دلدادگی به سیدالشهدا(ع) را سرداده بودند. آرمنیک، جوان مسیحی در حالی که پیشانی بند یا ابالفضل(ع) بر پیشانی فرزندش بسته و او را بر دوش خود قرار داده بود، می گوید: «حضرت ابالفضل(ع) که جانم فدایش بشود، الگوی همه بشریت است. من به ایشان به شدت علاقه دارم. ما عزاداران ایشان را تکریم می کنیم و هر سال روز اربعین به عزاداران حسینی حلیم می دهیم.» او ماجرای شفای فرزند دوستش را این چنین نقل می کند: «فرزند یکی از دوستانم فلج بود و روی ویلچر هم قادر به نشستن نبود. این دوستم پیاده به کربلا می رود و شفای فرزندش را از حضرت ابالفضل(ع) می خواهد و وقتی برمی گردد فرزندش می توانست راه برود و حضرت ابالفضل(ع) او را شفا داده بود.» در این جا همه جمع شده بودند از کوچک تا بزرگ، از کودک تا پیر، از زن تا مرد تا نهایت عشق و محبت خود را نشان دهند. آرین بمانی که فقط ۱۲سال از بهار عمرش گذشته است با شور و حرارتی خاص درباره عشق و دلدادگی خود به خاندان حسینی این چنین می گوید: «من زرتشتی هستم و چیز زیادی از امام حسین(ع) و حضرت ابالفضل(ع) نمی دانم ولی این را می دانم که امام حسین(ع) را خیلی دوست دارم و هر سال در این مراسم با بابا و مامانم شرکت می کنم.» * مسیحی ام اما به زیارت امام رضا(ع) هم رفته ام جوان ۱۷ ساله زرتشتی در این باره می گوید: «من ۴ سال است که در عزاداری تاسوعا شرکت می کنم. امام حسین(ع) را خیلی دوست دارم و از وقتی که محرم شده است در مراسم عزاداری شرکت کردم و با مسلمانان به عزاداری پرداختم.» او می گوید: «من دو سه بار حاجت دلم را گرفتم. در یکی از موارد خواهر کوچکترم به بیماری مبتلا شده بود و من نذر کردم اگر خواهرم شفا پیدا کند به نیت یاران امام حسین(ع) به ۷۲نفر از بچه های کوچک شیرکاکائو و کیک بدهم. خواهرم که شفا پیدا کرد من هم نذرم را ادا کردم. همین دیروز هم مادرم نذر امام حسین(ع) کرده بود و نذرش را ادا کرد.» انریک یک مسیحی است که کارش فنی و تاسیساتی است. او با پرکشش و جاذبه دانستن عزاداری امام حسین(ع) و خاندان اهل بیت(ع) می گوید: «من هر ساله در عزاداری امام حسین(ع) شرکت می کنم و این برنامه کشش خاصی دارد و باعث آرامش انسان است. غذای امام حسین(ع) نیز طعم و مزه خاصی دارد. من با وجودی که مسیحی هستم به زیارت امام رضا(ع) رفته ام و حتی به کبوتران حرم امام رضا(ع) گندم هم داده ام.» * من از ۱۰ سالگی پای روضه اش بوده ام/ مسیحی بسیجی هستم او می گوید: «حضور ما در مراسم عزاداری امام حسین(ع) منحصر به عاشورا و تاسوعا نیست. در کنار منزل ما که در کنار پارک میرزای شیرازی است حسینیه ای وجود دارد که مرتب در مراسمات آن جا شرکت می کنم و بارها دیده ام کسانی با حاجت آمده اند و حاجتشان روا شده است.» مدیر بازنشسته بازرگانی شرکت زیراکس که سنی از او گذشته است، با اینکه مسیحی است هم با نشان دادن کارت بسیجی خود نقل می کند: «من حدود ۶۰ سال دارم و از ۱۰ سالگی در روضه امام حسین(ع) شرکت کرده ام و نمی توان نسبت به این اتفاق دینی بی تفاوت بود و شرکت کردن در عزاداری اجتناب ناپذیر است.» پیرمرد مسیحی دوست ندارد درباره جزئیات کمک هایش در برپایی خیمه حسینی صحبتی کند و به طور کلی می گوید: «علاقه من به این مراسمات به حدی است که برای ساخت و ساز حسینیه ها و برافراشتن پرچم و علم امام حسین(ع) هزینه می کنم ولی دوست ندارم رقمی را بیان کنم زیرا که گفته شده اگر به کسی با دست راست کمکی می کنی جوری کمک کن دست چپت متوجه نشود.» رشید زندی از زرتشتیان است که جمله معروف امام حسین(ع) در روز عاشورا که می فرماید «اگر دین ندارید لااقل آزاده باشید» را بازگو می کند و می گوید: «عشق امام حسین(ع) در دل ما قرار دارد.» بهروز، زرتشتی دیگری که در مراسم شرکت کرده است نیز از ارادت خود به اهل بیت(ع) این چنین تعریف می کند: «بچه که بودم به چشمم چوب خورد و مادرم نذر امام رضا(ع) کرد و خوب که شدم مادرم نذر خود را ادا کرد. در یزد که بودیم با مادربزرگم در عزاداری امام حسین(ع) شرکت می کردیم. الان هم بچه هایم هر ساله در دسته جات عزاداری شرکت دارند و از مراسم لذت می برند.» هیئت عزاداری که به محل تکیه برمی گردد، عزاداری با حضور اقلیت های دینی از سرگرفته می شود و در حین عزاداری با محبتی خاص از آن ها با چای و شربت پذیرایی می شود. عزاداری و روضه که تمام می شود، حجت الاسلام مرتضایی در جمع عزاداران اقلیتهای آسمانی به سخنرانی می پردازد. او بر محدود نبودن عشق و دلدادگی به امام حسین(ع) صحبت می کند و می گوید: «عشق اقلیت ها به قدری است که خانم مسیحی به من گفت ما برنج نذری امام حسین(ع) را می گیریم و فریز می کنیم و در طول سال هر وقت برنج درست می کنیم قدری از آن برنج نذری به آن اضافه می کنیم تا در طول سال غذای متبرک مصرف کنیم.» صحبتهای سخنران مراسم در حال تمام شدن است که ناگهان خانمی زرتشتی سراغ او می رود و اوج دلدادگی و عشق خود نسبت به امام حسین(ع) را در جملاتی که اشک از دیدگان همه جاری می کند، بیان می کند. او به حجت الاسلام مرتضایی می گوید: «شما از همه اقلیت ها نام بردید و از آن ها به خاطر عشق و محبتشان به امام حسین(ع) تشکر کردید ولی نامی از زرتشتیان نبردید. ما زرتشتیان عاشق و نوکر اباعبدالله الحسین(ع) و برادرش ابالفضل العباس(ع) هستیم.» در نهایت طبق سنت ۳۰ساله ای که در تکیه هیئت ثارالله(ع) واقع در میدان هفت تیر تداوم دارد، میهمانان عباس بن علی(ع) در صفوف اطعام قرار می گیرند و با نهایت دلدادگی تبرکی خود را دریافت کرده و در حالی که هنوز بوی کندر در فضای هیئت پیچیده است با بغضی در گلو از هیئت خارج می شوند. رحمت واسعه ات سفره ما را پر کرد ...
سه شنبه ، ۵آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: یالثارات]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 9]