تور لحظه آخری
امروز : پنجشنبه ، 18 مرداد 1403    احادیث و روایات:  امام صادق (ع):خداوند مى‏فرمايد: بنده من با هيچ كارى پسنديده‏تر از انجام آن چه كه بر او فرض كردم...
سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون شرکت ها

تبلیغات

تبلیغات متنی

تریدینگ ویو

کاشت ابرو

لمینت دندان

لیست قیمت گوشی شیائومی

صرافی ارکی چنج

صرافی rkchange

رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید

سایت ایمالز

تور دبی

دزدگیر منزل

تشریفات روناک

اجاره سند در شیراز

قیمت فنس

armanekasbokar

armanetejarat

صندوق تضمین

طراحی کاتالوگ فوری

تعمیرات مک بوک

Future Innovate Tech

آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت

پی جو مشاغل برتر شیراز

قیمت فرش

آموزش کیک پزی در تهران

لوله بازکنی تهران

میز جلو مبلی

آراد برندینگ

سایبان ماشین

مبل استیل

بهترین وکیل تهران

خرید دانه قهوه

دانلود رمان

وکیل کرج

خرید تیشرت مردانه

خرید یخچال خارجی

وام لوازم خانگی

نتایج انتخابات ریاست جمهوری

خرید ابزار دقیق

خرید ریبون

ثبت نام کلاسینو

خرید نهال سیب سبز

خرید اقساطی خودرو

امداد خودرو ارومیه

ایمپلنت دندان سعادت آباد

موسسه خیریه

خرید سی پی کالاف

واردات از چین

الکترود استیل

سلامتی راحت به دست نمی آید

حرف آخر

دستگاه تصفیه آب صنعتی

حمية السكري النوع الثاني

ناب مووی

دانلود فیلم

بانک کتاب

دریافت دیه موتورسیکلت از بیمه

کپسول پرگابالین

خوب موزیک

کرکره برقی تبریز

 






آمار وبسایت

 تعداد کل بازدیدها : 1810167625




هواشناسی

نرخ طلا سکه و  ارز

قیمت خودرو

فال حافظ

تعبیر خواب

فال انبیاء

متن قرآن



اضافه به علاقمنديها ارسال اين مطلب به دوستان آرشيو تمام مطالب
 refresh

«سفرهای نمایشی» تنها دستاورد رونمایی شده «برجام»


واضح آرشیو وب فارسی:خبرگزاری دانشجو: بررسی برنامه های هیئت های تجاری که بعد از مذاکرات اتمی به ایران آمدند نشان می دهد که بیشتر قراردادها مربوط به خام فروشی مانند افزایش فروش نفت و یا تبادلات تجاری؛ مبهم وکلی که ناگفته همان مفهوم «واردات» را می دهد، است.گروه اقتصادی خبرگزاری دانشجو _محسن بیگی، کارشناسان اقتصادی معتقدند «برجام» نمی تواند به تنهایی نقشی اساسی در رفع مشکلات 50ساله ی اقتصاد ایران که همان «نفتی» و «دولتی بودن» است ایفا کند. بلکه این زخم های کهنه با انباشت بی تدبیری ها و تشدید تحریم ها ظهور بیشتری پیدا کرده است. به این ترتیب آنها نسخه نهایی حل مشکلات کشور را در ایجاد شفافیت اطلاعات و افزایش درآمد دولت از مالیات و بهبود مستمر فضای کسب وکار و چندین کار زیر بنایی دیگر می دانند. اجرای اصلاحات زیربنایی نیازمند همت و تلاش دولت مردان است که طبعاً نگاه برونگرا و تمرکز تمام توان و انرژی کشور روی موضوعات سیاست خارجه می تواند این مهم را مختل کند. کسی که واجبات اقتصاد ایران را که توجه به موضوع اقتصاد مقاومتی است؛ رها کند و به مستحباتی مثل مذاکرات برجامی با غربی ها بپردازد نمی تواند به بهبود اوضاع معیشتی مردم امیدوار بماند. به عنوان نمونه می توان تصور کرد اگر اقتصاد ایران تا این حد متکی به نفت نبود چگونه می توانست با بستن شیرهای نفت و نفروختن آن به این قیمت های نازل، پای مناسبات سیاسی را از بازار کوتاه کند. به این ترتیب روشن است تا زمانی که اقتصاد ما به این حد از قوت نرسد، اغلب تعاملات اقتصادی بین المللی با کشورهایی که اقتصاد قوی تری دارند باعث افزایش دامنه ی «نفوذ» آن ها خواهد شد که درنهایت بهره کشی آن ها از اقتصاد ایران را در پی خواهد داشت. تجربه مالزی مسئولین کشور مالزی از دهه هفتاد به بعد مذاکرات خود را با سرمایه داران وشرکت های بزرگ غربی مخصوصاً آمریکایی آغاز کردند و با اخذ وام های کلان طبق توصیه های بانک جهانی؛ همراه با دیگر کشورهای جنوب شرق آسیا که اقتصاد های به شدت وابسته ای به هم داشتند توانستند رشد باور نکردنی 12درصد و نرخ اشتغال بالایی را تجربه کنند. اما با خاتمه ی جنگ سرد و کاهش رقابت های سیاسی بین بلوک شرق و غرب، آمریکایی ها که دیگر نیازی به هم پیمانی و اتحاد با کشورهای این منطقه حس نمی کردند، با نفوذ خود سرمایه گذاری های خود را از آن منطقه کاهش دادند. با خروج یکباره ی سرمایه ها و شرکت های خارجی؛ مالزیایی ها خود را ناگهان با کاهش نرخ ارزش پول ملی، کاهش فروش محصولات و به بار آمدن بدهی های سنگین مواجه دیدند. در سال 1997که سال اوج این بحران بود به عنوان بدترین سال از نظر اقتصادی برای مالزی معرفی شده است. کارشناسان معتقدند این بحران به دلیل افراط در استفاده از سرمایه گذاران خارجی، نظارت ضعیف بر عملکرد شرکت های خارجی و آسان و بی هزینه گذاشتن بازگشت شرکت های خارجی، و البته نقش ضعیف بخش خصوصی و تعاونی های داخلی درحجم اقتصاد ملی بود. توجه به سرمایه و فناوری خارجی در صورتی منطقی است که در راستای کمک به تولید ملی و شرکت های خدماتی داخلی باشد. کارشناسان معتقدند در شرایط امروز اقتصاد ایران هم که دولت به شدت از ورود سرمایه های خارجی حمایت می کند باید این آینده نگری را در دستور کار داشته باشد تا بتواند با استفاده از این سرمایه ها تولید ملی را تقویت کند، نه شرکت های غربی وچند ملیتی را که در شرایط سخت؛ کشور را ترک می کنند. متأسفانه امروز زمینه ی ساختاری و مدیریتی مناسب درکشور برای ورد سرمایه ها و شرکت های خارجی وجود ندارد و با این شرایط اگر دولت در باز کردن درهای اقتصاد ایران تعجیل کند تا هرچه سریعتر «برجام» را علت اصلی بهبود وضعیت اقتصادی کشور نشان دهد، کشور را هرچه بیشتر در برابر مشکلات و تکانه های اقتصادی نامقاوم خواهد کرد. سفر های منفعت طلبانه این روزها و با افزایش سفرهای تجاری هیأت های مختلفی از کشورهای گوناگون اروپایی به ایران، افزایش تبلیغاتی دولت و رسانه های وابسته به آن از این مسافرت ها افزایش یافته است. حامیان دولت در تلاش اند تا با بزرگنمایی آثار اقتصادی این سفرها بر بهبود اوضاع معیشتی مردم، از آن ها استفاده تبلیغاتی کنند. «ذوق زدگی» رسانه های دولتی و حامیان آنها از این سفرها در حالی ادامه دارد، که کارشناسان تردیدهای جدی درباره تأثیر واقعی این سفرها و نمایشی بودن آن ها طرح می کنند. سفرهای هیئت های اقتصادی اروپایی وکشور های شرق آسیا تنها درصورتی می تواند برای کشور مفید باشد که سرمایه گزاران و شرکت های اروپایی با سرمایه گذاری در کشور؛ تجربیات و تکنولوژی خود را به کشور انتقال دهند. به اعتقاد ناظرین اقتصادی، نیاز ضروری این روزهای کشور «مدیریت جهادی» است که می تواند نیروهای انسانی دانشمند و با استعداد کشور ومنابع مالی و طبیعی پراکنده را به نحو مناسبی در کنار هم قرار دهد. به عنوان اولویت دوم نیز ارتباطی است که هیأت های تجاری خارجی مستقیماً با سرمایه های مالی خود؛ تولیدات داخلی را حمایت کنند و به این ترتیب و به طور همزمان انتقال فناوری نیز رخ دهد. البته مقدار این سرمایه های مالی وانسانی باید محدود شود و با قوانین خاص مدیریت شود تا در صورت خروج اینگونه سرمایه ها، مانند زمانی که همکاری پژو با ایران خودرو قطع شد تولید داخل آسیب نبیند. بررسی برنامه های هیئت های تجاری که تا به حال و بعد از مذاکرات اتمی به ایران آمدند نشان می دهد که کمترین انگیزه های تجاری آنان موارد فوق است و بیشتر قراردادها مربوط به خام فروشی مانند افزایش فروش نفت و یا تبادلات تجاری مبهم وکلی که ناگفته؛ همان مفهوم «واردات» را می دهد، است. علاوه بر همه ی این موارد وزیر صنعت با اعلام این که از این به بعد مالکیت زمین ها نیزبه سرمایه گذاران میتواند تعلق گیرد باعث شده تا با بازگشت احتمالی تحریم ها ایران علاوه برکاهش درآمد، پایدارترین سرمایه خود یعنی زمین را هم ازدست بدهد! به نظر می رسد در این مورد علاوه برتجربه مالزی باید ازقوانین وسیاست های محدود کننده ابتکاری دیگر نیز برای فعالیت خارجیان در ایران استفاده کرد، چون هیچ تاجری خیرخواه ایرانی ها نیست!


شنبه ، ۲۵مهر۱۳۹۴


[مشاهده متن کامل خبر]





این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: خبرگزاری دانشجو]
[مشاهده در: www.snn.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 16]

bt

اضافه شدن مطلب/حذف مطلب







-


گوناگون

پربازدیدترینها
طراحی وب>


صفحه اول | تمام مطالب | RSS | ارتباط با ما
1390© تمامی حقوق این سایت متعلق به سایت واضح می باشد.
این سایت در ستاد ساماندهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ثبت شده است و پیرو قوانین جمهوری اسلامی ایران می باشد. لطفا در صورت برخورد با مطالب و صفحات خلاف قوانین در سایت آن را به ما اطلاع دهید
پایگاه خبری واضح کاری از شرکت طراحی سایت اینتن