واضح آرشیو وب فارسی:قدس آنلاین: قدس آنلاین- فاطمه فاطمی: این خاک کیمیا است و اگر کسی روی این خاک نماز بخواند حجاب های هفتگانه را پاره کرده و آن نماز به عرش اعلی می رسد.به گزارش قدس آنلاین، تربت امام حسین (ع) برای شیعه مرتبه ای خاص و جایگاه ویژه ای دارد تا جایی که دستیابی به آن و استفاده اش برایشان قداستی خاص دارد و در شفای بیماری ها به آن توسل می کنند. از این رو و به منظور بررسی چرایی این قداست و خواص در تربت حسینی با حجت الاسلام والمسلمین محمدجواد مروجی طبسی، استاد حوزه و دانشگاه، محقق سیره معصومان علیهم السلام و مولف کتاب هایی همچون «مع الحسین مِن المیلاد الی المیعاد»، «المقتل الحسینی الماثور» و «امام حسین علیه السلام و قرآن» به گفتگو پرداخته ایم که مشروح آن از نظرتان می گذرد: چرا تربت امام حسین (ع) برای شیعه اهمیت و خاصیت بالایی دارد تا جایی که کام نوزادانشان را با آن برداشته و جهت شفا و استشفاء به آن توسل می جویند؟ علاقه شیعه به تربت امام حسین (ع) چیزی نیست که از خودشان خلق کرده باشند بلکه طبق دستوراتی که از پیامبر (ص) و ائمه (ع) به ما رسیده است، برایمان چنین قداستی دارد. چراکه مسئله تربت حسینی مسئله ای عجیب است در مکتب اهل بیت (ع) و برای آن احترام خاصی قائل اند؛ جالب آنکه زمانی مسئله تربت امام حسین (ع) مطرح شد که حضرت سیدالشهداء (ع) در سن شش سالگی بودند! ام سلمه، همسر پیامبر (ص) نقل می کند که: روزی حضرت رسول (ص) به ایشان فرمودند: کسی را نگذارید داخل خانه شود (گویا ایشان قصد خلوت داشتند) ام سلمه می گوید: من مراقب بودم که کسی خلوت ایشان را بر هم نریزد که ناگهان دیدم حضرت حسین (ع) روی سینه پیامبر (ص) نشسته است و آن حضرت (ص) گریه می کنند! دوان دوان آمدم که ایشان را از سینه پیامبر (ص) جدا کنم که رسول خدا (ص) اجازه ندادند و فرمودند: ام سلمه! بدان این جبرئیل است که بر من نازل شده و ماجرای کربلا را برای من بازگو کرد و گفت: می خواهی از آن تربتی که امام حسین (ع) در آن شهید می شود به تو دهم؟ و من گفتم: بله! پیامبر (ص) سپس ادامه دادند: جبرئیل مشتی از آن خاک به من داد. ام سلمه نقل می کند: سپس پیامبر (ص) دستشان را گشودند و خاک محل شهادت حضرت حسین (ع) را نشانم دادند و فرمودند: ام سلمه! این خاک را نزد خودت نگاه دار، هر گاه دیدی این خاک خون شد بدان حسین (ع) به شهادت رسیده است! این روایت حاکی از عظمت و قداست تربت امام حسین (ع) از زمان رسول خدا (ص) دارد. سپس ام سلمه ادامه می دهد: من این خاک را در شیشه ای نگاهداری کردم تا اینکه شبی در خواب پیامبر (ص) را دیدم، در حالی که محزون و غبارآلود بودند، وقتی علت را جویا شدم، فرمودند: اکنون از دفن فرزندم حسین (ع) باز می گردم! وقتی از خواب برخاستم، دیدم آن خاک تبدیل به خون شده است!! علاوه بر این و به تصریح تاریخ از آن زمان نسبت به خاک محل دفن حضرت ابی عبدالله (ع) حسابی جداگانه باز شد چراکه از همان زمان همه شنیدند این خاک کیمیا است و اگر کسی روی این خاک نماز بخواند حجاب های هفتگانه را پاره کرده و آن نماز به عرش اعلی می رسد. آیا در سیره معصومان علیهم السلام نیز نسبت به استفاده از تربت امام حسین (ع) اشاره شده است و در سیره عملی آن حضرات (ع) در این باره مصادیقی وجود دارد؟ بله، بعد از شهادت امام حسین (ع) نخستین کسی که از تربت ایشان استفاده کرد و روی آن نماز خواند و سجده کرد، امام زین العابدین (ع) بودند، ایشان همچنین هر وقت می خواستند، سجده کنند بر مقداری از این خاک که با خود از کربلا برداشته بودند، سجده می کردند. جالب آنکه عطری که از این خاک به مشام می رسد، بسیار عجیب است. علاوه بر این، ائمه (ع) اگرچه فرموده اند که بر خاک و زمین سجده کنید اما بعد از شهادت حضرت سیدالشهداء (ع) در نماز از این خاک برای سجده استفاده می کردند. همچنین، امام رضا (ع) علاقه ای خاص به تربت امام حسین (ع) داشتند و اگر می خواستند هدیه ای برای کسی بفرستند مقداری از تربت کربلا را در لابلای آن هدیه گذاشته و می فرستادند. و یا توصیه می کردند اگر تاجری ترس از اموال تجارتی خود در مسیر داشت، مقداری از تربت را در آن بار بگذارد تا به سلامت به مقصد برسد. معصومان علیهم السلام بر حفظ حرمت ترتب امام حسین (ع) تاکید کرده و توصیه دارند که از این خاک برای شفا و استشفاء استفاده شود. مگر نه آنکه خوردن خاک بنابر آموزه های اسلام حرام است پس چطور به خوردن تربت حضرت سیدالشهداء (ع) توصیه می شود؟ بله، خوردن تمام خاک های عالم حتی تربت پیامبر اکرم (ص) حرام است مگر تربت امام حسین (ع) که استثناء است اما به اندازه کم و به قصد شفاء همراه با دعا. یعنی اگر این سه شرط در خوردن تربت حسینی رعایت شود انشااله به برکت آن بیمار شفا می یابد. چنانکه محمدبن مسلم می گوید: وقتی وارد مدینه شدم بشدت ناتوان و بیمار بودم (به گونه ای که از روایت استناد می شود در حال احتضار بوده است) به امام باقر (ع) عرض شد که وی بشدت بیمار است و حضرت (ع) مقداری از تربت امام حسین (ع) که به تعبیر روایت آن را در قالب شربت درست کرده بودند برای محمدبن مسلم فرستادند و فرمودند: وقتی آن را نوشید به محضر من بیاید. در ادامه روایت است که: محمدبن مسلم تعجب کرد که چگونه با این ناتوانی به محضر امام (ع) شرفیاب شود اما با نوشیدن کمی از آن شربت رو به بهبودی رفته و به محضر (ع) امام رسید و از چیستی آن دارو و شربت پرسید. امام باقر (ع) پرسیدند: چطور یافتی آن شربت را؟ سپس فرمودند: در این شربت تربت جدم امام حسین (ع) است و خود ما نیز، هم برای شفا می خوریم و هم به اولادمان می دهیم. محمدبن مسلم عرض می کند: آقا من گاهی به کربلا شرفیاب می شوم، تربت را برداشته و در خورجین می گذارم. امام باقر (ع) فرمودند: اگر روی این تربت باز باشد هر کس بوی این تربت را بشنود از جن و انس از بوی این تربت استفاده می کند و تو دیگر بهره ای نخواهی برد! بنابراین، در سیره معصومان (ع) بر استفاده از تربت تاکید شده اما ما متاسفانه از این خاک و آثار فوق العاده آن غفلت کرده ایم. امید است جامعه شیعی به مرتبه ای برسد که مقام و عظمت این تربت و نحوه استفاده از آن را دریابد. چگونه می توان به تربت دست یافت به عبارت بهتر خاک کدام قسمت از کربلا و مزار مطهر حسینی دارای این تربت است؟ تربت یا همان خاک سرخ رنگ، خاک قسمتی است که حضرت سیدالشهداء (ع) در آنجا دفن شده اند؛ سابقا مردم دستشان به آن در قسمت بالای سر حضرت حسین (ع) می رسیده است اما امروز دسترسی به آن مثل گذشته نیست. البته برای نماز در کربلا هر جا که به قبر مطهر امام حسین (ع) نزدیک تر باشد تاثیر تربت را دارد و حتی می توان از مُهرهای کربلا نیز به نیت تربت و استشفاء استفاده کرد. انتهای خبر/
شنبه ، ۲آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: قدس آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 14]