محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1827339004
برخی کشورهای کوچک با پول و رفتار دلال مآبانه به تنش در منطقه کمک کرده‌اند
واضح آرشیو وب فارسی:ایلنا: در دوازدهمین نشست سالانه جوامع درگیر جنگ و صلح در روسیه: برخی کشورهای کوچک با پول و رفتار دلال مآبانه به تنش در منطقه کمک کرده‌اند
رئیس مجلس شورای اسلامی برخورد تاکتیکی قدرتهای بزرگ با تروریسم را خطای استراتژیک دهه‌های اخیر این قدرتهاخواند وگفت: در بحران سوریه، قدرتهای بزرگ با بزک تروریست‌ها به عنوان «معارضه معتدل» به آن‌ها سلاح و امکانات می‌رسانند. به گزارش ایلنا، علی لاریجانی در دوازدهمین نشست سالانه جوامع درگیر جنگ و صلح با عنوان غلبه بر منطق منازعات در دنیای فردا به ایراد سخنرانی پرداخت که متن کامل آن به شرح زیر است: بسم الله الرحمن الرحیم جناب آقای ولادیمیر پوتین اعضای محترم هیأت رئیسه حضار محترم و شرکت کنندگان، خانم‌ها و آقایان ابتدا خرسندی خود را از حضور در این همایش و در جمع پژوهشگران عرصه سیاست خارجی ابراز می‌نمایم و امیدوارم که این نشست که در مکانی جذاب برگزار می‌شود به اهداف خود دست یابد. سخن من درباره وضعیت منطقه‌ای است که ازافغانستان وپاکستان در آسیا آغاز و منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا را شامل می‌شود و شباهت خانوادگی آن‌ها در بحران زدگی تروریستی و جنگ‌ها و عدم ثبات سیاسی است. گرچه مشکل تروریسم، جنبه بین المللی دارد و عملا اکثر کشورها به نحوی در این مساله درگیر هستند و امروز هزاران نفر از آمریکا و اروپا نیز در گروههای تروریستی عضویت یافته‌اند. لکن گرانیگاه تروریسم این منطقه‌ای است که اشارت شد. در چند سال اخیر در این منطقه پدیده‌هایی مثل جنگ و اشغال کشورها و آشفتگی سیاسی مکرر دیده شده که این پدیده‌ها نیز در رشد تروریسم موثر بوده است. در یک نگاه کلی می‌توان گفت این منطقه در چند سال اخیر دچار نوعی بهم ریختگی امنیتی شده است. ریشه‌ها و علل این بهم ریختگی امنیتی چیست؟ ۱- از نظر تقسیمات قدرت بین المللی، پایان جهان دوقطبی و سپس سقط جنین جهان تک قطبی عملا کشورهایی که چسبندگی به اقطاب قدرت جهانی داشتند به حالت معلق درآورد. برخی با کمک به جریانهای افراطی، هوس افزایش نفوذ یا نقش آفرینی یافته‌اند. حتی برخی کشورهای کوچک با پول و رفتار دلال مآبانه سیاسی عملا به فضای تنش در منطقه کمک کرده‌اند. لذا می‌توان گفت با پایان یافتن قطب بندی جهانی، انضباط سیاسی امنیتی گذشته (گرچه علط) بدون جایگزین مناسب از بین رفته است. ۲- حکومتهای دیکتاتوری که غالبا وابستگی به آمریکا و قدرتهای غربی دارند و مدتهای طولانی بر اریکه قدرت مانده‌اند. با رشد علمی و تحصیلات و گسترش ارتباطات مواجه با نوعی پدیده «هوشیاری سیاسی» در مردم بخصوص جوانان شده‌اند و امروز مطالبات جوانان در این کشورها، از جنس آب و نان و شغل نیست بیشتر آرمانهای سیاسی، دینی و مشارکت در سرنوشت است. مقاومت این حکومت‌ها با چنین پدیده‌ای، عامل زیرزمینی شدن مقاومت جوانان و افتادن در دام تورهای تروریستی شده است. ۳- اشغال کشورها که در دو دهه اخیر در افغانستان، عراق و همچنین ایجاد اغتشاش در کشوری مثل سوریه عملا باعث جذب بیشتر جوانان به سوی تروریست‌ها شده است و این امر از نظر روان‌شناسی اجتماعی قابل توجیه است، وقتی مردم یک کشور احساس حقارت کنند که توسط سربازان کشور دیگر زیر سلطه در آمده‌اند و مخصوصا اگر اشغالگران رفتارهای خشن و احمقانه‌ای داشته باشند بطور طبیعی نسل جوان آنان تحمل نمی‌کنند و به سوی مقاومت در مقابل اشغالگران سوق پیدا می‌کنند و در این حالت فرصت برای جذب آنان توسط تروریست‌ها فراهم می‌شود. نحوه تکوین جریانهای تروریستی در افغانستان و عراق مبین صحت این نظر است. لذا جنگ و اشغال همیشه زمینه فعال شدن یا بوجود آمدن جریانهای تروریستی را فراهم می‌کند و همین پدیده در جنگ یمن نیز مشاهده شده که تروریست‌ها در مناطق جنوبی یمن گسترش یافته‌اند. ۴- برخورد تاکتیکی و ابزاری قدرتهای بزرگ با تروریسم، خطای استراتژیک دهه‌های اخیر این قدرتهاست. در تاریخچه شکل گیری و فعالیت اکثر جریانهای تروریستی ردپای سرویس‌های اطلاعاتی برخی کشورهای بزرگ را در بر دارد. حتی در شرایط فعلی که خطر تروریسم را رهبران کشورها علی العموم مطرح می‌کنند اما کاملا مکشوف است که در بحران سوریه، قدرتهای بزرگ با بزک تروریست‌ها به عنوان «معارضه معتدل» به آن‌ها سلاح و امکانات می‌رسانند. تصور آن‌ها این است پس از بهره گیری از تروریست‌ها می‌توانند به کار آن‌ها خاتمه دهند و همین نگاه ابزاری مشکل مهم رشد تروریسم شده است. حال آنکه تروریست‌ها از اینکه تصورات خام بیشترین استفاده را کرده‌اند و روشن است جریانهای تروریستی وقتی توانمندی یافتند به دنبال اهداف خود می‌روند و مبارزه با آنان به سادگی رخ نمی‌دهد کما اینکه نه اشغال افغانستان تروریست را از بین برد و نه اشغال عراق! و متاسفانه ماجرا همچنان ادامه دارد. ۵- تشخیص غلط در صحنه مبارزه با تروریسم و راهکارهای ناصحیح علت دیگر گسترش تروریسم در منطقه است. به عنوان مثال دولت آمریکا و برخی از متحدین آن اعلام کرده‌اند که به دنبال ایجاد و تقویت معارضین معتدل در سوریه هستند با این هدف چند صدنفر را آموزش نظامی داده، تجهیز کرده‌اند، مسلح نموده‌اند و به می‌دانهای جنگ فرستاده‌اند. بنابه گزارش فرماندهان نظامی ارتش آمریکا به کنگره همه این چند صدنفر با سلاح‌ها، خودرو‌ها و تجهیزات نظامی خود به گروههای تروریستی پیوسته‌اند که آخرین مورد آن به گروه جبهه النصره ملحق شده‌اند و تنها ۶-۵ نفر از این افراد باقی مانده‌اند. سئوال اینجانب که آیا دستگاههای اطلاعاتی و نظامی ائتلاف این‌ها را خوب شناسایی نکرده‌اند یا اینکه گروههای تروریستی و برخی کشورهای حامی آن‌ها از این سیاست خام استفاده کرده، عناصر تروریست و تندرو خود را معتدل نشان می‌دهند، با این وضعیت چگونه دولت آمریکا می‌خواهد یک معارضه معتدل و به قول خودش بوسیله آن‌ها یک حکومت معتدل در سوریه ایجاد کند؟ امروز کشورهای عضو ائتلاف نمی‌توانند بگویند آن‌ها به معارضه معتدل کمک می‌کنند، چون روشن شده که توان تشخیص معتدل از تروریست را ندارند و اگر کار دست آن‌ها باشد ممکن است تمام کشور سوریه را به تروریست‌ها تحویل دهند بعد هم بگویند اشتباه شده است، همان گونه که درلیبی شاهد آن هستیم. اما چه باید کرد؟ مهم‌ترین رکن امنیت در منطقه، نقش آفرینی مسوولیت پذیر کشورهای منطقه است. با مجموع مختصات منطقه و افزایش آگاهیهای مردم، مدل امنیت پایدار صرفا با حضور فعال کشورهای منطقه امکان پذیر است. البته قدرتهای بزرگ می‌توانند کمک کننده به این نظم باشند. اما در شرایط فعلی با وضعیت کشورها و شرایط داخلی آن‌ها و پندارهای واهی که بعضا در سر دارند ایجاد همگرایی برای اراده معطوف به امنیت پایدار بعید به نظر می‌رسد. لذا به دو عامل مهم می‌توان توجه نمود که سمت و سوی منطقه را به سوی امنیت سوق دهد. ۱- برخی از کشورهای منطقه هستند که درک واقعی از صحنه دارند و اراده خود را برای مبارزه با تروریسم نشان داده‌اند. البته این موضوع مراتب دارد و همه یک وزن نیستند. جمهوری اسلامی ایران همیشه رفتارهای افراطی تروریستی را محکوم کرده و با آنان مبارزه جدی نموده است و در این راه هزینه زیاد پرداخته و برخی کشورهای دیگر که مستمرا با ایران رایزنی دارند چه در حوزه عربی و چه غیر آن، هم نگرانی دارند و هم علاقه‌مند به کمک هستند. گرچه بالفعل چندان تحرک ندارند جز در اظهارات سیاسی. اما اگر از ظرفیت پشتیبانی بیشتر برخوردار شوندمی توانند ورود به صحنه خود را قوی‌تر نمایند. ۲- قدرتهای بین المللی مسوولیت پذیر می‌توانند با رایزنی و مشارکت با قدرتهای منطقه‌ای آگاه، پشتیبانی لازم از حرکت مبارزه با تروریسم را واقعی‌تر نمایند. دراین میان نقش روسیه برجسته است و بعد چین و سازمان شانگهای و بعد سایر قدرت‌ها به شرط اینکه درک درستی از موضوع پیدا کنند. نقش آفرینی این دسته از قدرت‌ها، اضطراب برخی کشورهایی که علاقه‌مند به کمک هستند ولی نگرانی از پشتیبانی خود دارند را مرتفع می‌کند و می‌تواند پایه اولیه مبارزات ضد تروریستی باشد. از این منظر، حضور روسیه در منطقه که به درخواست دولت سوریه بوده است را کاری به موقع و آگاهانه تلقی می‌کنیم و برخلاف اقدامات تبلیغاتی ائتلاف کاغذی به رهبری آمریکا در مبارزه با تروریسم که در یکسال اخیر کار مهمی انجام ندادند و همین امر منجر به جری‌تر شدن تروریست‌ها گردید، اقدامات روسیه در همین مدت اندک یک هشدارباش جدی به تروریست‌ها بود و در متن ماجرا و نه تبلیغات تاثیر خود را گذاشت. تداوم این رویکرد و همگرا نمودن دیگر قدرتهای مسوولیت پذیر می‌تواند در کنترل بهم ریختگی امنیتی کمک جدی نماید. حضار محترم! باتوجه به زیربناهای فکری تروریست‌ها، نباید تصور ساده اندیشانه‌ای داشت که مبارزه با تروریسم در بازه زمانی کوتاهی خاتمه می‌یابد. چرا که تروریست‌ها در مکتبی رشد کرده‌اند و در مدارسی تربیت می‌شوند که سال‌ها روی آن سرمایه گذاری شده گرچه این تفکر در سنت اسلامی ریشه دار نیست و هیچ یک از فرق اسلامی اعم از حنبلی، شافعی، مالکی، حنفی، شیعه امامیه، صوفی و زیدی این حرکتهای تروریستی را تایید نمی‌کنند. اما فرقه‌ای ایجاد شده است که گرچه از نظر تعداد قلیل هستند اما با پشتوانه مالی، تعصب، افراطی‌گری، قشری‌گری و تکفیر را سکه رایج تعالیم خود قرار داده و کشتن دیگران را لازم می‌پندارند. این فرقه در اکثر کشورها افرادی را مامور ترویج تفکرات خود نموده است و نابسامانیهای اجتماعی نیز در جذب افراد به این گروه کمک کرده و از طرفی منابع مالی زیاد، پشتیبان این جریان قرار گرفته است. گرچه رهبران مذهبی فرق اسلامی نسبت به این جریان انحرافی موضع دارند نظیر موضع الازهر به عنوان محور اهل سنت یا رهبران زیدی و شیعه و صوفی. لذا جدای از ساماندهی مبارزه با تروریست‌ها در میدان عمل و حوزه سیاسی و دیپلماسی، باید با هوشیاری کامل به ریشه‌های فرهنگی این جریان توجه کرد که ریزبنای این اقدامات است و فهم مشترکی از آن پیدا کرد و رویکرد متناسب فرهنگی در این مبارزه اتخاذ نمود. مساله مهم دیگر این است که چنین مبارزه‌ای می‌تواند جایگاههای قدرت را متناسب با تهدیدات شکل جدید بدهد. اما سوال مهم این است که آیا این ساماندهی که قطعا زمان بر است و البته ماندگاری هم دارد می‌تواند بدون پشتوانه یک تئوری ائتلاف استراتژیک شکل گیرد؟ چنانچه ما نیز به مساله مبارزه با تروریسم تاکتیکی و مقطعی فکر کنیم البته از جهت مثبت مبارزه با آنان نه روش تاکتیکی که غرب در استفاده ابزاری منفی به تروریست‌ها می‌اندیشد، ما هم دچار سکته در مبارزه با تروریسم خواهیم شد. باید پذیرفت که با گسترش کمی و کیفی تروریست‌ها در منطقه نمی‌توان با این پدیده ساده اندیشانه مواجه شد. در یک ارزیابی کلی از نحوه رشد تروریست‌ها در طی بیش از دو دهه اخیر به این نتیجه می‌رسیم که تروریسم رشد جهشی داشته است. یعنی از نوعی مبارزه چریکی در کوه‌ها در افغانستان، امروز در سطح کشورهای مختلف بسط پیدا کردند. سرزمین‌های مختلفی در اختیار دارند. سلاح زیادی بدست آورده‌اند که حداقل سلاح در اختیار داعش حدود ۳۰ میلیارد دلار است. آن‌ها نفت برای تامین منابع مالی دارند و منابع زیادی نیز از کشورها دریافت می‌کنند. لذا مبارزه با این جریان نمی‌تواند امری مقطعی و تاکتیکی تلقی شود ما نیازمند سازماندهی ماندگار برای ایجاد امنیت در منطقه می‌باشیم. به همین جهت نیازمند پیوندهای درازمدت و استراتژیک هستیم که این پیوند‌ها شامل جنبه‌های مختلف فرهنگی، سیاسی، امنیتی و اقتصاد می‌شود تا کشورهای مسوولیت پذیر، اعتماد به یکدیگر را در بازه زمانی طولانی تجربه کنند و آنرا عمق بخشند. از مهمان نوازی دوستان در کشور روسیه سپاسگزارم.
۱۳۹۴/۰۷/۳۰ ۲۰:۳۳:۲۶
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایلنا]
[مشاهده در: www.ilna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 23]
-
سیاسی
پربازدیدترینها