محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1826390742
وقتی مهم ترین رود های ایران برای دولت ها بی ارزش است + تصاویر
واضح آرشیو وب فارسی:شفاف: چند روز پیش یکی از آن کشتی های لایروب هلندی را در اروند دیدم که متاسفانه نشان می داد با گذشت بیش از یک دهه از این جریان، تنها بهمنشیر لایروبی شده و کارون و اروند همچنان چشم انتظار دیدن لایروب ها در خود هستند. چنین وضعی ناشی از بی تفاوتی نسبت به این مساله جدی در استان خوزستان است.»فردا: مجتبی گهستونی، فعال محیط زیست و میراث فرهنگی می گوید: «به خاطر دارم، سال های 1372 یا 73 که تازه خبرنگار شده بودم، از طرف جهاد سازندگی خوزستان و مدیرکل آن، محمدرضا اسکندری که بعدها در دولت احمدی نژاد، وزیر جهاد سازندگی شد، ما را به خرمشهر و آبادان بردند تا از لایروبی بهمنشیر و اروند، گزارش تهیه کنیم. در آن دوران، دو کشتی لایروب از هلند خریداری شده بود و قرار بود تا خبرنگاران از وضعیت لایروبی رودخانه ها مطلع شده و درباره آن بنویسند. گفته می شد که این کشتی ها به زودی به اهواز می رسند و کل رودخانه لایروبی خواهد شد. چند روز پیش یکی از آن کشتی های لایروب هلندی را در اروند دیدم که متاسفانه نشان می داد با گذشت بیش از یک دهه از این جریان، تنها بهمنشیر لایروبی شده و کارون و اروند همچنان چشم انتظار دیدن لایروب ها در خود هستند. چنین وضعی ناشی از بی تفاوتی نسبت به این مساله جدی در استان خوزستان است.» گزارش ها اما خبر از تخلیه فاضلاب های شهری و صنعتی و آب های سطحی آلوده به اروندرود می دهند. تخلیه آب هایی که حاصل از بارندگی های شدید و جمع شدن آب های سطحی در مجتمع پتروشیمی آبادان و پمپاژ آنها به اروند است. *** داستان اروندرود اما قصه ی درازی است. در سال های پیش از انقلاب به دلیل حضور شرکت های نفتی انگلیسی، لایروبی رودخانه ها و اهمیت این امر از اولویت های منطقه به شمار می رفت، چرا که علاوه بر حضور کشتی ها و تسهیل حرکت آنها، استفاده از گل و لای و خاک ارزشمند و غنی حاصل از لایروبی در امر کشاورزی، جایگاه بالایی داشت. کارون در ادامه مسیر خود به دو شاخه بهمنشیر و اروندرود تقسیم می شود. در ادامه نیز اروند از افزوده شدن دجله و فرات پرآب تر می شود. اما مساله اساسی اروند از دزفول شروع می شود؛ جایی که رودخانه پرآب و قابل کشتیرانی است و در زبان محلی به آن «کریت» می گویند، آخرین نقطه ای که تا پیش از انقلاب کشتی ها می توانستند رفت وآمد کنند. کشتی ها از آبادان تا کریت می توانستند تردد کنند اما لایروبی نکردن باعث شد تا این مسیر تا حدی بسته شود و دیگر راه برای عبور و مرور کشتی ها به سادگی میسر نبود. به گفته عادل دریس، مدیرکل بندر و دریانوردی خرمشهر، «تا پیش از سال 1356 تردد کشتی های 80 هزار تنی در آبراه اروندرود امکان پذیر بود ولی اکنون تردد کشتی های 10 هزار تنی به سختی امکان پذیر است.» این مساله در زمان جنگ هشت ساله ایران و عراق، رنگ متفاوتی به خود می گیرد. اروندرود یا شط العرب که خود یکی از دلایل واهی صدام برای حمله به ایران و آغاز جنگ به شمار می رفت، در دوران هشت ساله مانند بسیاری از سرزمین های جنوب و غرب کشور دستخوش دگرگونی های زیست محیطی شد. دریس افزود: «در طول جنگ، صدها شناور غرق شده که آمار دقیقی از آن در دست نیست، موجب شده است که اولا عمق رودخانه و در نتیجه تناژ کشتی های این رودخانه کاهش یابد و دوم اینکه خطرات زیادی برای تردد کشتی ها در این رودخانه ایجاد شود.» از سوی دیگر استفاده از مین های آبی، موشک، خمپاره و بمب های عمل نکرده در اروند خطرات بسیاری را برای ساکنان و تردد کشتی ها دربر دارد. فرج الله خبیر، معاون سیاسی اجتماعی استانداری خوزستان نیز تیرماه امسال از پاکسازی آبراه بین المللی اروند از شناورهای غرق شده به جا مانده از هشت سال جنگ تحمیلی تا پایان امسال خبر داده بود و گفت: «راه بازگشت به روزهای پر رونق این رودخانه راهبردی هموارتر می شود. وی همچنین افزوده بود: پس از پایان پاکسازی اروند از غرق شده ها، طرح لایروبی این رودخانه را با رایزنی با مسئولان کشور عراق شروع می کنیم. پاکسازی و لایروبی اروندرود یکی از محورهای مهم دیدار رییس جمهوری کشورمان با نوری المالکی نخست وزیر عراق در آذر 92 بود و دو کشور در پاکسازی هرچه سریعتر رودخانه اروند توافق کردند.» *** جریان لایروبی اروندرود با کشورها و شرکت های مختلفی مطرح شد و بسیاری برای این کار وارد مذاکره شدند. از جمله یکی شرکت چینی که در ازای قیمتی پایین تر خواست تا گل ولای حاصل از لایروبی را به آن کشور انتقال دهد. در این میان دو لایروب هلندی نیز خریداری شد و ایران چند بار برای لایروبی بر سر میز مذاکره رفت که هیچ کدام به سرانجام نرسیدند. بانک جهانی نیز به منظور لایروبی و حفاظت از محیط زیست کارون و احیای آن، وام سنگینی را در اختیار ایران قرار داد. در دوران ریاست جمهوری محمود احمدی نژاد، بحث ورود فاضلاب کارخانه ها به رودخانه کارون بار دیگر مطرح و تصمیم گرفته شد تا تمامی کارخانه هایی که فاضلاب شان به کارون ریخته می شود بایستی مسیر آن را تغییر دهند تا ورود فاضلاب به کارون نداشته باشیم و آن بخشی که قابل ورود به رودخانه است با تصفیه وارد شود. بعدتر آمارهایی از این برنامه ارائه شد که قابل اطمینان نیستند. بعدها طرح بزرگی به نام طرح احیای شبکه گسترده فاضلاب در شهرهای خوزستان راه اندازی می شود که اواراق مشارکت آن نیز فروخته شد، با این حال وضعیت اجرایی آن مشخص نیست. علی نیازی، معاون عمرانی و برنامه ریزی فرماندار آبادان نیز درباره این طرح اظهار کرده بود: «سیستم تصفیه فاضلاب شهر هنوز اجرا نشده و هم اکنون فاضلاب آبادان به صورت تصفیه نشده وارد اروندرود می شود. البته تا زمان راه اندازی تصفیه خانه فاضلاب، همه صنایع موظف هستند که برای فاضلاب خود تصفیه خانه نصب کنند. اگرچه خروجی فاضلاب صنایعی مانند پالایشگاه و پتروشیمی گاهی از استانداردهای مجاز بالاتر است. با این حال پروژه تصفیه فاضلاب آبادان قرار است به صورت فاینانس اجرا شود و اکنون در مرحله برگزاری مناقصه است که امیدواریم به زودی عملیاتی شود.» *** حال اروند با مشکلانی چون لایرونی نشدن، ورود فاضلاب شهری و صنعتی به آن و ساخته شدن سدهای بسیار روبه روست. یکی از فعالان رسانه ای اهوازی اعتقاد دارد که کارون به زودی برای همیشه می میرد. وی می گوید: «برای لایروبی اروندرود نیاز است که از بالادست رودخانه این اتفاق بیفتد، یعنی از کارون. سطح اروند با خلیج فارس یکسان است و ورود آب های شور به آن طبیعی است. نیاز است که ابتدا کارون که در بالادست اروند است لایروبی شود، چرا که لایروبی از پایین دست دوباره کاری محسوب می شود و گل ولای بار دیگر از بالادست به پایین دست آورده خواهد شد، اما این اتفاق رخ نمی دهد. اصولا لایروبی اروندرود باید از کارون شروع شود و لایروبی کارون نیز از بخش آخر دز که نامش کرونی است. در دزفول تفاوت خاصی در جریان و فشار آب و بستر روخانه وجود ندارد اما از آنجا و بعد از دزفول، جایی که به شاخه اصلی کارون می پیوندد، همه چیز به هم می ریزد. ساخت سدهای بسیار باعث شده تا دبی و سطح آب رودخانه پایین بیاید و جریان کم آب منجر به شوری بالای رودخانه ها شده است. از سوی دیگر طرح توسعه نیشکر و صنایع جانبی چه پیش و چه پس از اهواز به وخامت اوضاع دامن زده است. وی می افزاید: سد گتوند تیر خلاص به اروندرود بود. شوری آب اروند که در آن دوره حدود 300 تا 600 میلی موس بود افزایش یافت و به 1200 رسید و در حال حاضر شوری آب کارون از شوری آب خلیج فارس نیز بیشتر شده است. آخرین سدی (گتوند) که زده شد، جریان آب به حدی پایین آمد که یکی از مسئولان با عصبانیت گفت اگر فاضلاب ها را قطع کنیم، چیزی از کارون باقی نمی ماند. علاوه بر آن وجود معدن گنبد نمکی در فاصله 5 کیلومتری محل احداث سد گتوند علیا که بزرگترین پروژه عمرانی کشور به شمار می آمد، با صد ها میلیون تن ذخیره از چالش هایی بود که بسیاری درباره آن سخن گفتند اما کسی نشنید. این فعال رسانه ای در ادامه با اشاره به نابودی بسیاری از گونه های جانوری و گیاهی رودخانه های کارون و اروند در پی اقدامات عجیب اظهار کرد: گونه ای از کوسه های کوچک در کارون بود که طول آنها نهایتا به یک و نیم متر می رسید، اما در حال حاضر هیچ اثری از آنها نیست. چندین نوع ماهی و مارماهی دیگر نیز دیگر در کارون وجود ندارند.» *** چنین اخطارهایی درباره وضعیت نابسامان و متاثرکننده کارون و اروندروز کم نبوده است؛ گهستونی که سال 1390 رتبه اول فعالان پنجمین همایش محیط زیست کشور را به دست آورده بود، در سخنرانی خود پس از قرار گرفتن جایگاه مخصوص، یک تراشه استوانه ای شکل از گمانه های ژئوتکنیک معدن نمک سد گتوند را همراه خود از اهواز به تهران برده بود و در حالی که آن را در دست گرفته بود، نسبت به خطر معدن نمک سدگتوند و شوری احتمالی آب کارون و تهدید سلامت این رودخانه، صحبت کرد. این فعال محیط زیست گفت: «الان در خوزستان با پدیده سدسازی های مکرر مواجه ایم و این پدیده علاوه بر اینکه زیست بوم فرهنگی و اقلیم برخی مناطق را از بین برده،پیامدهای محیط زیستی زیادی برای ما داشته است. با آبگیری سدها خانوارهای بسیاری بی خانمان شدند و زیست گاههای عشایری غرق شدند. مطالعه ۳۰ سد در خوزستان و آغاز به ساخت بخشی از آنها تبعات زیست محیطی فراوانی را به دنبال خواهد داشت. یکی از پیامدهای محیط زیستی سدسازی مکرر بر رودخانه های خوزستان، شور شدن کارون است. وی افزود: اخیرا شاهد طرح دغدغه کارشناسان مستقل بابت شور شدن کارون هستیم. من از همه فعالان محیط زیست کشور دعوت می کنم به خوزستان بیایند و از تاثیرات احتمالی هر یک از این پروژه ها بر محیط زیست بازدید کنند. من با خودم استوانه ای از گنبدهای نمکی سد گتوند را آورده ام که به شما نشان دهم. ما نگران شور شدن آب کارون هستیم. کارون که زمانی یک رودخانه قدرتمند و خروشان بود، امروز با مشکلات محیط زیستی فراوانی دست و پنجه نرم می کند.» *** وخامت اوضاع کارون و اروندرود مساله ای نیست که مسئولان و فعالان محیط زیستی از آن بی اطلاع باشند و در راس این هرم وارونه، آبادان از وضعیت بدتری رنج می برد. اروندرود، قرن هاست از میان این شهر عبور می کند و زندگی ساکنان این شهر وابستگی بسیاری به این رودخانه مرزی دارد. آلودگی آن، آن چنان غیرقابل انکار است که علاوه بر رنگ آب، بوی تعفن و ناخوشایند آن، هر آدمی را از مسیر حرکت خود دور می کند. بخش عمده ای از این آلودگی ها، شامل زباله هایی که مردم در مسیر رودخانه می ریزند و تخلیه فاضلات های شهری است و بخشی از آن نیز حاصل بی توجهی لنج دارن و ریختن پسماندها و سوخت در آن است. سیدمهدی موسوی آزاد، رییس اداره حفاظت از محیط زیست آّبادان، بیشتر آلودگی اروندرود را ناشی از تخلیه فاضلاب های شهری می داند و می گوید: «آبادان سیستم تصفیه فاضلاب شهری ندارد. اگر سیستم تصفیه فاضلاب اجرا شده بود می توانستیم انتظار داشته باشیم که آب های سطحی از طریق این سیستم و بعد از تصفیه وارد رودخانه شوند. تاکنون چندین بار مساله فاضلاب شهری در مراجع قضایی طرح شده است. اگرچه اکثر صنایع اکنون به سیستم تصفیه فاضلاب مجهز شده اند، با این حال ورود این فاضلاب ها ایجاد آلودگی می کند و باعث تغییرمشخصات فیزیکی و شیمیایی آب می شود. خوشبختانه آب آشامیدنی مردم آبادان از اروندرود تامین نمی شود اما معیشت بخشی از مردم بسته به این رودخانه است. از صیادی گرفته تا تجارت و کشاورزی. بنابراین بی توجهی به کنترل این آلودگی ها منجر به مرگ آبزیان و نابودی پوشش گیاهی حوزه این رودخانه می شود.» به نظر می رسد تنها عزمی ملی می تواند بحران بی آبی کارون و لایروبی اروندرود را حل کند. در غیر این صورت، باید بر کارون نیز مانند زاینده رود، تالاب هامون، تالاب شادگان، دریاچه ارومیه، سیمینه رود، تالاب بختگان و دیگر قربانیان بی تدبیری و مدیریت نادرست آب در ایران فاتحه ای بخوانیم.
یکشنبه ، ۲۶مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: شفاف]
[مشاهده در: www.shafaf.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 15]
-
گوناگون
پربازدیدترینها