واضح آرشیو وب فارسی:آرمان پرس: کیهان نوشت: نامه مهم رهبر معظم انقلاب خطاب به رئیس جمهور مبنی بر تایید مشروط برجام، حاوی نکات متعدد و بسیار مهمی بود که یکی از آنها به کارگیری تعبیر «عبرت آموز» توسط ایشان برای روند مذاکرات و نتیجه آن یعنی «برجام» بود.آرمان پرس : به گزارش رجانیوز، مقام معظم رهبری در بخشی از نامه خود ضمن تقدیر و تشکر از تیم مذاکره کننده و منتقدان نوشتند:«این مجموعه پر حجم کار و تلاش و فکر در مسئله ای که گمان می رود از جمله مسائل به یاد ماندنی و عبرت آموز جمهوری اسلامی باشد، درخور تقدیر و مایه خرسندی است.» اما چرا رهبر معظم انقلاب از قید مهم «عبرت آموز» برای مذاکرات هسته ای یاد کردند؟ برای پاسخ به این سؤال باید سخنان مهم ایشان در دو سال قبل در جمع دانشجویان در ۱۲ آبان ۱۳۹۲ را مرور کرد. در آن برهه در حالی که هنوز توافق ژنو منعقد نشده بود و مذاکرات دوجانبه ظریف و کری به تازگی آغاز شده بود، ایشان در بیان چرایی مجوز این اتفاق به دولت روحانی فرمودند: «یک تجربه ای در اختیار ملت ایران است- که حالا من مختصراً عرض خواهم کرد- این تجربه ظرفیت فکری ملت ما را بالا خواهد برد؛ مثل تجربه ای که در سال ۸۲ و ۸۳ در زمینه تعلیق غنی سازی انجام گرفت، که آن وقت تعلیق غنی سازی را در مذاکرات با همین اروپاییها، جمهوری اسلامی برای یک مدتی پذیرفت. خب ما دو سال عقب افتادیم، لکن به نفع ما تمام شد. چرا؟ چون فهمیدیم که با تعلیق غنی سازی، امید همکاری از طرف شرکای غربی مطلقا وجود ندارد. اگر ما آن تعلیق اختیاری را که البته به نحوی تحمیل شده بود، لکن ما قبول کردیم، مسئولین ما قبول کردند- آن روز قبول نکرده بودیم، ممکن بود کسانی بگویند خب یک ذره شما عقب نشینی می کردید، همه مشکلات حل می شد، پرونده هسته ای ایران عادی می شد. آن تعلیق غنی سازی این فایده را برای ما داشت که معلوم شد با عقب نشینی، با تعلیق غنی سازی، با عقب افتادن کار، با تعطیل کردن بسیاری از کارها مشکل حل نمی شود؛ طرف مقابل دنبال مطلب دیگری است.» ایشان توضیح دادند: «این را ما فهمیدیم، لذا بعد از آن شروع کردیم غنی سازی را آغاز کردن. امروز وضعیت جمهوری اسلامی با سال ۸۲، زمین تا آسمان فرق کرده؛ آن روز ما چانه می زدیم سر دو، سه سانتریفیوژ، [در حالی که] امروز چندین هزار سانتریفیوژ مشغول کارند. جوان های ما، دانشمندان ما، محققین ما، مسئولین ما همت کردند، کارها را پیش بردند. بنابراین از مذاکراتی هم که امروز در جریان است، ما ضرری نخواهیم کرد. البته بنده همچنان که گفتم خوشبین نیستم؛ من فکر نمی کنم [از] این مذاکرات آن نتیجه ای را که ملت ایران انتظار دارد، به دست بیاید، لکن تجربه ای است و پشتوانه تجربی ملت ایران را افزایش خواهد داد و تقویت خواهد کرد؛ ایرادی ندارد اما لازم است ملت بیدار باشد. ما از مسئولین خودمان که دارند در جبهه دیپلماسی فعالیت می کنند، کار می کنند، قرص و محکم حمایت می کنیم، اما ملت باید بیدار باشد، بداند چه اتفاقی دارد می افتد[تا] بعضی از تبلیغاتچی های مواجب بگیر دشمن و بعضی از تبلیغاتچی های بی مزد و مواجب- از روی ساده لوحی- نتوانند افکار عمومی را گمراه کنند.» رهبر انقلاب همچنین در ۲۰ فروردین ۹۴ در جمع مداحان نیز با اشاره ضمنی به این موضوع فرمودند: «هیچ وقت نسبت به مذاکره با آمریکا خوشبین نبودم. نه از باب یک توهم بلکه از باب تجربه؛ تجربه کردیم حالا اگر یک روزی- ما که در آن روز قاعدتا نخواهیم بود- شماها ان شاءالله در جریان حوادث و جزئیات و یادداشت ها و نوشته های این روزها قرار بگیرید، خواهید دید که این تجربه ما از کجا حاصل شده؛ تجربه کردیم.» واقعیت ماجرا این است که رهبر معظم انقلاب همان طور که در دو سال گذشته نیز بارها و بارها تاکید کردند هیچ گاه به مذاکره با آمریکا برای حل مشکلات کشور خوشبین نبودند اما در اثر به وجود آمدن این مطالبه عمومی در برخی دولتمردان این اجازه را صادر کرده و میدان را برای مذاکره کنندگان باز گذاشتند تا در عمل این واقعیت «تجربه» شود و «ظرفیت فکری» ارتقا یابد که راه عبور از مشکلات کشور توجه به ظرفیت ها و سرمایه های داخلی و درست مدیریت کردن آنهاست نه چشم دوختن به دست آمریکا برای لغو و تعلیق تحریم ها، چرا که اگر بر فرض چنین اتفاقی نیز بیفتد بازهم عمده مشکلات ناشی از سوءتدبیرها و مدیریت نکردن منابع داخلی است و نه تحریم ها.
سه شنبه ، ۵آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: آرمان پرس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 16]