تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1805602198
چرا آمریکا ناو هواپیمابر خود را از خلیج فارس خارج می کند؟
واضح آرشیو وب فارسی:خبرگزاری دانشجو: برخی بازگشت ناو روزولت به خانه را به عنوان پیامی هوشمندانه به رهبر ایران با هدف ایجاد اعتماد دوجانبه پس از توافق هسته ای تعبیر کنند و یا حتی آن را به معنای قصد ایالات متحده برای خارج ساختن تدریجی خود از خاورمیانه می دانند، اما دلایل دیگری نیز در این تصمیم گیری دخیل هستند.به گزارش گروه فضای مجازی خبرگزاری دانشجو، به گزارش اشراف ، اندیشکده واشنگتن در مقاله ای به قلم رایان تِوِل، از فرماندهان و افسران نیروی دریایی و عضو اجرایی فدرال در این موسسه آمریکایی که در استقرار بسیاری از ناوهای هواپیمابر در خلیج فارس نقش مهمی ایفا کرده است نوشت: با توجه به تهدیدها و خطراتِ موجود، حضور مداوم ناوهای هواپیمابر آمریکا در منطقه مساعد و مناسب است، اما این کشتی های جنگی که به شدت و گسترده به کار گرفته شده اند، به منظور آماده ماندن باید مورد تعمیر و نگهداری قرار بگیرند. از سال ۲۰۰۷ تاکنون این نخستین بار است که ایالات متحده هیچ ناو هواپیمابری را در منطقه ی خلیج فارس نخواهد داشت، و این غیبتِ ناوگان هواپیمابر آمریکایی به مدت چند ماه در سال آتی ادامه خواهد داشت. ناو یو.اس.اس تئودور روزولت که هم اینک در قالب « عملیات عزم راسخ » در حال حمله به مواضع دولت اسلامی در عراق و سوریه است، قرار است به زودی و پس از به پایان رساندن عملیات طولانی خود به خانه بازگردد، و این در حالی است که ناو یو اس اس هری اس. ترومن تا اوایل زمستان بازنخواهد گشت. هرچند خاورمیانه را نمی توان [در حال حاضر] آرام دانست، اما دشوار است که بتوان زمانی نامطمئن تر از زمان کنونی را [برای بازگشت ناوهای آمریکایی] تصور کرد، آن هم با توجه به نبردهای پیچیده در سوریه – و البته مداخله ی روس ها در آنجا – عراق، لیبی، و یمن، و نیز با توجه به نگرانی ها در مورد عزم ایالات متحده در پی توافق هسته ای با ایران. و تمامی این موارد این پرسش را در ذهن پدیدار می آورد که چرا اکنون؟ مرکز رصد راهبردی اشراف بدون تایید محتوا و ادعاهای مطرح شده در این گزارش، ترجمه کامل آن را صرفا جهت اطلاع نخبگان، کارشناسان، پژوهشگران، دانشجویان و تصمیم گیران عرصه سیاسی کشور از رویکردها و دیدگاه های اندیشکده های غربی منتشر می کند و دروغ پراکنی ها، اطلاعات نادرست، اتهامات و القائات این گزارش مورد تأیید اشراف نمی باشد. • واکنش های منفی نسبت به خروج ناوگان هواپیمابر از خلیج فارس • نیروی دریایی ایالات متحده توصیه کرده است که بخش بزرگی از ناوگان نظامی آن کشور [از منطقه ی خلیج فارس] خارج شوند و اظهاراتی در مورد پایین بودن آمادگی ناوگان هواپیمابر آمریکا داشته است. در حالی که این به اصطلاح خلأ ناشی از خروج ناوگان هواپیمابر [ایالات متحده] تا حدودی توسط نیروهای نظامی دیگری که هم پیمان ایالات متحده هستند جبران می شود، اما به هر حال سیاست گذاران باید نسبت به در نظر گرفتن ارزش استراتژیکی که حضور یک ناو هواپیمابر آمریکایی در خلیج [فارس] دارد هشیار باشند، چراکه حضور ناوگان هواپیمابر ایالات متحده برای نمونه می تواند به عنوان ابزاری دیپلماتیک به منظور تأمین ثبات، اطمینان خاطر دادن به هم پیمانان، دور کردن و کاهش خطرات و تهدیدها، و انجام حملات در صورت لزوم و حتی بدون موافقت متحدان یا هم پیمانان منطقه ای عمل کند. • مزایا و معایب بازگشت ناوگان هواپیمابر ایالات متحده به خانه • به رغم خطرات و تهدیدهای مشهود باید گفت که پایان دادن به حضور ناوگان هواپیمابر [ایالات متحده] در خاورمیانه این امکان را به آن ها می دهد که پس از سال ها فعالیت و فرسایش، به بهبود و تعمیر خود بپردازند، از خطر تنش هسته ای که به موجب توافق [هسته ای] با ایران پدید آمده است کاسته شود، و فرصتِ بازگشت ناوهای هواپیمابر با قدرت بیشتر در آینده پدیدار شود، البته زمانی که بازگشت آن ها به منطقه، ارزش استراتژیک بیشتری نسبت به ارزش استراتژیک کنونی [برای ایالات متحده] داشته باشد. • دلایل بازگشتِ ناوگان ایالات متحده به خانه • – لزوم پدید آمدن این خلأ چه بود؟ در حالی که ممکن است برخی بازگشت [ناو] روزولت به خانه را به عنوان پیامی هوشمندانه به رهبر ایران با هدف ایجاد اعتماد دوجانبه پس از توافق هسته ای تعبیر کنند و یا حتی آن را به معنای قصد ایالات متحده برای خارج ساختن تدریجی خود از خاورمیانه بدانند، اما در واقع دلیلی بسیار ساده تر [برای این تصمیم] وجود دارد: نیروی دریایی فعلی که متشکل از ده ناو هواپیمابر است، پس از فعالیت سنگین در سال های اخیر نیازمند تعمیر و نگهداری است. • اهمیت ناوگان هواپیمابر برای اجرای اهداف و منافع آمریکا • در واقع این ناوگان که دارایی های ملی به شمار می آیند کمی زود برای استقرار در منطقه گسیل شدند و سپس مدتِ اقامت خود را با هدف شرکت در مأموریت های مهم و قدرت نمایی در برابر دشمنان [ایالات متحده] افزایش دادند و در این راستا به انجام عملیات بین المللی با کشورهای شریک پرداختند و دسترسی آبی و امکانِ ارسال کمک های بشردوستانه – برای نمونه در جریان بلایای [طبیعی] ژاپن، نپال، هائیتی، و فیلیپین – را تضمین کردند. برای نمونه، از سال ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۳ حملات علیه مواضع گروه های تندروی اسلامی در مدیترانه، خاورمیانه، و آسیای جنوب غربی نیازمند این بود که دو ناو هواپیمابر در منطقه استقرار داشته باشند. • نیاز جدی ناوگان هواپیمابر ایالات متحده به تعمیر، مراقبت، و نگهداری • در نتیجه، در حالی که استقرار ناوگان هواپیمابر از سال مالی ۰۹/۲۰۰۸ تا سال مالی ۱۲/۲۰۱۱ به صورت میانگین تنها ۵ / ۶ ماه بوده است، میانگینِ استقرار آن ها از سال مالی ۱۲/۲۰۱۱ تاکنون ۲ / ۸ ماه بوده است. و تمامی این افزایش ها در استقرار و استفاده از این ناوها، زمانِ در دسترس به منظور انجام تعمیرات و مراقبت ها از آن ها، و نیز زمانِ در دسترس برای آموزش بیش از شش هزار خدمه ای که بر روی این ناوگان هواپیمابر و کشتی های پشتیبانی کننده از آن ها خدمت می کنند را پایین آورد. متأسفانه هم اکنون به نگهداری ها و تعمیرات هزینه برتر و زمان برتری نیاز است که تمامی این ها به موجبِ استقرار و استفاده ی طولانی مدت این ناوها بوده است. • دوره چهارده ماهه برای تعمیرات و نگهداری ناوگان هواپیمابر • برای این که بتوان یک ناو هواپیمابر را برای فعالیتِ معمول آن که نیم قرن است، آماده نگه داشت، باید دوره ای چهارده ماهه برای تعمیرات و نگهداری آن ها پس از یک دوره ی بلندمدتِ استفاده از آن ها برنامه ریزی کرد. این دوره ها موارد گوناگونی را دربر می گیرد که از جمله ی مهم ترین آن ها می توان به این موارد اشاره کرد: بازسازی لایه ی رویی عرشه ی پرواز که ۳۰۰ متر درازا دارد، نوسازی کیلومترها سیم کشی برق و کابل کشی فیبر نوری، تعمیر و سرویس کاملِ ژنراتورهای برق، به روز رسانی بخش کنترل و فرماندهی به لحاظ سخت افزاری و نرم افزاری، و البته رسیدگی به قسمت های زنگ زده که بر روی تمامی کشتی ها تلنبار شده و به چشم می خورد. • دلایل طولانی بودن دوره ی تعمیر و نگهداری ناوگان دریایی ایالات متحده • بنابراین، در پی استقرار و به کارگیری های پیاپی در سال ۲۰۱۲ و ۲۰۱۳، ناو یو اس اس دوایت دی. آیزنهاور پس از یک دوره ی تعمیر و نگهداری که ۲۳ ماه به طول انجامید، بندرگاه را در ۲۸ ام اوت ترک کرد – در حالی که این دوره ی تعمیر تقریباً ۶۵% بیش از آنچه برنامه ریزی شده بود به طول انجامید. و مسئله ای که اوضاع را بیشتر پیچیده ساخت، قانون کنترل بودجه ی نظامی بود که تعمیر و نگهداری ناو آیزنهاور و کشتی های [جنگی] دیگر را به تعویق انداخت. چنین تأخیرهایی در تعمیر و نگهداری [ناوگان دریایی آمریکایی] عواقب ناگوار و اجتناب ناپذیری را بر روی نحوه ی استقرار و به کارگیری ناوهای هواپیمابر باقیمانده بر جای گذاشته است. تمامی این تأخیرها [در تعمیر ناوگان] نیروی دریایی را واداشته است تا انتخاب های دشواری را برگزیند. طبق گفته های دریاسالار مایک شومیکر، جانشین فرمانده ی نیروی دریایی، با توجه به مدت فزاینده ای که این ناوگان فعالیت کرده اند و نیز با توجه به دوره ی تعمیرات و نگهداری، دوره ی آموزشی که پیش از استقرار این ناوگان گذرانده می شود بیش از ۷۰ درصد پایین آمده است. این حداقل [زمان] مورد نیاز برای کارکنان ناوهای هواپیمابر برای فراگرفتن نحوه ی به کار انداختن کشتی ها و هواپیماها است. • تقویت کمّی و کیفی ناوگان هواپیمابر آمریکا برای آینده • با داشتن این متغیرها در ذهن، نیروی دریایی [ایالات متحده] یک برنامه ی زمان بندی شده ترتیب داده است که به موجب آن ناوهای هواپیمابر بیشتری در سال ۲۰۱۶ در دسترس قرار خواهد گرفت. یازدهمین ناو هواپیمابر که هم اکنون در حال ساخت است – یعنی ناو یو اس اس جرالد فورد – با وارد شدن به ناوگان دیگر در سال ۲۰۱۹، می تواند وضعیت را به نحوی چشمگیر بهبود بخشد. با توجه به این توسعه، نیروی دریایی باید بتواند به هدف بلندمدت خود برای داشتن دو ناو هواپیمابرِ مستقر در محل به طور مداوم دست پیدا کند، آنهم در حالی که سه ناو هواپیمابر دیگر نیز آماده باشد که در سال مالی ۲۱/۲۰۲۰ به هر نقطه از جهان که لازم باشد اعزام شوند. • لزوم افزایش سرعت تعمیر ناوگان دریایی ایالات متحده • اگر نیروی دریایی بخواهد باز هم رویکرد پیشین خود در قبال تعمیر ناوگان دریایی – یعنی تأخیر در تعمیر آن ها – را در پیش گیرد و تعمیر روزولت را دو ماه دیگر نیز به تعویق بیندازد، تنها باعث خواهد شد که هزینه ی تعمیر و نگهداری آن افزایش یابد، برنامه ی زمان بندی شده دچار بی نظمی گردد، و قابلیت پیش بینی و در دسترس بودن این ناوگان هواپیمابر پایین آید. • نقش پررنگ جنگنده های ناونشین فرانسوی در غیبت ناوگان هواپیمابر آمریکایی • – تأثیرات منطقه ای که یک ناو هواپیمابر می تواند داشته باشد غیبت یکی از هواپیماهای هورنت ناونشین اف-۱۸ از روی عرشه ی روزولت، با بسیاری دیگر از ادوات جنگی که قابلیت حمله به داعش را دارند جبران می شود. ناو هواپیمابر شارل دوگل که در بهار امسال – و پیش از آن که در اقیانوس هند به تمرین بپردازد – به مواضع داعش حمله کرد، به زودی فرصتی دیگر برای تکرار این کار خواهد یافت. این ناو هواپیمابر فرانسوی که [از نمونه های آمریکایی] کوچک تر است مجهز به دوازده فروند هواپیمای ناونشین رافال و نه فروند هواپیمای سوپر اتاندارد است. البته باید گفت که بااینکه این جنگنده های ناونشین فرانسوی بسیار کارآمد هستند، اما تنها با نیمی از جنگنده های ناونشین روی ناوهای هواپیمابر آمریکایی برابری می کنند. • خلأ ناشی از بازگشت روزولت به خانه به خوبی پر خواهد شد • یک گروه آماده ی دومنظوره ی [آبی-خاکی) آمریکایی نیز در منطقه حضور خواهد داشت که متشکل از سه کشتی جنگی دومنظوره است، به همراهی یک ناو هواپیمابر کوچک یو اس اس اسکس، شش هارییر AV-6B، دوازده بالگرد نظامی پشتیبانی کننده، و ۱۰۰,۱ تفنگدار دریایی از واحد ۱۵ ام مارین اکسپدیشنری. و نیز هواپیماهای با و بدون سرنشین مستقر بر روی باند پایگاه های هوایی – از جمله شش هواپیمای اف-۱۶ اس که در پایگاه هوایی اینسیرلیک در ترکیه استقرار یافته اند – و نیز هواپیماهای تجسس و شناسایی نیروی دریایی که در منطقه استقرار خواهند داشت. به لحاظ نیروی مبارزاتی در برابر داعش، این ادوات جنگی به طور کامل خلأ ناشی از بازگشت روزولت به خانه را پر خواهند کرد و حملات هوایی در راستای عملیات عزم راسخ نیز بدون وقفه به حملات خود ادامه خواهند داد. • ناوهای هواپیمابر در واقع نماد دیپلماسی ایالات متحده هستند • اما تأثیرات ناشی از حضور یک ناو هواپیمابر مستقر در خاورمیانه هم به لحاظ روان شناختی و هم به لحاظ سیاسی چیست؟ (۱) به عنوان یک ابزار دیپلماتیک به منظور بازداشتن ایران؛ (۲) مطمئن ساختن هم پیمانان خودمان در منطقه نسبت به تعهدمان؛ (۳) و دادن زمان کافی به رییس جمهور [اوباما] برای گرفتن تصمیم مناسب در حین پیشامدهای منطقه. باید گفت که ناوهای هواپیمابر در واقع نماد دیپلماسی ایالات متحده هستند، در حالی که از سوی دیگر بازتاب دهنده ی قدرت و توانایی ایالات متحده هستند. این ناوهای هواپیمابر در حالی که این توانایی را دارند که روز و شب به طرزی شایسته به مواضع [دشمن] حمله ور شوند، از سوی دیگر این قابلیت را نیز دارند که بدون لزومِ به کارگیری از زور، پیام های سفت و سختی [به دشمن] منتقل کنند. به علاوه، برخلاف سکوهای پنهانی و یا دوربرد که سلاح های ضربتی ایالات متحده از روی عرشه ی آن ها به سوی هدف روانه می شود (برای نمونه بمب افکن های B-2 و موشک های کروز شلیک شده از زیردریایی ها)، ناوهای هواپیمابر بسیار دقیق عمل می کنند. مدتی پیش، [ناو هواپیمابر] روزولت برای متوقف کردن یک کشتی بازرگانی که توسط شمارِ زیادی از کشتی های جنگی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی مشایعت می شد و گفته می شد قصد داشت تا تسلیحات به دست شورشی های حوثی یمن برساند اعزام شد. و تنها حضورِ این ناو هواپیمابر باعث شد تا ناوتیپ ها (ناوگروه ها) ی ایرانی مسیر خود را تغییر داده و به بندرگاه خود بازگردند. و بدیهی است که غیبت این ناو هواپیمابر به ایران جسارت می بخشد تا دخالت خود در درگیری های منطقه را از این میزان که هم اکنون مشغولِ آن است نیز بالاتر ببرد. به همین ترتیب، غیبت این ناو هواپیمابر همچنین می تواند موجب شود تا روسیه تلاش های خود در جهت پشتیبانی از حکومت بشار اسد و دستیابی به نفوذ منطقه ای را بیشتر کند. • آیا آمریکا راهبرد چرخش به آسیا را محقق می سازد؟ • به علاوه – و شاید حتی مهم تر – اینکه حضور یک ناو هواپیمابر در منطقه به منزله ی یک اطمینان خاطر بزرگ به هم پیمانان منطقه ای ایالات متحده در مورد اهداف و نیات آمریکا است. اما از سوی دیگر، بازگرداندن ناو هواپیمابر به خانه [آن هم درست] پس از توافق هسته ای با ایران، عقب نشینی ایالات متحده از عراق، و تصمیم [واشنگتن] برای خودداری از حمایت بیشتر و گسترده تر از مخالفان سوری ممکن است این نگرانی را در ذهن هم پیمانان منطقه ای ایالات متحده پدید آورد که ایالات متحده دارد “چرخش به آسیا” که از مدت ها پیش وعده ی آن داده بود را محقق می سازد، که این مسئله می تواند بیمِ عقب نشینی گسترده تر ایالات متحده از خاورمیانه را به همراه داشته باشد. و سرانجام، در حالی که حضور یک ناو هواپیمابر فرانسوی و به کارگیری از یک پایگاه هوایی در ترکیه این امکان را [به ایالات متحده] می دهد که توان عملیاتی بالایی داشته باشد، اما از سوی دیگر زمان لازم برای تصمیم گیری درباره ی ناو هواپیمابر ایالات متحده که در دستان رییس جمهور [ایالات متحده] است را نیز کاهش می دهد. طبق گفته ی ری مابوس فرمانده ی نیروی دریایی ایالات متحده، “نیروی دریایی به خوبی توان و اهمیت [ناو هواپیمابر] خود را هنگامی که نخستین حملات هوایی علیه جنگجویان دولت اسلامی در عراق و سوریه در چهل وچهار روز ابتدایی انجامِ عملیات از سوی جنگنده های هورنت اف-۱۸ نیروی دریایی انجام گرفت نشان داد. این جنگنده ها از عرشه ی یو اس اس جورج دبلیو. بوش به سمت خلیج فارس به پرواز درآمده بودند، و این در حالی است که جنگنده هایی که بر روی باند پایگاه های هوایی وجود داشتند نمی توانستند تا زمانی که موافقت کشورهای میزبان را کسب کنند در این عملیات شرکت کنند.” • نقش ناوهای هواپیمابر ایالات متحده در عقب راندن مسکو • بدون شک تصمیم برای استفاده از زور در خاورمیانه همین جوری هم بدون همکاری بیشتر از سوی هم پیمانان دشوار است. برای نمونه، اگر تلاش ها برای محدود کردن حریم هوایی برای هواپیماهای سوری در سوریه با شکست مواجه گردد، گزینه های پیشِ روی رییس جمهور [اوباما] برای عقب راندن مسکو در صورت غیبت ناوهای هواپیمابر ایالات متحده [در خلیج فارس] محدود خواهد شد. • احتمال عقب نشینی تا زمانی که ایران به توافق و تعهدات خود پایبند بماند • – تأثیرات توافق هسته ای توافق هسته ای ایران شامل یک سری ملاحظات عمده است که بر روی ثبات فعلی در منطقه تأثیر می گذارد. از آنجا که تحریم ها تا زمانی که آژانس بین المللی انرژی اتمی اقدامات هسته ای کلیدی [از سوی ایران] را تأیید نکند برداشته نمی شوند، ایران انگیزه ی کافی خواهد داشت تا حداقل تا بهار یا تابستان آینده درست رفتار کند. و در آن زمان است که ایران دسترسی به بازارهای بین المللی و میلیاردها دلار دارایی مسدود شده ی آن کشور که مدت ها منتظرِ آن بود را خواهد داشت. اگر از این دریچه به مسئله نگاه کنیم، توافق هسته ای در واقع به منزله ی دریچه ای از فرصت هاست که در طول اجرای آن، غیبت ناوهای هواپیمابر [ایالات متحده] خطر کمتری در پی خواهد داشت. اما اگر ایران همان گونه که بسیاری پیش بینی می کنند فریب کاری کند، این کار را به احتمال بسیار فراوان زمانی انجام خواهد داد که از سود اقتصادی که به موجب توافق عاید آن می شود نهایت بهره را برده باشد. و در این زمان است که به احتمال فراوان یکی از ناوهای هواپیمابر بار دیگر به منطقه بازخواهد گشت و رییس جمهور [ایالات متحده] گزینه های بهتری جلوگیری و مقابله با اقداماتِ برهم زننده ی ثبات در اختیار خواهد داشت. • حضور امریکا در منطقه باید غیرقابل پیش بینی باشد • ایالات متحده باید به جای دلخوشی به حضور ایستای ناو هواپیمابر خود، از غیبت موقت یکی از ناوهای هواپیمابر خود بهره برده و در مورد تأکید خود بر روی غیبت ناو هواپیمابر ایالات متحده در منطقه بازنگری کند؛ ایالات متحده همچنین باید این تغییر [رویه] را به هم پیمانان و دشمنان احتمالی خود منتقل کند. اگر یک ناو هواپیمابر همواره در یک نقطه حضور داشته باشد، دیگر از مفهوم مانور و عملیات سوءاستفاده نخواهد شد، و همین مسئله نشان دهنده ی برتری کلیدی این روش در مقایسه با راه های دیگرِ نشان دادن قدرت خواهد بود، و همچنین در نجات و بقای آن نیز نقش خواهد داشت. از سوی دیگر، غیرقابل پیش بینی بودن باعث می شود که تصمیمات و محاسبات دیپلماتیک و نظامی دشمنان پیچیده گردد. و این مسئله زمانی اهمیت بیشتری خواهد داشت که قرار باشد با رقیبانی رودررو شویم که از سامانه های پیشرفته ی دفاعی مانند رادار در سرتاسر افق و موشک های پیشرفته ی ضد کشتی برخوردار هستند. به همین ترتیب، تعهد یک ناو هواپیمابر به پشتیبانی از هم پیمانان خود بسیار دلگرم کننده تر از حضور پیاپی آن [در منطقه] است که با گذشت زمان از میزان دلگرمی آن کاسته می شود. اگر همان گونه که نیروی دریایی می گوید، حضور به معنای “حضور داشتن در جایی که باید و زمانی که باید” باشد، سازوکارِ عملیاتی برای استقرار و به کارگیری ناوهای هواپیمابر باید بر پایه ی مانور و توان عملیاتی باشد. • ایالات متحده باید ناوگان هواپیمابر خود را آماده تر سازد • از آنجا که ناوهای هواپیمابر در واقع ادوات جنگی بسیار انعطاف پذیر و استراتژیکی هستند، خارج کردن گزینه ی استفاده از آن ها توسط فرمانده ی کل قوا هیچ گاه مناسب به نظر نمی رسد. در این لحظه ی بخصوص در خاورمیانه، داشتن یک ناو هواپیمابر با توجه به توان آن در بازدارندگی [دشمنان ایالات متحده]، دلگرمی بخشیدن [به هم پیمانان]، و دادن زمان کافی برای تصمیم گیری، بی تردید گزینه ی مناسبی است. به هر ترتیب، کاستن از شمارِ این ناوهای هواپیمابر همچنان ادامه خواهد یافت، مگر اینکه این ناوها تقویت [و تعمیر] شوند. به طور دقیق تر باید گفت که از آنجا که این ناوهای هواپیمابر ابزارهای بسیار ارزشمند و بازتاب دهنده ی قدرت ملی هستند، سیاست گذاران باید جلوی تأخیر و به تعویق افتادنِ استقرار مجدد آن ها [در خلیج فارس] را بگیرند. تصمیم گذاران باید از این فرصت که به موجب توافق هسته ای ایران به وجود آمده و به موجب آن خطر و تهدیدی که از سوی ایران حس می شود به طور موقت پایین آمده است [(و در نتیجه ناوهای هواپیمابر ایالات متحده به خانه بازگشته اند)] نهایت بهره را برده و ناوگان هواپیمابر خود را برای دستیابی به آمادگی بیشتر برای مقابله با خطرها و تهدیدات شدیدتر در آینده آماده سازند.
سه شنبه ، ۲۸مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبرگزاری دانشجو]
[مشاهده در: www.snn.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 25]
-
گوناگون
پربازدیدترینها