واضح آرشیو وب فارسی:بلاغ: نامه رهبر معظم انقلاب اسلامی به ریاست محترم جمهوری از ابعاد سیاسی دارای نکاتی است که در این گزارش تلاش شده بخش هایی از آنها مورد اشاره قرار گیرد.به گزارش بلاغ ، متن ابلاغیه رهبر معظم انقلاب اسلامی به حجت الاسلام و المسلمین حسن روحانی، ریاست محترم جمهوری در خصوص چگونگی آغاز اجرای توافق هسته ای ایران و شش کشور، موسوم به برجام، نکات قابل ملاحظه ای را در برداشت. ایشان مصوبه شورای عالی امنیت ملی را با رعایت «9 شرط یا ملاحظه» مورد تائید قرار دادند. متن نامه معظم له به رئیس جمهور از اینجا قابل مطالعه است. در بررسی مجموع ملاحظات مطرح شده و فحوای نامه فوق الذکر می توان به موارد زیر اشاره کرد، هرچند که حتما موارد دیگری نیز به چشمان تیزبین دیگر تحلیل گران خواهد رسید: 1- نوع شروط مطرح شده در این نامه، از جنسی است که می توانست در مصوبه مجلس شورای اسلامی مورد تصریح واقع شود. به زبان ساده، با وجود برخی شایعاتی که به هنگام تصویب قانون اخیر مجلس مطرح شد، کاملا مشخص است که این قانون اگرچه مورد احترام رهبری است اما تمام نظرات ایشان را تامین نکرده و واضعان آن در برداشت صحیح از نگرانی های نظام در خصوص برجام، خیلی موفق نبوده اند. 2- تصریح مقام معظم رهبری به وجود برخی نقاط ابهام و ضعف های ساختاری در برجام، بیان گر آن است که ایشان به سند برجام، انتقاداتی جدی دارند، اگرچه زحمات کشیده شده از سوی تیم مذاکره کننده هسته ای، همواره از جانب معظم له مورد نظر بوده است. 3- یکی از مهم ترین مسائل مطرح شده در نامه رهبر انقلاب اسلامی به آقای روحانی، از نظر نگارنده این سطور، ایجاد تضمین برای خاتمه بحث مناقشه برانگیز «موارد نظامی احتمالی» یا همان PMD است. بر اساس دستور صریح رهبری به عنوان شرط تائید برجام، پیش از مختومه شدن مناقشه PMD، نباید تغییر ساختار رآکتور اراک و خروج اورانیوم غنی شده از کشور آغاز شود. این دو اقدامی است که طرف غربی به شدت خود را ملزم به انجام آن می بیند، لذا برای حصول آن حاضر به پرداخت هزینه است. با این تدبیر رهبری که پیش از این مورد پیشنهاد برخی تحلیل گران نیز قرار گرفته بود، روشن است که عهدشکنی برای آژانس نه چندان خوش سابقه بین المللی انرژی اتمی سخت تر خواهد شد. 4- بر اساس الزامات 9 گانه تعیین شده از سوی رهبر معظم انقلاب، معامله اورانیوم غنی شده موجود در برابر کیک زرد و ایجاد تغییرات در رآکتور آب سنگین اراک به دو موضوع مهم مشروط گردیده است: اول، پایان پرونده PMD که در بند قبل توضیح داده شد؛ دوم، وجود قرارداد قطعی و مطمئن با «تضمین های کافی». طبعا اینکه تضمین های مزبور چه باشد، امری فنی – حقوقی است که باید در نهادهای ذیربط نظیر شورای عالی امنیت ملی مورد بررسی قرار گیرد. 5- با یکی از الزامات طرح شده از سوی رهبری، برجام از صرف توافق، به یک تضمین برای تداوم رفع تحریم ها تبدیل شده است: «در سراسر دوره 8 ساله، وضع هرگونه تحریم در هر سطح و به هر بهانه ای (از جمله بهانه های تکراری و خودساخته تروریسم و حقوق بشر) توسط هر یک از کشورهای طرف مذاکرات، نقض برجام محسوب خواهد شد و دولت موظف است طبق بند 3 مصوبه مجلس، اقدام های لازم را انجام دهد و فعالیت های برجام را متوقف کند.» بر اساس این تدبیر رهبر معظم انقلاب اسلامی، برجام از صرف یک توافق، به یک تضمین مبدل شده است. از این پس طرف غربی می داند که به هر بهانه ای تحریم های رفع شده را بازگرداند، با واکنش ایران مواجه خواهد شد. جان کری، وزیر امور خارجه ایالات متحده بارها در جلسات استماع کنگره تصریح کرد که دست آمریکا برای اعمال هرگونه تحریم علیه ایران در موضوعات غیرهسته ای باز خواهد بود. این تدبیر رهبری، دست ایالات متحده را می بندد مگر آنکه واشنگتن، خود بخواهد برجام دیگر اجرا نشود. 6- جلوگیری از تفسیر بخش های مبهم برجام بر اساس خواسته های طرف غربی، از دیگر تدابیر رهبر انقلاب در الزامات 9 گانه است. مقام معظم رهبری، مرجع تفسیر را متن مذاکرات معرفی نموده اند که مشخصا راه را بر تفسیر به رای طرف غربی خواهد بست. 7- «وجود پیچیدگی ها و ابهام ها در متن برجام و نیز گمان نقض عهد و تخلفات و فریبکاری در طرف مقابل بویژه آمریکا، ایجاب می کند یک هیأت قوی و آگاه و هوشمند برای رصد پیشرفت کارها و انجام تعهدات طرف مقابل و تحقق آنچه در بالا بدان تصریح شده است، تشکیل شود. ترکیب و وظایف این هیأت باید در شورای عالی امنیت ملی تعیین و تصویب شود.» با این تدبیر رهبری نیز، برجام در ایران صاحب متولی مشخص و فراجناحی خواهد شد که تعیین آن برعهده شورای عالی امنیت ملی قرار گرفته است. این امر باعث می شود که یک نظر ملی مشخص، همواره در خصوص نحوه اجرای برجام وجود داشته باشد و در مواقع نیاز، مورد استناد قرار گیرد؛ بالاخص آنجا که کشور در خصوص عهدشکنی طرف غربی ممکن است دچار مباحثات سیاسی شود. 8- در کل آنچه از نامه اخیر رهبری به رئیس جمهور برمی آید را در یک تفسیر کلان سیاسی چنین می توان ارزیابی کرد: 8-1- تائید برجام مشروط است، نه مطلق. این مشروطیت از آن روست که در برجام، ضعف های ساختاری و فرازهای قابل تفسیر وجود دارند. 8-2- پیش از برخی اقدامات اساسی مصرح در برجام که برعهده ایران است، باید مساله PMD و بهانه گیری های آژانس بین المللی انرژی اتمی تعیین تکلیف و یک سره شود. 8-3- برای ایران، مهم تر از عجله در اجرای برجام، کیفیت محصول آن یعنی رفع کامل تحریم های ظالمانه است. 8-4- نباید با هیچ بهانه ای، راه بازگشت تحریم ها یا بقای ساختار آنها باز گذاشته شود. 8-5- برجام رویکرد ایران نسبت به ایالات متحده و نیات آن کشور را تغییر نمی دهد. 8-6- رفع تحریم ها اگرچه لازم است، اما نوش داروی رفع تمام مشکلات نیست بلکه کشور باید به منابع درونی چشم بدوزد./ش
پنجشنبه ، ۳۰مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: بلاغ]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 17]