تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
سه برند برتر کلید و پریز خارجی، لگراند، ویکو و اشنایدر
مراحل قانونی انحصار وراثت در یک نگاه: از کجا شروع کنیم؟
چگونه برای دریافت ویزای ایران اقدام کنیم؟ مدارک لازم و نکات کاربردی
راهنمای خرید یو پی اس برای مراکز درمانی و بیمارستانی مطابق الزامات قانونی
آیا طلاق توافقی نیاز به وکیل دارد؟
چگونه ویزای آفریقای جنوبی را به آسانی دریافت کنیم؟ راهنمای قدم به قدم
همه چیز درباره ویزای آلمان و مراحل دریافت آن
چرا پاسارگاد به عنوان یکی از مهم‌ترین آثار تاریخی ایران شناخته میشود؟
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1819948588
جنگی که جدی گرفته نمی شود
واضح آرشیو وب فارسی:ماسال نیوز: طی روزهای پس از پایان مذاکرات تاکنون رهبر معظم انقلاب اسلامی بیانات مهم و البته متفاوتی را به مناسبت های مختلف داشته اند. اما در میان این سخنان، می توان به راحتی تکرار واژه «نفوذ» را ملاحظه کرد.موضوعی که برخلاف ساده اندیشی برخی ها یک امر مهم و البته خطرناک برای جمهوری اسلامی به شمار می آید. اما ایشان در دیدار اخیر خود با مسئولان صدا و سیما، به نوعی به تشریح واژه نفوذ از زاویه ای خاص پرداختند. شاید قبل از مرور این بیانات لازم باشد کمی به گذشته برگردیم. به سالهایی که مقام معظم رهبری مدام از تهاجم فرهنگی، شبیخون فرهنگی، جنگ نرم و... سخن به میان می آوردند و البته تعداد گوش های شنوا آنقدر کم شمار بود که اثر چندانی نداشت و آنچه البته به جایی نرسید تاکیدات ایشان بود. حالا وقتی چنین واژه هایی را که برشمردیم، در مقابل واژه نفوذ قرار دهیم چه اتفاقی می افتد؟ ترادفی احساس نمی شود؟ آیا نباید قدری از خودمان خجالت بکشیم که چرا پای در مسیر انحرافی گذاشتیم؟ مسئولان ما در مقابل این جنگ نرم که از سال ها پیش هشدارش را شنیده بودند و هشیار نشدند چه کردند؟ حالا که به گذشته نقبی زدیم، بد نیست به دو سال قبل هم سری بزنیم. مهر ماه سال ۹۲ یعنی سپتامبر ۲۰۱۳ زمانی که رئیس جمهور اوباما پشت تریبون مجمع عمومی سازمان ملل حاضر شد، جملاتی را به زبان راند که باعث ذوق بیش از حد عده ای در داخل کشور شد. اوباما در بخشی از سخنانش مثلا سخنان «آشتی جویانه ای» را مطرح کرد که قند توی دل عاشقان رابطه گرگ و میش آب شد. او گفته بود: «آمریکا به دنبال تغییر حکومت ایران نیست» همین جمله شاید بعضی ها را قلقلک داده بود تا دیوار بی اعتمادی را با هر وسیله ای که دستشان می رسید خراب کنند! شاید برای همین بود که برخی ها در همان سال دلالی آن تلفن معروف را برعهده گرفتند تا روسای جمهور دو کشور چند دقیقه ای با هم صحبت کنند. اما آیا واقعا امریکایی ها به دنبال تغییر حکومت در ایران نبودند؟ آیا کمک های پیدا و پنهان آنها با مزدور جنایتکاری نظیر صدام برای از بین بردن جمهوری اسلامی نبود؟ آیا حمایت های در خفا و ملأشان در حوادثی نظیر فتنه ۸۸ قابل فراموشی است؟ آیا علم کردن داعش (براساس اعترافات مقامات امریکایی) برای ضربه زدن به ساختار حاکمیتی ایران نبود؟ آیا آنها طی سال های پس از پیروزی انقلاب با ابزارهایی نظیر تهدید و تحریم برای سرنگونی جمهوری اسلامی به آب و آتش نزدند؟ پاسخ اگر منفی باشد، معنایی جز حماقت و سهل اندیشی ناشی از یک ذهن بیمار نیست! اما چه شد که آنها دو سال قبل اعلان کردند که نمی خواهند حکومت ایران را تغییر بدهند؟ پاسخ واضح است. چون زورشان نرسید. اما با این حال آنها می نشینند و دست روی دست می گذارند و قدرت گرفتن جمهوری اسلامی را به نظاره می نشینند؟ آیا آنها می توانند بپذیرند که جمهوری اسلامی، انقلاب خود را صادر کند؟ برای آنها قابل پذیرش است که حیاط خلوت های امریکا به دست ایران بیفتد؟ پاسخ قطعا باز هم منفی است. وقتی یک دهه پیش استراتژیست امریکایی معتقد بود «ایران به لحاظ وسعت سرزمینی، کمیّت جمعیت، کیفیت نیروی انسانی، امکانات نظامی، منابع طبیعی سرشار و موقعیت جغرافیایی ممتاز در منطقه خاورمیانه و هارتلند نظام بین الملل به قدرتی کم بدیل تبدیل گردیده که دیگر نمی توان با یورش نظامی آن را سرنگون کرد» و «تنها راه سرنگونى نظام جمهورى اسلامى ایران، پیگیرى جنگ نرم با استفاده از سه تاکتیک دکترین مهار، نبرد رسانه اى و ساماندهى نافرمانى مدنى ممکن مى باشد» می توان ساده انگارانه پذیرفت که آنها قید تغییر حکومت در ایران را زده اند؟ خیر آنها تنها استراتژی خود را تغییر داده اند. حالا بد نیست به سخنان چند روز اخیر رهبر انقلاب مروری داشته باشیم: «جنگ های سخت معمولاً موجب برانگیخته شدن احساسات مردم و ایجاد وحدت و انسجام ملی می شود در حالیکه جنگ نرم، انگیزه های مقابله را از بین می برد و زمینه ساز ایجاد اختلاف نیز می شود. جنگ نرم فقط مخصوص ایران نیست اما در موضوع ایران، هدف اصلی از این جنگ نرمِ فکر شده و حساب شده، استحاله جمهوری اسلامی ایران و تغییر باطن و سیرت، با حفظ صورت و ظاهر آن است. تغییر باطن و سیرت به معنای تغییر انگیزه ها، شعارها، معارف انقلابی و اهداف بزرگ است. در چارچوب اهداف جنگ نرمِ دشمن، باقی ماندن نام «جمهوری اسلامی» و حتی حضور یک معمم در رأس آن مهم نیست، مهم آن است که ایران تأمین کننده اهداف امریکا، صهیونیسم و شبکه قدرت جهانی باشد» در تبیین تغییر باطن، چهار موضوع کلیدی قرار دارد: انگیزه ها، شعارها، معارف انقلابی و اهداف بزرگ. شاید بتوان مورد آخر را «آرمان» نامید. حال سوال این است که طی سال های اخیر آیا با تلاش عده ای برای دست اندازی در این چهار عنصر مهم نبوده ایم؟ کاش می شد پاسخ منفی داد. اما با کمال تاسف نه تنها نمی توان خوش خیالی کرد، بلکه دردآور آنجاست که کسانی دانسته یا نادانسته «عمله دشمن» شده اند که خود را انقلابی می دانسته و می دانند. گزارش کمیته خطر جاری ایالات متحده که ده سال پیش منتشر شده هم ما را وا می دارد تا در کلام و موضع گیری های «برخی ها» دقت کنیم. گویی برخی داخلی ها که اتفاقا خود را انقلابی اصیل می دانند در زمین دشمن رو به سوی خودمان شلیک می کنند. عجیب نیست که برخی ها به ظاهر از سر دلسوزی تیشه به ریشه جمهوری اسلامی می زنند؟ عجیب نیست که برخی ها سعی می کنند شعارهای انقلاب را حذف یا تعدیل کنند؟ عجیب نیست که شعارهای انقلاب و انقلابی گری به سخره گرفته می شود و برخی ها برای از بین بردن آن به تفسیرهای عجیب و غریب می پردازند؟ عجیب نیست امام و آرمان هایش دائما در حال تحریف هستند و جز رهبر معظم انقلاب و عده ای انگشت شمار تلاشی برای حفظ آن نمی کنند و از سر خجالت عده زیادی که نانشان را از سفره انقلاب برداشته اند، در حال تغییر ماهیت آن آرمان ها و ضربه زدن به جایگاه و نظرات امام هستند؟ آنچه طی سال های اخیر مورد تاکید رهبر معظم انقلاب بوده، جلوگیری از تلاش برخی ها برای تغییر و تحریف چهره امام (ره) است. کاری که با کمال تاسف «برخی ها» به خوبی از پس آن برآمده اند و موفق بوده اند. آنها موفق شده اند چهره بنیانگذار جمهوری اسلامی را جور دیگری به نسل انقلاب و جنگ ندیده معرفی کنند و بر همین اساس نگاه انقلابی گری را از چهره آنها پاک کنند. این بخش از سخنان رهبر انقلاب در مراسم سالگرد رحلت حضرت امام(ره) در خرداد امسال را مرور کنید: «آیا شخصیّت ها هم قابل تحریفند؟ معمولاً عنوان تحریف را و اصطلاح تحریف را درباره ی تحریف متون به کار میبریم؛ آیا شخصیّت ها را هم میشود تحریف کرد؟ بله. تحریف شخصیّت ها به این است که ارکان اصلی شخصیّت آن انسان بزرگ، یا مجهول بماند، یا غلط معنا شود، یا به صورت انحرافی و سطحی معنا شود؛ همه ی اینها برمیگردد به تحریف شخصیّت. شخصیّتی که الگو است، امام و پیشوا است، رفتار او، گفتار او برای نسلهای بعد از خود او راهنما و رهنمود است، اگر تحریف شود زیان بزرگی به وجود خواهد آمد.» دلیل اهمیت شخصیت امام هم کاملا مشخص است: «امام مظهر عینی حرکت عظیمی است که ملّت ایران آغاز کرد و تاریخ خود را متحوّل کرد؛ امام بنیان گذار یک مکتب فکری و سیاسی و اجتماعی است. ملّت ایران این مکتب را، این راه را، این نقشه را پذیرفت و در آن مشغول حرکت شد؛ ادامه ی این راه بستگی دارد به اینکه این نقشه ی راه، درست شناخته بشود؛ بدون اینکه امام را درست بشناسیم - به معنای شناخت اصول امام - این نقشه ی راه، شناخته نخواهد شد. بدیهی است بحث ما بر مبانی فکری امام است؛ بحث بر سر تصمیم های مقطعی و مربوط به زمان یا مکان نیست؛ بحث بر سرِ آن شاکله ی اصلی تفکّر امام بزرگوار ما است» کمتر از یک سال بعد از پیروزی انقلاب و حدود سه ماه پس از رفراندوم «جمهوری اسلامی» پیر و مراد این انقلاب نکته ای عجیب را مطرح می کنند. ایشان در جمع پاسداران می گویند «ما جمهوری اسلامی لفظی نخواستیم؛ اینکه ما دائماً راجع به این معنا سفارش می کنیم که باید حالا که رژیم، رژیم اسلامی شده است محتوا، محتوای اسلامی باشد، برای این است که یک مملکتی مدعی است من مسلم هستم، افرادش ادعا می کنند که ما مسلم هستیم لکن در بسیاری جاها دیده می شود که پایبند احکام اسلام نیستند. بسیاری از اشخاص ادعای اسلام می کنند. لیکن در عمل می بینید که خبری از اسلام نیست. بنیانگذار انقلاب اسلامی حتی از این نیز فراتر می روند و با بیان اینکه اگر محتوای جمهوری اسلامی عوض شود یعنی "مکتب شکست خورده است" تاکید می کنند که: «... اگر محتوی تغییر نکند خوف این است که مکتب ما مورد اهانت واقع بشود، مردم از مکتب ما برگردند و این بالاترین شکستی است که ممکن است بر ما وارد بشود» (صحیفه نور جلد ۸ صفحه ۲۷۵) با مرور همه این سخنان و اتفاقات لازم است دست بجنبانیم و حواسمان به همه باشد. به خودمان، به «السابقون» و به دشمنان این انقلاب که برای رسیدن به رویاهایشان هنوز درحال فعالیت هستند و در مقابل عده ای در این مملکت در خواب ناز! به سر می برند. منبع: روزنامه سیاست روز
چهارشنبه ، ۲۹مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ماسال نیوز]
[مشاهده در: www.masalnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 62]
-
گوناگون
پربازدیدترینها