واضح آرشیو وب فارسی:یزدرسا: نایب رئیس سازمان نظام پرستاری استان: نادیده گرفتن نقش پرستار در سیستم درمان؛ مهم ترین چالش پرستاران استان نایب رئیس سازمان نظام پرستاری استان گفت: از مهم ترین چالش های پرستاران استان می توان به نادیده گرفتن نقش مهم آنان در سیستم درمان، اجرا نشدن قانون تعرفه گذاری خدمات پرستاری مصوب مجلس شورای اسلامی در سال 86 و بی عدالتی در پرداخت ها در سیستم درمان اشاره کرد. نایب رئیس سازمان نظام پرستاری استان گفت: از مهم ترین چالش های پرستاران استان می توان به نادیده گرفتن نقش مهم آنان در سیستم درمان، اجرا نشبه گزارش یزد رسا ، پرستاران همواره از بی توجهی به جایگاه خود و نادیده گرفته شدن در سیستم درمان با وجود شرایط سخت کاری گلایه می کنند؛ این درحالی است که ارتباط پرستار با دردمندترین افراد جامعه ضرورت کاهش فشارهای روحی و روانی بر این قشر را مضاعف کرده است. آنها که برای کاهش آلام بیماران باید توان جسمی و روحی خود را افزایش دهند، همواره از ضعف در دریافت خدمات و بی توجهی مسئولان گلایه می کنند. در ادامه گفت وگوی همشهری را با «علیرضا صادقی» نایب رئیس سازمان نظام پرستاری استان برای شنیدن درد دل های پرستاران می خوانید. چه تعداد پرستار در استان فعالیت می کنند و چند نفر از آنها عضو نظام پرستاری هستند؟ 2500 پرستار شامل کارشناس پرستاری، بهیار، کاردان اتاق عمل و کاردان بیهوشی در سیستم درمانی استان فعالیت می کنند که 1900 نفر آنها عضو نظام پرستاری هستند. مهم ترین مشکلات پرستاران چیست؟ از مهم ترین چالش های پرستاران استان می توان به نادیده گرفتن نقش مهم آنان در سیستم درمان، اجرا نشدن قانون تعرفه گذاری خدمات پرستاری مصوب مجلس شورای اسلامی در سال 86 و بی عدالتی در پرداخت ها در سیستم درمان اشاره کرد. تنوع قراردادهای استخدامی پرستاران نیز یکی دیگر از مشکلات است به طوری که برخی از پرستاران هنوز به صورت شبه پیمانی مشغول به کار هستند و یا عده ای به صورت شرکتی در کادر درمانی به کار گرفته شده اند. آیا استان با کمبود پرستار هم روبه رو است؟ بله و اتفاقا کمبود پرستار یکی از مشکلاتی است که فشار مضاعفی بر پرستاران فعال استان وارد می کند. استان از نظر تعداد پرستار در کادر درمانی با استانداردهای جهانی و منطقه ای فاصله دارد که این موضوع موجب وارد شدن فشار کاری مضاعف به پرستاران شده است. با اینکه سالانه حدود 8 هزار دانشجو در رشته های گروه پرستاری از مراکز آموزشی فارغ التحصیل می شوند اما تنها حدود نیمی از آنها وارد بازار کار پرستاری کشور می شوند و این آمار نشان دهنده نارضایتی پرستاران از وضعیت شغلی، پایین بودن درآمد و همچنین شرایط بد شاغلان این حرفه در ایران است. چرا پرستاران احساس می کنند که مورد بی توجهی قرار دارند؟ 45 تا 50 درصد جامعه درمانی را گروه پرستاری تشکیل می دهند از این رو باید سهم بیشتری در مدیریت و تصمیم گیری های این حوزه به پرستاران داده شود و با اعتماد به آنان، جامعه ای سالم تر و بانشاط تر داشته باشیم. از جمله مشکلات پرستاران استان را اجرایی نشدن کامل قانون ارتقای بهره وری عنوان کردید. در این باره بیشتر توضیح دهید. این قانون در هیچ کدام از بیمارستان های دولتی، خصوصی و نیمه دولتی اجرا نشده است. طبق آمارهای بین المللی، پرستاری از مشاغل سخت و زیان آور دنیا تلقی می شود. قانون ارتقای بهره وری هم به این مورد اشاره کرده است؛ از این رو پرستاران باید بعد از 20 سال فعالیت، بازنشسته شوند اما هنوز وزارت بهداشت این قانون را اجرا نکرده است. آیا بیمارستان های استان هم تلاشی برای اجرای قانون ارتقای بهره وری نکرده اند؟ بیمارستان های دولتی استان به غیر از بند سخت و زیان آور بودن شغل پرستاری، مابقی بندهای این قانون را جز برای پرسنل اورژانس، اجرا می کنند بیمارستان های خصوصی هم تازه امسال اجرای این قانون را آغاز کرده اند و امیدواریم همه بیمارستان های خصوصی از این قانون تبعیت کنند. با توجه به اقدامات دولت برای حذف قراردادهای شرکتی، آیا باز هم پرستارانی هستند که به صورت شرکتی با بیمارستان های استان همکاری کنند؟ بله، اما باید توجه داشت که صلاح نیست همکاران شغل تخصصی پرستاری به این شیوه به کار گرفته شوند. باید شرایطی فراهم کرد که پرستاران با امنیت شغلی کامل و اطمینان خاطر، کار خود را که همان مراقبت از بیمار و کمک و همکاری به کادر درمانی است، به خوبی انجام دهند. پرستاران شرکتی برای دریافت حقوق خود که اصولا دیر پرداخت می شود مشکل دارند، حتی دریافتی آنها کمتر از بقیه پرسنل بیمارستان هاست و همچنین از دریافت مزایای کامل از جمله حق مسکن، حق سرویس، حق شیفت در گردش، حق جذب و غیره محرومند. آنها حتی جرات اعتراض و بیان مشکلات را ندارند چرا که به راحتی اخراج می شوند و قراردادهای آنها تمدید نمی شود. قانون تعرفه گذاری خدمات پرستاری چرا هنوز اجرا نشده است؟ این قانون مصوب مجلس شورای اسلامی در سال 86 است که به تایید شورای نگهبان نیز رسیده است و باید ظرف 6 ماه در کشور اجرا شود اما دولت های قبل هر بار به دلایلی از اجرای آن سرباز زده اند و بستر اجرای این قانون فراهم نشده است. این در حالی است که می توان با برنامه ریزی و بازنویسی تعرفه های پزشکی و پرستاری این قانون را در کشور اجرا کرد و اجرای آن قطعا به نفع نظام سلامت و درمان است. با توجه به چالش های دولت فعلی و کمبود اعتبار و فشار تحریم ها، پرستاران صبر کردند اما وقتی طرح تحول نظام سلامت اجرا شد و بودجه کلان به نظام سلامت تزریق شد، باز هم پرستاران نادیده گرفته شدند، در حالی که این طرح، وظایف پرستاران را افزایش داد. به این ترتیب مشخص شد که اصلا قرار نیست این قانون اجرا شود و اراده ای برای اجرای این قانون در کشور وجود ندارد. تأثیر نارضایتی پرستاران از وضعیت شغلی و درآمدی بر کیفیت درمان چیست؟ پرستاران زیاد به دنبال مادیات نیستند اما زمانی که پرستاران دلگرم نباشند و اختلاف 50 تا 100 برابر حقوق خود با پزشکان را ببینند، احساس ناامیدی می کنند و دلسرد می شوند. از طرفی فشار مشکلات زندگی و شیفت های سنگین و فشرده به دلیل کمبود نیرو باعث خطاهای کاری و کاهش کارآمدی پرستاران در ارائه خدمات درمانی به بیماران می شود.
دوشنبه ، ۴آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: یزدرسا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 20]