تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1835086222
امپراتوري پايگاه هاي نظامي
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: ايجاد پايگاه هاي نظامي توسط آمريكا در مناطق مختلف خاورميانه، آسياي مركزي و قفقاز و ساير نقاط دنيا و همچنين حضور مستمر نيروهاي آمريكايي در كشورهايي مانند عراق و افغانستان، همواره رو به فزوني بوده است. طبق قوانين پنتاگون، تنها پايگاه هايي با هزينه اي بيش از 10 ميليون دلار در فهرست هاي تهيه شده در نظر گرفته مي شود و با اين مبنا آمريكا بيش از 700 پايگاه نظامي در اقصي نقاط عالم دارد. چالمرز جانسون در كتاب مصائب امپراتوري مي نويسد كه بدون توجه به رقم 10 ميليون دلار، تعداد پايگاه هاي نظامي اين كشور از 1000 نيز فراتر مي رود و شايد پنتاگون نيز به درستي نمي داند چند پايگاه نظامي در سطح جهان دارد. تلاش آمريكا براي گسترش پايگاه هاي نظامي در مناطق مختلف جهان، هزاران كيلومتر دورتر از خاك اين كشور، به بهانه تامين امنيت و مبارزه با تروريسم، يكي از استراتژي هايي است كه اين كشور با پيگيري مستمر آن تاكنون به گسترش نفوذ در مناطق حائز اهميت جهان به لحاظ استراتژيك و ژئوپلتيك پرداخته است. لشكركشي آمريكا در عراق و افغانستان و پيشرفت روزافزون پايگاه هاي نظامي آمريكايي در خاك اين دو كشور با توجيهاتي از جمله مبارزه با تروريسم، بنيادگريي و حفظ حقوق بشر، همچنين نفوذ در كشورهاي حوزه خليج فارس با ايجاد زيرساخت هاي نظامي و استقرار ناوگان هاي دريايي در آن كشورها از يك سو و از سوي ديگر تلاش گسترده آمريكا براي رخنه در كشورهاي آسياي مركزي و قفقاز نشان مي دهد كه اين كشور سعي دارد با حضور در منطقه و تسلط بر شاهرگ هاي حياتي خاورميانه، آسياي مركزي و قفقاز، نبض امور سياسي، اقتصادي و استراتژيك اين مناطق را در دست داشته باشد. تجربه نشان مي دهد كه حضور نظامي آمريكا در كشورهاي ديگر نه تنها به صلح و ثبات آنها كمك نمي كند، بلكه در مواقع بحراني همچون وقايع اخير بحرين، آمريكايي ها در راستاي منافع و سياست هاي خود، بي توجه به خواسته هاي مردمي حركت مي كنند. اما يكي از عواملي كه آمريكا را به اعمال سياست هاي دوگانه در قبال جنبش هاي مردمي در خاورمينه و يا ساير نقاط جهان مجبور مي سازد، حضور و يا عدم حضور پايگاه هاي زميني، دريايي و هوايي در اين كشورها است. **پايگاه هاي نظامي آمريكا در خاورميانه --------------------------------------------- دو سال پيش از اين مركز پژوهش هاي بين المللي كندي از وجود 700 تا 800 پايگاه زميني، دريايي، هوايي و جاسوسي آمريكا در خارج از اين كشور و در اقصي نقاط جهان خبر داد. براساس گزارش اين مركز در آن زمان 200 هزار سرباز آمريكايي در خاورميانه، 90 هزار سرباز در خاور دور و بقيه در ساير كشورهاي جهان و بخصوص در آفريقا مستقر بودند. هم چنين به تازگي جيمس ا. راسل پژوهشگر مركز آمريكايي مطالعات راهبردي، در پژوهشي كه به راهبرد آمريكا در خاورميانه اختصاص دارد، به تصريح اين مسئله مي پردازد كه آمريكا با پيگيري راهبردي غلط منطقه خاورميانه را ناامن كرده است. جيمس ا. راسل در اين پژوهش مي‌نويسد: جنگ عراق باعث به وجود آمدن نوعي ناامني در منطقه شده است و آمريكا براي حمايت از منافع منطقه‌اي بايد راهبرد و سياست خود را تغيير دهد... آمريكا همان راهبردي را در دستور كار خود قرار داده است كه از آن در جنگ سرد استفاده كرد و هنوز تكيه خود را بر نيروي نظامي و سياسي قرار داده است. اين پژوهشگر آمريكايي ضمن برشمردن پايگاههاي آمريكا در منطقه مي‌نويسد: ايالات متحده در خليج فارس و خاورميانه پايگاه‌هايي دارد و به ويژه پس از بيرون كردن صدام حسين از كويت در سال 1991، اقدام به تاسيس پايگاه‌هايي در بحرين، كويت، امارات متحده عربي، قطر و عربستان كرد، چون حضور نيروهاي خود را در خليج فارس به مثابه وسيله‌اي محافظت‌كننده از امنيت و ثبات منطقه مي‌دانست. راسل در پايان پژوهش خود نتيجه مي گيرد كه راهبرد غلط آمريكا در منطقه، نه تنها ثبات بيشتري براي منطقه به همراه خود نياورد، بلكه خاورميانه را ناامن تر كرد. اين پژوهشگر آمريكايي در قالب فهرستي پايگاه‌ها يا زيرساخت‌هاي آمريكا را در منطقه اينگونه برمي شمارد: * فرماندهي مركزي نيروهاي دريايي در منامه بحرين. * فرماندهي مركزي نيروهاي هوايي در منطقه اسكان عربستان سعودي. * فرماندهي مركزي ارتش در كويت. * تيپ تجهيزات سنگين زميني در قطر و كويت. * تيپ عقاب تجهيزات نيروي هوايي در سيب عمان. * پايگاه سوخت‌رساني هوايي در امارات متحده عربي. * فرماندهي نيروهاي مشترك در كابل افغانستان كه با نيروهاي پيمان آتلانتيك شمالي همكاري مي‌كند. * لشگر 76 در افغانستان كه عمليات‌هاي هجومي مختلفي را در تمام نقاط افغانستان اجرا مي‌كند. * لشگر عمليات مشترك 150، كه شامل فرماندهان دريايي چند مليتي در منامه است و 9 ناو را براي محافظت از امنيت درياي سرخ و اقيانوس هند در خود جاي داده است. * لشگر عمليات مشترك در كشورهاي شاخ آفريقا در جيبوتي. * فرماندهي نيروهاي مشترك نيروي هوايي علاوه بر مركز عمليات هوايي در عديد قطر. * مقر نيروهاي مركزي در اردوگاه السيلية در قطر. * مقر فرماندهي مركزي عمليات ويژه در قطر. * نيروهاي چند مليتي در عراق. * فرماندهي آموزش نيروهاي امنيت ملي، نيروهاي چند مليتي. * هيئت نظامي ناتو براي آموزش كه بر روي آموزش افسران عراقي متمركز است. * فرماندهي نيروهاي هم‌پيمان زميني در كويت. * فرماندهي مركزي نشر و توزيع كويت. * واحد اطلاعاتي، مراقبتي و نظرسنجي در پايگاه هوايي الظفرة در امارات متحده عربي. بايد يادآور شد كه كويت و قطر از جمله كشورهايي هستند كه بيشترين پايگاه هاي نظامي را در اختيار آمريكا قرار داده اند. آمريكا نيز در جنگ هاي مختلف عليه ملت هاي مسلمان منطقه از نيروهاي نظامي و تجهيزات جنگي همين پايگاه ها استفاده كرده است. مانند كمك به رژيم صهيونيستي در جنگ 22 روزه غزه و جنگ عراق. چهار پايگاه نظامي آمريكايي در بحرين از جمله پايگاه دريايي المنامه و پايگاه لجستيكي المحرق نيز از مهمترين پايگاه هاي آمريكا در منطقه خليج فارس محسوب مي شوند كه در مواقع مورد نياز مي تواند از سوي نيروهاي آمريكايي مورد استفاده قرار گيرد. اما راهبرد غلط آمريكا در استقرار اين پايگاه ها از اين جا مشخص مي شود كه در روزهاي اخير پايگاه خبري ورلد تريبيون در گزارشي به نقل از منابع ديپلماتيك از تخليه ناوگان پنجم نيروي دريايي آمريكا در بحرين خبر داد. اين خبر مي تواند حامل پيامي بسيار مهم براي آمريكا و متحدانش باشد. يك تحليلگر غربي به نام پيپ اسكوبار در مقاله اي كه به تازگي در نشريه اكونيوز به چاپ رسيده است، در مورد حوادث اخير در خاورميانه و رويكرد دوگانه غرب نسبت به وقايع ليبي و بحرين اينگونه مي نويسد: اصول اخلاقي غرب در اين خلاصه مي شود كه اگر شما نفت زيادي به ما بفروشيد، تسليحات ما را بخريد و القاعده را سركوب كنيد، دوست ما هستيد. شما ممكن است حتي مردم خودتان را نيز بكشيد اما به شرط اينكه دهها نفر و نه هزاران نفر را بكشيد. به همين طريق است كه عربستان سعودي فضاي ضدانقلابي ايجاد كرده است و از هر شيوه اي براي سركوب كردن مطالبات دموكراتيك در خليج فارس استفاده مي كند. و سرنوشت آن رژيم هايي كه هزاران نفر از مردم خود را مي كشند و نفت دارند و البته تهديد مي كنند كه نفت شان را به روس ها و چيني ها مي فروشند، اين است كه با قطعنامه سازمان ملل و موشك هاي كروز روبرو شوند. **گسترش پايگاه هاي نظامي آمريكايي در آسياي ميانه و قفقاز ---------------------------------------------------------------------- آمريكا از سوي ديگر در تلاش است پايگاه هاي نظامي خود را در كشورهاي آسياي ميانه و قفقاز گسترش دهد. تاكيد رهبران ناتو در اجلاس ژوئن 2004 در استانبول، بر اهميت فزاينده آسياي مركزي و نام گذاري اين منطقه به انضمام قفقاز به عنوان منطقه كانونهاي ويژه از موضوعاتي است كه اهميت اين مناطق براي آمريكا را نشان مي دهد. قفقاز يكي از مهم ترين محورهاي مواصلاتي ميان آسيا و اروپا است. پس از اشغال نظامي افغانستان توسط آمريكا استفاده اين كشور از استراتژي هايي چون ترساندن كشورهاي منطقه از خطر نفوذ تروريسم و دادن امتيازات مالي به كشورهايي مانند قرقيزستان، آذربايجان و گرجستان تا هم اكنون به تقويت حضور نظامي آمريكا در اين كشورها انجاميده است. ازطرفي به اعتقاد بسياري از كارشناسان، آمريكا با به كار گيري سياست دوستي با جمهوري هاي مستقل در آسياي ميانه و قفقاز در تكاپوي نفوذ در حيات خلوت هاي روسيه و رقابت با اين كشور است. پايگاه هوايي ماناس يكي از مهم ترين مراكز نظامي آمريكا در قرقيزستان است. دكترقادر ملك اف مدير مركز مستقل پژوهشي دين ، حقوق و سياست در قرقيزستان در پژوهشي در اين مورد تاكيد مي كند: پنتاگون قصد دارد از خاك قرقيزستان درجهت بي ثبات كردن اوضاع منطقه و به ويژه ايران استفاده نمايد. زيرا فعاليت پايگاه هوايي ماناس به عنوان مركز ترانزيت بين المللي براي نظاميان آمريكايي موجب نگراني شديد كشورهاي همسايه قرقيزستان و حتي چين شده است. از سوي ديگر پروفسورآماربيك ناربايفعضو فرهنگستان علوم قرقيزستان معتقد است: آمريكا قصد دارد، اوضاع در آسياي مركزي را متشنج سازد و از اين شرايط براي افزايش حضور نظامي خود در منطقه بهره برداري نمايد. به اعتقاد كارشناسان و تحليلگران مسائل بين الملل، استقرار پايگاه هاي نظامي آمريكايي در جمهوري آذربايجان و دست دوستي آمريكا كه به تازگي با رغبت فراوان به سوي گرجستان دراز شده است، همگي دليلي بر اين مدعي است كه آمريكا در فعاليتي بي سابقه سعي دارد نفوذ خود را در مناطق حياتي جهان گسترش دهد و از اين طريق بر توان هژمونيك خود بيافزايد. حمايت آمريكا از گرجستان در مناقشه اين كشور با روسيه بر سر مناطق آبخازيا و اوستياي جنوبي از مواردي است كه فرضيه مطرح شده در اين گزارش يعني تلاش بي دريغ آمريكا براي نفوذ در مناطق استراتژيك جهان از جمله خاورميانه و آسياي مركزي را تقويت مي كند. آنگونه كه پايگاه خبري راس بالت در اسفند ماه گذشته به نقل از فيليپ گوردون مشاور وزير امور خارجه آمريكا در مسائل اروپا و اوراسيا اعلام كرد؛ اين كشور قصد ندارد بخاطر بهبود روابط با روسيه از منافع مربوط به همكاري با گرجستان چشم‌پوشي كند و از حمايت از تفليس دست بردارد. به گفته اين پايگاه خبري فيليپ گوردون، مشاور وزير امور خارجه آمريكا در اظهاراتي اعلام كرده است كه آمريكا منافع خود در گرجستان را فداي روابط با روسيه نمي‌كند. به گفته اين پايگاه اينترنتي گوردون در اين اظهارات از كلمه اشغال به عنوان عبارت رسمي مقامات واشنگتن در ارتباط با اقدامات روسيه در آبخازيا و اوستياي جنوبي نام برده است. وي در سخنانش ضمن احترام به تماميت ارضي گرجستان گفت: روسيه از توان نظامي نابرابر در برابر اين كشور استفاده كرده و همچنان در خاكي كه ما آن را متعلق به گرجستان مي‌دانيم، حضور نظامي دارد. سفر دوره اي هيلاري كيلينتون وزير امور خارجه آمريكا در تير ماه گذشته به برخي كشورهاي اروپاي شرقي از جمله مجارستان و اوكراين و همچنين به منطقه قفقاز براي ديدار از كشورهايي مانند آذربايجان و گرجستان و اعلام تمايل وي براي عضويت اين كشورها در ناتو نيز به گفته اين رسانه، به تقويت اين فرضيه مي انجامد كه آمريكا در اروپاي شرقي و منطقه قفقاز كه حيات خلوت و حوزه نفوذ روسيه به شمار مي رود، به دنبال دوست مي گردد. **سخن آخر -------------- به گفته كارشناسان، آمريكا بويژه در سال هاي اخير با بهانه مبارزه با تروريسم در گوشه و كنار دنيا از جمله خاور ميانه، آسياي مركزي و قفقاز به گستراندن چتر نفوذ خود پرداخته است. اهميت اين مناطق به لحاظ وجود ذخاير انرژي بدون شك يكي از مهم ترين انگيزه هاي آمريكا براي حضور در اين مناطق است. آنگونه كه پيپ اسكوبار در نوشته اي اشاره مي كند، جنگ افغانستان نه براي تروريسم كه براي انرژي است. از سوي ديگر اين كشور با حضور نظامي خود مي تواند كنترل نظامي و استراتزيك منطقه را در دست داشته باشد و در مواقع ضروري از تجهيزات نظامي خود استفاده نمايد. حمايت از حكومت هاي دست نشانده و همراستا با سياست هاي آمريكا در خاورميانه و سركوب مخالفان يكي از اقداماتي است كه آمريكا با تكيه بر همين پايگاه ها و تجهيزات نظامي به آن مي پردازد. اين حضور حتي به اذعان بسياري از كارشناسان غربي نه تنها به ثبات در منطقه نيانجاميده است بلكه به تشنج و بي ثباتي در منطقه دامن زده است. رقابت تسليحاتي و كشاكش هاي منطقه اي ناشي از حضور نظامي آمريكا مورد توجه بسياري از تحليل گران است. پژوهش**م.الف**9123
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 629]
-
گوناگون
پربازدیدترینها