واضح آرشیو وب فارسی:آوای ماغر: کودتای ۲۸ مرداد، مصداق بارز بدعهدی و خیانت آمریکایی ها در کشور ما به حساب می آید. آمریکایی ها حتی در ماجرای ۲۸ مرداد به هم پیمانان خودشان هم رحم نمی کنند و حاضر نمی شود تا منافع به دست آمده را با آن ها تقسیم کند.به گزارش سایت خبری آوای ماغر ،نامه مقام معظم رهبری در خصوص برجام به رئیس دولت یازدهم، روز گذشته (چهارشنبه) منتشر شد. در بخشی از نامه، رهبر معظم انقلاب بی اعتمادی خود نسبت به مقامات آمریکایی را اینگونه بیان می کنند: «دولت ایالات متحده آمریکا نه در قضیه هسته ای و نه در هیچ مسأله دیگری، در برابر ایران رویکردی جز خصومت و اخلال در پیش نگرفته است و در آینده هم بعید است جز این روش عمل کند. اظهارات رئیس جمهور آمریکا در دو نامه به اینجانب مبنی بر اینکه قصد براندازی جمهوری اسلامی را ندارد، خیلی زود با طرفداری اش از فتنه های داخلی و کمک مالی به معارضان جمهوری اسلامی، خلاف واقع از آب درآمد و تهدیدهای صریح وی به حمله نظامی ـ و حتی هسته ای که می تواند به کیفرخواست مبسوطی علیه وی در دادگاه های بین المللی منتهی شود ـ پرده از نیت واقعی سران آمریکا برداشت.» با توجه به بی اعتمادی رهبر معظم انقلاب نسبت به آمریکایی ها، برآن شدیم تا بخش کمی از سوابق بدعهدی آن ها را بار دیگر مرور کنیم. اعتماد به آمریکا برای بازسازی ژاندامری اولین نمونه از بد عهدی آمریکایی ها به ایران است. ژنرال شوارتسکف که برای بازسازی ژاندارمری به ایران آمده بود، در واقع به دنبال سازماندهی یک نیروی نظامی وابسه به آمریکا در کشور بود. همچنین آرتور می لسپو که به عنوان مستشار در کشور ما حاضر شده بود، در دوره جهنگ جهانی دوم سیاست هایی را در کشور پیاده کرد که منطبق با اهداف آمریکا در جنگ جهانی دوم بود. اما کودتای ۲۸ مرداد، مصداق بارز بدعهدی و خیانت آمریکایی ها در کشور ما به حساب می آید. آمریکایی ها حتی در ماجرای ۲۸ مرداد به هم پیمانان خودشان هم رحم نمی کنند و حاضر نمی شود تا منافع به دست آمده را با آن ها تقسیم کند. ولی بدعهدی آمریکایی ها تنها به ایران و نسبت به هم پیمانان داخلی کشورما ختم نمی شود؛ چرا که آمریکایی ها بار ها سابقه بدعهدی و عهد شکنی با هم پیمانان خارجی خود را در مسائل گوناگون داشته اند. برای مثال در زمان جنگ جهانی دوم، زمانی چرچیل از آمریکا می خواهد که نیروهای کمکی خود را بفرستد، با کوتاهی آمریکایی ها مواجه می شود و دولت آمریکا زمانی وارد قضیه می شود که کار تمام شده و زمان تقسیم غنائم فرارسیده است. نمونه دیگری از این بد عهدی را هم می توان در قضیه کنسرسیوم نفت پس از کودتای ۲۸ مرداد و براندازی مصدق دید که در آن آمریکا با دور زدن انگلیسی ها بیشترین سهم را از ماجرای کنسرسیوم می برد. نمونه دیگری از بدعهدی های آمریکا را در شنود مکالمات تلفنی و جاسوسی در کشورهای اروپایی و هم پیمان خودش یافت. موضوعی که هرچند هفته ای یکبار در جریان اخبار مختلف به آن اشاره می شود و هر دفعه سند جدیدی از جاسوسی آمریکا در کشورهای هم پیمانش منتشر می شود که نشان از خیانت آمریکایی ها به هم پیمانانش را دارد. اما عدهای در داخل کشور هستند که خیال می کنند دوستی با آمریکا برای آن ها منفعتی خواهد داشت و آمریکا هیچوقت آن ها را دور نخواهد زد! به همین دلیل به یک مورد از خیانت های دولت آمریکا به دوستانش در ایران اشاره ای کوتاه می کنیم. شاه که اصلیترین متحد آمریکا در داخل کشور ما بود، چند روز پیش از پیروزی انقلاب اسلامی از کشور فرار کرد اما آمریکایی ها تا مدت ها حاضر نشدند به محمدرضا پهلوی پناه بدهند و تنها دردوران کوتاهی که وی مریض بود برای مراقبت به او پناه دادند و پس از آن محمدرضا شاه را به مصر فرستادند. هرچند که رفتن محمد رضا شاه به مصر هم بی نتیجه نبود، و پناه دادن به شاه یکی از جرم هایی بود که انور سادات به خاطر آن ها ترور شد. منبع:دانا نج
جمعه ، ۱آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: آوای ماغر]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 16]