واضح آرشیو وب فارسی:بلاغ: سال گذشته وقتی مدیریت در سازمان ورزش شهرداری تهران به عنوان یکی از زیرمجموعه ها تغییر کرد، طبق معمول کسی درباره عملکرد مدیر قبلی و دلایل این جابه جایی توضیح نداد. اما عملکرد رئیس سابق این سازمان و حواشی مرتبط با آنکه هیچ گاه پیگیری و اعلام نشد، حالا تبعاتش سر از معاونت نظارت شورای شهر درآورده است. موضوعی که در رابطه با آن عباس جدیدی، معاون نظارت شورای شهر به «شرق» این گونه توضیح می دهد: «سازمان ورزش با پیمانکاران بدون رعایت تشریفات اداری مشخص قرارداد منعقد و اماکن ورزشی را واگذار کرده بود».به گزارش بلاغ ، سال گذشته وقتی مدیریت در سازمان ورزش شهرداری تهران به عنوان یکی از زیرمجموعه ها تغییر کرد، طبق معمول کسی درباره عملکرد مدیر قبلی و دلایل این جابه جایی توضیح نداد. اما عملکرد رئیس سابق این سازمان و حواشی مرتبط با آنکه هیچ گاه پیگیری و اعلام نشد، حالا تبعاتش سر از معاونت نظارت شورای شهر درآورده است. موضوعی که در رابطه با آن عباس جدیدی، معاون نظارت شورای شهر به «شرق» این گونه توضیح می دهد: «سازمان ورزش با پیمانکاران بدون رعایت تشریفات اداری مشخص قرارداد منعقد و اماکن ورزشی را واگذار کرده بود». در شش سال گذشته کسی از وجود اشکال در اخبار و آمارهای اعلام شده در مورد سازمان ورزش شهرداری چیزی نگفت، مدیران بالاسری در شهرداری و اعضای شورای سوم و چهارم در مورد عملکرد این سازمان هم موضع منفی ای نداشتند یا آن قدر این واکنش های منفی جزئی و با اثر کم بود که دیده نمی شد. گویا آنچه تا به حال نشان داده می شد واقعی نبوده یا در و تخته ای در قسمتی از این سیستم با هم جور در نیامده که صدایی بلند شده است. این گونه است که رئیس سازمان ورزش یک باره تغییر کرد و خبرهایی شنیدنی و البته اثبات نشده از درون این سازمان در رسانه ها منتشر شد. اگرچه موضوع گروه بندی ها و انتخاب مدیران زیرمجموعه به سلیقه و صلاحدید مدیر بالاسری تقریبا امری عادی است، اما سازمان ورزش در این سال ها آنقدر نقطه ابهام داشته که اگر کسی بخواهد دست روی بخشی از آنها بگذارد، رئیس سازمان و مدیر بالاسری اش زیر سؤال می رود و حالا همین اتفاق افتاده است. پس از تغییرات در سازمان ورزش حرف وحدیث های اثبات نشده زیادی مطرح شده، اما در نهایت این خود سیدمحمد آقامیر، رئیس سابق سازمان ورزش شهرداری بود که تحمل نکرد و در مراسم تودیعش زبان به انتقاد گشود و گفت: «هر مدیری حق دارد مدیران زیرمجموعه اش را جابه جا کند. اما اینکه گفته شود این جابه جایی ها از سوی آقای قالیباف بوده، درست نیست و بهتر است از شهردار تهران خرج نکنیم». به هرحال اثبات بسیاری از این حرف وحدیث ها همانند سایر مسائل درون شهرداری نیاز به دست پر دارد. مسئله اینجاست که رسانه ها با این واقعیت مواجه هستند که حتی آنهایی که دستشان در بررسی عملکرد منفی یک سازمان و شرکت باز است، هم درگیر سکوتی پرمعنی هستند. چه اینکه در این شش سال مسئولیت آقامیر در سازمان ورزش شهرداری تهران، شورای شهر سوم وارد فضای کار این مجموعه نشد و حداقل آنچه امروز عضو نظارتی شورای چهارم می گوید، زنگی است که برای شورای سوم به صدا درمی آید! عباس جدیدی اشاره ای به اتهاماتی چون به کارگیری نزدیکان در پست های کلیدی سازمان ورزش و... نمی کند و می خواهد خیلی کلی موضوع را جمع کند. او به «شرق» می گوید: «اصول مدیریتی سازمان ها باید طبق مصوبات شورا باشد و مصوبات شورای شهر تهران هم در بخش ورزش تخصصی و پیشرفته است. ما به دلیل آشنایی با مسائل ورزش و جزئیات آن با این اصول کاملا آشنا هستیم و به همین نسبت عدم اجرا و اشکال در این روند را متوجه می شویم». وی تأکید دارد که «شورا نمی تواند وارد اجرای مصوبات خود شود و باید بتواند با نظارت کلی، سازمان ها از جمله سازمان ورزش را در مسیر اجرا قرار دهد. این سازمان در گذشته و حال با خلأهای قانونی مواجه بوده و هست». معاون نظارتی شورای شهر تهران تأکید دارد که سازمان ورزش شهرداری در این سال ها در دو موضوع مدیریت اماکن ورزشی و احراز پست های مدیریتی ورزش در سازمان ورزش مشکل داشته است و در ادامه می گوید: «مصوبات شورای شهر دقیق بود، اما در دوره قبلی مدیریت سازمان ورزش این مصوبات را اجرا نمی کردند و اجرانکردن آن سازمان ورزش را دچار مشکلاتی کرده است. ازجمله این مشکلات هم می توان به قراردادهای اماکن این سازمان ها با افراد و شرکت های مختلف اشاره کرد. سازمان ورزش با پیمانکاران بدون رعایت تشریفات اداری مشخص قرارداد منعقد و اماکن ورزشی را واگذار کرده است. مسئله این است که حالا این قراردادهای بدون ضابطه محل ادعای برخی از افراد شده و سازمان ورزش حالا برای پس گرفتن اماکن دچار مشکل است. تا جایی که می دانم مدیریت جدید به دنبال برنامه ریزی برای اصلاح این شرایط است». این عضو شورای شهر تهران که خود از جمله ورزشکاران این حوزه است، در شرح بیشتر شرایط موجود سازمان ورزش شهرداری می گوید: «پیمانکارانی که اماکن ورزشی را گرفته اند، قراردادهایی دارند که مثلا دو سال دیگر زمان دارد. در این شرایط مدیریت این سازمان نمی تواند مدیریتی بر حوزه کار خود داشته باشد و کار این سازمان دچار مشکل شده است. البته تا جایی که می دانم مدیران در دوره جدید تلاش در جهت اصلاح داشته اند اما تاکنون تنها چند مجموعه را پس گرفته اند». جدیدی می گوید «حجم این تعهدات غیراصولی و غیرقانونی سازمان ورزش خیلی زیاد است و به همین دلیل نمی توان از آنها گذشت. درعین حال چون این کار غیرقانونی و غیراصولی شکل گرفته، برخی تعهدات مهم و کاربردی در آنها لحاظ نشده است. به عنوان نمونه در این قراردادها اشاره ای به تعهدات پیمانکار در پایان دوره خود و در زمان تحویل مجموعه نشده است. در نتیجه اکثر این مجموعه ها با خرابی های زیادی مواجه هستند و مسئله نگهداری به هیچ وجه در آنها رعایت نشده است. از آنجایی که قرارداد هم تعهدی ایجاد نکرده هیچ تضمین حقوقی و قانونی در دست سازمان ورزش وجود ندارد تا با آن احقاق حق کند. معاون نظارت شورای شهر تهران به تغییرات در مدیریت این مجموعه اشاره و در ادامه اظهار امیدواری می کند که مدیریت جدید این شرایط را اصلاح کند. جدیدی گفت: من مستقیما وارد بررسی این موضوع شدم تا مسئله از مسیرهای حقوقی پیگیری و جبران شود. به هرحال عده ای در این مجموعه در برهه ای از زمان به دلیل منفعت خود این شرایط را ایجاد کرده اند و حالا و پس از رفتنشان، سازمان با چالش مواجه شده است. البته این عضو شورای چهارم طعنه خود را به همکاران سابق می زند و می گوید: «خوشبختانه این مسائل مربوط به شورای سوم است و در دوره ما اتفاق نیفتاده است. ما در این شورا به دنبال این شرایط نابسامان رفته ایم و امیدوارم موفق باشیم». مجموعه سازمان ورزش که در سال های اول شکل گیری توسط سردار مصطفی آجرلو اداره می شد، با برنامه شهردار تهران در توسعه ورزش همگانی و حرکت به سمت ورزش قهرمانی به دست یک سردار دیگر یعنی سیدمحمد آقامیر سپرده شد. شاید برخلاف همه حواشی منفی، اشکالات ساختاری این مجموعه جدای از نوع مدیریت یک فرد باشد اما سؤال اینجاست که آیا این مدیر نمی توانست در طول شش سال به سمت اصلاح این ساختار حرکت کند؟ یا این شرایط را به بخش های دیگر در شهرداری و شورا اعلام کند تا با همان روند پیش نرود؟ چرا باید هر روز قراردادهای بیشتر و بیشتری را منعقد کند، آن قدر که سال ها پس از او، آن سازمان نتواند روی پای خود بایستد؟ به هر روی سازمان ورزش یکی از سازمان هایی است که مستقیما در ارتباط با مردم قرار دارد. سازمانی که خدمات و کیفیت آن با زندگی روزمره شهروندان این شهر گره خورده است. ازاین رو نمی توان با شرایط داخلی این سازمان و زیرشاخه ها و امکانات آن که درواقع امکانات برای مردم است، با بی تدبیری عمل کرد./ش
پنجشنبه ، ۳۰مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: بلاغ]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 18]