واضح آرشیو وب فارسی:شفقنا: شفقنا- آیین مرسوم در شهر سمنان، این مصراع «ای ساربان آهسته رو کآرام جانم می رود» از شعر سعدی را تداعی می کند؛ در این شهر هم علاوه بر نذری دادن، سینه زنی ها و تشکیل هیات های عزاداری که مردم این منطقه انجام می دهند آیین ویژه ای هم برای عزاداری ها و سوگواری های خودشان نسبت به ماتم امام حسین(ع) ابراز می کنند از جمله این آیین ویژه می توان از حرکت شتران با کجاوه را نام برد. با آغاز ماه محرم، در استان سمنان شاهد برپایی مراسم و آیین های ویژه ای هستیم که در شهرها، روستاها و مناطق مختلف این استان با حضور مردم برگزار می شود. مردم استان سمنان در این آیین ها که به اشکال مختلف برگزار می شود علاقه و ارادت خود را نسبت به امام حسین(ع) و یاران ایشان ابراز می کنند. اجرای تعزیه، تشکیل هیات های عزاداری، سینه زنی و زنجیرزنی، حرکت شتران با کجاوه به عنوان نمادی از کاروان کربلا و اسرا، نخل گردانی، اطعام و نذری دادن به ویژه در شب های تاسوعا و عاشورا و شام غریبان از جمله سنت هایی است که هر سال در ماه محرم در استان سمنان برگزار می شود. طبق سنت های محلی در استان سمنان در ایام تاسوعا و عاشورا عموما مردم این استان در عزاداری ها به صورت گروه گروه از طریق هیات های محلی حرکت می کنند و به طور عمده با خود علم و کتل حمل می کنند و اغلب به سینه زنی و زنجیرزنی می پردازند. تعزیه یکی از این رسومی است که طرفداران زیادی دارد، هنرمندان این استان تعزیه را نوعی هنرنمایی برای تثبیت و تجلی نهضت حسینی و قیام عاشورا می دانند و معتقدند زیبایی نهضت کربلا در تعزیه ناب و اصیل متجلی می شود. “نخل گردانی” هم مانند استان یزد در شهرهای سمنان و شاهرود نیز مرسوم است که نمادی از تشییع پیکر امام حسین(ع) است، همچنین حرکت شتران با کجاوه ها که نمادی از کاروان کربلا و اسرا می باشد. برپایی خیمه نیز یادآور خیمه های امام حسین(ع) در کربلاست، اطعام دادن و نذری دادن در ماه محرم مخصوصا در شبهای تاسوعا و عاشورا به عزاداران حسینی یکی دیگر از رسم های این استان به شمار می رود. مراسم نخل گردانی در شاهرود، مراسم طوق در روستای علاء سمنان و شام غریبان از جمله دیگر سنت های محلی مردم استان سمنان است. در شهرستان دامغان نیز آیین ویژه محرم در یازدهمین روز از این ماه برگزار می شود و مردم این شهر با برپایی دسته های سینه زنی و زنجیرزنی در سوگ شهادت سرور و سالار شهیدان کربلا امام حسین (ع) و یاران باوفایش به عزاداری می پردازند. یکی از آیین های ویژه و سنت های محلی در این شهر که قدمت ۱۲۰ساله دارد، مراسم سنگ زنی است، در این مراسم عزاداران با در دست داشتن دو تکه چوب صیقل داده در عزای سالار شهیدان به سنگ زنی و عزاداری می پردازند. این رسم با نوحه خوانی و سینه زنی همراه است. برپایی خیمه ها؛ خیمه هایی در نقاط مختلف شهر بر پا می شود که نمادی از خیمه های امام حسین (ع) و یارانش در کربلاست. مردم با مشاهده این خیمه ها و گریستن در عزای حسینی، یاد شهدای قیام کربلا را در اذهان زنده می کنند. در استان سمنان با تشکیل گروه هایی از مردم و عزاداران حسینی در هیات های محلی، سنت دیرینه علم گردانی اجرا می شود. نخل که نمادی از پیکر مقدس امام حسین(ع) محسوب می شود و با پارچه های سبز متبرک شده به بارگاه آن حضرت پوشانده می شود، عمدتا از چوب و در برخی موارد آهن است که وزن آن به بیش از یک تن می رسد. مردم استان سمنان نخل را بر روی دستان خود بلند و با طی مسافتی قابل توجه در سطح شهر حمل می کنند و در نقاطی آن را می گردانند. در این سنت حسنه مردم، سیب های سرخ و سفید خود را در محفظه ای که در نخل وجود دارد قرار می دهند و در پایان مراسم تعدادی از آن را برای تبرک و شفای بیماران پس می گیرند و تعدادی را نیز برای کمک به حسینیه ها و عزاداری ها به مسوول هیات می دهند تا با فروش آن به دوستداران حسینی، کمکی به حسینیه کرده باشند. آیین سنتی “علم گردش” در روستای طزره دامغان نیز از آیین های باسابقه ای است که هر ساله در این روستا برگزار می شود. این آیین که سابقه ای ۵۰۰ ساله دارد همه ساله از پنجم محرم الحرام به یاد شهادت علمدار کربلا حضرت قمر بنی هاشم(ع) در این روستا آغاز و تا روز عاشورا ادامه دارد. آیین سنگ زنی نیز از سنت های ویژه مردم دامغان است که در شب یازدهم محرم برگزار می شود. در این مراسم عزاداران با در دست داشتن ۲ تکه چوب صیقل داده شده در عزای سرور و سالار شهیدان به سنگ زنی و عزاداری می پردازند. مراسم سنگ زنی یکی از شیوه های سنتی عزاداری ماه محرم در برخی از نقاط استان سمنان است که به شماره ۸۳ در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است. این مراسم سنتی در استان سمنان بیش از ۲۰۰سال قدمت دارد. یکی از رسومی که در میان مردم کمتر شناخته شده است زانو زدن در روستای لاسجرد است که در هیچ یک از دیگر استان های کشور وجود ندارد، نوحه خوانی مراسم زنجیرزنی زانو، با لهجه لاسجردی است و اوج غم و اندوه واقعه عاشورا را به زبان محلی بیان می کند. www.fa.shafaqna.com
پنجشنبه ، ۳۰مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: شفقنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 18]