تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1836826650
عبرت های برجام
واضح آرشیو وب فارسی:خبرگزاری تسنیم: آن چه ورای جزئیات برجام در افکار عمومی جهانیان نقش بست و قطعاً از اصل توافق مهم تر و حیاتی تر است، این که ایران یک تنه مقابل همه قدرتها بایستد، آنها را به پشت میز مذاکره بنشاند و با اقتدار این کشمکش و هم آوردی را در سه دولت کاملاً متفاوت مدیریت کند.به گزارش خبرگزاری تسنیم ، بالاخره مذاکرات طولانی و ملال آور هسته ای که از مهرماه سال 1382 با محوریت آقای حسن روحانی با کشورهای غربی آغاز شده و سپس با مسئولیت آقای علی لاریجانی و آقای سعید جلیلی ادامه یافته بود، در زمان مسئولیت آقای محمد جواد ظریف در تیرماه سال 1394 به ایستگاه پایانی رسید و با انتشار سند توافق هسته ای دوازده سال مذاکره سخت و دشوار به پایان رسید. در ابتدای دهه هشتاد که تازه فعالیت هسته ای ایران به اطلاع عموم می رسید، برخی گروه های سیاسی و اپوزیسیون خارج کشور با لحن تمسخرآمیز این خبر را دروغ می خواندند و باور نمی کردند ایران اسلامی به مرحله ای از پیشرفت علمی رسیده باشد که در حوزه انرژی هسته ای بتواند حرفی بزند. حتی هفتاد نفر از اساتید دلسوز دانشگاه های کشور طی نامه ای به مقام معظم رهبری مشفقانه توصیه کردند که معظم له به ادعاهای افراد عامی در مورد انرژی هسته ای توجهی نکرده و چنین ادعای غیرممکنی را در سخنرانی ها مطرح نکنند. به مرور زمان همه دریافتند که دست یافتن ایران به اورانیوم غنی شده یک واقعیت انکارناپذیر است و ایران عضو باشگاه هسته ای جهان شده و به معدود کشورهای تولید کننده اورانیوم غنی شده پیوسته است. از آن پس بود که تلاش گسترده ای در خارج و داخل کشور برای متوقف کردن این فرایند علمی، اقتصادی و صنعتی آغاز شد تا ایران نتواند از چنین موقعیت تحسین برانگیزی در افکار عمومی جهانیان و به ویژه در بین کشورهای اسلامی برخوردار باشد. طی مذاکرات اوایل دهه هشتاد آقای روحانی یک طرفه و داوطلبانه و موقت حاضر شد فعالیت غنی سازی ایران را تعلیق کند تا آنها طبق توافقی که انجام شده بود حق غنی سازی ایران را به رسمیت بشناسند و گمان می شد با این اقدام یکطرفه و اعتمادساز طرف مقابل به وعده خودش عمل می کند اما با نقض عهد طرف مقابل این رویکرد با شکست روبه رو شد و آنها پس از دوسال تعلیق و در حالی که آقای روحانی با دست خالی تلاش می کرد آنها را به انجام وعده خود ترغیب کند آنها آب پاکی را روی دست ایشان ریخته و گفتند منظور تعلیق ابدی بوده است! ایران با مشاهده این ادعای وقیحانه و این عهدشکنی بی شرمانه، تعلیق های داوطلبانه را کنار گذاشت و غنی سازی را آغاز کرد. در دومین توافق قدرت های غربی و به ویژه آمریکا با ایران و ترکیه و مکزیک به این جمع بندی مشترک رسیدند که اورانیوم غنی شده بیست درصد مورد نیاز راکتور تحقیقاتی تهران را با اورانیوم 3/5 درصد ایران معاوضه کنند و وقتی همه مراحل توافق انجام شد، نخست وزیر ترکیه و رئیس جمهور مکزیک در کمال ناباوری مشاهده کردند آمریکا این توافق خود را زیر پا گذاشت. گویی عهدشکنی و زیر پا گذاشتن عهد و پیمان جزئی از سیاست خارجی آمریکاست. پس از این دغلکاری ایران کمر همت بست و پس از چند سال تلاش جهادی و با پیشرفتی غیرقابل باور به اورانیوم بیست درصد دست یافت و حیرت مراکز سیاسی و هسته ای جهان را برانگیخت. فاصله اورانیوم بیست درصد با نود درصد فاصله کمی است و به همین دلیل اسرائیل و قدرت های جهانی وحشت زده شدند و این بار ملتسمانه درخواست مذاکره کردند. در اواخر دولت قبل، رئیس جمهور آمریکا طی پیامها و نامه هایی قبول کرد که دیگر درصدد براندازی جمهوری اسلامی نباشد، حق غنی سازی ایران را به رسمیت بشناسد، تحریم ها را بردارد و پرونده هسته ای ایران را مختومه نماید. خداوند خواست این بار هم حیله و نیرنگ آنها که برخی از خوش باوران را به اشتباه انداخته بود، خیلی زود رنگ ببازد و در فتنه سال 88 دروغگویی و عهدشکنی آنها آشکار شود. فتنه شکست خورد در حالی که آمریکا برای چندمین بار ماهیت خود را آشکار کرده بود. رئیس جمهور آمریکا پس از ناامید شدن از فتنه باز هم از موضع ضعف درخواست مذاکره مستقیم کرد تا مشکل هسته ای را خاتمه دهد. این بار نیز در طول دو سال مذاکره انواع حیله ها، دغل کاری ها، زیاده طلبی ها و دروغگویی ها را به کار برد و بارها مطالب آنها از سوی مسئولین ایران تکذیب شد و در نهایت توافق هایی در لوزان، ژنو و وین که توافق نهایی بود به عمل آمد. این بار هم هنوز امضای آنها خشک نشده بود که تفسیرها و تأویل هایی صدوهشتاد درجه مخالف با تفسیرهای وزارت خارجه ایران بیان شد، توام با همه این فریبکاریها که اعتراضها و رد و تکذیب ها را به دنبال داشت. سندی به نام برجام به عنوان یک توافقنامه پا به عرصه وجود گذاشت و همه طرف های اصلی وارد بررسی و تبیین جزئیات آن شدند. در این مدت، آنچه ورای جزئیات برجام در افکار عمومی جهانیان نقش بست و قطعاً از اصل توافق مهم تر و حیاتی تر است، آنکه ایران اسلامی که طی سی سال به وسیله قدرت های جهانی و رسانه های بین المللی همواره نظامی ضعیف، عقب مانده و در حال فروپاشی معرفی شده بود، موفق شد دوازده سال یک تنه در مقابل همه قدرتها بایستد، آنها را به پشت میز مذاکره بنشاند و با اقتدار این کشمکش و هم آوردی را در سه دولت کاملاً متفاوت مدیریت کند. یک کشور به ظاهر کوچک که یک صدم خاک دنیا را دارد، محال است بتواند برای احقاق حقوق خود با همه قدرت های مطرح جهان رو در رو شود و دوازده سال این رودررویی را با اقتدار ادامه دهد مگر آنکه از یک پشتوانه و استحکام درونی فراتر از رقبای خود برخوردار باشد. ملت ها از خود می پرسیدند اگر ایران اینگونه که رسانه های جهانی می گویند ضعیف، فاقد پشتوانه ملی و مردمی، بی ا عتبار و در حال سقوط است چگونه می تواند دوازده سال در برابر اراده همه قدرت های جهانی مقاومت کند و چگونه است که آنها حاضر شده اند در این رقابت علنی همه دسته جمعی در مقابل این کشور پشت میز مذاکره بنشینند. این صحنه به تنهایی اثبات کننده این واقعیت است که ایران اسلامی تبدیل به یک قدرت جهانی شده است. همه دنیا شاهد بودند که کشور لیبی فقط با یک تشر آمریکا، تمام تاسیسات هسته ای خود را جمع کرد و با کشتی به آمریکا فرستاد تا بتواند زنده بماند. بسیاری از ما ایرانیها و طرفداران انقلاب و نظام جمهوری اسلامی به دلیل ضعفها و کاستی هایی که در عملکرد مدیران و دستگاه های مختلف مشاهده می کنیم، هنوز باور نداریم که خداوند متعال به برکت نصرتی که ملت ایران به اسلام و امام(ره) نمود و به برکت خون هایی که در راه مکتب عاشورا داد و به برکت مقاومت و ایستادگی که در همه مشکلات از خود نشان داد، چه جایگاه رفیعی برایش مقدر فرموده و در چشم جهانیان چه عزت و اقتداری به او بخشیده باید این واقعیت غیرقابل انکار را پذیرفت و فراتر از آن باید باور کرد که این هنوز ابتدای راه اعتلای اسلام و ایران اسلامی است. این مناصب که دیده ای جزوی است کار کلی هنوز در قدر است باش تا صبح دولتش بدمد کاین هنوز از نتایج سحر است هرگز نباید به بهانه ضعف ها و نقص های موجود در دستگاهها و سازمان های اداره کننده کشور از شکر این نعمت بزرگ غفلت نمود و از فراهم کردن توشه لازم برای چنین جایگاه والایی عقب ماند. همه علائم و نشانه ها و همه واقعیت های موجود در سطح منطقه و جهان گویای این حقیقت است که فصل تازه ای از ظهور جهانی اسلام آغاز شده و ملت عاشورایی ایران پرچم آن را به شایستگی بر دوش گرفته است. توافقنامه هسته ای از آنجا که یک توافقنامه مهم و حساس بین المللی است و تعهدات مهمی برای ایران ایجاد می کند، از همان ابتدا مورد توجه دقیق کارشناسان، سیاستمداران و صاحبنظران و عموم مردم قرار گرفت تا امتیازات داده شده و گرفته شده و میزان و بهای هر کدام فهمیده شده و با یکدیگر مقایسه گردد و دقت شود که حریف بد سابقه و دغل کار که با پشتوانه چند صد سال استعمارگری و فریب ملتها اکنون همه عده و عُدّه علمی تخصصی و تجربی خود را به میدان مذاکره آورده، تیم مذاکره کننده ما را فریب ندهد. مقام معظم رهبری هر بار تیم مذاکره کننده را هشدار دادند که خصومت ورزی، حیله گری و خیانت پیشگی طرف مقابل را فراموش نکنند. آیت الله جوادی آملی در همان ابتدای مذاکرات تیم جدید با توجه به نگاه خوش بینانه ای که این تیم به طرف مقابل داشت، با صراحت به وزیر محترم خارجه فرمودند: پس از آنکه با آنها دست دادید، انگشتان دست خود را بشمارید. این دلواپسی و نگرانی فقط مخصوص ایشان نبود. هر کس آمریکا و انگلستان و سوابق و فریبکاری ها و خیانت های آنها را می دانست، چنین نگرانی هایی داشت و از سر خیرخواهی تذکرات لازم را به تیم مذاکره کننده می داد تا بر دقت و مراقبت آنها بیفزاید. مذاکرات در چنین شرایطی ادامه یافت و به پایان رسید و برجام منتشر شد. این بار هم رئیس جمهور طی نامه بلندبالایی به رهبر معظم انقلاب و طی یک سخنرانی مهم بازهم با خوش بینی کامل و بدون هیچ گونه نگرانی، برجام را به عنوان سند آزادی، خاتمه تمام مشکلات کشور، فتح الفتوح دولت، پیروزی بر ابرقدرتها و پایان همه تحریمها و احقاق تمامی حقوق هسته ای ایران و پایان یافتن تمام تهدیدها و خطرها معرفی کرد و تبریک گفت. این نگاه رویایی و خوش بینانه که برای هیچ کارشناس خبره و سیاستمدار باتجربه ای قابل قبول نبود از طرف رهبر معظم انقلاب اسلامی مثل دفعات قبل با برخوردی بزرگوارانه و صبورانه رو به رو شد و معظم له ضمن تشکر از زحمات تیم مذاکره کننده، برجام را بدون هیچ گونه قضاوت مثبت یا منفی برای بررسی جزئیات به مراکز قانونی کشور هدایت نمودند و در مرحله بعد شورای عالی امنیت ملی و مجلس شورای اسلامی را به عنوان مراکز قانونی معرفی نمودند. ضمنا از دولت و کارشناسان خواستند تا فضای لازم برای نقد و بررسی دقیق و جزء به جزء توافقنامه را فراهم کنند. متاسفانه این پرونده بسیار مهم و مرتبط با منافع ملی که باید همه جناح های سیاسی را به مشارکتی هماهنگ و دلسوزانه وا می داشت، با کوتاه بینی برخی مسئولان زمینه ساز یک دوگانه افراط و تفریط و رقابت داخلی شد. از یک سو دولت آن را پیروزی تاریخی و فتح و ظفر و به زانو درآوردن ابرقدرتها نامید. رئیس مجمع تشخیص مصلحت آن را فتحی بزرگتر از فتح خرمشهر دانست و اعلان کرد اکنون دیگر ایران متهم به حمایت از تروریسم نیست! وزارت خارجه هم سنگ تمام گذاشت و این توافق را نجات دهنده ملت و کشور ایران معرفی کرد و در حالی که هنوز متن توافقنامه منتشر نشده و کسی از آن اطلاع نداشت، جشن و پایکوبی رسانه های همسو با دولت برپا شد و از سوی دیگر اظهارات رسمی مقامات آمریکایی که ایران را به زانو افتاده و عقب رانده شده و در کنترل همه جانبه و خود را پیروز میدان معرفی می کردند و تصریح می کردند هرگز حق هسته ای ایران را به رسمیت نشناخته اند و رسماً اعلان می کردند این پیروزی هرگز با حمله نظامی حاصل نمی شد، آنچنان کام برخی از دلسوزان کشور را تلخ می کرد که ابعاد مثبت توافقنامه تحت الشعاع آن قرار می گرفت. دولت بر خلاف تدبیر، بسیار عجولانه و در اقدامی یکجانبه در موضع دفاع کامل از اصل و فرع توافقنامه برآمد و هرگونه انتقادی نسبت به آن را با جملات تند و گزنده پاسخ گفت. دولت هرگونه دلواپسی و نگرانی نسبت به هر قسمت از توافقنامه را مردود شمرد و منتقدان را به اسرائیل تشبیه و کاسب تحریم خواند. سختگیری به جایی رسید که با اهتمام دولت برخی منتقدان، کارشناسان و نمایندگان دلسوز مجلس به دادگاه معرفی و برخی نشریات منتقد توقیف و تعدادی از سایت ها و روزنامه های معروف اخطار قانونی گرفتند و فضایی امنیتی حول و حوش برجام پدید آوردند. شورای عالی امنیت ملی پس از بررسی برجام نظرات خود را در تاریخ 19/5/94 برای رهبر معظم انقلاب اسلامی ارسال کرد. در مجلس نیز کمیسیون ویژه که برای بررسی برجام تشکیل شده بود، گزارش کارشناسی خود را که مشتمل بر نقاط ضعف و قوت برجام بود در تاریخ 12/7/94 در مجلس قرائت کرد و بلافاصله پس از آن هیئت رئیسه مجلس طرحی بسیار محتاطانه و کلی را که از دو ماه قبل، جهت جلب رضایت دولت فراهم شده بود و طبیعتاً به نقاط ضعف مطرح شده در کمیسیون ویژه توجه نداشت، در دستور کار قرار داد. این طرح در تاریخ 21/7/94 بدون استماع 200 نظر اصلاحی نمایندگان به سرعت به تصویب رسید که نظر رسمی مجلس در قبال برجام محسوب می شود و موجب تشکر و امتنان دولت گردید. مقام معظم رهبری پس از انجام این مراحل قانونی طی نامه ای در تاریخ 29/7/94 در پاسخ به نامه شورای عالی امنیت ملی ضمن تاکید بر بندهای مندرج در مصوبه های مجلس و شورای عالی امنیت ملی نظرات و دیدگاه های جدیدی را به آنها افزودند و دولت را در اجرای برجام موظف به رعایت تمامی این نقطه نظرات کردند. بدین ترتیب پرونده برجام در مرحله گفتگو و تصمیم گیری مراحل قانونی خود را طی کرد و مرحله اجرا که قطعا اهمیتی بیشتر از مرحله تصمیم گیری دارد آغاز شد. خلاصه ترین جمع بندی که از نقطه نظرات مقام معظم رهبری و شورای عالی امنیت ملی و مجلس شورای اسلامی می توان ارائه داد، این است که مجموعاً 28 مورد دلواپسی و نگرانی در مورد برجام ارائه شده که دولت باید در مرحله اجرا این نگرانی ها را مرتفع نماید. در آنچه در مرحله گفتگو و تصمیم گیری گذشت درسها و عبرت های بزرگ و جود دارد که اگر مورد توجه قرار گیرد در مرحله اجرا مسیر بهتری طی خواهد شد و موفقیت های بیشتری حاصل خواهد گردید. اولا این سئوال مطرح است که دولت و وزارت خارجه که به خوبی از خطوط قرمز نظام و نقطه نظرات مقام معظم رهبری مطلع بودند و بیش از هر منتقدی از نقاط ضعف و خلأهای برجام آگاهی داشتند، چرا حتی یک انتقاد را از انتقادکنندگان نمی پذیرفتند و مطلقاً نقاط ضعف برجام را انکار می کردند؟ ثانیا رسانه ها و کارشناسان طرفدار دولت که آنها هم نقاط ضعف برجام را تشخیص می دادند و در قبال منافع ملی مسئولیت وجدانی و شرعی و ملی داشتند چرا توافقنامه را مثل وحی آسمانی مورد تجلیل و تکریم قرار داده و هیچ گونه نقص و ضعف و خلائی را در مورد آن ذکر نمی کردند؟ ثالثا چرا منتقدان را که چهره هایی علاقمند به کشور و ملت بوده و عمدتاً همین نگرانی های 28 گانه را مورد تاکید قرار می دادند، آنگونه بی رحمانه مورد تهاجم و تخریب قرار دادند و با اسرائیل مقایسه شان کردند. آنچه امروز قطعی و یقینی است این است که در مورد برجام این 28 دلواپسی مهم وجود دارد و باید در مرحله اجرا این نگرانیها مرتفع شود. اگر دولت و رسانه های همسو با دولت این 28 نقطه ضعف برجام را صمیمانه بپذیرند نه فقط مسیر اجرا هموارتر و سهل تر و موفقیت آمیزتر خواهد شد بلکه همه اختلاف ها و کدورت هایی که در این دو سال بر سر مذاکرات هسته ای به وجود آمد، همه برطرف خواهد شد و سیاستگذار و قانونگذار و مجری و منتقد در این مرحله بسیار حساس به وحدت کلی خواهند رسید و وحدت کلمه مقدمه پیروزی بزرگ برای همه آنها خواهد بود. اگر این نگرانی های 28 گانه از سوی دولت و رسانه های طرفدار دولت به رسمیت شناخته شود و به دور از تفسیر و تاویل های سلیقه ای در مرحله اجرا مرتفع گردد، اگر در فراز و نشیب های مرحله اجرا به انتقادهای منتقدین کمی مهربانانه تر از قبل، توجه شود و اگر خوش بینی افراطی دولت و وزارت خارجه که عامل اصلی خلاهای کنونی در توافقنامه است و دهها بار از سوی مقام معظم رهبری و دیگر بزرگان کشور مورد انتقاد قرار گرفته تبدیل به واقع بینی شود و اگر نامه رئیس جمهور به مقام معظم رهبری که در آن با فراغ بال کلیه تحریمها پایان یافته و کلیه حقوق هسته ای ایران احقاق شده و کلیه تهدیدها و خصومت ها پایان یافته معرفی شده کمی تعدیل و به واقعیات نزدیک شود و اگر منتقدین نیز انتقادهایی فراتر از این 28 مورد را کنار گذاشته و فقط روی اجرای این بندها متمرکز شوند، موفقیت ایران در مرحله اجرا، تضمین خواهد شد. باید پذیرفت که خوش بینی های افراطی در مناسبات بین المللی جایگاهی ندارد و نباید در مرحله اجرا همچنان بر عملکرد دولت سایه اندازد. تداوم خوش بینی افراطی دولت قطعاً مسئولیت نظارتی مجلس و شورای عالی امنیت ملی را در مرحله اجرای برجام سنگین تر می کند. در مرحله مذاکرات به توصیه آیت الله جوادی آملی توجه کافی نشد و اکنون آقای ظریف پس از دست دادن با آمریکا در طول مذاکرات هسته ای چند انگشت خود را از دست داده است (28 نقطه ضعف) لذا باید در مرحله اجرا با اتخاذ راهبرد واقع نگر مراقب بقیه انگشت های خود باشیم. در این مرحله نباید فراموش کنیم که راهبرد دشمن در بند بند برجام نفوذ در مراکز تصمیم سازی و تصمیم گیری کشور است و خوش بینی به دشمن و عوامل دشمن و مرتبطین با دشمن مساعدترین زمینه ساز تحقق این راهبرد است. با مرور بر اسامی کسانی که در گذشته دوست و همکار و مورد اعتماد ما بوده اند و اکنون در زمره همکاران مراکز سیاسی آمریکا شناخته می شوند، می توان روزنه های نفوذ کنونی را شناسایی کرد. معمولا اینگونه افراد ویژگی های فرهنگی و رفتاری مشترکی دارند. مهمترین این ویژگی ها دوستی با آمریکا و حرکت در جدول آمریکا است. شناسایی این نوع افراد در مراکز مهم تصمیم سازی و تصمیم گیری کار دشواری نیست، تغییر رویکرد از خوش بینی به واقع بینی کار دشواری است که اصلی ترین موضوع مبتلابه کشور ما و اصلی ترین وظیفه شرعی و قانونی، در دوران اجرای برجام است. اگر فرصتی برای مطالعه وصیتنامه امام بزرگوارمان داشته باشیم، راهبرد و نقشه راه اسلام در قبال آمریکا و طریق رستگاری در این مسیر را به روشنی خواهیم یافت. منبع: روزنامه رسالت
سه شنبه ، ۵آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبرگزاری تسنیم]
[مشاهده در: www.tasnimnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 59]
-
گوناگون
پربازدیدترینها