محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1831069579
آئین های عاشورایی شرق مازندران
واضح آرشیو وب فارسی:پویش: آئین های ویژه ای در شرق مازندران به ویژه روستای "شهیدآباد" برگزار می شود که برگرفته از ارادت خالصانه اهالی این مناطق به وقایع رخ داده در تاسوعا و عاشورای حسینی است. به گزارش (ایسنا)، منطقه مازندران، "شهیدآباد" روستایی متشکل از سه محله در شهرستان "بهشهر" است که بافت اصلی روستا در امتداد جاده ای به طول تقریبی دو کیلومتر و محلات در امتداد هم و هر کدام با مسجد و خیمه های جداگانه است. مراسم دهه اول محرم به جز روزها و شب های تاسوعا و عاشورا تقریبا شبیه بقیه آبادی های اطراف است. مراسم روزهای تاسوعا و عاشورا بین محلات به صورت میهمان و میزبان برگزار می شود با این توضیح که "کماس محله "چون وسط محل قرار گرفته عزاداران آن محل بنا بر میهمان یا میزبان بودن محله های بالا و پایین در طول مسیر با عزاداران بالا و یا پایین ادغام می شوند. از گذشته های دور در روز تاسوعا عزاداران بالامحله از حوالی ساعت هشت صبح با تجمع در حسینیه بالا محله و تشکیل دسته های سینه زنی، زنجیرزنی و سله به سمت حسینیه پایین محله حرکت می کنند و در طول مسیر عزاداران "کماس محله" به آنها می پیوندند و به حسینیه پایین محله می روند. شب تاسوعا عزاداران پایین محله با همین شرایط به بالا محله می آیند و روز و شب عاشورا نیز همین عمل بالعکس تکرار می شود. علاوه بر سینه زنی، زنجیرزنی و روضه خوانی که فصل مشترک همه دسته های عزاداری است، آئین های دیگری مانند سلام علم (علم جنگی)، سله، ذوالجناح خوانی، هروله، شام غریبان، قوم بنی اسد، صبح تیره رو در طول روز و شب های تاسوعا و عاشورا با اندکی تغییرات جزئی برگزار می شود. ذوالجناح خوانی و سله فقط در روز نهم و دهم (تاسوعا و عاشورا )، شام غریبان و قوم بنی اسد هم به اقتضاء موقعیت زمانه هر کدام یک باره -شام غریبان غروب روز عاشورا و قوم بنی اسد غروب روز بعد از عاشورا- انجام می شود؛ مراسم صبح تیره رو نیز قبل از اذان صبح روز عاشورا در حسینیه ها و منازل افراد و گاهی اوقات در امامزاده محل که نزدیک حسینیه است برگزار می شود. علم گردش یک از اهالی روستای شهیدآباد شهرستان بهشهر در گفت و گو با ایسنا اظهار کرد: "علم گردش" در روز هفتم محرم با گرداندن علم در محله های بالا، وسط و پایین محله به صورت جداگانه توسط تعداد اندکی از عزاداران و بردن علم به داخل حیاط خانه ها انجام می گیرد، هر یک از حسینیه های سه گانه محل دارای علم و علمدار جداگانه هستند، علمداری معمولا به صورت ارثی از پدر به پسر منتقل می شود. سید تقی موسوی تروجنی گفت: در روز علم گردش معمولا نوحه یکنواختی از طرف یکی از مداحان با این عنوان تکرار می شود: " این علم از کیست که بی صاحب است، صاحب او کشته و یا غایب است " عزاداران در ابتدای خیابان ها و یا کوچه ها معمولا توقف کوتاهی می کنند و سه بار یا علی می گویند و موقع ورود به حیاط با صدای بلند یا عباس می گویند. وی افزود: معمولا کسانی که نذری داشته باشند به علمدار پرداخت می کنند، گاهی اوقات افرادی هم بابت ادای نذر خود گوسفندی را پای علم قربانی می کنند در گذشته که بافندگی سنتی مرسوم بود بسیاری از افراد " تا " ( نخ بافتنی ) نذر علم می کردند به طوری که معمولا نخ های جمع آوری شده را می فروختند و به پول آن " تا پول " می گفتند؛ علم گردش و روز هفتم محرم از نظر عزاداران به حضرت عباس اختصاص دارد. موسوی تروجنی با بیان اینکه همراه علم گردش معمولا افرادی هستند که پول روضه خوانی محرم را از صاحب خانه دریافت می کنند، افزود: قسمت عمده این پول به روضه خوان و بخشی نیز به مداحان و کسانی که مسئولیت پذیرایی - تهیه غذا و دم کردن چای - را به عهده دارند پرداخت می شود. سِلِه موسوی تروجنی در مورد آئین سله گفت: نام سله برگرفته از شی تابوت مانندی است که در روز عاشورا و تاسوعا همراه دسته های عزاداری توسط تعدادی از عزاداران زن حمل می شود و در زیر و اطراف آن زنان و کودکان هستند و افرادی برای برآوردن حاجات خود تکه های پارچه به سله گره می زنند و تعدادی هم پول نذری خود را درون کیسه پارچه ای آویخته به سله می ریزند. وی افزود: مردی که پیشاپیش سله حرکت می کند شعارهایی مانند عباس چه شد ؟ و به همین ترتیب نام تعدادی از شهدای کربلا را می گوید و زنان هر مرتبه جواب می دهند شهید شد، تا اینکه گفته می شد زینب چه شد ؟ جواب می دهند اسیر شد و سپس می گویند پس خاک بر سر ما... موسوی با اشاره به اینکه برگزاری مراسم سله در طول سالیان طولانی توسط یک نفر انجام می گیرد و بعد از فوت آن فرد، پسر این کار را انجام می دهد. وی اظهار کرد: اگر چه برگزاری عزاداری در محرم به نام و یاد همه حاضران در کربلا بوده اما باید بپذیریم که بعضی از روزهای خاص تداعی کننده نام بعضی از قهرمانان کربلا است چنانکه روز هفتم محرم با نام حضرت عباس و روز عاشورا با نام امام حسین(ع) گره خورده است برگزاری مراسم سله نیز ادای دینی به بانوی قهرمان کربلا است. ذوالجناح خوانی موسوی گفت: ذوالجناح برگرفته از نام اسب امام حسین(ع) در روز عاشورا است؛ این مراسم در روزهای تاسوعا و عاشورا بعد از ورود دسته های عزاداران به داخل حیاط حسینیه ها انجام می گیرد و معمولا آخرین برنامه داخل حیاط و در فضای باز است که توسط دو اسب و دو مداح که گاهی پیاده و گاهی سواره نوحه سرایی می کنند انجام می گیرد. وی بیان کرد: داخل حیاط حسینیه افراد حلقه زده و اسب ها را که لکه های قرمز بر قسمت های مختلف پوست بدن و روپوش پالان آنها قرار دارد آرام به حرکت درآورده و همزمان نوحه سرایی می کنند، معمولا نذورات زیادی را به مداحان ذوالجناح خوان پرداخت می کنند و بعضی ها فرزندان کوچک خود را سوار ذوالجناح می کنند. وی افزود: مداحان ذوالجناح خوان اشعاری مانند: آخ ای ذوالجناح باوفا – بر گو چه شد بابای ما – یالت چرا شد غرق خون ؟ زینت چرا شد واژگون ؟ بر گو چه شد بابای ما .... را می خوانند که معمولا 15 تا 20 دقیقه این کار طول می کشد. شام غریبان سیدتقی موسوی با بیان اینکه مراسم شام غریبان در غروب روز عاشورا بعد از اذان مغرب برگزار می شود، افزود: عزاداران حسینیه بالا محل، مردها در دو دسته و زن ها در یک دسته پشت سر آنها حرکت می کنند و در طی مسیر عزاداران کماس محله نیز به آنها می پیوندند. وی گفت: دسته اول مردها در طول مسیر می گویند: شام غریبان است و دسته دوم می گویند نعش حسین مظلوم اندر بیابان است و زن ها نیز با دسته دوم همنوایی می کنند تا عزاداران به حسینیه پایین محله می رسند و پس از مداحی و روضه خوانی به منازل خود بازمی گردند، مدت برنامه شام غریبان کوتاه و سرعت برگزاری آن زیاد است و عزاداران در هنگام تکرار اشعار گاهی بر سر و گاهی بر سینه خود می زنند و تعدادی از افراد نیز با مقداری پوشال گندم در دست بر سر خود می زنند. صبح تیره رو موسوی در خصوص این آئین گفت: در سپیده دم صبح روز عاشورا توسط تعدادی از عزاداران این مراسم در حسینیه یا امام زاده نزدیک حسینیه و یا داخل منزل بعضی از افراد با تعداد کمی انجام می گیرد؛ سکوت صبحگاهی و نوای حزن انگیز عزاداران که با تک خوانی یکی از عزاداران و همخوانی جمعی صورت می گیرد ویژگی خاصی به این مراسم می دهد. وی افزود: برگزاری این مراسم در خانه شخص معینی برای سال های متمادی ادامه داشته است و تک خوان مراسم با صدای بلند می گوید: " ای صبح تیره رو به چه روی تو می شوی سپید، فردا به دشت کربلا حسین تشنه جگر می شود شهید "، که دیگران با گفتن: " فریاد از این عزا، ای داد از این عزا " او را همراهی می کنند. هَروله موسوی اظهار کرد: در روز تاسوعا و عاشورا داخل حیاط حسینیه آخرین مراسم قبل از ذوالجناح خوانی است که با تشکیل حلقه ای در وسط حیاط حسینیه توسط مردان درحالیکه هرکدام دست بر کمر شخص کنار خود انداخته و با دست دیگر به سینه می زنند و همراه با حرکات و خم و راست شدن همزمان با پریدن روی یک پا و پرتاب پای دیگر به جلو و دور زدن انجام می گیرد. وی تصریح کرد: در گذشته این رسم با تعداد اندکی از افراد عزادار مسن که دارای تجربه کافی بودند انجام می گرفت، در سا لهای اخیر علاقمندان زیادی دارد اما به علت دقایق پایانی مراسم و تحرک زیاد افراد مجری مدت آن کم است، این رسم فقط با سینه زنی و کوبیدن طبل و سنج انجام می گیرد. قوم بنی اسد موسوی اظهار کرد: مراسم قوم بنی اسد برگرفته از نام قبیله ای به همین عنوان در کربلا است که بعد از اذان مغرب روز یازدهم محرم توسط عزاداران پایین محله به صورت دو دسته مردان و یک دسته زن ها از محل حسینیه پایین محله به سمت بالا محله حرکت می کنند و بعد از توقف کوتاهی در حسینیه کماس محله به حسینیه بالا محله رفته و پس از مداحی و روضه خوانی به منازل خود باز می گردند. وی با اشاره به اینکه بعضی از مردان عزادار با روسرهای سیاه عربی و پیراهن های بلند خود را به شکل اعراب در می آورند، یادآور شد: در سال های قبل مردان عزادار با داشتن چوب های بلندی در دست آنها را به زمین می کوبیدند و دسته اول یکصدا میگفتند: " قوم بنی اسد رسید، اسد رسید " و دسته دوم همراه زن ها می گفتند: " ز مرد و زن مدد رسید مدد رسید " و یا بعد از مدتی با تغییر شعار دسته اول می گفتند: ای قوم بنی اسد بیایید و دسته بعدی همراه زن ها می گفتند: نعش شهدا دفن نمایید.
پنجشنبه ، ۳۰مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: پویش]
[مشاهده در: www.puyesh.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 26]
-
گوناگون
پربازدیدترینها