تبلیغات
تبلیغات متنی
پرچم تشریفات با کیفیت بالا و قیمت ارزان
پرواز از نگاه دکتر ماکان آریا پارسا
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
تجهیزات و دستگاه های کلینیک زیبایی
محبوبترینها
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1851075807
جای جانوران در جنگل است نه خانه!
واضح آرشیو وب فارسی:اطلاعات: در آینده هنگامی که زندگی برای انسان به پایان می رسد و نسلش از میان می رود و همه آثار زندگی انسانی (خانه ها، آپارتمان ها، تندیس ها، سازه ها، مغازه ها و کارخانه ها) را واش ها و درختان در خود دفن می کنند، تنها نشانه وجود انسان بر روی زمین، آوای طوطیان سخنگویی خواهد بود که روزی دست آموز انسان ها بوده اند و با پوسیدن قفس ها گریخته اند و اینک بر فراز درختان با هم به زبان های انگلیسی، روسی، فارسی و هندی سخن می گویند و واژه ها و جملاتی را که انسان ها به آن ها آموخته اند، تکرار می کنند؛ جوجه طوطی ها نیز این زبان های شیرین نو را از مادران شان تقلید می کنند و بدین سان، انسان ها برای همیشه محو و نابود می شوند، ولی زبان شان جاودان می ماند! اما همان گونه که پیش بینی می شود روزی ربات های هوشمند، همسان خود را (بی دخالت انسان)، خلق کنند، شاید طوطیان نیز روزی این توانایی را بیابند که جمله ای را ورای آموزه هایشان با این مضمون که انسان نامهربانترین موجود کره زمین بود بسازند و بر زبان بیاورند. سفر پرخطر جانوران کمیاب از شنیدن نام شبکه های خوفناک مافیا در برخی از کشورها، مو بر تن آدمی راست می شود، اما، ما با درخواست های خود، همه مافیاها از شمار، مافیای جانوران را به وجود می آوریم. خرگوش، سنگ پشت، سنجاب، همستر، سوسمار، مار، میمون، شیر، طوطی در بخش بندی اگزاتیک پت ها ( ExoticPets ) یا «جانوران ویژه» قرار دارند . خریدوفروش اگزاتیک پت ها با درخواست فرارونده آدم های ناآگاه، دگردیس به یک داد وستد مافیایی در جهان شده است و بر پایه آمار، قاچاق پرندگان کمیاب پس از قاچاق سلاح و موادمخدر، از سودآورترین ها برای جنایتکاران است. این گونه داد وستد، در شمار سیاه ترین تجارت های زیرزمینی نیز هست، زیرا برای جنایتکاران مهم نیست که از ۱۰ هزار پرنده و جانور، فقط ۱۰۰۰ پرنده را به بازار اروپا برسانند و بقیه در راه، از تشنگی و گشنگی بمیرند، یا از بی هوایی خفه شوند و یا از سرما یخ بزنند. جانوران و پرندگان ، هزاران کیلومتر از محیط های طبیعی دلخواه خود از استرالیا، آفریقا و برزیل دور می شوند، در راه دریا و جاده، درد توانفرسایی را تاب می آورند. قاچاقچیان که نه زیبایی می شناسند و نه مهربانی، منقار و پاهای طوطیان زنده را در لوله های پلاستکی می کنند و چسب می زنند و در چمدان ها کیپ هم می چینند و شماری را نیز به همراه تخم خزندگان کمیاب، در جلیقه های ویژه جاسازی می کنند؛ جلیقه هایی که در برابر دستگاه های پرتوهای «ایکس گیت» فرودگاه ها، مانع به نمایش درآمدن پرندگان می شود. یا سر و پای نوزادان سنگ پشت های کمیاب را در درون لاک هاشان فرو می برند و با چسب نواری می پوشانند؛. یا چندین خزنده را در جوراب های بلند می ریزند و سفت گره می زنند که نجنبد. نوزادان مارهای «پیتون» را نیز برای فریب ماموران در جعبه های لوح فشرده دربسته می اندازند و با سلفون مارک دار، می پوشانند. در چنین بسته بندی هایی، کم اند جانورانی که زنده به دست سوداگران بازار مکاره اروپا و کانادا و آمریکا و کشورهای عربی برسند. بر پایه برآورد رئیس واحد بررسی جرایم زیست محیطی آفریقای جنوبی، ۹۰ درصد خزندگان در سفر می میرند و با وجود این که برخی کشورها یک سری قوانین محلی را به اجرا گذاشته اند که از مالکیت خصوصی گونه های جانوری جلوگیری کنند، ولی نتوانسته اند چرخه قاچاق جانوران را در جهان از چرخش باز دارند. شهر، نه زیست بوم جانوران حمید زادرودی ـ کارشناس محیط زیست درباره قاچاق حیوانات کمیاب می گوید: سوداگران، جانوران و پرندگان هنوز زنده مانده جنگلی را از قاچاقچیان می خرند و به کارگاه های پرورش زیرزمینی می برند تا به گفته خود، رام کنند و به نام موجودات خانگی به مردم ناآگاه بفروشند؛ که هم فریب جانوران است و هم مردم. او می افزاید: برخی از مردم با این سخن که همسترها، جانوران بسیار آرام و بی صدایی هستند، با بردن آن ها به خانه های خود به آن ها آزار می رسانند و با آرام خواندن آن ها، آزاردادن خود را توجیه می کنند. بی گمان چنین کاری نامش هرچه هست، جانوردوستی نیست! بنابراین، جانوران پس از فروخته شدن نیز سرنوشت خوبی نمی یابند، چون خریداران زیادی خواه، نه شایستگی لازم را برای نگهداری شان دارند و نه شناخت و آمادگی اش را؛ بلکه فقط پول دارند و بدون چانه زدن، خرید می کنند و جانوران را به خانه می برند. این جانوران در خانه یا می میرند و یا به سبب خسته شدن صاحب خود، در محیط های شهری غیرطبیعی رها می شوند. زادرودی باور دارد: بسیاری از جانوران و پرندگان «آزادزیست»، به سبب وابستگی های غذایی و آب وهوایی و زندگی گروهی در محیط های بومی که به درازای سده ها سازگار شده اند به محض بیرون آمدن از محل، افسردگی می گیرند و از پا در می آیند و آن ها که هنوز نفسی می کشند، وارد محیط های پر از شکنجه می شوند و سوتغذیه می گیرند. به این ها بیفزایید تنهایی، استرس و زندان هایی را که انسان ها برای آن ها فراهم می آورند. ماموران کنترل جانوران در نیویورک، یک توله شیر را که از سوی یک نوجوان در زیرزمینی نگهداری می شد، از قفس نجات دادند. پاهای این بچه شیر به سبب کمبود کلسیم، شکننده شده و تغییر شکل یافته بود . این ماموران متخصص بر این باورند که بسیاری از جانوران با خوی اجتماعی خود اگر از سوی خریداران و صاحبان خود مورد توجه و نوازش قرار نگیرند، به سبب فشارهای روانی برآمده از درد تنهایی، یا به خودخوری رو می آورند و یا دق مرگ می شوند. او معتقد است: برخی نمی دانند که شهر و حتی جنگل های ملی، زیست بوم و کاشانه طبیعی این پرندگان و جانوران به شمار نمی رود و بسیار زود شکار می شوند؛ یا اگر زنده بمانند، به سبب ناآشنایی با تهیه غذا در محیط های شهری، از گشنگی و تشنگی می میرند، همچنین آن ها نمی دانند به هنگام توفان های شهری به کجا پناه ببرند. زادرودی با اشاره به این که کسانی می کوشند با خریداری این جانوران و پرندگان، آن ها را در طبیعت رها کنند، سبب مرگ شان می شوند، می گوید: زیرا به جز گنجشک ها و کلاغ های شهری، دیگر جانوران با زندگی در پارک ها و روی درختان، سازگاری نیافته اند و در چنین مکان هایی، سهمی از چرخه غذایی نخواهند داشت، آنها حتی نمی دانند آب را در کجا سراغ بگیرند. از دیگرسو جانوران اگزوتیک پت (ویژه) می توانند به کودکان آسیب بزنند. بسیار رخ داده است که جانوران گربه سان به کودکان یورش برده اند؛ یا ببری که غذایش فراموش شده بود، نوزادی را دریده و خورده است؛ یا پلنگی با گاز گرفتن، استخوان بازوی کودکی را خرد کرده است. تغییرات ژنتیک، موجب شده است که مردم به نگهداری گرگ های دو رگه نیز در خانه گرایش بیابند، غافل از آن که ممکن است خوی گرگ بر گردد و به انسان یورش ببرد، که نمونه چنین پیشامدهایی زیاد است. اگزوتیک پت ها در محیط های زندگی طبیعی خود، هیچ بیماری و مشکلی برای انسان و دیگر جانوران به وجود نمی آورند، ولی دلیل نمی شود که بپنداریم هنگامی که ناچار از زندگی در خانه انسان ها شوند، وجودشان تسری دهنده ویروس ناشناخته ای نخواهد بود. او هشدار می دهد: ریشه ۷۵ درصد بیماری های جدید واگیردار، به جانوران تازه اهلی برمی گردد . بر پایه گزارش مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری( CDC )، انواع اگزوتیک پت ها ممکن است سرایت دهنده بیماری های ناشناخته باشند. گونه ای بیماری که در سال ۲۰۰۳ میلادی ده ها تن از مردم را در غرب گرفتار کرده بود، گونه ای موش گامبیایی بود. گونه ای ویروس( herpes B ) که اگر انسانی را گرفتار کند، تا ۷۰ درصد احتمال مرگش می رود، می تواند از طوطی بسیار زییای «ماکاگو» باشد، یا تماس انسان با خزندگان و جانوران، پایه هزاران مورد از دچار شدن به بیماری «سال منولوز» است . خرید جانوران ؛ نه نبایدجانوران کوچک را از آزاد زیستن در دل طبیعت، راه رفتن زیر نور خورشید، بوییدن گیاه و خاک تازه باران خورده، زادآوری و غذاهای طبیعی دور کرد و در خانه و یا در آزمایشگاه های پر از بوی دارو، زندانی ساخت! هنگامی که از دکتر فرازکرمی ـ دامپزشک، خواهش می کنم، چند جمله رو به نوجوانان سخن بگوید؛ می گوید، حوصله ندارد؛ و هنگامی که سبب اش را می پرسم، متوجه می شوم به دلیل مرگ یک کلاغ است: «یک کلاغ زخمی را از مرکز نگهداری از حیوانات آورده بودند، نتوانستم نجاتش بدهم و پس از یک هفته از زخم گلوله تفنگ بادی، مرد!» - آقای دکتر، بنابراین رو به خانواده هایی که تفنگ شکاری در اختیار نوجوانان و جوانان خود قرار می دهند، چند جمله بگویید! پاسخ می دهد:«چه فایده! مردم به اندازه ای گرفتارند که وقتی برای دلسوزی برای جانوران ندارند! اعتراض هواداران حیوانات نیز راه به جایی نمی برد و ضمانت اجرایی ندارد. گاهی خودروهایی را می بینم که با دیدن گربه یا سگی در خیابان، بیشتر گاز می دهند، زیرا بر این باورند که جایشان را تنگ کرده اند؛ غافل از آن که این انسان است که محیط طبیعی این حیوانات را اشغال کرده است و حالا این بی زبان ها و بی آزارها از بی غذایی، سراغ دلوهای زباله شهرداری می روند.» - آقای دکتر، برای نوجوانانی که جانوران را از سوداگران خریداری می کنند، پیامی ندارید؟ - چه بگویم غیر این که پرندگان و جانوران را نخرید. گول نخورید، آن ها موجودات خانگی نیستند و جایشان در طبیعت و جنگل است. خانواده ها باید فرزندان خود را آگاه کنند، نه منِ پیرمرد! خانواده ها باید فرزندان خود را در انجمن حمایت از حیوانات عضو کنند و انجمن را برای خنثی کردن فعالیت قاچاقچیان یاری رسانند. با توجه به این که در دوران انفجار اطلاعات هستیم، باید آگاهی ما دوچندان و رابطه ما با جانوران تعریف شده باشد و بدانیم که حفظ زیستگاه جانوران مانند حفظ خانه ما اهمیت دارد و وجود جانوران به ما آرامش می دهد. مانند کشاورزانی که بر این باورند گنجشک ها همراه یک دانه گندم، دو تا کرم آفت گیاهان را نیز می خورند. خوب است به کودکان خود بیاموزیم که گوشت گنجشک ارزش خوردن ندارد، بلکه باید زیبایی آن ها را تماشا کرد و از شنیدن جیک جیک شان لذت برد. با دیدن جانوران، واکنش ما به جای دست بردن به تفنگ و یا اسلحه سرد و یا برداشتن سنگ، باید مهربانی باشد. جهان جانور دوست و جانور آزار! جانوردوستی از روی خرافه، بهتر از جانورآزاری به نام تمدن است. در دهلی هند(کشور تهیدستان)گاوها آزاد در کوچه و خیابان و بازار می گردند و از پیشخوان دستفروش ها یا زنیبل خانم ها، سبزی بر می دارند. یا میمون ها با همه آزاردهندگی، هرگز از مردم کتک نمی خورند و تنها رانده می شوند! حتی گاوهای نارس به دنیا آمده (جهش های ژنتیکی)، مقدس ترند و بسیار گرامی داشته می شوند؛ گاه که گوساله ای ۳ چشم یا ۳ دست به دنیا بیاید، معجزه خدای ۳ چشم شیوا خوانده می شود و زنان باردار برای آوردن فرزند پسر، از راه های دوردست برای لمسش راهسپار می شوند. همچنین در هند برای گاوهای نر و ماده، عروسی گروهی ۱۵ هزار دلاری می گیرند و بر شاخ هاشان. دسته های گل می اندازند تا فرآورده های کشاورزی آنان در کاشت و داشت و برداشت و از سیل و آفت، ایمن بمانند! اما در اسپانیا رفتار ها برعکس هند است در روستایی اگر سگی دچار هاری شود، آن را می کشند، اما در کشورهای اسپانیا، اکوادور و پرو، گاوها بی آن که هار شده باشند یا بیمار، از روی سرگرمی در جشن«گاو-آتش»، دیوانه خوانده می شوند و به شاخ ها شان، گلوله های آتشین می بندند و جانوران دچار دهشت، در کوچه و خیابان می دوند و مردم جانورآزار نیز از پی شان، روان می شوند. آزمایشگاه یا شکنجه گاه حیوانات؟ کسی شیون دردناک ۸۰۰ میلیون جانور را نمی شنود که هر سال در آزمایشگاه های جهان شکنجه می شوند. در پیشرفته ترین کشورها که فریاد حقوق جانوران آنان گوش فلک را کر کرده است حقوق جانوران به نام دانش و پژوهش، به آسانی، پامال می شود. دکتر پیمان زنده دل ـ زیست شناس در این باره می گوید: پژوهشگران اجازه ندارند بدون اجازه، انسانی را همچون موش آزمایشگاهی، مورد آزمایش قرار دهند؛ ولی هر سال، بدون اجازه از جانوران، روی میلیون ها موش، خرگوش، سگ، گربه، ماهی، قورباغه و میمون که در قفس های تنگ و تاریک نگهداری می شوند، آزمایش های گوناگون علمی و پزشکی انجام می دهند و آن ها را دچار مسمومیت های دارویی می کنند و یا برخی دیگر از جانوران زیر تیغ کالبدشکافی، با درد و رنج می میرند تا انسان ها زنده بمانند. زیرا اگر دارویی پیامدهای ناگوار به همراه بیاورد، شرکت تولیدکننده ورشکست خواهد شد. این زیست شناس می افزاید: پس از این همه سوپاپ های اطمینان که شرکت های داروسازی با مرگ جانوران برای انسان ها ایجاد می کنند، بسیاری از داروها به سبب زیان بیش از فایده خود، پس از مدتی که بیماران را بیمارتر کرده اند، از گردونه خرید و فروش بازار خارج می شود، زیرا برآیند نتایج آزمایش های جانوری، ناهمخوان با واکنش های بدن و مغز انسان است. او معتقد است: آزمایش بر روی جانوران، سوپاپ اطمینان برای انسان ها نیست. برای نمونه، ارمغان آب لیموترش برای انسان، ویتامین سرشار و زندگی ساز است، ولی برای جانوران سم به شمار می رود! ۹۰ درصد جانورانی که در آزمایشگاه ها به بی هوشی می روند، هرگز به هوش نمی آیند. جانوران که بیماری های انسانی ندارند، تا داروهای انسان های بیمار روی آن ها آزمایش شود! یک و شانزده دهم درصد، سنجه خوبی نیست برای این که وانمود کنیم بیمارهای انسان و جانوران مشترک است. برای همین بیراه نیست اگر بیشتر آزمایش ها بر روی جانوران موفقیت آمیز نباشد و تزریق داروها تا ۵۰ درصد، جانوران آزمایشگاهی را دچار چنگار (سرطان) کند. برای نمونه، برخی داروها که برآیند موفقیت آمیزی ندارد و در موش ها ایجاد تومور می کند، به نام ماسک صورت به بازار مصرف فرستاده می شود. بیشتر پزشکان جهان بر این باورند که آزمایش ها بر روی جانوران، به سبب تفاوت های فیزیولوژیک با انسان، گمراه کننده است. وی با این سخن که بسیاری از نوزادان، نارس بودن شان برآمده از داروهای آزمایش شده بر روی جانوران در آزمایشگاه ها است که مادران شان با خاطرجمعی خورده اند، می افزاید: برخی بیماران با داروهایی که از آزمایشگاه های گوناگون و بسیار مجهز جهان سربلند بیرون آمده اند، درمان شده اند، ولی تا پایان زندگی خود از پیامدهای همان داروها، رنج می برند! (دردی همیشگی، جایگزین مرگ!) بر پایه آمار سازمان بهداشت جهانی، هزاران داروی دارای پروانه تولید، به سبب خطرناک بودن از سیاهه دارویی مجاز، پاک شده اند. و دیگر این که صدها روش وجود دارد که می توان جایگزین آزمایش های جانوری کرد. ع٫درویشی
یکشنبه ، ۳آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: اطلاعات]
[مشاهده در: www.ettelaat.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 27]
-
گوناگون
پربازدیدترینها