واضح آرشیو وب فارسی:خبرلنده: عزاداری دهۀ اول محرم یک نوع اعلام آمادگی برای نصرت است تا صرف سوگواری، و گویی عزاداران به قصد یاری اباعبدالله الحسین(ع) از همان ابتدای محرم به خیمۀ اباعبدالله الحسین(ع) می روند که مولایشان را غریب نگذارند.به گزارش خبرلنده به نقل ازپایگاه خبری تحلیلی صبح زاگرس ، حجت الاسلام و المسلمین علیرضا پناهیان در یادداشتی اختصاصی به سئوال باشگاه خبرنگاران مبنی بر اینکه چرا عزاداری حضرت سیدالشهدا علیه السلام از ابتدای ماه محرم آغاز می شود، پاسخ دادند که مشروح آن در ادامه آمده است. اینکه چرا مراسم عزاداری برای اباعبدالله(ع) از اول دهۀ محرم آغاز می شود، دلائل مختلفی می تواند داشته باشد: شاید به اعتبار فرمایش امام رضا(ع) است که می فرماید از اول دهۀ محرم حزن و اندوه در چهرۀ پدرم دیده می شد و حالت عزادار به خود می گرفتند. در روایت آمده است که امام رضا(ع) فرمودند: هنگامی که ماه محرم شروع می شد، دیگر کسی پدرم را خندان نمی دید و هر روز ناراحتی او بیشتر می شد تا روز دهم محرم. پس وقتی روز دهم می رسید، آن روز روز مصیبت و اندوه و گریۀ او بود.(کَانَ أَبِی ع إِذَا دَخَلَ شَهْرُ الْمُحَرَّمِ... امالی صدوق/128) در روایت مشهور دیگری وقتی پسر شبیب در اول محرم بر امام رضا(ع) وارد شد، حضرت برای او ذکر مصیبت شهادت و اسارت اهلبیت(ع) را کردند.(دَخَلْتُ عَلَى الرِّضَا ع فِی أَوَّلِ یَوْمٍ مِنَ الْمُحَرَّمِ.. امالی صدوق/130) شاید به این دلیل باشد که عزاداران قبل از عاشورا با ده شب عزاداری بتوانند خود را برای حضور در غم بزرگ عاشورا آماده کنند. چرا که پس از یک هفته عزاداری، حضور در ذکر مصیبت هولناک عاشورا قابل تحمل تر خواهد بود. تمام عزاداران می دانند که اگر عزاداری از روز عاشورا شروع می شد چقدر ذکر مصیبت ها در عاشورا دردناک تر و غیرقابل تحمل تر می شد. اینکه پیامبر اکرم(ص) فرمودند: «إِنَّ لِقَتْلِ الْحُسَیْنِ حَرَارَةً فِی قُلُوبِ الْمُؤْمِنِینَ لَا تَبْرُدُ أَبَداً»(مستدرک الوسائل/10/318) این حرارت را هر کسی حس کرده باشد، می داند بی مقدمه وارد روز عاشورا شدن بسیار دشوار است. از طرف دیگر ممکن است یک دهه عزاداری قبل از عاشورا برای بعضی ها کسب توجه و آمادگی برای ایجاد سوز در روز دهم باشد. کسانی که دل غافلی دارند یا در اثر توجه به تعلقات دنیا احساس محبتشان به امام حسین(ع) کم شده باشد ده روز فرصت دارند تا در محافل عزاداری با شنیدن مواعظ و معارف دینی آمادگی لازم را کسب نمایند تا مبادا در روز مصیبت بزرگ اباعبدالله الحسین(ع) بی احساس و بی توجه حضور پیدا کنند. و شاید حکمت آن این باشد که در واقع این عزاداری دهۀ اول محرم یک نوع اعلام آمادگی برای نصرت است تا صرف سوگواری، و گویی عزاداران به قصد یاری اباعبدالله الحسین(ع) از همان ابتدای محرم به خیمۀ اباعبدالله الحسین(ع) می روند که مولایشان را غریب نگذارند. به همین دلیل عزاداری دهۀ عاشورا رنگ و بوی حماسی دارد و دسته های عزا با علائم دسته های رزمی در میادین دیده می شوند. در حالی که عزاداری از عصر عاشورا و شام غریبان به بعد تنها رنگ و بوی غم به خود می گیرد و حتی رسم شده است از ظهر عاشورا به بعد بیرق ها را به علامت شهادت اباعبدالله الحسین(ع) می خوابانند و دیگر برافراشته نگه نمی دارند. منبع : باشگاه خبرنگاران جوان
شنبه ، ۲۵مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبرلنده]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 25]