محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1826853671
تفاوت جریان دینی داخل کشور با جریان غربی در دفاع از حقوق زنان/ مسایل مورد توجه فضای آکادمیک کانادا در حوزه زنان
واضح آرشیو وب فارسی:شاخه طوبی: بحث خشونت یکی از اولین مسایلی است که جریان های فمینیستی در داخل علاقه دارند راجع به آن کار کنند و به نظر می رسد این فضا بسیار متأثر از فضای بیرونی است. در فضای بیرونی خیلی روی این موضوعات کار می شود، اما با تعصب کمتر؛ درحالی که در داخل کشور با تعصب و حس منازعه بیشتری با حاکمیت روی این موضوع کار می کنند.به گزارش شاخه طوبی به نقل از مهرخانه، چندی پیش برخی از اعضای هیئت علمی مرکز تحقیقات زن و خانواده به منظور تعامل با مراکز دانشگاهی کانادا به این کشور سفر کردند. در این سفر دکتر فریبا علاسوند؛ عضو هیئت علمی مرکز تحقیقات زن و خانواده، سمیه حاج اسماعیلی؛ دانشجوی دکتری مطالعات نظری جنسیت دانشگاه ادیان و مذاهب و عضو هیئت علمی مرکز تحقیقات زن و خانواده، راضیه شاملی؛ دانشجوی دکتری اسلام شناسی جامعه الزهرا و فاطمه قاسمپور؛ دانشجوی دکتری فلسفه تطبیقی دانشگاه علامه و عضو هیئت علمی مرکز تحقیقات زن و خانواده حضور داشتند. مهرخانه به منظور شناسایی اهداف و نتایج سفر با مدیر این سفر علمی به گفت وگو نشسته است. دکتر فریبا علاسوند؛ عضو هیئت علمی مرکز تحقیقات زن و خانواده در گفت وگو با خبرنگار مهرخانه ، در رابطه با سفر اعضای هیئت علمی این مرکز به کانادا گفت: عده ای از دانشجویان دکتری دانشگاه ادیان و اعضای هیئت علمی مرکز تحقیقات زن و خانواده خواستار برگزاری این سفر بودند و هدفشان این بود که ضمن بازدید از دانشکده های مطالعات اسلامی، در حوزه مطالعات زنان و جنسیت در سه دانشگاه کانادا مطالعه ای از نزدیک داشته باشند. به همین دلیل مکاتباتی صورت گرفت و نهایتاً سه دانشگاه مک گیل، کنکوردیا و مک مستر برای اعضای گروه دعوت نامه فرستادند که من هم به این گروه ملحق شدم. ما با دعوت نامه آن ها و بیشتر برای دستیابی به اهداف خودمان این سفر را انجام دادیم تا بتوانیم ارتباط مستقیمی با دانشگاه های آن جا داشته باشیم و حوزه مطالعات زنان و جنسیت را در این دانشگاه ها شناسایی کنیم. در دانشگاه های کانادا علاقه مند بودند دیدگاه های دینی را در بحث مطالعات زنان بشناسند او در خصوص برنامه های برگزارشده هیئت ایرانی در این دانشگاه ها اظهار داشت: در هر سه دانشگاه و همچنین مرکز امام علی علیه السلام برنامه هایی را تنظیم کردیم. انجمن های فعال در حوزه زنان و خانواده را نیز شناسایی و با آن ها مکاتباتی انجام دادیم، اما بسیاری از این مراکز به ایمیل ما پاسخ ندادند و نتوانستیم طبق زمان بندی برای آن ها برنامه ای داشته باشیم. در دانشگاه کنکوردیا دو برنامه داشتیم که یکی از این برنامه ها با حضور برخی از دانشجویان دکتری و اساتید مطالعات زنان برگزار شد. آن ها علاقه مند بودند دیدگاه های دینی را در بحث مطالعات زنان بشناسند و ما هم با توجه به این که فیلد اصلی این افراد آشنایی با حوزه اسلامی مباحث زنان بود، بحث هایی را در این زمینه برایشان ارایه کردیم. آن ها سؤالات مفصلی در مورد دیدگاه های اسلام در رابطه با زن یا وضعیت زنان در جمهوری اسلامی داشتند که ما اطلاعاتی در این زمینه در اختیارشان گذاشتیم. متقابلاً، برخی از این اساتید که تحقیقاتی در حوزه زنان مثلاً در زمینه زنان بومی کانادا و نابرابری های اجتماعی داشتند، این تحقیقات را در اختیار ما قرار دادند. عضو هیئت علمی مرکز تحقیقات زن و خانواده با اشاره به برنامه دیگر دانشگاه کنکوردیا بیان داشت: برنامه ما در این بخش مفصل تر بود و تعداد بیشتری از دانشجویان دکتری مطالعات زنان و دانشجویان ارشد در این جلسه شرکت کردند. در این بخش گزارش مبسوطی از دانشگاه ادیان و اهداف و مأموریت های آن و همچنین گزارشی از مرکز تحقیقات زنان و خانواده ارایه کردیم و حوزه فعالیت ها و رویکردهای تحقیقاتی این مرکز، محصولات و کتاب هایی که در حوزه زنان و خانواده چاپ شده و مجموعه فعالیت هایی که در عرصه اجتماعی به عنوان یک مرکز تحقیقاتی و ارتباطی انجام داده ایم را معرفی کردیم که این حجم از کار برای یک مرکز، در نظر آن ها بسیار زیاد آمد. بازدید از کتابخانه مطالعات اسلامی دانشگاه مک گیل علاسوند در رابطه با جلسات دانشگاه مک گیل خاطرنشان کرد: کتابخانه مطالعات اسلامی دانشگاه مک گیل از بزرگ ترین کتابخانه های مطالعات اسلامی آمریکای شمالی است و نسخ خطی بسیار زیادی در حوزه علوم اسلامی و به زبان های فارسی، عربی و انگلیسی، اردو و ترکی که زبان های کشورهای اسلامی از گذشته تاکنون هستند، دارد. ما در جریان سفر خود، از این کتابخانه دیدن کردیم. بعد از آن هم اساتید دانشکده مطالعات اسلامی مک گیل در یک نشست شرکت کردند و گفتگوهای طرفینی مؤثری صورت گرفت. البته، دغدغه های علمی آن ها صرفاً حوزه زنان نبود، اما با سؤالاتی که داشتیم توانستیم اطلاعات خوبی در رابطه با وضعیت زنان و خانواده به خصوص در ایالت کبک دریافت کنیم. او افزود: نشست دیگر ما در دانشگاه مک مستر بود که طبق درخواستی که داشتند، در یک کلاس 50 نفره در رابطه با موضوع زن و عرفان شیعه بحثی برایشان ارائه دادم. بعد از ظهر همان روز هم اولین رویداد انجمن دانشجویی اهل بیت علیهم السلام که بچه های شیعه آن را تأسیس کرده بودند، با حضور ما و با موضوع حقوق خانواده در اسلام برگزار شد. عضو هیئت علمی مرکز تحقیقات زن و خانواده تصریح کرد: به جز برنامه های رسمی که از قبل تدارک دیده شده بود، چند نشست دیگر نیز در دانشگاه برقرار بود که ما در این نشست ها شرکت کردیم. مثلاً در نشست سالانه مطالعات اسلامی مک مستر که با موضوع داعش و تفکرات اهل سنت با حضور برخی از اساتید سنی دانشگاه های آمریکا برگزار شد، شرکت داشتیم. همین طور در بحث دفاع از حقوق اجتماعی و خانواده و زنان و جنسیت گفت وگوهایی را برگزار کردیم که همه این برنامه ها به کسب آگاهی ما از وضعیت جامعه آمریکا و مسلمانان در جامعه آمریکا کمک کرد. علاسوند در ادامه گفت: برنامه مشخص و رسمی ما شرکت در یک همایش مفصل یک روزه در مرکز اسلامی تورنتو بود که این برنامه با همت مرکز اسلامی و به خصوص مدیریت علمی خوب دکتر شادمان و با حضور اساتید مدعو دانشگاه یورک کانادا برگزار شد. بیشتر مخاطبین این نشست ایرانی ها و افراد متخصص و تحصیل کرده بودند. این جلسه در سه بخش برگزار شد و هر بار هم بعد از سخنرانی ها، جلسات پرسش و پاسخ داشتند که تقریباً از ابتدا تا انتهای این نشست، در بخش فارسی و انگلیسی، اعضای گروه فعال بودند. او اظهار داشت: مباحثی که بیشتر ارایه دادیم در حوزه زن در اسلام بود و این مباحث براساس علاقه مندی های آن ها مطرح شد؛ وگرنه ما در رویکردهای تحقیقاتی مرکز تحقیقات زن و خانواده، در مباحث زن و خانواده از رویکردهای روانشناسی، جامعه شناسی و... نیز استفاده می کنیم. بحث دیگری که به آن پرداختیم دیدگاه های انتقادی ما راجع به مطالعات جاری و تحقیقات و برنامه ریزی های بین المللی در حوزه زنان بود. شناخت فضای آکادمیک کانادا از موضوع زن در اسلام از طریق کتب اهل سنت است عضو هیئت علمی مرکز تحقیقات زن و خانواده در رابطه با نگاه طرف مقابل نسبت به مباحثی که توسط هیئت ایرانی ارایه شد، بیان داشت: دو نکته در نگاه آن ها نسبت به مسایل زنان در ارتباط با اسلام پررنگ بود. نکته اول این که شناخت اکثریت قریب به اتفاق آن ها از موضوع زن در اسلام از طریق کتب و نظریه پردازان اهل سنت بود که این مسئله نشان می دهد ما دچار فقر جدی متون ترجمه ای و دیالوگ های بین شیعه و فضاهای پژوهشی و دانشگاهی سایر کشورها هستیم. کانادایی ها شناختی درباره وضعیت زن مسلمان در جمهوری اسلامی ندارند علاسوند در ادامه گفت: نکته دوم این است که از نظر عملی نهایت شناخت آن ها راجع به وضعیت زنان مسلمان، کشورهای مسلمان خاورمیانه یا شرق دور است و در واقع از وضعیت زن مسلمان در جمهوری اسلامی براساس الگو و مدلی که بعد از انقلاب اسلامی مطرح شد، شناختی وجود ندارد. زنان ایرانی همیشه وضعیت متفاوتی نسبت به زنان کشورهای عربی داشته اند و تحت تأثیر فقه شیعه و فضای فرهنگی ایران که فضای تمدنی تری بوده، وضعیت زن ایرانی همیشه بهتر بوده و بعد از انقلاب اسلامی به اوج خود رسیده است. پیشرفتی که بعد از انقلاب اسلامی در وضعیت زنان به وجود آمده است، با کل تاریخ ایران قابل مقایسه نیست. مدلی در ایران وجود دارد که در آن، زنان معمولا ًبه نقش های خانوادگی اهمیت می دهند؛ در عین حال به تحصیلات و مشارکت اجتماعی نیز می پردازند و جمع بین این دو فضا یک الگوی کاملاً جدید است که آن ها از آن بی اطلاع هستند. لذا، به نظر می رسد که در این زمینه خلأ جدی وجود دارد. عضو هیئت علمی مرکز تحقیقات زن و خانواده تصریح کرد: صرف نظر از این مسئله در بحث تئوری ها و نظریه ها شبهاتی در ایران مطرح است که برای بیان وضعیت زنان در جمهوری اسلامی به اینشبهات دامن زده اند. همین شبهات حقوقی و مباحثی پیرامون آن، برای آن ها جذابیت داشت. اولین مسئله فضای آکادمیک کانادا در حوزه زنان بحث خشونت علیه زنان است او درخصوص وضعیت حوزه زنان و عملکرد جریان فمینیستی به لحاظ آکادمیک و کنشگری در کانادا گفت: موضوعات مورد علاقه و فضای عینی اجتماعی در پیگیری مسایل در حوزه کنش گری بسیار متفاوت است، در عین حال که شباهت هایی وجود دارد. مثلاً همه آن ها می گفتند اولین مسئله ما خشونت علیه زنان است که ممکن است در عرصه خانگی یا اجتماعی باشد. در بحث خشونت هم دیدگاه های رقیب وجود داشت. مثلاً یکی از اساتید دانشگاه مک گیل می گفت در همین دانشگاه خشونت علیه پسران و حتی خشونت دختران علیه اساتید مرد هم وجود دارد یا در جامعه ما مرد هم کشته می شود، اما معمولاً جریان های متعدد اجتماعی به دنبال برملاکردن و عمده سازی این موضوعات نیستند، اما جریان های فمینیستی همواره بحث خشونت علیه زنان را رصد و مطرح می کنند. علاسوند افزود: موضوع دیگری که برای آن ها اهمیت داشتن بحث نابرابری های اجتماعی مثلاً در مورد اقلیت ها، زنان مهاجر یا زنان بومی بود که روی این موضوعات کار می کردند و کنش گری آن ها نیز روی این مسایل حساس بود. مسایلی هم در حوزه کنش گری در آن جا وجود دارد که مطالبه جریان های فمینیستی نیست. به این معنا که جریان مهاجرت و وجود جامعه مسلمانان و افراد و فرهنگ های مختلف، موازنه فرهنگی را به هم زده است؛ مثلاً وقتی از خانه بیرون می آیید آنقدر زن محجبه می بینید که دیگر حجاب چیز عجیبی نیست یا مسلمان های زیادی در آن جا وجود دارند که دارای انجمن هستند و می توانند از دیدگاه های خود دفاع کنند. تأخیر در اجرای برنامه الزام آموزش جنسی برای کودکان او در ادامه گفت: به همین دلیل در قضیه کنش گری گاهی مسایلی عمده می شود که ممکن است جریان غالب یا حاکمیتی یا جریان نژاد سفید آمریکایی خیلی دنبال آن ها نباشد. مثلاً برنامه الزام آموزش جنسی برای کلاس های چهارم و پنجم دبستان به بالا که ابتدا قرار بود در سال 2011 اجرا شود، با مخالفت های جدی مسلمانان مواجه شد و به تأخیر افتاد، اما الان به طور جدی به دنبال برنامه آموزش سلامت هستند. همچنین، آن ها قایل اند که از دوره جنسیت گذشته ایم و در دوره New Gender قرار داریم، یعنی دوره ای که دیگر نباید بحث کنیم که این آدم واقعاً زن است یا مرد و با هم جنس خود باید ارتباط داشته باشد یا خیر. این مباحث دیگر بی اهمیت است و هر کسی می تواند در هر زمانی از زندگی خود یک تمایل داشته باشد و به دنبال آن برود. عضو هیئت علمی مرکز تحقیقات زن و خانواده درخصوص دیدگاه های مطرح در کانادا در زمینه همجنس گرایی عنوان داشت: در بحث هم جنس گراها دیدگاه های متفاوتی وجود دارد. جریان هم جنس گرایی بسیار از زاویه حقوق بشری حمایت می شود و حرف آن ها این است که جامعه باید این تنوع را بپذیرد. لذا جریان کنش گری در بحث زنان و خانواده به شکل های مختلف بروز می کند؛ از کسانی که مدافع مسئله نئوجندر هستند تا کسانی که به شدت با آن مخالف اند؛ از کسانی که آموزش جنسی را ضروری می دانند تا کسانی که کاملاً با این آموزش ها مخالف هستند. در حوزه کنش گری همه نوع فعالیت دیده می شود، اما به نظر می رسد این فعالیت ها در فضای جنگ و جدال نبود و هر کس فعالیت خود را انجام می داد. چیزی که در کانادا حاکم است بحث انتخاب است و دعوا سر این است که آیا هر انسانی می تواند دنبال انتخاب خودش باشد یا آن طور که مسلمانان می گویند ما باید ببینیم انتخاب خدا برای ما چیست. علاسوند تصریح کرد: بخشی از جریان کنش گری که ما با آن ها مواجه شدیم کنش گران ایرانی بودند که آنجا در حوزه زنان فعالیت می کنند. چند نفر از این افراد در نشست ما در دانشگاه کنکوردیا شرکت کردند و علاقه مند بودند که ما را به چالش بکشند و از موضع غیرعلمی و احساساتی با این مسایل برخورد می کردند و برخورد آن ها کاملاً شرقی و ایرانی بود، برخلاف برخورد غربی ها؛ چراکه آن ها اگر هم دیدگاه ما را قبول نداشتند، آمده بودند که حرف های ما را بشنوند، اما آن احساس جدالی که با ایرانی ها داشتیم بسیار مشهود بود. نگاه حرفه ای و تخصصی به بحث زنان و خانواده در کانادا عضو هیئت علمی مرکز تحقیقات زن و خانواده خاطرنشان کرد: یکی از زمینه های مورد علاقه زنان در رشته های مختلف، بحث زنان بود. مثلاً استادی در رابطه با زنان بومی و نابرابری های اجتماعی تحقیق می کرد یا تحقیقات استاد دیگری فقط پیرامون موضوع خشونت علیه زنان بود، استاد دیگری هم فقط درباره زنان هندی تحقیق می کرد. در واقع، هر کسی به صورت تخصصی به فعالیت خود در زمینه زنان و خانواده ادامه می داد و نگاهش هم به این فعالیت یک نگاه حرفه ای و تخصصی بود. علاسوند در پاسخ به این سؤال که می توانیم بین فعالیت فعالان حقوق زن کانادا و فعالان حقوق زن در ایران بررسی تطبیقی داشته باشیم، بیان داشت: این مقدار از سفری که ما داشتیم چندان نمی تواند این مسئله را نشان دهد، اما در این حد می توانیم بگوییم که دپارتمان های مطالعات زنان در آن جا با بدنه کنش گری مرتبط تر هستند. وقتی سایت دانشکده مطالعات زنان را بررسی کردیم، دیدیم مسایلی که آن ها به عنوان مسئله این دانشکده دنبال می کنند، مسایل اجتماعی هستند و محققان و کنش گران نیز پیرامون این مسایل با هم در ارتباط اند. تفاوت جریان دینی داخل کشور با جریان غربی در دفاع از حقوق زنان او تصریح کرد: بیشترین موضوعی که آن جا به آن می پردازند، بحث خشونت است؛ حالا ممکن است در این بحث راجع به خشونت علیه زن بارداری که محجبه هم بوده، بحث شود یا در مورد حقوق زنان بومی و نابرابری های اجتماعی مربوط به حاشیه نشین ها و خطراتی که برای زنان جامعه حاشیه نشین پیش می آید نیز بحث هایی وجود دارد. اگر بخواهیم مقایسه کنیم، این فضا با فضای داخلی کشور از یک جهت شباهت دارد و از جهت دیگر شباهتی وجود ندارد. مثلاً بحث خشونت یکی از اولین مسایلی است که جریان های فمینیستی در داخل علاقه دارند راجع به آن کار کنند و به نظر می رسد این فضا بسیار متأثر از فضای بیرونی است. در فضای بیرونی خیلی روی این موضوعات کار می شود، اما با تعصب کمتر؛ درحالی که در داخل کشور با تعصب و حس منازعه بیشتری با حاکمیت روی این موضوع کار می کنند. همچنین، ممکن است در داخل کشور عده ای علاقه مند باشند راجع به حقوق هم جنس گرایان بحث کنند؛ چون این بحث در فضاهای بیرونی خیلی مطرح است و برای من خیلی عجیب بود که چرا انقدر هم جنس گرایی در غرب مهم است، مثل این که مردم آن جا مسئله ای جز هم جنس گرایی ندارند. برخی از افراد در داخل کشور هم دوست دارند دنبال این مسایل بروند. جریان های فمینیستی اصلاح طلب ما تحت تأثیر فضای بیرونی می خواهند مسئله زنان را حل کنند. از سوی دیگر، جریان های دینی در دفاع از حقوق زنان کمتر مسئله محور کار می کنند و بخش زیادی از انرژی ما محدود به ساختن و پرداختن تئوری ها و نظریه هاست و کمتر روی سیاست های عینی مسئله محور کار می کنیم. در فرهنگ غربی بیشتر مسئله محور هستند، اما در حوزه فعالیت های متدینین در عرصه زنان کمتر مسئله محور هستیم. مشارکت اجتماعی و رشد یک زن مسلمان محجبه برای آن ها جالب بود عضو هیئت علمی مرکز تحقیقات زن و خانواده در خصوص ارزیابی خود از سفر به کانادا و این که آیا توانستند به اهداف مدنظر این سفر دست یابند یا خیر، عنوان داشت: از نظرات مکتوبی که آن ها به صورت ایمیل برای ما فرستادند معلوم می شود که به بحث ما علاقه داشتند و برای آن ها این که جریان های شیعی یا زنانی از جمهوری اسلامی بروند و از تفکرات دینی دفاع کنند، جالب بود؛ البته اگر مردان وارد این عرصه شوند، برای آن ها جالب نیست. المانی مانند حجاب برای آن ها دلالت بر عقب ماندگی و توسعه نیافتگی دارد، اما وقتی می بینند یک زن مسلمان با حجاب چادر توانسته در بستر جمهوری اسلامی تحصیل کند و مشارکت های اجتماعی جدی داشته باشد و تحلیل علمی از موضوعات ارایه کند، برای آن ها جالب است. همچنین، این که یک مرکز حوزوی مانند مرکز تحقیقات زن و خانواده با جدی ترین و به روزترین مباحث سروکار دارد و به تحقیقات دانشگاهی توجه می کند، برای آن ها جالب بود. مخصوصاً برای ایرانیان تحصیل کرده ای که سالیان درازی است از ایران رفته اند و از حوزه پیشرفت های علمی در داخل کشور با خبر نبودند. مثلاً اعضای مرکز امام علی علیه السلام شگفت زده شدند از این که زنانی با پیش زمینه علوم دینی، تخصص هایی در زمینه مطالعات زنان دارند. علاسوند افزود: در بحث های نظری که ارایه کردیم چند جا مباحث ما نیمه تمام ماند و آن ها اظهار تأسف می کردند که آن بحث تکمیل نشد. برخی از کسانی که رابط ما بودند هم اظهار تأسف می کردند که کاش ما بیشتر از عمق مطالعات شما باخبر بودیم و می توانستیم با ارتباط با متخصصان حوزه مطالعات زنان جلسات جدی تری داشته باشیم. مثلاً خانم دکتر کلارک؛ مسئول گروه مطالعات اسلامی دانشگاه کنکوردیا می گفت من تازه متوجه شدم که باید چه کاری انجام دهیم و اصرار داشت که این سفر تکرار شود. در غرب جریان جنبشی در حوزه زنان مانند گذشته نیست او با اشاره به این که این سفر برای هیئت ایرانی هم مفید و مؤثر بود، خاطرنشان کرد: کانادا یک مرکز ثقل در رابطه با مباحث زنان و خانواده در آمریکای شمالی به حساب می آید و حتی در صحبت های معمولی که با مردم داشتیم، تنوع نگاه آن ها به بحث زنان و خانواده خیلی مشهود بود. البته، بحث فمینیسم یک بحث دانشگاهی و در سطح سیاسی مطلوب است، اما در سطح اجتماعی آن مطلوبیت را ندارند و آن ها خیلی دغدغه مطالعات این چنینی ندارند؛ زیرا چیزهایی که برای نسل مادران یا مادربزرگ های آن ها مسئله بود، دیگر برای آن ها حل شده است و خیلی جریان جنبشی در غرب برای بحث زنان و خانواده وجود ندارد. نه این که اصلاً نباشد، اما جریان دانشگاهی کار خود را ادامه می دهد و در موضوعاتی که نیاز دارد با بخش کنش گری مرتبط است. دیدن این مسایل از نزدیک، تنوع فرهنگی آن جا، شناسایی موضوعات مورد علاقه آن ها و جا افتادن اسلام به عنوان یک طرف گفتگوی جدی، نکاتی بود که برای ما دستاوردهای خوبی به حساب می آید. بیشترین سؤال آن ها هم از ما راجع به اسلام و دستاوردهای جمهوری اسلامی بود و تقریباً همه جا راجع به این مسئله از ما سؤال می کردند. عضو هیئت علمی مرکز تحقیقات زن و خانواده در رابطه با برنامه ریزی بخش بین الملل حوزه علمیه برای سفرهایی از این دست گفت: این سفر تحت حمایت های خاص آقای جمشیدی؛ مدیر حوزه های علمیه خواهران برگزار شد و اگر مساعدت ایشان نبود امکان برگزاری این سفر هم وجود نداشت. گزارش هایی که هم به صورت مکتوب هم به صورت شفاهی به مدیریت حوزه علمیه خواهران و معاون ایشان دادیم نیز آن ها را راغب کرد که به صورت هدف مند بحث حضور خواهران طلبه در عرصه های بین المللی را دنبال کنند.
جمعه ، ۱آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: شاخه طوبی]
[مشاهده در: www.shakheyetoba.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 31]
-
گوناگون
پربازدیدترینها