واضح آرشیو وب فارسی:تابناک: خط قرمزها در شبکه های اجتماعی کجاست؟
بخش «نگاه شما» برای ارائه و معرفی «نگاه» مخاطبان «تابناک» به همه موضوعات است. هر مخاطب «تابناک» میتواند با مد نظر قرار دادن شرایط همکاری با این بخش، «نگاه» خود را ارسال کند تا در معرض دید و داوری دیگر مخاطبان قرار گیرد.
کد خبر: ۵۴۲۱۴۳
تاریخ انتشار: ۰۴ آبان ۱۳۹۴ - ۰۹:۰۱ - 26 October 2015
رمضانعلی کاوسی: این روزها شبکههای اجتماعی بین افراد جامعهٔ ما سری توی سرها در آورده، نگفتنی. یکی دو تا هم نیست. هر روز هم به تعداد آنها اضافه میشود. نمیتوانیم واتسآپ داشته باشیم و از وایبر و اینستاگرام غافل شویم. نمیتوانیم هر دوی اینها را داشته باشیم، اما لاین و تلگرام را مورد بیمهری قرار دهیم. دوست داریم همه جا سرک بکشیم؛ اما به صورت واقعی هیچ جا نیستیم.
با ورود این تکنولوژی جدید به خانهها و جیبهای ما احساس میشود فاصلۀ بین اعضای یک خانواده روزبهروز زیادتر میشود. پدر و مادرها کمتر فرصت میکنند با بچههای خودشان صحبت کنند؛ چون دست هرکدامشان یک گوشی لمسی است که دارند با آن در فضای مجازی و شبکههای به اصطلاح اجتماعی سیر میکنند. خانوادهها حرفهای زیادی برای گفتن دارند؛ اما این تکنولوژی فرصت حرف زدن را از آنها گرفته است. بر این باورم این حرف نزدنها دارد بین اعضای یک خانواده شکاف ایجاد میکند. این شکاف دارد اعضای یک خانواده را نسبت به هم غریبه میکند.
چرا ما به خود حق میدهیم که دوستان مجازیمان را هم با خود به خانه بیاوریم؟
اگر دقت کرده باشید به تازگی وقتی وارد منزل اقوام و دوستان هم میشویم، بعد از سلام و احوالپرسی این سؤال را از صاحبخانه میکنیم: «ببخشید وایفایِ شما روشنه؟ رمزش چیه؟» صاحبخانه رمز را میگوید. بلافاصله تمام چشمها روی صفحۀ گوشیهای لمسی موبایلها زوم میشود. البته بعضیها پیشرفتهترند و با خریدن یک خط رایتل خیال خودشان را از بابت وایرلس و رمز راحت کردهاند.
صاحبخانه چند لحظه این پا اون پا میشود و میگوید: «خُب چه خبر؟ تعریف کنید.» میهمانها فقط چند لحظه سرها را بالا میآورند و با لبخندی تصنعی میگویند: «والا چه عرض کنیم، خبر تازهای نیست.» دوباره سرشان توی لاک خودشان و موبایلشان میرود.
نمیخواهم منکر فواید شبکههای اجتماعی شوم. شبکههای اجتماعی قادر است اطلاعات مفید فراوانی در اختیار کاربران قرار دهد. دغدغهٔ من این است که بیشتر ما خط قرمزی برای استفاده از این تکنولوژی مدرن برای خود و اعضای خانوادهمان تعریف نکردهایم. شبکههای اجتماعی مثل شمشیر دولبه عمل میکند. محاسن و معایب آن باهم مخاطب را تحت تأثیر قرار میدهد. قصد ندارم در این مقاله به معایب و مضرات شبکههای اجتماعی اشاره کنم که اظهرُمنَالشمس است.
من فرض را بر این میگذارم که ما فقط از مطالبِ مفید این شبکهها استفاده کنیم. با این فرض، و با مقدمهٔ کوتاهی که اشاره کردم، تکلیف مراودۀ بین اعضای خانواده چه میشود؟ تکلیف صله ارحام بین خویشاوندان چه میشود؟ چه قبول داشته باشید، چه نداشته باشید این تکنولوژیِ فراگیر، صله رحم و روابط خودمانی بین خانوادهها و خویشاوندان را تحتالشعاع خود قرار داده است. این هم نوعی اعتیاد است. اعتیاد فقط به تریاک و مواد مخدر به تنهایی مذموم نیست؛ هر اعتیادی که روابط طبیعی بین اعضای خانواده را تحت تأثیر قرار دهد نیز مضر است.
وقت گذاشتن بیش از حد برای شبکههای اجتماعی و عدم توجه به مسائل داخلی خانوادهها، تخریب کننده و ناصواب است. ما اگر صدها دوست همیشه آنلاین هم پیدا کنیم، این دوستان مجازی نمیتوانند جای یک گفتوگوی صمیمانه بین ما و همسرمان را بگیرند. بعد از خودمان، داریم فرزندانمان را هم فدای این استفادۀ بیش از حد و گاهی ناصحیح از شبکههای اجتماعی میکنیم. کمی فکر کنید. آیا با این تکنولوژی ما خلوتی هم برای خودمان باقی گذاشتهایم؟ در گذشتهای نهچندان دور، مرد خانواده وقتی به منزل میآمد از اتفاقاتی که در محل کار برایش افتاده بود، برای همسر و بچههایش تعریف میکرد. حالا حرف زدن مردها با همسر و بچهها، خواندن کامنتها یا لطیفههایی است که روی صفحهٔ موبایلش نوشته شده است.
بیاییم یک خط قرمزی برای خودمان در نظر بگیریم و با هم عهد ببندیم استفاده از شبکههای اجتماعی را در منزل به حداقل برسانیم و به خصوص در میهمانیها به طورکلی آن را کنار بگذاریم.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تابناک]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 21]