تبلیغات
تبلیغات متنی
پرچم تشریفات با کیفیت بالا و قیمت ارزان
پرواز از نگاه دکتر ماکان آریا پارسا
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
تجهیزات و دستگاه های کلینیک زیبایی
محبوبترینها
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1849204340
قمری بنی هاشم چگونه به شهادت رسید
واضح آرشیو وب فارسی:جهان نیوز: لشکر دشمن، عباس(ع) را از هر طرف محاصره و او را از امام حسین(ع) جدا کردند. چون سیدالشهدا(ع) عباس (ع) را در کنار فرات بر زمین دید، به سبب کشته شدن عباس (ع) به شدت گریه کرد و فرمود: اکنون کمرم شکست و رشته تدبیرم گسسته شد.به گزارش جهان به نقل از فارس، یکی از شئون و افتخارات حضرت عباس (ع) در کربلا، سقایی یعنی تهیه و تأمین آب برای اردوی حسینی بود. به همین مناسبت، یکی از القاب ایشان «سقا» بود. شهادت حضرت ابوالفضل(ع) نیز با سقایی ایشان پیوند داشت؛ زیرا سرانجام، حضرت در راه تهیه آب و در نزدیکی فرات به درجه شهادت رسید. حضرت عباس (ع) بارها به دستور امام حسین (ع) به همراه نافع بن هلال و گروهی از یاران، برای آوردن آب به سوی دشمن رفتند، که با رشادت های عباس بن علی (ع) موفق به آوردن آب به سوی خیمه ها شدند؛ و این مطلب بهترین دلیل برای اثبات سقا بودن حضرت عباس (ع) در کربلاست. آنچه در ادامه می خوانید روایت نحوه شهادت حضرت ابوالفضل علیه السلام در روز عاشورا است که به نقل از کتاب «تاریخ قیام و مقتل جامع سیدالشهدا(ع)» تألیف جمعی از نویسندگان مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره) زیر نظر حجت الاسلام والمسلمین مهدی پیشوایی انتخاب کرده ایم. مشروح آن بدین شرح است: جانبازی عباس(ع) در میدان نبرد بعد از اینکه یاران امام حسین علیه السلام کشته شدند و اهل حرم نیاز شدید به آب داشتند و تشنگی سیدالشهدا(ع) شدت یافته بود، امام و برادرش عباس(ع) درصدد تهیه آب برآمدند و با هم وارد میدان جنگ شدند و به سمت فرات حرکت کردند. عباس (ع) همچنان پیشاپیش حسین (ع) حرکت می کرد و می جنگید و به هر سو که حسین (ع) می رفت، او نیز به همان سو می رفت. در این هنگام امام حسین (ع) روی سیل بند کنار فرات رفته، به سمت فرات روانه شد و سپاهیان عمربن سعد از حرکت او جلوگیری کردند. مردی از بنی دارم گفت: وای بر شما، میان او و آب حایل و مانع شوید و نگذارید او به آب دسترسی پیدا کند! حسین بن علی (ع) «مرد دارمی را نفرین کرد» و گفت: خداوندا، تشنه اش گردان! آن مرد «از نفرین امام» خشمگین شد، و تیری رها کرد که بر گلوی حضرت اصابت کرد. امام حسین (ع) تیر را بیرون آورد، آن گاه دست هایش را [زیر گلو] گرفت و پر از خون شد و آن را پاشید؛ آن گاه گفت: «خدایا، به درگاهت شکایت می کنم از آنچه با پسر دختر پیامبرت می کنند». آن گاه در حالی که عطش او شدت یافته بود، به جایگاهش بازگشت. در این حال لشکر دشمن، عباس (ع) را از هر طرف محاصره و او را از امام حسین (ع) جدا کردند. عباس (ع) [که از برادرش جدا شده بود] به تنهایی با آنان جنگید. او در حالی که حمله می کرد، این رجز را می خواند: أقسَمتُ بالله الأعَزّ الاعظم/ و بالحُجُون صادقاً و زَمزمٍ و ذُوالحَطیم والفنا المُحَرّم/ لَیُخضَبَنّ الیوم جسمی بالدّم اَمامَ ذی الفضل و ذی التّکرُّم/ ذاکَ حُسَینُ ذوالفَخَار الأقدم «سوگند به خدای بزرگ و ارجمند، و سوگند راستین به حجون و زمزم، سوگند به خدای صاحب حطیم و آستانه مقدس در [کعبه]، امروز در حضور مرد بافضیلت و باکرامت، یعنی حسین (ع) که دارای افتخارات دیرین است، پیکرم به خون رنگین خواهد شد.» حضرت عباس در حالی که برای آوردن آب عازم شده بود، این گونه رجز می خواند: لا أرهبُ الموتَ إذا المـوتُ زَقَا/ حتَّى أُوارى فی المَصالیتِ لِقَى نفسی لِسِبطِ المُصْطَفى الطُّهرِ وِقا/ إنّی أنا العبَّاس أغْدُو بالسِقَا ولا أخافُ الشرَّ یومَ المُلتقى «آن گاه که پرنده مرگ صدا کند، هراسی از مرگ ندارم تا آنکه در دریایی از مردان چابک و شتابنده فرو روم و ناپدید شوم. جان من فدای [حسین] برگزیده پاک باد. من عباس هستم و هر بامداد، کارم سقایی است. آن روز که با شر روبه رو گردم، از آن نمی هراسم.» آن گاه حمله برد و دشمن را متفرق کرد. در این هنگام زیدبن ورقاء جهنی، پشت درخت نخلی کمین کرد. حکیم بن طفیل سنبسی نیز او را یاری کرد. حکیم، ضربتی بر دست راست عباس (ع) وارد کرد. عباس (ع) شمشیر را به دست چپ گرفت و به آنان حمله کرده، این رجز را می خواند: وَ اللهِ اِنْ قَطَعْتُموا یَمینی/ اِنّی اُحامی اَبَداً عَنْ دینی وَ عَنْ إِمامٍ صادِقِ الْیَقینِ/ نَجْلِ الْنَّبِیِّ الطَّاهِرِ الْأَمینِ «به خدا سوگند، اگر دست راست مرا قطع کردید، من پیوسته از دین خود و از امام راستگوی دارای یقین که نوه پیامبر پاک و امین است، دفاع می کنم». عباس (ع) آن قدر جنگید که بی حال و ناتوان شد. در این زمان حکیم بن طفیل طائی، پشت نخلی کمین کرد و ضربتی بر دست چپ او وارد کرد. عباس (ع) این رجز را خواند: یا نفس لا تَخشی مِن الکفار / و اَبشِری بِرحمَه الجَبار مَع النَّبی السید المختار/ مَع جمله السّادات و الاطهار قَد قَطعوا بِبَغیِهِم یَساری/ فَاَصلهم یا رب حَرَّ النار «ای نفس، از کفار نترس و در کنار پیامبر، سرور و برگزیده خدا، تو را به رحمت خدای جبار مژده باد. آنان با ستمکاری، دست چپ مرا قطع کردند؛ پروردگارا، آنان را به آتش [دوزخ] وارد کن. پس آن ملعون (حکیم بن طفیل) [جلو آمد و] عباس را با عمودی آهنین به شهید کرد. و این، زمانی بود که عباس (ع) [بر اثر تیرها و ضربات دیگر دشمن] زخم های شدیدی برداشته بود و دیگر توان حرکت نداشت؛ و بدین گونه او پس از کشتن گروهی از دشمن، به شهادت رسید. چون امام حسین (ع) عباس (ع) را در کنار فرات بر زمین دید، به سبب کشته شدن عباس (ع) به شدت گریه کرد، و [با حالت انکسار] فرمود: «الْانَ إِنْکَسَرَ ظَهْری وَقَلَّتْ حِیلَتی»؛ اکنون کمرم شکست و رشته تدبیرم گسسته شد.
شنبه ، ۲آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جهان نیوز]
[مشاهده در: www.jahannews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 12]
-
گوناگون
پربازدیدترینها