تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1836641409
خاطره ای از یک تیتر تاریخی در روزنامه ی کیهان
واضح آرشیو وب فارسی:انتخاب: پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) : در این نشست سیدفرید قاسمی، یونس شکرخواه، محمدمهدی فرقانی و مهدی منتظرقائم درباره ی این کتاب سخن گفتند و به نقد و بررسی ان پرداختند. محمدمهدی فرقانی از جدی و ریشه دار نبودن نقد کتاب در میان آثار حوزه دانشگاهی و علمی انتقاد کرد و گفت: درحالی که شاهد تولید انبوه کتاب در دانشگاه هستیم متأسفانه باید بگوییم که بسیاری از آن ها وجاهت علمی ندارد، باید نقد کتاب های علمی و دانشگاهی در ایران رواج پیدا کند و رودربایستی های شخصی و عاطفی در نقد کتاب کنار گذاشته شده و کتاب ها نقد علمی شود. نتیجه نقد رشد نظریه پردازی و علم است. رئیس دانشکده علوم ارتباطات دانشگاه علامه طباطبائی (ره) با این مقدمه، نقد کتاب «تیتر نویسی» مجید رضائیان را به فال نیک گرفت و سپس درباره تیتر نویسی در مطبوعات گفت: اجازه بدهید با یک مزاح بحث را شروع کنم، گفته می شود خاصیت فلاسفه این است که موضوعات و مطالب روزمره را آن چنان پیچیده بیان می کنند که مردم و خودشان متوجه نمی شوند. من وقتی این کتاب را دیدم فکر کردم آقای دکتر رضائیان فیلسوف شده اند که درباره تیتر که شاید در ظاهر مقوله ساده ای به نظر بیاید یک کتاب به این مفصلی نوشته اند. وی ضمن قدردانی از رضائیان بابت تلاش در تألیف این کتاب از عدم رعایت اصول اخلاقی در بعضی رسانه ها انتقاد کرد و گفت: به عنوان مثال هفته گذشته من درباره تیتر خبری که از یک وزارتخانه در خبرگزاری آورده شده بود و هیچ ارتباطی با متن خبر نداشت اعتراض کردم، پاسخ این بود که تیتر برای یک رسانه است. من باید عرض کنم اصلاً این طور نیست، درست این است که ساختار تیتر متعلق به رسانه است اما محتوای تیتر متعلق به متن خبر است و ما باید در تیتر به متن وفادار باشیم. فرقانی با انتقاد از اینکه امروزه گاهی رد پای تیتر را نمی توان در متن خبر پیدا کرد، گفت: هنر تیتر زن هم این است که نکته کلیدی متن را بتواند استخراج کرده و تیتر کند. بهترین تیتر معرف محتوای متن است. البته هر رسانه به اقتضای سیاست و خط مشی خود زاویه ای از موضوع را پیدا و تیتر می کند اما تیتر نباید به گونه ای باشد که ردپایش در اثر نباشد. وی گفت: این اصالت ها فضای روزنامه نگاری حرفه ای را از فضای مجازی جدا می کند و ما نباید اجازه بدهیم این اصالت ها از بین برود. فضای مجازی با سرعت همه اخبار را پوشش می دهد اما افتخار مطبوعات این است که در سازوکار خود اخلاق، دقت و امانت داری را رعایت می کند. وی با اشاره دوران روزنامه گاری خود و همکارانش گفت: خاطرم هست برای خبر سقوط خرمشهر ما 118 تیتر را مطرح کردیم چراکه باید تیتری را انتخاب می کردیم که روحیه مردم را تضعیف نکند و هم اینکه اطلاعات به دشمن ندهد و دشمن شاد کن هم نباشد و درعین حال خبر را به مردم به طور واقعی ارائه کند، درنهایت تیتر «خونین شهر هنوز با آخرین فشنگ ها مقاومت می کند» را انتخاب کردیم که این تیتر قابل مطالعه ای در تاریخ روزنامه نگاری ماست. این استاد رشته ارتباطات در ادامه کتاب تیتر نویسی را اثر باارزشی دانست که می تواند مورداستفاده روزنامه نگاران سنتی و مجازی قرار گیرد و اظهار داشت: علم تجربه را قابل انتقال می کند و خصلت آموزشی دادن به تجربه می دهد و این اتفاق در این کتاب افتاده است چون بسیاری از این قواعد را ما در عمل رعایت می کردیم اما این کتاب قواعد را تئوریزه کرده است. وی بابیان اینکه البته این کتاب هم می تواند ضعف هایی داشته باشد اظهار داشت: به طور مثال می توانست فضای بعد از انقلاب در روزنامه نگاری در کتاب لحاظ شود و کتاب را بومی تر کند. مثال های کتاب بااینکه داخلی هستند ولی اصول آن جهان شمولند و همه جای دنیا تدریس می شوند با این وجود، جای تجربه بومی مولف در این کتاب خالی است و می توان این تجربه های بومی را در یک فصل مدون کرد چون بومی سازی می تواند ارزش های این اثر را بیشتر کند. در ادامه نشست، یونس شکرخواه، از دشواری زبان کتاب انتقاد کرد و گفت: برخی فصول کتاب برای من قابل فهم نیست. همچنین در کتاب فصلی هست که در آن گفته شده تیتر یا از تصویر مایه می گیرد یا از خیال، درحالی که من می گویم هیچ کدام! تیتر از اتفاق تأثیر می گیرد. البته اینکه تیتر را بخواهیم تصویری کنیم مسأله متفاوتی دارد. وی ادامه داد: بخش دیگری در این کتاب وجود دارد که به جایگاه تیتر در انواع روزنامه نگاری برمی گردد، من معتقدم ما تیتر را برای دنیای واقعی می زنیم نه انواع سبک های روزنامه نگاری؛ بنابراین همان طور که گفتم باید برای تیتر زنی دو معیار داشته باشیم؛ یکی وفاداری به کلمات کلیدی و دیگری پرداختن به تضادها تا جدال درونی متن را به تصویر بکشیم. این استاد ارتباطات با تأکید بر اینکه در ابتدا باید درست تیتر بزنیم، اظهار کرد: علاوه بر وفاداری به متن نباید از شهرت یک فرد سوءاستفاده کنیم. از سوی دیگر باید در نظر داشته باشیم که ما برای مردم عادی تیتر می زنیم بنابراین باید تیترهای ساده تری انتخاب کنیم. شکرخواه با طرح این سؤال که آیا تیتر به واقعیت موضوع نزدیک است یا خیر؟ گفت: این جایی است که روزنامه نگاران گول می خورند چون تیتر باید جلب توجه کند. شاید یکی از بهترین جنبه های تیتر نویسی این است که باید به فرا متن اشاره داشته باشد اما بالاخره باید در نظر داشته باشیم که در تیتر نباید تاریخ و جغرافیای رویداد را فراموش کرد. سید فرید قاسمی؛ کتاب پژوه و تاریخ نگار مطبوعات هم گفت: در تاریخ مطبوعات چهار دوره کتاب آموزش روزنامه نگاری را پشت سر گذاشتیم؛ دوره نخست 118 سال طول کشید و من نام آن را دوره بی کتابی می گذارم. دوره دوم هم 42 سال به طول انجامید که مشتمل بر کلی گویی در حوزه روزنامه نگاری است. دوره سوم 20 سال و دوره چهارم هم 10 سال طول کشید. کتاب «تیتر نویسی» محصول دوره چهارم است. وی به نقد خود بر چاپ نخست این کتاب اشاره کرد و گفت: درج ویراست دوم روی جلد کتاب درست نیست، ما تعریفی از ویراست داریم که باروی جلد کتاب همخوانی دارد بنابراین باید می نوشتیم چاپ دوم با افزوده های نو. قاسمی ادامه داد: در این کتاب تغییراتی بین دو چاپ صورت گرفته که یکی از آن ها افزودن فصل چهاردهم درباره ساخت تیترها در اتاق تیتر است. همچنین پیوست دومی به کتاب افزوده شده که به تیتر 12 نشریه خارجی و 12 تصویر از روزنامه ی جام جم می پردازد. بحث تیترهای بینامتنی هم یکی از مباحث جدیدی است که به کتاب افزوده شده است. همچنین فونت متن کتاب در چاپ دوم درشت تر شده که از مزایای کتاب به شمار می رود. یکی از تغییرات درست کتاب هم این است که جای منابع و نمایه عوض شده است. وی وجود فصل های نامرتبط در کتاب را باعث وارد شدن لطمه به اثر دانست و گفت: در این فصول کار عمقی صورت نگرفته است؛ یکی از این فصول تحول تیتر نویسی است چون کلمه ای از ایران در آن نمی بینید. مؤلف در کتابش نه به کتاب های منتشرشده دراین باره اشاره داشته و نه به نقد من در چاپ نخست کتاب. ما سیر تحول تیتر نویسی در ایران داشتیم یا این موضوع را نباید در کتاب بیاوریم یا اینکه باید به درستی به آن بپردازیم. وی بابیان اینکه مؤلف می خواهد به تیتر نویسی در وب بپردازد که بسیار خوب است اما تیترهای مجله نگارانه هم باید به آن پرداخته شود، گفت: در کتاب تفاوتی بین تیتر نویسی در روزنامه کاغذی و فضای مجازی می بینیم اما تفاوت بین نشریات کاغذی دیده نمی شود. این تاریخ نگار مطبوعات فصل چهاردهم کتاب را بسیار درخشان دانست و گفت: اما این فصل از کتاب باید مستقل شود چون نیازمند تجارب دوستان دراین باره هستیم. به یاد داشته باشید که تئوری فرزند تجربه است و تجربه پدر و مادر نظریه پردازی است. ما نیاز داریم رضاییان پس از سال ها روزنامه نگاری از تجارب خودش بگوید. قاسمی تصریح کرد: دکتر رضاییان باید تجارب خودش را بیشتر منتشر کند. ما به تجربه ایشان نیازمندیم چون متاسفانه در ایران روزنامه نگاران اهل خاطره نویسی نیستند و بیشتر اهل منتشر کردن خبرهای دیگران هستند. ما این همه از جنگ گفتیم، اما هنوز روزنامه نگاری جنگ و تاریخ شفاهی آن ثبت نشده است. روزنامه نگاری ایران بومی نمی شود، مگر این که خاطرات ثبت و ضبط شود. او گفت: بنظرم این کتاب باید دو کتاب شود؛ جلد نخست آداب تیترنویسی و جلد دوم شامل تجارب مولف باشد. در ادامه نشست مهدی منتظرقائم به ماهیت کتاب «تیتر نویسی» اشاره کرد و گفت: من تفسیرم این است که ایشان از یک روزنامه نگار به محقق در این کتاب تبدیل شده است؛ چون کتاب درباره ضرورت تیتر و کارکرد آن است. البته باید در نظر داشت که ما هنوز از گام اول نگذشتیم یعنی تجارب را ثبت نکردیم؛ چون اگر تیتر تویسی اصول فنی اش تبدیل به تئوری نشود، آن وقت نمی توانیم به کارکرد آن بیندیشیم. وی با اشاره به محاسن این کتاب اظهار کرد: مقدمات و مباحث کلی تیتر نویسی در کتاب به خوبی بیان شده است اما می توان درباره ضرورت برخی فصل ها توضیحاتی داد. کتاب استخوان بندی مباحث مرتبط به تیتر نویسی شامل مباحث قدیم و جدید را دارد و سعی کرده کتاب درسی باشد چون پرسش ها و تمرین های آخر هر فصل تلاش مهمی دراین باره است چراکه ناشر آکادمیک نیست اما مؤلف توانسته او را مجاب کند که آخر هر کتاب پرسش و تمرین بگذارد. وی سپس برخی اشکالات فرمی کتاب را برشمرد و گفت: عنوان تیتر نویسی خیلی زیبا و موجز است اما چیز زیادی درباره محتوا نمی گوید چون تیتر کتاب کلی است و محتوای فصول را بیان نمی کند. درباره ظاهر کتاب نیز باید بگویم که کتاب با فونت های متفاوتی منتشرشده است که درست نیست. منتظر قائم گفت: اگر این کتاب را درباره اصول تیتر نویسی ندانیم آن وقت من چند سؤال دارم؛ نخست اینکه مخاطب کتاب مشخص نیست آیا خواننده اش روزنامه نگار است؟ سردبیر است یا ...ابهام بعدی در کتاب این است که بررسی تیتر در کتاب برای روزنامه است یا نشریات هفتگی یا آنلاین چون تیتر در فضای امروزه بسیار گسترده است. امروزه ما روزنامه نگاری شهروندی داریم و آیا این کتاب برای تیتر نویس غیرحرفه ای هم می تواند اصول پای های داشته باشد. وی ادامه داد: این کتاب یک مقدمه مفصل درباره اهمیت و ضرورت تیتر در روزنامه نگاری حرفه ای و آماتور کم دارد و این به روشن شدن مخاطب کتاب کمک می کند. امروزه بحث دیپلماسی تیترها، کارکردهای تیتر در ارتباطات سیاسی و نقش تیترها در کمپین های رسانه ای مطرح است که در کتاب بررسی نشده است. وی افزود: با توجه به اینکه کلمه تیتر از زبان فرانسوی آمده و در زبان انگلیسی ترجمه اش به گونه دیگری می شود ما با مشکل ترجمه ای روبرو می شویم و یعنی در ترجمه اصطلاحات پایه ای روزنامه نگاری از انگلیسی به فارسی مشکل وجود دارد. دیگر اینکه آیا تیتر از مؤلفه های نشانه شناختی است یا زبانی؟ مسئله مهمی است. منتظر قائم در ادامه گفت: علی رغم اینکه گفته شد تجربیات باید ملاک کار نویسنده در نوشتن کتاب قرار می گرفت من معتقدم که نظریه فقط از تجربه به دست نمی آید و درواقع نظریه از مطالعه دقیق ادبیات هر رشته ای و واکاوی تجربیات به دست می آید. وی از عدم مشخص بودن مخاطبان کتاب، عدم مشخص بودن کاربری تیتر در کتاب، توجه نکردن به روانشناسی مخاطب و دیپلماسی تیترها انتقاد کرد. در پایان مجید رضائیان در پاسخ به تعدادی از انتقادات گفت: کتاب من درواقع دنباله کاری بوده که 10 سال پیش به عنوان یک متن درسی به انجام رسیده بود و حالا کامل شد. با توجه به اینکه درزمینهٔ تیتر نویسی منابع در دنیا کم است مجبور شدم از آن منابع استفاده کنم و درزمینهٔ انتقال تجربیات هم اعتقادم بر این است که تا مفاهیم آورده نشود پرداختن به تجربیات برایم مفهومی ندارد. رضائیان در سخنانی درباره مباحث مطرح شده در نقد کتاب توضیحاتی ارائه کرد و گفت: درباره صحبت دکتر شکر خواه مبنی بر اینکه تیتر از واقعیت می آید نه تصویر و خیال من عرض می کنم مگر تصویر غیر از واقعیت است؟ ما می توانیم بگوییم میز چوبی چوب است ولی هر چوبی میز چوبی نیست. هر تصویری یک واقعیت است. وی همچنین درباره اینکه زبان این کتاب دشوار است و مخاطب آن مشخص نیست گفت: اتفاقاً زبان کتاب خیلی دشوار نیست و از فصل چهارم به بعد که وارد فضای کاربردی تیتر نویسی می شویم مخاطب کاملاً مشخص است. وی افزود: من فصل اول را قبول می کنم که شاید کمی سخت خوان و همراه با اصطلاحات علمی و تئوریک باشد که مربوط به مبانی و نظریات بوده و بقیه فصل ها با مثال ها و زبان ساده تر آورده شده و برای مخاطب خواناست. آن هم به دلیل این بود که می خواستم این اتهام را که روزنامه نگاران خیلی باسواد نیستند را پاسخ بدهم و نوعی دفاع بود در برابر این اتهام. وی به توجه کتاب «تیتر نویسی» به روزنامه نگاری بومی اشاره کرد و گفت: تمام مثال های کتاب از روزنامه نگاری ایران است و من تعدادی از کارهایی که خودم کرده ام را هم به عنوان مثال آورده ام که این خود مصداق توجه به روزنامه نگاری بومی است.
پنجشنبه ، ۳۰مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: انتخاب]
[مشاهده در: www.entekhab.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 15]
-
گوناگون
پربازدیدترینها