محبوبترینها
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان میشوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستورانها و کافهها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیههای کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
سه برند برتر کلید و پریز خارجی، لگراند، ویکو و اشنایدر
مراحل قانونی انحصار وراثت در یک نگاه: از کجا شروع کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1824966917
زیارتی که ثوابش از حج بیشتر است
واضح آرشیو وب فارسی:رهیاب: در حدیثی از امام صادق(ع) نقل شده است که «به خدا قسم اگر شما را از فضیلت زیارت او (امام حسین(ع)) و قبرش خبر می دادم به کلی حج را ترک می کردید و احدی از شما حج نمی گزارد.»به گزارش رهیاب: حج یکی از بزرگ ترین فرایض عبادی است که پاداش های دنیوی و اخروی فراوانی برای آن در آیات و روایات ذکر شده است. اما زیارت امام حسین(ع) در کلام معصومین(ع) برتر از حج ترسیم شده است. شناخت حج و فضایل آن حج یعنی قصد بندگی. برای حج معانی مختلفی در لغت بیان شده؛ همانند: قصد[۱]، فراوانی قصد به سوی کسی که بزرگ داشته می شود[۲]، زیارت و] به دیدار[ آمدن[۳]، یعنی آهنگ توجه به بیت الله، یعنی عزم زیارت صاحب کبریا و عظمت، یعنی همتی دوباره و صدباره برای فرمان بری پروردگار. کسی که بار این کوچ می بندد، در حقیقت قصد دارد به یکی از مهم ترین عبادات اقدام کند. مطابق فرمایش صاحب دین، اسلام بر پنج پایه بنا گردیده است و یکی از آن ها حج گزاردن است. امام باقر (ع): «اسلام بر ۵ پایه بنا شده است؛ بر نماز و زکات و روزه و حج و ولایت و به هیچ چیز ندا در داده نشده آن گونه که به ولایت تأکید شده است.»[۴] به عبارت دیگر، هیچ یک از تکالیف به اندازه ولایت امامان دوازده گانه مهم نیست. یک یک اعمالی که در طول این سیاحت معنوی و الهی انجام می دهیم، رمزها و رازها در پس خود دارند. بسیاری از این اسرار از دسترس چشمان ادراک ما به دورند. به این ترتیب، بیان ناطق وحی و ائمه هدی (ع) باید پرده از آن ها بردارد. یکایک آمدورفت ها و مشقت ها در پس خود همان روحی را دارند که در کالبد هر عبادت دیگری دمیده گشته است. این هویت، تذلل و خاکساری بر آستان آسمانی پروردگار است. فرمان های الهی، در این زمینه از طریق دین به بندگان ابلاغ می شود. آنان، سر به زیر افکنده، آن ها را بر چشم می گذارند. بی چون وچرا و با رغبت و شوق فرمان بری می کنند. می دانند خدایشان همان نعمت دهنده ای است که شکر او، در گوش سپردن به دستور اوست. می دانند او همان محبوبی است که ابراز محبت به او، در طاعت اوست. معتقدند او همان مقصودی است که وصل او و قرب به او، در تعبد برابر اوست. افزون بر این وقتی درمی یابند که پروردگار از فیض و تفضل خود بهره ورشان ساخته، رغبتشان به بندگی برانگیخته می شود. آنان می یابند که خداوند بر سر مائده عنایات خود دعوتشان کرده است. به همین خاطر سراپا اشتیاق و سراسر شور می شوند تا این راه را پی گیرند. همین است که زیارت بیت الله و به جای آوردن اعمال حج برای اهل حقیقت خاطره ای به یادماندنی و توفیقی دوست داشتنی است. دستان دعایشان در بهترین مواقع و مواضع استجابت دعا، این دیدار و زیارت را می طلبد. در لسان دین الهی، به عنوان یکی از آثار حج و عمره، رفع فقر و فراوانی روزی ذکر شده است. حج از آن دست کارهایی است که هر چه انسان بیشتر رود، بیشتر به دست می آورد. پروردگار از روی لطف و مهربانی چه در دنیا و چه در آخرت، آغوش به روی حج گزاران می گشاید. کریمانه و بزرگوارانه دربرشان می گیرد. آنان را از بهترین هدایا بهره ور می کند. در این میان، می توان احسان بی پایان الهی را در دو موضع دنیا و آخرت نگریست که به ذکر برخی از آن ها می پردازیم: برخی آثار دنیوی حج و عمره: رفع فقر و فراوانی روزی در لسان دین الهی، به عنوان یکی از آثار حج و عمره، رفع فقر و فراوانی روزی ذکر شده است. حج از آن دست کارهایی است که هر چه انسان بیشتر رود، بیشتر به دست می آورد. افراد بسیاری هستند که در پی رفتن به حج، فقرشان از بین رفته و مشکلات مالی شان کمرنگ و محو شده است. این تجربه را روایات متعدد تائید می کنند. امام صادق (ع) فرمودند: «حج و عمره] گزاردن[، فقر و گناهان را می زدایند؛ همانگونه که ابزار دمیدن] آهنگر[ سرباره ]مذاب[ را می برد.»[۵] وقتی آهنگر به آهن مذاب می دمد، سرباره ها و ناخالصی های آن به سرعت به کنار می روند. در نهایت مذابِ سَره و خالص بر جای می ماند. در این روایت حج و عمره را به ابزار این دمیدن همانند نموده اند. فلاکت فقر و آلودگی گناهان را نیز به سرباره های آهن مذاب تشبیه کرده اند. این عبادت پر قدر، بی نوایی دنیای فرد را به سرعت از میان می برند. نکبت گناهان را هم از او می زدایند و مایه ی مغفرت الهی برای زائر می شوند. سلامت بدن، استغنا از دیگران و شایستگی ایمان امام صادق (ع) از پدربزرگشان، حضرت سجاد (ع)، چنین نقل فرموده اند: «حج و عمره به جای آورید تا بدن هایتان سالم گردد و روزی هایتان گسترده و ایمانتان شایسته شود.»[۶] برخی از ثواب های اخروی ثواب های بسیار زیادی برای زیارت خانه خدا در روایات ذکر شده است؛ که ذکر تمام و کمال آن ها خارج از توان این قلم است. پاداش هایی بی منتها و ارزشمند که همگی نشان از عظمت این عبادت است. در اینجا به ذکر چند مورد بسنده می کنیم: امام صادق (ع) در بیان برخی پاداش های اخروی حج می فرمایند: «وقتی بنده به دور این خانه (کعبه) هفت دور طواف می کند و دو رکعت نماز می گزارد و میان دو کوه صفا و مروه سعی می کند، خداوند برایش شش هزار حسنه می نگارد و شش هزار گناه را از او می ریزد و شش هزار درجه بالایش می برد و شش هزار حاجت آن چنانی دنیای او را برآورده می کند؛ و برای آخرت او نیز به همان سان ذخیره می سازد.»[۷] بنده ای دو دستش را به سوی خداوند نمی گشاید (و به درخواست دراز نمی کند) مگر آنکه خداوند حیا می کند آن را خالی بازگرداند؛ تا اینکه در آن (از فضل و رحمت خویش) آنچه می خواهد قرار دهد به جای آوردن اعمال حج مقتضی آن است که ثواب های عظیمی (دنیوی و اخروی) را به ارمغان آورد. البته دریافت هر یک از این ثواب ها منوط به قبولی عمل در درگاه الهی است. لذا اگر کسی شرایط قبولی عمل را (که در آیات و روایات ترسیم شده) کسب نکرده باشد، بر طبق ضوابط اعلام شده از این فیوضات بی بهره خواهد بود. شخص زائر نمی داند که عملش پذیرفته شده یا نه؟ به دست آمدن آثار هر عبادتی، منوط به پذیرش آن از سوی خداست. اگر عمل کسی مردود باشد نمی تواند خود را از خدای متعال متوقّع بداند. نکته دیگر اینکه برآورده شدن حاجات به مؤلفه های دیگری نیز وابسته است. به طور مثال (بر طبق روایات) ممکن است برآورده شدن خواهش ما باعث قطع ارتباطمان با نزدیکان (قطع رحم) باشد. ممکن است رفع حاجتمان مقدمه گناهی شود یا ما را در مسیر حرامی افکند. این امور می توانند باعث محرومیت ما از خواسته مان شوند. ضمن اینکه ممکن است خداوند به واسطه دعا و زیارتمان (و به جای برآوردن آن حاجت دنیوی) مشکل و گرفتاری گریبانگیری را از سر ما بگرداند و نیز ممکن است این عبادت را برای آخرت ما ذخیره نماید. به هرروی نمی توان از رحمت الهی مأیوس بود و خود را از هر جهت محروم دید. دعا و تضرع در پیشگاه پروردگار، رحمت ذات قدوسی او را به سویمان جلب می کند. شاید گاهی استجابت دعایمان را آشکارا ننگریم؛ اما یقین داریم کسی که به مسألت (تقاضا) از خداوند رو آورد دستش خالی بازنمی گردد. امام باقر (ع): «بنده ای دو دستش را به سوی خداوند نمی گشاید (و به درخواست دراز نمی کند) مگر آنکه خداوند حیا می کند آن را خالی بازگرداند؛ تا اینکه در آن (از فضل و رحمت خویش) آنچه می خواهد قرار دهد.»[۸] حیای خداوند از اینکه دست رد به سینه کسی بزند، به این معناست که پروردگار متعال در مقام اعلام وعده ای قطعی است؛ نه اینکه بمانند انسان ها حالت شرم او را فراگیرد. و فضل و رحمت خود را در قالب ما یشاء (آنچه بخواهد) عطا می کند، نه آنچه بنده بخواهد. ممکن است بنده دعاگو زائر به آنچه می طلبیده نرسد اما درعین حال خداوند او را دست خالی بازنگردانده باشد. در روایت دیگری نبی گرامی اسلام (ص) آثاری اخروی مثل تطهیر از گناهان را بیان فرمودند: «... هنگامی که به گرد خانه (کعبه) طواف می کند، از گناهانش خارج (تطهیر) می شود و هنگامی که میان صفا و مروه سعی می کند، از (ظلمت) گناهانش بیرون می شود و وقتی در عرفات وقوف می کند، از گناهانش پاک می شود و زمانی که در مشعر توقف می نماید، از گناهانش خارج می گردد و وقتی رمیِ جمره ها را می کند، از گناهانش بیرون می رود ... چگونه تو می رسی (و ادراک می کنی) آنچه را حاجی بدان رسیده است؟»[۹] برتری زیارت پیامبر (ص) و اهل بیت ایشان بر حج با این پاداش های پربرکت که برای حج و عمره برشمردیم، عظمت قدر این عبادات تا حدی برایمان آشکار شد. می گوییم تا حدی چراکه پیامبر اکرم (ص) در روایت قبل چنین فرمودند: چگونه تو می رسی (و ادراک می کنی) آنچه را حاجی بدان رسیده است؟ ایشان این جمله را پس از برشمردن ثواب ها و فضایل حج فرموده اند. گویی ایشان فرموده باشند که: تحفه های الهی حج گزاران بسی فراتر از آن است که در میدان دید محدود بشر جای گیرد. تنها خدای تعالی است که می داند حاجی به چه جایگاه ارجمندی رسیده است. اما ره به همین جا خاتمه نمی پذیرد. می توان در زیارت مشاهد مشرفه معصومین به رتبه ای از ثواب دست یافت که ثواب حج با آن قابل مقایسه نباشد. آن قدر این سروران نزد خداوند، عزت و محبوبیت دارند که خداوند در عوض زیارتشان به زائر مقبول، حج ها و عمره ها می بخشد؛ حج و عمره ای که یک بار به جا آوردنش، ثوابی ورای ادراک بشر دارد. تو خود حدیث مفصل از این مجمل بخوان و دریاب که منزلت این سروران در چه اوجی است که ثوابزیارتشان چنین وزین است! به طور مثال در زیارت امیرالمؤمنین (ع) هر قدم زائر به سوی قبر آن بزرگوار برابر ثواب یک حج و یک عمره است. حضرت صادق (ع) در بیان این دریای مواج ثواب می فرمایند: هر که پیاده به زیارت امیرمومنان (ع) رود خداوند برای هر قدم او حجی و عمره ای می نگارد.[۱۰] به راستی اگر زیارت انسان، مورد قبول پروردگار قرار گیرد، دیگر ثروتی از این پربارتر می توان یافت؟ در مورد دیگر معصومین نیز چنین است که ما در اینجا برای حفظ اختصار از ذکر تک تک آن ها خودداری می کنیم. به طور مثال اجر زیارت حضرت رسول (ص) را زیارت خداوند فوق عرش او معرفی کرده اند.[۱۱] برتری زیارت سیدالشهدا (ع) بر حج در برخی دیگر از روایات که ثواب زیارت معصومین را بیان می کنند، قصه از این شمارش ها فراتر می رود. به وضوح قله های مرتفع تر و افق های روشن تری به چشم می آید. در فضیلت زیارت امام حسین (ع)، آن را با ده ها حج یا صد حج به همراه رسول خدا (ص) مقایسه فرموده اند.[۱۲] بارش رحمت الهی در پی زیارت کربلا شگفتی دارد. واقعاً اگر کسی به حقیقت آن آگاهی می یافت، حج را به کلی رها می کرد و صرفاً به زیارت امام حسین (ع) اقدام می نمود. امام صادق (ع) در حدیث زیبایی چنین می فرمایند: «به خدا قسم اگر شما را از فضیلت زیارت او (امام حسین (ع)) و قبرش خبر می دادم به کلی حج را ترک می کردید و احدی از شما حج نمی گزارد.»[۱۳] بارش رحمت الهی در پی زیارت کربلا شگفتی دارد. واقعاً اگر کسی به حقیقت آن آگاهی می یافت، حج را به کلی رها می کرد و صرفاً به زیارت امام حسین (ع) اقدام می نمود. البته باید توجه داشت که زیارت امام حسین (ع) باعث نمی شود که تکلیف حج از دوش انسان برداشته شود. روایت شریف در مقام بیان آن است که فضیلت بی کران زیارت امام حسین (ع) را یادآور شود. به علاوه در پی آن است که برتری و شرافت آن نسبت به حج آشکار گردد. با این بیان که: اگر می دانستید چه گنج های ماندنی در اثر زیارت عزیز رسول خدا (ص) نصیبتان می شود، دیگر ثواب های حج و عمره به چشمتان نمی آمد. همه اش دلتان می خواست که این ثواب های افزون تر را برداشت کنید. این چنین احدی از شما راه حج نمی گرفت. سر و دست برای زیارت امام حسین (ع) می شکستید و با هم برای دریافت عطایای الهی آن مسابقه می گذاردید.[۱۴] منبع:افکارنیوز
چهارشنبه ، ۲۹مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: رهیاب]
[مشاهده در: www.rahyabnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 6]
-
گوناگون
پربازدیدترینها