محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1829694489
ثواب عزاداری و گریه بر مصائب امام حسین(ع)
واضح آرشیو وب فارسی:عقیق: امام سجاد علیه السّلام فرمود: هر گاه چشم شخص مؤمنى براى شهادت امام حسین به قدرى پر از اشک شود که به گونه هایش بچکد، خدا او را برای همیشه در غرفه هاى بهشتی جاى خواهد داد.عقیق :از اهل بیت علیهم السلام در باره فضیلت و ثواب عزاداری و گریه برای امام حسین و نیز دیگر امامان مظلوم و شهید علیهم السلام روایات متعددی نقل شده است که در زیر گزیده ای از آنها را از نظر می گذرانید: ـ امام حسین علیه السّلام فرمود: هیچ بنده اى نیست که چشمانش براى ما یک قطره اشک بریزند یا پر از اشک شوند مگر اینکه خداوند وى را در بهشت جاى خواهد داد. (مجالس مفید و امالی شیخ طوسی) ـ امام سجاد علیه السّلام فرمود: هر گاه چشم شخص مؤمنى براى شهادت امام حسین به قدرى پر از اشک شود که به گونه هایش بچکد، خدا او را برای همیشه در غرفه هاى بهشتی جاى خواهد داد. هر شخص مؤمنى که چشمش براى اذیت هایى که در دنیا از جانب دشمنان مان به ما رسیده به اندازه ای پر از اشک شود که به گونه هاى وى برسد، خدا او را در جایگاه صداقت در بهشت جاى خواهد داد. (تفسیر قمی) ـ امام صادق علیه السّلام فرمود: هر جزع و فزع و گریه اى مکروه است غیر از جزع و گریه براى امام حسین علیه السّلام. (امالى شیخ طوسی) ـ امام صادق علیه السّلام فرمود: امام حسین ـ علیه السّلام ـ نزد پروردگار است و به لشکرگاه و مقبره خود و شهیدانى که نزدیک آن حضرت مدفونند و زوار خویش نظر رحمت مى کند. امام حسین نام زوار و نام پدران آنان و مقام و منزلتى که نزد خدا دارند را از شما که نام فرزند خود را می دانید، بهتر می شناسد. آن بزرگوار هر کسى را که برایش گریه کند مى بیند و برایش طلب مغفرت می نماید. امام حسین می فرماید: اگر زائر من بداند که خدا چه پاداشی برایش مهیا نموده است، خوشحالى وى از گریه و زارى او بیشتر خواهد شد. هنگامى که زائر آن حضرت از زیارت برمی گردد هیچ گناهى نخواهد داشت. (امالی طوسی ص 34) ـ امام صادق علیه السّلام فرمود: کسى که نام ما نزد او برده شود و چشمانش گریان گردد، خدا آتش جهنم را بر صورت وی حرام خواهد کرد. (کامل الزیارات) ـ امام صادق علیه السّلام فرمود: نفس کشیدن با غم و اندوه براى مظلومیت ما خاندان، تسبیح گفتن براى خدا، و غمگین بودن براى ما عبادت، و پنهان داشتن اسرار ما جهاد در راه خدا است، سپس فرمود: واجب است که این حدیث را با طلا بنویسند.(مجالس مفید و امالی شیخ طوسی) ابن خارجه می گوید: ما نزد امام جعفر صادق علیه السّلام بودیم و نامى از امام حسین علیه السّلام برده شد، امام صادق گریان شد و ما هم گریستیم. سپس آن بزرگوار فرمود: امام حسین فرموده: من کشته اشک هستم، هیچ مؤمنى به یاد من نمى افتد مگر اینکه گریان خواهد شد. (کامل الزیارات) ـ مسمع کردین روایت می کند: امام جعفر صادق علیه السّلام به من فرمود: تو اهل عراق هستى، آیا به زیارت قبر امام حسین می روى؟ گفتم: نه زیرا من مردى مشهور از اهل بصره هستم، نزد ما گروهى هستند که طرفدار خلیفه می باشند. دشمنان ما که ناصبى ها و اهل قبایل و دیگران هستند زیادند. من از اینکه شکایت مرا به خلیفه بکنند و ضررى به من برسانند در امان نیستم. امام صادق فرمود: آیا مصیبت امام حسین را به خاطر نمى آورى؟ گفتم: بله. فرمود: از مصیبت آن حضرت ناراحت می شوى؟ گفتم: آرى، به خدا قسم به قدرى حال گریه به من دست می دهد که اهل و عیالم اثر آن را بر من مشاهده می کنند و من به نحوى از غذا خوردن بیزار می شوم که اثر آن در صورتم معلوم می گردد. امام صادق فرمود: خدا اشک هاى تو را رحمت کند، بدان که تو در ردیف افرادى خواهى بود که براى مصیبت ما جزع و فزع می کنند، براى ترس ما می ترسند و براى امنیت ما ایمن خواهند بود. تو به زودى در هنگام مردن خود خواهى دید که پدرانم نزد تو حاضر می شوند و توصیه تو را به فرشته مرگ می کنند، بشاراتى به تو خواهند داد که قبل از مرگ چشم تو روشن خواهد شد و فرشته مرگ در آن هنگام از مادری که نسبت به فرزند خود مهربان است، با تو مهربان تر خواهد بود. مسمع می گوید: سپس امام صادق گریان شد و من هم گریان شدم آن گاه آن حضرت فرمود: سپاس مخصوص آن خدایى است که ما را با رحمت خود، بر خلق خویش فضیلت و برترى داد و رحمت خود را به ما اهل بیت اختصاص داد. اى مسمع، از آن زمان که امیرالمؤمنین على ـ علیه السلام ـ شهید شده است، زمین و آسمان براى ما گریه می کنند و ملائکه بیشتر براى ما گریه کردند. گریه ملائکه براى ما، از آن هنگام که مردان ما شهید شدند، خاتمه نیافته است. هیچ شخصى بر مصائب ما گریه نمی کند مگر اینکه قبل از ریزش اشک چشمش خدا او را مى آمرزد، هنگامى که اشک وى بر گونه هاى صورتش جارى شود، اگر یک قطره از آن در آتش جهنم بچکد به نحوى حرارت آن را خاموش می کند که حرارتى باقی نخواهد ماند. کسى که دلش براى ما بسوزد، در هنگام جان دادن به قدرى خوشحال می شود که تا وقتى نزد حوض کوثر بر ما وارد شود، آن خوشحالى در قلبش خواهد بود. حوض کوثر از ورود او براى محبتى که به ما دارد خوشحال مى شود و به قدرى از انواع و اقسام غذا به وى می دهد که دوست ندارد از آنجا خارج شود. اى مسمع! کسى که یک شربت آب حوض کوثر را بیاشامد، بعد از آن هرگز تشنه نخواهد شد و مشقتى نخواهد دید. آب کوثر داراى خنکى کافور، بوى مشک، طعم زنجبیل، شیرین تر از عسل، نرم تر از کره، صاف تر از اشک، خوشبوتر از عنبر است. از چشمه تسنیم خارج مى شود و از نهرهاى بهشت عبور می کند و بر درّ و یاقوت جارى می گردد. تعداد پیاله هایى که در میان حوض کوثر است از تعداد ستارگان بیشتر می باشد. بوى حوض کوثر از هزار سال راه به مشام می رسد، پیاله هاى آن از طلا و نقره و گوهرهاى رنگارنگ است. تمام بوهاى خوش را به مشام کسی که آن را می آشامد می رساند. کسی که آب کوثر را می نوشد می گوید: کاش من همین جا می ماندم و عوض و بدلى انتخاب نمى کردم و از اینجا به جاى دیگرى نمی رفتم. اى مسمع! بدان که از آن حوض سیراب خواهى شد. هیچ چشمى براى ما گریان نمى شود مگر اینکه با نظر کردن به حوض کوثر شاد خواهد شد. هر کس که محب ما باشد از آب کوثر مى آشامد. ـ امام رضا علیه السّلام فرمود: هر گاه ماه محرم فرا می رسید پدرم خندان نبود و تا ده روز از محرم، غم و اندوه بر پدرم غالب بود. هنگامى که روز عاشورا فرا می رسید روز مصیبت و حزن و گریه پدرم بود و می فرمود: این همان روزى است که امام حسین ـ صلوات اللّه علیه ـ در آن شهید شد. (امالی صدوق) ـ امام رضا علیه السّلام فرمود: کسى که روز عاشورا به دنبال کارى نرود، خدا حاجت هاى دنیا و آخرت او را روا خواهد کرد. کسى که روز عاشورا روز مصیبت و حزن و گریه او باشد، خدا روز قیامت را روز سرور و خوشحالى وى قرار خواهد داد و چشم او در بهشت به ما روشن خواهد شد. کسى که روز عاشورا را روز خیر و برکت قرار دهد و در آن روز چیزى براى منزل خود ذخیره کند برکتى در آن نخواهد بود و روز قیامت با یزید و عبید اللّه ابن زیاد و عمر بن سعد لعنة اللّه علیهم در قعر دوزخ محشور خواهد شد. (امالی صدوق) ـ ریان بن شبیب روایت مى کند: من در روز اول محرم به حضور امام على بن موسى الرضا علیه السّلام مشرف شدم. امام به من فرمود: ماه محرم ماهى است که در گذشته ها مردم زمان جاهلیت آن را محترم مى شمردند و ظلم و جنگ را در آن حرام مى دانستند. ولى این امت احترام این ماه را و احترام پیامبر خدا را نشناختند. در این ماه ذریه پیامبر خود را کشتند، زنان او را اسیر نمودند و اموال او را به یغما بردند، خدا هرگز آنان را نیامرزد. اى پسر شبیب! اگر خواستى براى چیزى گریه کنى، براى امام حسین گریه کن! زیرا آن مظلوم همان طور که که گوسفند ذبح مى شود، ذبح شد و تعداد هجده نفر از مردان اهل بیتش با او شهید شدند که در زمین شبیه و نظیرى نداشتند. آسمان هاى هفت گانه و تمام زمین در عزایش گریان شدند. تعداد چهار هزار ملک براى یارى کردن امام حسین بر زمین نازل شدند، ولى او را کشته دیدند. آنان در حالى که ژولیده مو و غبار آلودند، تا قیام حضرت قائم علیه السّلام نزد قبر امام حسین خواهند بود. آن ملائکه از انصار حضرت قائم هستند. شعار آنان این است: «یا لثارات الحسین» یعنى اى طلب کنندگان خون حسین! اى پسر شبیب! پدرم از پدرش و او از جد خود برایم فرمود: هنگامى که جدم حسین علیه السّلام کشته شد، آسمان خون و خاک قرمز فرو ریخت. اى پسر شبیب! اگر به اندازه ای براى امام حسین گریه کنى که اشکت بر گونه هاى صورتت بچکد، خداوند گناهان تو را چه کوچک و چه بزرگ، چه کم و چه زیاد مى آمرزد. اى پسر شبیب! اگر از اینکه خدا را ملاقات کنى و گناهى نداشته باشى خوشحال می شوی، امام حسین علیه السّلام را زیارت کن! اى پسر شبیب! اگر دوست داری در آن غرفه اى که در بهشت بنا شده، همراه پیغمبر خدا صلّى اللّه علیه و آله باشى، قاتلان امام حسین را لعنت کن! اى پسر شبیب! اگر دوست دارى ثواب افرادى را داشته باشى که با امام حسین شهید شدند، هرگاه آن حضرت را به یاد می آوری بگو: «یا لیتَنی کُنتُ مَعَهُم فَأَفُوز فَوزاً عَظیماً» یعنى اى کاش من هم با شهداى کربلا بودم تا رستگارى بزرگى نصیبم می شد. اى پسر شبیب! اگر دوست دارى در درجات عالى بهشت با ما باشى، با غم و اندوه ما محزون و با شادی ما خوشحال شوی، بر تو واجب است که ولایت ما را بپذیری، زیرا اگر مردى سنگى را دوست داشته باشد، خدا او را در روز قیامت با آن سنگ محشور خواهد نمود. (امالی صدوق) ـ امام رضا علیه السّلام فرمود: کسى که یاد آور مصیبت ما شود و براى ستم هایى که در حق ما شده گریه کند، درجه وى فرداى قیامت نظیر درجه ما خواهد بود. کسى که متذکر مصیبت ما گردد و گریان شود و دیگران را هم گریان کند، چشم وى در آن روزى که همه چشم ها گریانند گریان نخواهد بود. اگر کسى در مجلسى بنشیند که امر دین ما خاندان در آن زنده و تقویت شود، قلب او در آن روزى که همه قلب ها مى میرند نخواهد مرد. (امالی صدوق) پی نوشت : بحار الانوار ج 44 منبع:مشرق 211008
جمعه ، ۱آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عقیق]
[مشاهده در: www.aghigh.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 15]
-
گوناگون
پربازدیدترینها