تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1834228505
فلسفه قیام عاشورا نپذیرفتن ذلت است
واضح آرشیو وب فارسی:افکار نیوز: احمدعلی افتخاری با بیان اینکه اهل بیت عصمت و طهارت(ع)، ذلت را برای شیعیان نمی پسندند، گفت: فلسفه قیام عاشورا نپذیرفتن ذلت بود و همه آرمان قیام، جهاد، شهادت، و رسالت اسرا و... درس عملی بود.به گزارش افکارخبر ، دکتر احمدعلی افتخاری، استاد دانشگاه اصول دین و کارشناس مذهبی در مورد آسیب شناسی عـزاداری ها، گفت: در مقابله با آسیب های عزاداری، گروهی بر این باورند، چون امری است مقدس، بگذارید مردم به هر گونه و به هر شکل و شیوه ای که می خواهند به عزاداری بپردازند، چون نقد ما به اصل عزاداری آسیب می رساند. هدف ها کم رنگ، شورها و باورها سُست تر می شوند، اما باید گفت اگر دخالت نکنیم و آسیب زدایی نکنیم، اصل عزاداری آسیب جدی می بیند و به زودی شاهد خواهیم بود که در عزاداری های ما همه چیز هست جز؛ احیای مکتب حماسی سالار شهیدان، بلکه عزاداری ما خود به مصیبتی بزرگ تبدیل می شود!؟ وی افزود: گروه دیگر بر این باورند، باید انتقاد نمود، خوب و بد را تشخیص داد، باید از خوبی ها گفت و ستود، و از کاستی ها و بدی ها کاست تا تر و خشک با هم نسوزد. باید به اصلاح و ترمیم نارسایی ها پرداخت، تا شعله های شور و هیجان و باور مردم به سردی نگراید و هدف متعالی و آرمان مقدس اهل بیت هم فراموش نشود. اگر ائمّه معصومین تأکید فرمودند که حادثه کربلا فراموش نشود یعنی که اسلام فراموش نشود. پس در تأمین این خواسته پربها نیازمند تلاش آگاهانه و هدفمند در احیای فرهنگ عاشورا، اهداف و پی آمدهای عظیم و خدایی آن هستیم. به عمل کار برآید به سخندانی و هرگونه سخنرانی و مداحی نیست!؟ این محقق و نویسنده کشورمان در بررسی شناخت آسیب ها اظهارداشت: آسیب های محتوایی عبارتند از: طرح یک بعدی از شخصیت پیامبر و ائمه معصومین که هر سخنران و مدیحه سرایی به جنبه های ملکوتی و قدسی ایشان می پردازد. در حالی که این بزرگواران دارای جنبه مادی و زمینی هم هستند، قُل اِنَّما اَنَا بَشَرٌ مِثلُکُم... و بعد زمینی ایشان به عنوان الگوی رفتاری و اُسوه ی حَسَنه است برای پیروان و اینها سازنده و قابل درک و قابل پیروی است. باید از مناقب ایشان گفت، از انس با خدا، ارتباط صمیمی با مردم، گره گشایی از کار مردم، زهد، شجاعت، ساده زیستی، فروتنی، نیایش، مساوات، ایثار، از جان گذشتگی ها، اخلاص، مجاهدت و شهادت و... اما گاهی می بینیم نه تنها به هیچ یک از ابعاد شخصیتی ایشان اشاراتی نمی شود، بلکه هرچه هست، توصیف و ستایش و طرح و ترسیم، چشم خط و خال، ابرو و قد و قامت و زلف و... است. وی افزود: باید از سراینده، گوینده و شنونده و عزاداران آراسته و محبان فرنگی مآب و مد روز... پرسید، اینها از مناقب اهل بیت(ع) است!؟ اینها ارزش است!؟ یا اینها از مکارم اخلاقی است؟ چه کمکی به ایمان و دین و آیین ما می کند؟ چه قدر مقبول درگاه ایزدی است!؟ و آیا ساحت مقدس اهل بیت(ع)، پذیرای این مطالب و شیوه ابراز عشق و محبت هست!؟ و برای معرفی شیعه به جهانیان لازم است!؟ اگر ائمه معصومین و بزرگان و رهبران شیعه تأکید نمودند بر اصل عزاداری به این گونه که « افشاگر باشد، روشنگری کند، احیاگر ارزش ها باشد، هدایتگر به بهترین ها باشد، به آموزش معارف و حقایق اسلام و قرآن بیانجامد، به شناخت و معرفت، از مقام و منزلت اهل بیت بیافزاید، روح حماسی را به جامعه القا کند، به اصل بندگی ایزد منان توجه دهد، به برپایی نماز و احیای امربه معروف و نهی ازمنکر راهنما باشد، در برابر ستم و ستمگر ایستادگی را به ارمغان آورد، به خودشناسی و خودباوری برساند و به اصلاح کج اندیشان و کج روان بپردازد»، این نیازها در کدامین مجلس عزاداری ما برآورده می شود!؟ اگر اهل بیت(ع) از شعرا و مداحان فهیم و متعهد تجلیل می نمودند، فقط به این جهت بود. افتخاری در ادامه سخنانش تصریح کرد: اگر امام سجاد(ع) از کُمیت و همگنان او تمجید می کند به پاس اشعار پُربار او و قصیده ۵۷۸ بیتی هاشمیات ایشان در معرفی هر چه نیکوی اهل بیت و بیان جنایات بنی امیه است و همین شاعر باذوق در مقطع و پایان اشعار خود می سراید: فَأنّی عَنِ الأمرِ الّذی تُکرِهُونَه، بِقَولی وَ فِعلی ما استَطَعتُ لِأجنَب پس من نسبت به آنچه شما دوست ندارید. با گفتار و کردار خویش تا آنجا که توان دارم از آنها دوری می جویم. عزاداری واقعی و با روح؛ سازنده است و افشاگر، هدایت گر است و حامل پیام های ارزشی و معارف دینی و... باید دریافت که تنها بسنده کردن به ابراز عشق، آن هم با هر واژه و تشبیه و توصیف ما را به کعبه مقصود نمی رساند. این محقق و نویسنده کشورمان بیان کرد: بیان مطالب ذلت ساز و خواری آور فراوان، ازجمله آفت های مشهود مجالس ماست؛ حسین غریب، زین العابدین بیمار، زینب مضطر، جوان ناکام، سکینه پریشان، ام لیلای گریان، زهرای قدخمیده، و... وهمچنین نسبت دادن اشک و آه، بی تابی، جَزَع و فَزَع، ابراز عطش، تقاضای آب، خواهش و ترحم و ... نماد ذلت است و ذلت از ساحت مقدس ایشان به دور است، هَیهات مِنّا الذِّلَه و بلکه دامانهای پاک که ایشان را پرورانده، ذلت را برایشان نمی پسندد که خود حضرت فرمودند: وَحُجُورٌطابَت وَ طَهُرَت... امام خود نماد عزت بود و تاکیدش بر بازماندگان هم بر حفظ عزت بود. ایشان ترجمان واقعی وحی اند، اسوه صبر و شکیبایی اند، آیات سفارش به صبر و بردباری را می دانند، رضای الهی را بر هر چیزی مقدم می دارند، از زادروز امام (سوم شعبان) پیام تهنیت و تعزیت پیامبر(ص) را به گوش جان سپرده دارند، از سرنوشتی که خدا برایشان مقدر فرموده راضی اند و خود حضرت شب عاشورا همه چیزرا بازگو فرمود، حتی آینده نهضت و رسالت اسرا را، پس این همه آه و فغان برای چیست!؟ برای رسیدن به مقام قرب و رضای الهی باید از همه چیز گذشت، بهشت را به بها دهند، نه به بهانه! وی افزود: ایشان دارای علم لَدنی و مقام عصمت ا ند و... ولی نادانی های ما به فضایل و مناقب ایشان، از آن چهره هایی که در همه دُهور نمی گنجند، این گونه ترسیم می کنیم، و به تصویر می کشیم! بلکه تمام برداشت ما از حادثه کربلا، از صفحه سیاه و ظلمانی آن است وهمه بحث ما از جنایات رخداده در عاشورا! برای گریاندن وتخدیر است! برای افسردگی و اِغما و غش و ضعف است! گریه نیز باید در رثای شهیدان کربلا حماسی باشد. این نویسنده و استاد دانشگاه با بیان اینکه ما باید پیرو راستین ایشان باشیم و اخلاق ما باید، اخلاقی باشد که از آن بزرگواران رسیده باشدگفت: بعضی از سخنرانان ناآزموده و مداحان ترانه خوان، مقام کبریایی اهل بیت را از اوج وعروج به زیر می کشند و اهداف متعالی ایشان رابه زیرآورده و قربانی جهالت خویش می کنند. مثلاً؛ همه درد امام حسین(ع) و حضرت عباس(ع)، برای سیراب کردن عطش یاران و زنان و کودکان بستگان است؟ حتی به خواهش! می بینیم حضرت اباالفضل شعار «وَالله اِن قَطَعتُموا یمینی، اِنّی اُحامی اَبَدا عَن دینی و... » سرمی دهد! یا همه شیون اهل بیت(ع) در خیمه ها به خاطر تشنگی، یا از دست دادن عزیزان است؟ در حالی که درد امام حسین(ع) آن گونه که خود بیان فرمودند حفظ دین و شرافت انسانی، اصلاح دین جدش از تحریفات و خرافه های رایج به یادگار مانده از گذشته... و انحراف امت از صراط مستقیم حق و عدل و قرآن و ولایت بود یا گریه های حضرت زهرا(س) به خاطر شکستن پهلو و سقط فرزند و بسته شدن دست و بازوی همسر است؟ اینها اهانت است! افتخاری تصریح کرد: گریه های شبانه روزی ایشان به خاطر انحراف امت پیامبر(ص) بود، غصب ولایت بود، مشاهده سرنوشت آینده مسلمانان بود و یکی از آن حوادث، رخداد عاشورا بود، اگر آن روز به درب خانه زهرا (س) نمی آمدند و آتش نمی زدند، حادثه کربلا نیز پیش نمی آمد! بلکه نظارت اوضاع امروز جهان شیعه بود! استاد دانشگاه اصول الدین در مورد وظایف ما برای حل این آسیبها گفت: اگر در مجالس سوگواری شرکت نمودیم، سینه ای زدیم، احیانا اشکی ریختیم، غذا و شربت نذری خوردیم، جامه سیاهی پوشیدیم، بیرقی به نشانه عزا بر سر درب منزل و تکیه و حسینیه آویختیم، سخنران معروف و مداح مجلس گرم کنی دعوت کردیم، احسان و اطعامی نمودیم، دسته بزرگ زنجیرزن و سینه زن به راه انداختیم، علم چند شاخه ای بزرگ با تعدادی فانوس و پر طاووس حرکت دادیم، به همه وظیفه مان پرداخته ایم و دیگر هیچ...! عاشورایی شدیم و حسینی!؟ وظیفه های سنگین تر باقی است و ما از آنها سرباز زده ایم! به گفته مرحوم دکتر شریعتی آنها که رفتند کار حسینی کردند، آنها که ماندند، کار زینبی بکنند، وگرنه یزیدی اند! وی در پایان سخنانش در مورد رسالت حضرت زینب(س) و امام سجاد(ع) و وظایف امروز ما تصریح کرد: حضرت زینب(س) پیام رسان عاشورا بود، مدافع ارزش ها بود، افشاگر بود، شجاع و بی باک بود، با الهام از قدرت ایمان و عظمت روح، بر یزید ویزیدیان در کاخ ظلم او شورید، خود و اهل بیت(ع) را معرفی کرد، حقایق را گفت، تحقیر کرد همه سردمداران استبداد را، سرزنش ها کرد سازش پذیران تسلیم زر و زور و نیرنگ را. یکی دیگر از بازماندگان عاشورا امام زین العابدین (ع) است، آگاه به زمان و شرایط موجود، از مجلس تدارک دیده یزید بهترین بهره برداری را می کند، وقایع عاشورا را برملا می کند، مظلومیت و حقانیت خود را به همگان اعلام می کند، روشنگری و هدایت ایشان تا جایی است که همه شیون می زنند و می گریند و علیه عاملان قیام می شورند. نگرش و اندیشه مردم را متحول می کند، نگاه های تحقیرآمیز مردم را به تحسین و تکریم مبدل می سازد.
جمعه ، ۲۴مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: افکار نیوز]
[مشاهده در: www.afkarnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 109]
-
گوناگون
پربازدیدترینها